دلم از این میسوزه که من یه کامنت گذاشتم جایی ک فکر میکنم هم فکر خودمم کم هم نیست. و خیلیاشون اومدن پیویم گفتن افرین مثلا فلان و بهمان ولی هیچکدومشون تو اون کامنتا حمایت نکردن. من بیست و خورده ای واکنش انگشت فاک گرفتم برای اون کامنت. ولی هیچکس نیومد بگه این درست میگه. گذاشتن همه حرفاشونو بزنن.

این اتفاقات دلیل اصلی حالِ بد من از دیشبه.

-

دور بودن از ادما جوابه؟

احساس خفقان چطوریه؟ اره همون

این روزا داره مضخرف میگذره، این آخر هفته، آخر سالی.

تویِ شخمی ترین وضعیت روحیم.

از تمامِ پروکسی هایی ک وصل نمیشن کینه دارم‌

جدیدا حسای جدیدی رو تجربه میکنم که قبلا وجود نداشتن. احساس اضافی بودن، غمگین بودن بی هیچ دلیل خاصی، احساس پوچی و سردرگمیِ بی حد و مرز.

ما رو ببخش حمیدرضا.