﷽ زُغــٰال سُــرخ *روزنگاشت جهادی ۱۴۰۴ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ (#قسمت_چهارم: یک عروسی، پُر از آتش‌بازی!) *بخش اول یکی از معضلات این منطقه، سنت‌های غلطی‌‌ست که در #فرهنگ مردم رسوخ کرده است. مثلا، اگر کسی فوت کند، در برخی مناطق تا ۷ شبانه روز مراسم برپا می‌شود و داغدیدگان باید از تسلی دهندگان پذیرایی کنند؛ همینقدر طعنه‌آمیز. امر #ازدواج هم از آمیخته شدن به رسومات من‌درآوردی در امان نبوده، اگرچه در گذشته بسیار بی‌دردسر و بی‌تکلف برگزار می‌شده ولی امروز دیگر اینطورنیست. یک عروسی در #بشاگرد، دو سه شب طول می‌کشد. باید پُر از ساز و آواز هم باشد؛ گروه‌های ارکستری مافیایی برای خود راه انداخته‌اند و برای هر مجلس دستمزدهای نجومی می‌گیرند. یک خانواده برای اینکه کلاس بگزارد می‌گوید من فلان ارکستری را دعوت کردم و دیگری می‌گوید من فلان بَند را. با اینکه محرومیت با نام این منطقه پیوند خورده ولی بازهم فرهنگ عمومی اقتضا می‌کند عروس و داماد تا همه‌چیز برای‌شان مهیا نشده، سرِ خانه و زندگی نروند؛ حتی در مناطقی مثل "دارابسر" رسم است که داماد باید از خودش خانه داشته باشد. ۲۰ دست لباس محلی هم بخرد؛ هم برای خودش و هم عروسش. لباس‌های مردانه از پارچه‌های نفیس و گران قیمت تهیه می‌شود. قسمت پاچه‌ی شلوارِ لباس‌های زنانه نیز یک طرح خاص دارد که با زیورآلات مخصوص تزیین می‌شود و زیپ می‌خورد. قیمت یک دست از این لباس حدود ۳ میلیون تومان است. حالا حساب کنید یک زوج اگر بخواهند راهی خانه بخت شوند، فقط بیش از ۱۰۰ میلیون تومان پول لباسشان می‌شود! لباس‌هایی که استفاده بشود یا نشود... مهریه‌ها هم سنگین است و خانواده داماد باید کُلی طلا به عروس هدیه کند. ماجرا فقط به اینجا ختم نمی‌شود؛ در یکی از نواحی بشاگرد، عروسی‌ای برگزار شد که در آن اتفاقات تلخ و زننده‌ای رخ داد. در روستایی که نزدیک به ۳۰ طلبه‌ی خواهر و ۲۰ طلبه‌ی برادر دارد. طلبه‌هایی که ظاهرا درب خانه‌ی تک‌تک اهالی را زده بودند و خواهش کرده بودند که در این مراسم شرکت نکنند. آقا سید زین‌العابدین مسوول اردو می‌گفت حتی حرمت طلاب را هم نگه نداشتند. البته این را هم بگویم؛ فرهنگ مردم بشاگرد به علت پراکندگی بسیار بالای جمعیت، خیلی یکدست نیست. در بعضی از بخش‌ها ممکن است مراسم ازدواج را ساده‌تر برگزار می‌کنند و بعضی جاها سختگیرانه‌تر. به هر حال در چنین فضایی، ایده‌ای به ذهن حاج‌آقا مومنی رسیده تا این بساط را جمع کند. حاج‌آقا مومنی بعد از #حاج_عبدالله_والی و برادرانش، متولی امور کمیته در بشاگرد است. راجع به ایشان در قسمت هشتم صدسال تنهایی گفته‌ام. ماجرا از این قرار است که حاج‌آقا بعد از دیدن متداول‌ شدن این رسومات عجیب و غریب، قرارگاهی تشکیل می‌دهد تحت عنوان «ازدواج ساده»؛ این تشکیلات، زوج‌هایی را که می‌خواهند ازدواج کنند، شناسایی می‌کند و برای آن‌ها یک مراسم دسته جمعی می‌گیرد و جهیزیه‌شان را هم تامین می‌کند. حتی قرارگاه به این فکر است که به هر زوج در روستای خودشان، کلید یک نو کپر هم تحویل بدهد؛ کاری که فعلا به صورت محدود در حال انجام است. اردوی پارسال هم برای ساخت همین نو کپرها برگزار شده بود. البته قرارگاه در عوض، از زوجین تعهد می‌گیرد که هیچ مراسم دیگری برای خودشان نگیرند، و مهریه‌ی خانم بيشتر از ۱۴ سکه نباشد. همین. سالِ اولی که طرح می‌خواسته اجرا شود، با سختی و مشقت فراوان ۱۴ زوج را پیدا می‌کنند که این خط شکنی را انجام دهند. اما برنامه بهم می‌خورد، چون متوجه می‌شوند که بعضی از زوج‌ها یواشکی در صدد تدارک یک مراسم دیگر هم هستند. اما حالا الحمدلله، از سال ۹۷ تا الآن قرارگاه ازدواج ساده توانسته بیش از ۱۰۰۰ زوج را به خانه بخت بفرستد. این آمار نسبت به جمعیت ۴۰ هزار نفری بشاگرد، فوق‌العاده بالاست. ۲ هزار نفر از ۴۰ هزار نفر؛ یعنی حدود یک بیستم بشاگرد توانسته‌اند بخاطر این طرح خدا پسندانه ازدواج کنند! زوج‌هایی که اگر «نبود ازدواج ساده»، حالا حالاها نمی‌توانستند بهم برسند. فراگیری این مراسمات به حدّی بود که حتی یکی از بچه‌های جهادی هم مراسم خود را در بشاگرد برگزار کرد که در آن سال، خیلی سر و صدا به پا کرد. خانه طلاب جوان، مستندی هم به کارگردانی محمد حاجی حیدری درباره‌ی این ازدواج‌ها ساخته تحت عنوان «ازدواج ساده». خلاصه که دیشب عروسی داشتیم؛ پر از آتش‌بازی! یک فقره از این ازدواج‌های ساده با حضور ۹ زوج خوشبخت، در خمینی‌شهر برگزار شد. مراسم بسیار زيبایی بود... #ادامه_دارد... ┄┄┅••┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄••┅┄┄ یادداشت‌های پارسال: صدسال تنهایی #جهادی #بشـاگـرد #زغال_سرخ #ازدواج_ســاده #حاج_عبدالله_والی @NafirNey