#کلمات_قصار در امر به معروف سه امر شرط است: ۱. انسان خودش نیک باشد. ۲. چگونگی امرش نیک باشد. ۳. مورد امر (مأمورٌ بِهِ) نیز نیک باشد. ... البته اگر خود شخص [آمر به معروف] واجد همه شرایط نباشد وظیفه امر به معروف از او ساقط نمی‌شود. تسنيم 570/31 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402د

🔻 کسی که میلیون ها شیعه ایرانی را عقیم کرد تا سنی ها و اتباع بتوانند زاد ولد کنند👹 👈کسی که هزاران جوان شیعه ایرانی را بیکار کرد تا مانع زاد ولد آنها شود👹 👈کسی که مافیای خودرو را به وجود آورد تا سالانه هزاران خانواده شیعی در جاده ها کشته شوند 👈این شخص نه چنگیز خان مغول بود و نه اسکندر مقدونی بله درست شنیدید اکبر هاشمی رفسنجانی👹👹

بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج [گزیده امروز طولانی است. بهتر بود چنین نباشد] #گزیده_تفسیر_سوره_نساء_آیه والمُحصَناتُ مِنَ النِّساءِ اِلاّما مَلَكَت اَيمانُكُم كِتابَ اللهِ عَلَيكُم واُحِلَّ لَكُم ما وراءَ ذلِكُم اَن تَبتَغوا بِاَموالِكُم مُحصِنينَ غَيرَ مُسافِحينَ فَمَا استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنَّ فآتوهنَّ اُجورَهُنَّ فَريضَةً ولاجُناحَ عَلَيكُم فيما... (24) در آيات پيشين چهارده گروه از محرمات نكاح بيان شد. پانزدهمين مورد از نكاح هاي محرّم، نكاح با زنان شوهردار است: (والمُحصَناتُ مِنَ النِّساء). براساس روايات، زنان داراي عده وفات يا عده طلاق رجعي نيز در حكم زن هاي شوهردارند و ازدواج با آنان قبل از انقضاي عده حرام است. «احصان» به معناي حفظ كردن و صيانت است. زنان همسردار را «محصنات» مي خوانند بدين تصور كه همسر است كه او را حفظ كرده و شوهر داشتن مايه نجات و ايمني او از فروافتادن در گناه است. مراد از «محصنات» در (والمُحصَناتُ مِنَ النِّساء) زن هاي عفيف نيست، زيرا نكاح زن مسلماني كه مانعي از ازدواج ندارد جايز است، چه عفيف باشد و چه غير عفيف. منظور زن هاي آزاد هم نيست، چون نكاح زن هاي آزاد جايز است. از آنجا كه «احصان» به معناي اسلام نيز به كار مي رود و «محصنه» يعني زن مسلمان، آوردن قيد (مِنَ النِّساء) براي بيان عموميت تحريم و عدم اختصاص آن به زنان شوهردار مسلمان است؛ يعني نكاح با زن هاي شوهردار حرام است، چه مسلمان و چه غير مسلمان، مگر كنيزان شوهرداري كه پس از تملّك و انقضاي عده مي توان به عنوان ملك يمين با آنان نكاح كرد. مراد از (ما مَلَكَت اَيمانُكُم) كنيز خود انسان نيست، چون كنيز انسان ملك او و بر وي حلال است، بلكه مراد كنيز شوهرداري است كه خريداري و عده وي منقضي شده است؛ همچنين ممكن است ملك يمين در اين آيه به زنان شوهردار مشركي ناظر باشد كه در جنگ با كافران به اسارت مسلمانان درمي آيند. زن شوهردار مشرك و كافر، پيش از اسارت و رقيّت، در شمار (والمُحصَناتُ مِنَ النِّساء) و نكاح و ازدواج