۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
• عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! •
(#بخش_هفتم)
بخش بعدی نگارۀ «#عالم_هیچکاک» به بررسی شخصیّت #هیچکاک می‌پردازد. ظاهراً به زعم عدّه‌ای، استفاده از عناصری همچون #وحشت، #تعلیق، #قتل، #جنایت و #پلیس ریشه در ترس‌های کودکی و شرایط محیطی #هیچکاک دارد.
#آوینی به هیچ عنوان چنین چیزی را نمی‌پذیرد و حتّی در مرحله‌ای بالاتر، #کافکا را هم محصول آزار و اذیّت دوران کودکی، روانپریشی و ذهن بیمارش نمی‌داند؛ چراکه نمی‌پذیرد #نبوغ، زادۀ #ترس و #توهّم یا #بیماری_روانی باشد:
«میان وجودِ فعلی انسان و پریشانی‌های روانی او ویا وقایعی که در گذشته بر او رفته است نیز رابطه‌ای انکار ناپذیر وجود دارد... امّا سؤال این‌جاست که یافتن این رابطه چه مشکلی را حل می‌کند؟ اگر دربارۀ یک بیمار روانی و به قصد معالجه‌اش سخن می‌گفتیم شاید این تحلیل کفایت می‌کرد، امّا اگر جوهر #نبوغ را منشأ گرفته از وقایع دوران کودکی، موقعیّت اجتماعی و علل بیرونی دیگر بدانیم، آن‌گاه چه جوابی برای این سؤال خواهیم یافت که چرا همۀ افراد انسانی به نخبگانی چون #کافکا و #هیچکاک مبدّل نشده اند؟»
در ادامه، #آوینی #هیچکاک را هنرمندی توصیف می‌کند که برای حرف زدن، #زبان_سینما را برگزیده و بدون #سینما، هیچ است.
#هیچکاک #روانشناس و #روانکاو و #فیلسوف نیست، امّا در قامت یک #کارگردان، همۀ این‌ها هست؛ به عبارتی:
«#هیچکاک، #هیچکاک است و به عبارت بهتر #سینما، #سینما است.»
«#هیچکاک مجرّد از #سینما هیچ نیست، اگرچه به مثابه یک #گارگردان_سینما، #قصّه_پرداز، #روانشناس و حتّی #متفکّر بزرگی نیز هست.»
«او [هیچکاک] هرگز تلاش نمی‌کند #زبان_سینما را به خدمت حرف‌هایی در بیاورد که متعلّق به #سینما نیست.»
حتّی خود #هیچکاک در مواجه با فیلم‌های پُرگویی مثل «#طناب» یا «#برج_جدی» آنها را اشتباهاتی حرفه‌ای تلقّی می‌کند:
«وقتی به گذشته فکر می‌کنم می‌بینم کار مهملی بود. (هیچکاک در مصاحبه با تروفو)»
م.بُـــرهان
۱۴۰۱/۱۲/۱۷
#ادامه_دارد...
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
#عالم‌هیچکاک
#مرتضی_آوینی
#سینما
#شخصیت_هیچکاک
#کافکا
#نبوغ
#زبان_سینما
#کارگردان
#فیلم_طناب #برج_جدی
هدایت شده از «نـفـیٖر نِــےْ» | مُحَـمَّد بُرْهـٰان
۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
• عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! •
(#بخش_هفتم)
بخش بعدی نگارۀ «#عالم_هیچکاک» به بررسی شخصیّت #هیچکاک می‌پردازد. ظاهراً به زعم عدّه‌ای، استفاده از عناصری همچون #وحشت، #تعلیق، #قتل، #جنایت و #پلیس ریشه در ترس‌های کودکی و شرایط محیطی #هیچکاک دارد.
#آوینی به هیچ عنوان چنین چیزی را نمی‌پذیرد و حتّی در مرحله‌ای بالاتر، #کافکا را هم محصول آزار و اذیّت دوران کودکی، روانپریشی و ذهن بیمارش نمی‌داند؛ چراکه نمی‌پذیرد #نبوغ، زادۀ #ترس و #توهّم یا #بیماری_روانی باشد:
«میان وجودِ فعلی انسان و پریشانی‌های روانی او ویا وقایعی که در گذشته بر او رفته است نیز رابطه‌ای انکار ناپذیر وجود دارد... امّا سؤال این‌جاست که یافتن این رابطه چه مشکلی را حل می‌کند؟ اگر دربارۀ یک بیمار روانی و به قصد معالجه‌اش سخن می‌گفتیم شاید این تحلیل کفایت می‌کرد، امّا اگر جوهر #نبوغ را منشأ گرفته از وقایع دوران کودکی، موقعیّت اجتماعی و علل بیرونی دیگر بدانیم، آن‌گاه چه جوابی برای این سؤال خواهیم یافت که چرا همۀ افراد انسانی به نخبگانی چون #کافکا و #هیچکاک مبدّل نشده اند؟»
در ادامه، #آوینی #هیچکاک را هنرمندی توصیف می‌کند که برای حرف زدن، #زبان_سینما را برگزیده و بدون #سینما، هیچ است.
#هیچکاک #روانشناس و #روانکاو و #فیلسوف نیست، امّا در قامت یک #کارگردان، همۀ این‌ها هست؛ به عبارتی:
«#هیچکاک، #هیچکاک است و به عبارت بهتر #سینما، #سینما است.»
«#هیچکاک مجرّد از #سینما هیچ نیست، اگرچه به مثابه یک #گارگردان_سینما، #قصّه_پرداز، #روانشناس و حتّی #متفکّر بزرگی نیز هست.»
«او [هیچکاک] هرگز تلاش نمی‌کند #زبان_سینما را به خدمت حرف‌هایی در بیاورد که متعلّق به #سینما نیست.»
حتّی خود #هیچکاک در مواجه با فیلم‌های پُرگویی مثل «#طناب» یا «#برج_جدی» آنها را اشتباهاتی حرفه‌ای تلقّی می‌کند:
«وقتی به گذشته فکر می‌کنم می‌بینم کار مهملی بود. (هیچکاک در مصاحبه با تروفو)»
م.بُـــرهان
۱۴۰۱/۱۲/۱۷
#ادامه_دارد...
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
#عالم‌هیچکاک
#مرتضی_آوینی
#سینما
#شخصیت_هیچکاک
#کافکا
#نبوغ
#زبان_سینما
#کارگردان
#فیلم_طناب #برج_جدی