- بعضیامون می‌خوایم با خیال‌پردازی از این واقعیت که «ما ناچاریم رنج بکشیم» فرار کنیم! تعریف مختصر زندگی انسان میشه: «سختی و مبارزه»‼️.

- این خیلی مهمه ها (☝️🏼‼️) ما باید این تعریف از زندگی رو گوشه ذهنمون سنجاق کنیم! و همه با همین نگاه و دید، زندگی کنیم!

‌ ۱۴- تعریف مختصر زندگی انسان: «سختی بعلاوه مبارزه». سختیی که دنیا می‌دهد و مبارزه‌ای که هر کس باید با تمایلات سطحی نفسش بکند. راهکار؛ قدم اول این است: ۱: باید بپذیریم دنیا تلخ است. ۲: تلخی مبارزه با نفس را به آن اضافه کنیم.

تِمام.

‌🪴| دوره #تنها_مسیر ۱ - اســتاد علیرضا پناهیان - جلسه دهم

‌ 🔻| جلسه دهم راهبرد رنج در تقدیر و تکلیف (1)

- - - #خلاصه_جلسه 💠 چرا در مسیر دینداری، باید بر رنج تاکید کرد؟ 💠 برخی از یك زمانی به بعد، از رنج كشیدن برای خدا خسته می‌شوند باید بدانیم رنج تا آخر ادامه دارد! 💠 اگر كسی تكلیفش را با رنج مشخص نكند، به‌جای پریدن از روی موانع، عافیت‌طلبانه از كنار آنها رد می‌شود و رشد نمی‌کند. 💠 رنج، رقت طبع می‌آورد و اگر انسان به رنج مرگ توجه کند، روحش رقیق و لطیف می‌شود.

🛑 بعضی دوستان اشاره کردند قبل از شروع ارائهِ #خلاصه_جلسه ، ساعت شروع رو اعلام کنیم تا شما همون لحظه همراه ما باشید و با هم جلو بریم. پیشنهاد خوبیه، چرا که نه ..

‌ گفتیم که محور اصلی حرکت در وجود انسان، «مبارزه با نفس» است. انسان از ابتدا لازم است قربانی کردن را یاد بگیرد. دنیای ما هم دنیایی است که سرشار از درد و رنج است و به اصطلاح حال انسان را زیاد می‌گیرد. این سختی‌ها و رنج‌ها برای تولید ارزش افزوده و ایجاد تغییر است. چون اصولاً برای ایجاد ارزش افزوده و تغییر باید از چیزی که دوست داریم، بگذریم و الّا اگر چیزی را دوست داشته باشیم و به سمت آن برویم، تغییر و ارزش افزوده‌ای تولید نکرده‌ایم.

‌‌ چرا در این مسیر باید بر رنج تاکید کرد؟ چون انسان از بس خوشی و راحتی و آسایش و شادمانی را دوست دارد، فکر می‌کند که آن را در همین دنیا به دست خواهد آورد. برای اینکه انسان به چنین اشتباهی نیافتد، باید رنج را به اندیشۀ خودش وارد کند. ما نه تنها باید از فواید توجه به رنج و تسلیم شدن به رنج و پذیرش رنج با هم صحبت کنیم، بلکه باید ضررهای عدم توجه به رنج را هم در نظر بگیریم.

- باید رنج را به اندیشه خودش وارد کند! «زندگی با اندیشۀ توجه به رنج» ‼️

‌ اگر می‌خواهیم قیمت پیدا کنیم و حرکت ما ارزش پیدا کند، باید از یک طرف علاقه‌ای در جهت خلاف خدا ما را بکشاند و از طرف دیگر علاقۀ دیگری ما را به سوی خدا بکشاند. ما هر موقع خلاف امیال سطحی خود عمل می‌کنیم، یک قدم به سوی خدا برداشته‌ایم؛ قدمی که به ما قیمت می‌دهد. چون این صحنه (اقدام برخلاف امیال سطحی) همواره اتفاق می‌افتد، پس ما با رنج به سمت خدا حرکت می‌کنیم.