با او حرام بود؛ اسارت به دست مسلمان با حضور پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم يا امام معصوم(عليه‌السلام) و استرقاق و كنيز شدن در حكم طلاق اوست، همان گونه كه بيع، عتق، ارث، هبه و تحليل كنيز در حكم طلاق و سبب قطع علقه زوجيت گذشته اوست و پس از انقضاي عده، ازدواج با او جايز است. حاصل اينكه استثناي ملك يمين از حرمت نكاح با زن شوهردار، حالت حدوث و بقا، هر دو را شامل مي شود؛ ناظر به مرحله بقا بودن آن نسبت به زني است كه بالفعل كنيز است و از قبل شوهردار بود كه بيع و ارث و هبه او در حكم طلاق اوست. راجع به مرحله حدوث بودن آن نسبت به زني است كه به سبب اسارت به استرقاق و كنيزي درمي آيد كه رقيّت بعد از اسارت در حكم طلاق شوهر قبلي است، بنابراين، زن هاي مشركان جزو محصنات (زن هاي شوهردار)اند؛ يعني ازدواج آن ها نسبت به همسران مشرك خود باطل و لغو نيست وگرنه در زمره محصنات نبودند. البته پس از اسارت و ملك يمين شدن از شوهرداري بيرون مي آيند و ديگر از محرّمات نكاحِ محصنات نيستند. اطلاق (اِلاّما مَلَكَت اَيمانُكُم) نظير اطلاق (واُحِلَّ لَكُم ما وراءَ ذلِكُم) با برخي آيات و روايات تقييد مي شود؛ مانند آيه (ولاتَنكِحوا المُشرِكاتِ حَتّي يُؤمِنّ)[1] كه مقيِّد هر دو اطلاق مزبور است و هم ازدواج با زن هاي مشرك را حرام مي كند و هم نكاح با ملك يمين مشرك را. به ديگر سخن، حكم حرمت نكاح با زن هاي مشرك، حكمي الزامي و دالّ بر بطلان وضعي نكاح و هرگونه پيوند زناشويي با مرد و زن مشرك است؛ خواه به عقد دائم، منقطع، ملك يمين يا تحليل باشد. بر اين اساس، مصداق روشن تر براي مستثنا در آيه مورد بحث، كنيزان مسلمان شده اي هستند كه در جامعه اسلامي تحت ملكيت مؤمنان اند. تعبير كتابت درباره حكم حرمت: (كِتابَ اللهِ عَلَيكُم) گوياي اهميت آن است. به قرينه جمله (حُرِّمَت عَلَيكُم) در آيه قبل، ناصب (كِتابَ الله) فعل مقدر «كَتَب» است؛ يعني كتب الله كتاباً عليكم؛ خداوند اين احكام را براي شما ثبت كرد. فعل اصلي در آغاز آيه پيشين به صورت مجهول بيان شد؛ اما =========== [1]ـ سوره بقره، آيه 221. به فاعل فعل (تحريم كننده محرّمات نكاح) كه خداوند متعالي است، در پايان حكم تصريح كرده است: (كِتابَ اللهِ عَلَيكُم) يعني (كتاب عليكم تحريم النكاح). تأخير انداختن ذكر فاعل، ابهام گذشته را مي زدايد و بيان مي كند كه (إنّ الله حرّمها)؛ ابهام آينده را نيز برمي دارد: (واُحِلَّ لَكُم) يعني «أحل الله لكم». به جز محرّمات پانزده گانه، رابطه زناشويي با ساير زن ها با دو سبب نكاح و ملك يمين حلال است و مي توان با زنان پاكدامن ازدواج كرد. جمله (واُحِلَّ لَكُم ما وراءَ ذلِكُم) كه به حلّيت ارتباط زناشويي با دو سبب نكاح (اعم از دائم و منقطع) و ملك يمين ناظر است، هم به لحاظ افراد و ذوات (محرّمات عيني) اطلاق دارد؛ ادامه دارد 👇

