#آشنایی_با_اصطلاحات منظور از جمله‌ی «أمرِ عَقیبِ حَظر، دلالت بر إباحه می‌کند» چیست؟ يعنی اگر از کاری نهی شود و بعد از آن، دستور به همان کار صادر گردد، منظور از آن دستور، مباح بودن آن کار است (نه واجب بودنش). مثلا به این متن که تفسیر آیه‌ی دوم سوره مائده از «تفسیر ارزشمند تسنيم ج 21 ص 539» است، دقت کنیم: جواز صيد پس از خروج از احرام امرِ پس از نهي (امر عقيب حظر) در اين آيه، يعني جمله (وإذَا حَلَلتُم فَاصطادوا) كه پس از (غَيرَ مُحِلّي الصَّيدِ وأنتُم حُرُم) آمده است به معناي وجوب صيد، بعد از احرام نيست، بلكه مفيد اباحه است؛ يعني بر جواز صيد و مباح بودن آن دلالت مي كند. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402