يعني غير از محرّمات ياد شده، همه افراد و ذوات از زنان شأنيت نكاح و صلاحيت ازدواج با شما را دارند ـ هرچند براي به فعليت رسيدن اين شأنيت و صلاحيت، قيود خاص و شرايط مخصوص لازم است ـ و هم به لحاظ احوال و عوارض و اوصاف و شرايط كمي و كيفي (عدد و كيفيت)؛ يعني غير از زنان ياد شده، ازدواج با هر زني از جهت عدد و كيفيت جايز است. اين اطلاق يا عموم، از هر دو جهت مزبور با آيات و روايات ديگر كه بيشتر به اوصاف و شرايط باز مي گردد، مقيّد شده و تخصيص خورده است؛ مانند آيه 230 سوره «بقره»، آيه 53 سوره «احزاب» و آيه 221 سوره «بقره». جمله (اَن تَبتَغوا بِاَموالِكُم) بدل اشتمال از «ما» در (ما وراءَ ذلِكُم) است. در ملك يمين، «ابتغاي نساء به مال» با خريدن است و در نكاح دائم با مهريه و در نكاح منقطع با اجرت؛ اما ظاهر جمله مزبور ازدواج موقت است كه قوام آن به مال است؛ بر خلاف عقد دائم كه ذكر نكردن مهريه آن را باطل نمي كند. آيه شريفه با اين تعبير زمينه مشروعيت ازدواج موقت را فراهم مي آورد كه در حدّ خود، يك قسم از نكاح است. جمع آوردن كلمه «اموال» به سبب خطاب آيه به عموم مردم و جامعه اسلامي است؛ يعني هر نكاح و ملك يميني با مال انجام بگيرد و هر فردي با مال خويش همسر اختيار كند، پس نكاح ها با اموال انجام مي شود؛ خواه كم يا زياد؛ نه اينكه هر نكاحي بايد با اموال باشد تا با اين شبهه كه «اقلّ جمع سه واحد است و در نتيجه يك درهم و دو درهم مهر قرار نمي گيرد»، پنداشته شود كه مهريه در نكاح دائم يا اجرت در نكاح موقت بايد مال فراوان باشد. تعبير (مُحصِنينَ غَيرَ مُسافِحين) وصفي همراه تأكيد است، مانند مؤمن غير كافر. «محصن» در اين تعبير به معناي مردِ زن دار نيست، زيرا احصان در اينجا به قرينه تقابل با سفاح (بي عفتي و زنا) به معناي عفت و پاكدامني است نه تزوج. «سفح» يعني محفوظ نبودن شي ء في نفسه و از حدّ عفت و وقار خارج شدن. «سفاح» يعني زوال عفت و استمرار بي عفتي كه با فجور و زنا همراه است، بنابراين «محصنين» در تعبير مزبور به معناي افراد عفيف (عفيفان) است و «محصن غير مسافح» يعني كسي كه در حصن عفت به سر مي برد و عفت مايه حفظ او از گناه شده است و پرده دري سفاح و زنا را ندارد. به هر روي، تعبير مزبور، حال و بدين معناست كه در حالي كه از سفاح (زنا) نجات مي يابيد و خواهان عفت هستيد. اين تعبير افزون بر مسئله فقهي، بيان اين نكته اخلاقي است كه مبادا با اموالتان به دام سفاح بيفتيد. منظور از «استمتاع» در جمله (فَمَا استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنّ) خصوص نكاح منقطع است. مؤيّد اين سخن اولاً محفوف بودن اين جمله به دو امر مالي است: قبل آن (اَن تَبتَغوا بِاَموالِكُم) آمده است و بعد از آن (فآتوهنَّ اُجورَهُنّ)، و از ميان نكاح دائم و منقطع، قوام نكاح منقطع به مال است و ذكر مهر و اجرت در آن لازم است و با اجراي صيغه عقد موقت، چه مقاربت بشود يا نشود، شوهر بايد همه مهر و اجرت زن را بدهد؛ اما در عقد دائم ذكر مهر مقوّم آن نيست و اگر ذكر نشود، اصل عقد نكاح صحيح است. ثانياً مراد از «استمتاع» در جمله مزبور معناي اصطلاحي آن، يعني ازدواج موقت است نه معناي لغوي، يعني مطلق بهره برداري و انتفاع، زيرا جمله ياد شده منطوقاً و مفهوماً در مقام تحديد است؛ بدين معنا كه اخذ مهر از حيث وجود و عدم مترتب بر استمتاع است؛ يعني اگر استمتاع حاصل شد تمام مهر ثابت مي شود وگرنه مهري نيست و اين بر خلاف احكام نكاح دائم است كه پرداخت مهريه در آن در گرو عقد و مباشرت است: با مباشرت (آميزش) پرداختن تمام مهر بر شوهر واجب مي شود و با نفس عقدْ پرداخت نصف مهر؛ هرچند هيچ گونه تمتّعي حاصل نشود؛ امّا در ازدواج موقت، پرداخت اجرت دائر مدار استمتاع اصطلاحي يعني عقد متعه است و به مجرد عقد متعه همه اجرت مستقر مي شود. حاصل اينكه آيه مورد بحث، تكرار احكام گذشته مانند اصل لزوم پرداخت مهريه نيست، بلكه در صدد بيان حكمي جديد و آن مشروعيت نكاح متعه است، زيرا در بيان احكام فقهي دليلي بر تكرار نيست. بيان كردن اين حكم با «فاء» تفريع نيز قرينه است بر حكم تأسيسي نكاح منقطع نه دائم، چون جمله (واُحِلَّ لَكُم ما وراءَ ذلِكُم) از نظر دوام و انقطاعْ مطلق بود و اين حكم، فرع بر آن اصل و عطف جزئي بر كلي است. كلمه (فَريضَة) در (فآتوهنَّ اُجورَهُنَّ فَريضَة) به معناي واجبي است كه زن و شوهر بر يكديگر لازم كرده اند؛ نه فرض ابتدايي خدا كه مستقيم از سوي خداوند سبحان واجب مي شود، بنابراين معناي آيه چنين است: به آنچه فرض و تعهد كرده ايد عمل كنيد؛ يعني مهريه واجبي مالي است كه زن و شوهر با قرارداد خود واجب مي كنند؛ نظير پيمان هاي ديگر كه وفاي به آن ها واجب است. خداوند سبحان هرگونه تغيير و تبديل اجرت عقد موقت را به توافق زن و شوهر واگذارده است،

بنابراين، كاهش مدت و مبلغ در نكاح منقطع حتي بعد از فريضه (عقد قرارداد) با رضايت زن و شوهر اشكالي ندارد چنان كه كم كردن مدت با ابراء و هبه يك جانبه از سوي شوهر نيز رواست زيرا اين گونه امور حق الناس و مجموعه اي از حقوق متقابل بوده و زمامش به دست خود مردم است. خداوند متعالي به مصالح بندگان خود آگاه است و اين گونه احكام، قراردادها و قوانين را حكيمانه وضع كرده است و يقيناً حكمتي دارند و ازهمين رو خداوند آن ها را به دو اسم «عليم» و «حكيم» معلّل كرده است: «اِنَّ اللهَ كانَ عَليماً حَكيما» پس اگر عقل عادي به اين احكام و اسرار آن ها پي نَبَرد بايد آن ها را بپذيرد. تسنيم ج 18 صص 286 تا 292 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

اهمیت «درستی لحن خواندن» ۳ گاهی بعد از خواندن کلمه‌ای اگر مکث کوتاه کنیم، جمله، معنایی می‌دهد و اگر بلافاصله با کلمه‌ی ب دی بخوانیم معنای دیگری می‌دهد. حالا متن زیر را که از سطر آخر ص 225 از جلد 23 تفسیر تسنیم انتخاب شده است، بخوانید (یک یار بعد از کلمه‌ی تنها مکث کنید یک بار مکث نکنید): ... چون او رزّاق علی الإطلاق است و تنها روزی دهنده است... . محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

#مناسبت‌ها سال‌روز ولادت پربرکت علی، أمير المؤمنین علیه السلام رو تبریک عرض می‌کنم. از علامه جوادی آملی یا گوش دادم يا خواندم که بزرگواری از این بیت مرحوم شهریار (برو ای گدای مسکین در خانه علی زن/که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را) اشکال گرفته و خودش پیشنهاد دیگری داشته است. در نرم افزار آثار علامه جوادی که حاوی تمام آثارش نیست، نیافتم اما از اینترنت گشتم و یافتم:  یک روز یکی از بزرگان ، شعر مرحوم شهریار را مطرح کرد و گفت:‌ شهریار در وصف علی بن ابی طالب(علیه السلام) شعری گفت، افسوس که یک بیتش ناقص است و کم رنگ. گفتم: کدام بیتش نقص دارد؟ گفت: ” برو ای گدای مسکین در خانه‌ی علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدار را” و بعد ادامه داده که این بسیار بد است! گفت: علی گدا پرور نیست و کریم پرور است. ای کاش شهریار می گفت: «مرو ای گدای مسکین تو در سرای مولا که علی همیشه می زد در خانه‌ی گدا را» در خانه علی هم نرو، بگذار او بیاید! مگر امیرالمومنین گداپرور است؟ علی(سلام الله علیه) کریم‌پرور است… . علم می‌خواهی، شفاعت می‌خواهی، کرامت و مغفرت ذنوب می‌خواهی؛ برو در خانه علی(علیه السلام). اما دنیا می‌خواهی، مولا خودش عنایت می‌کند. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

#خاطره_علمی_کرامتی علی، أمير المؤمنين يا أمير المؤمنين، علی؟ استاد عزیزم حاج سيد علی هاشمی در جلسه‌ی قرآن فرمود: نظر آقا کاشفی (که استاد محترم حوزه علمیه‌ی امام خمینی بجنورد بودند) این است که اول باید کلمه‌ی علی آورده شود سپس أمير المؤمنين. بنده به متون نرم‌افزارها نگاه کردم دیدم هر دو قسم هم آمده (در بعضی علی مقدم بود و در برخی أمير المؤمنين) رفتم قواعد عربی را خواندم دیدم باید علی مقدم شود. رفتم نامه‌ی ۵۳ نهج البلاغه (نامه به مالک اشتر) را نگاه کردم دیدم خود أمير المؤمنين، اول علی را نوشته‌اند سپس أمير المؤمنين را: «نهج البلاغه نامه 53 - عهد نامه مالك اشتر بِسْمِ اَللَّهِ اَلرَّحْمَنِ اَلرَّحِيمِ هَذَا مَا أَمَرَ بِهِ عَبْدُ اَللَّهِ عَلِيٌّ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ مَالِكَ بْنَ اَلْحَارِثِ اَلْأَشْتَرَ فِي عَهْدِهِ إِلَيْهِ حِينَ وَلاَّهُ مِصْرَ... .» در بجنورد، از آقا سید محمد افشین‌فر شنیده‌ام که در «اقامه نمازشان «اشهد ان عليا أمير المؤمنين...» می‌خواند. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

دیروز که این سؤال را تقدیم کردم یکی از اعضای محترم جواب أسَدّ و أخصَر دادند و یکی از اعضای گرامی به من نوشتند من حاضرم هزینه تعویض آن بنر را بدهم تا بنری بزنند که نوشته‌اش بی‌اشکال باشد. خداوند به هر دو بزرگوار خير عنایت کرده و از یاران امام زمان قرارشان دهد. جواب أَسَدّ و أخصَر: سلام أ. حجةِ ب. الحسنِ ج. ساعه د. ساعةٍ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

امروز به مناسبت سال‌روز میلاد مبارک امیر مؤمنان ابو الائمة عليهم السلام روز پدر هم نام‌گذاری شده است. به تمام پدران محترم تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم مقتدایشان أمير المؤمنين باشد. خدا پدران سفر کرده را هم مشمول مغفرت و رحمت خاص خودش فرماید. اللّهُمَّ ٱغْفِرْ لَنا وَ لِوالِدَيْنا و لِوالِدَیْ والِدَیْنا و لِجميعِ المؤمنين و المؤمنات. https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

الحمد لله این کانال، اعضایی دارد که ایثارگرانه احساس مسؤولیت بالایی دارند. یکی از اعضای محترم و زحمت‌کش وقتی این پیام مرا خوانده‌اند زحمت کشیدند فیلم مرتبط از علامه جوادی را برایم ارسال کرده‌اند👇

فرمایش علامه جوادی طبری آملی در مورد بیت شهریار (برو ای گدای مسکین در خانه علی زن/که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را) https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402