🍃🌹قَالَ علیه السلام أَحبِب حَبِیبَکَ هَوناً مَا عَسَی أَن یَکُونَ بَغِیضَکَ یَوماً مَا وَ أَبغِض بَغِیضَکَ هَوناً مَا عَسَی أَن یَکُونَ حَبِیبَکَ یَوماً مَا
🍃🌹(دوست خود را به اندازه دوست بدار، شاید روزی دشمن تو شود، و دشمنت را نیز به مدارا دشمن بدار، شاید روزی دوست گردد). فایده ی این سخن، همان دستور به اعتدال در دوستی و دشمنی و زیاده روی نکردن در آنهاست، به دلل مفسده ای که در زیاده روی و افراط است. هون، یعنی آرامش و متانت، و این کلمه صفت برای مصدر محذوف است، یعنی: دوستی توام با آرامش و اعتدال. کلمه ی ما در هر دو مورد مفید ناچیز و اندکی از آرامش و روز است، و هدف از آن اندازه داشتن است نه زیاده روی، و وقتی از اوقات است، هر چند که معین نشده است. امام (علیه السلام) بر راز این مطلب با کلمه ی: (عسی) در دو جا اشاره فرموده است، که این هر دو به منزله ی دو مقدمه ی صغرا برای قیاس مضمری هستند، اما مفسده ی زیاده روی در محبت در این است که شخص، دوست خود را بر اسرار و احوال خویش آگاه می سازد و اگر بعدها دوستی شان به دشمنی مبدل شود چنین دوستی به دلیل آگاهی بر اسرار، بر نابودی شخص از دشمنان دیگر تواناتر است. و همچنین مفسده ی زیاده روی در دشمنی، ابقا نکردن بر دشمن و این خود باعث دوام دشمنی و عداوت است، بنابراین میانه روی در این جهت بهتر است، زیرا چه بسا دشمن روزی برگردد و دوست شود، اگر برای دوستی جایی باقی گذاشته باشند. کبرای مقدر قیاس اول: هر دوستی که ممکن است روزی دشمن شود، شایسته است در دوستی با او زیاده روی نکنند. و کبرای مقدر قیاس دوم چنین است: و هر دشمنی که شاید روزی دوست شود، سزاوار است که در دشمنی با وی افراط نورزند.
📙شرح#حکمت_268
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص272
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💠 آن کس که قلبش با محبت دنیا پیوند خورده ، سه چیز او را رها نخواهد کرد
۱ . اندوه دائم
۲ . حرصى که هرگز او را ترک نمى کند
۳ . آرزویى که هیچ گاه به آن نخواهد رسید
📘 #حکمت_228
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام النّاسُ فِی الدّنیَا عَامِلَانِ عَامِلٌ عَمِلَ فِی الدّنیَا لِلدّنیَا قَد شَغَلَتهُ دُنیَاهُ عَن آخِرَتِهِ یَخشَی عَلَی مَن یَخلُفُهُ الفَقرَ وَ یَأمَنُهُ عَلَی نَفسِهِ فَیُفنیِ عُمُرَهُ فِی مَنفَعَةِ غَیرِهِ وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِی الدّنیَا لِمَا بَعدَهَا فَجَاءَهُ ألّذِی لَهُ مِنَ الدّنیَا بِغَیرِ عَمَلٍ فَأَحرَزَ الحَظّینِ مَعاً وَ مَلَکَ الدّارَینِ جَمِیعاً فَأَصبَحَ وَجِیهاً عِندَ اللّهِ لَا یَسأَلُ اللّهَ حَاجَةً فَیَمنَعُهُ
💠آن حضرت فرمود:مردم در دنیا از جهت عمل دو عاملند:عاملی که در دنیا برای دنیا کار کند،که او را دنیایش از آخرتش باز دارد،او بر تهیدستی باز ماندگانش می ترسد و بر تنگدستی خود ایمن است،از این رو عمرش را برای سود دیگران از دست می دهد .و عاملی که در دنیا برای بعد از دنیا عمل می کند،و بی آنکه خود را به زحمت اندازد بهره او از دنیا به او می رسد،بنا بر این هر دو نصیب را به دست آورده،و هر دو دنیا را مالک شده،و نزد خداوند آبرومند گشته،حاجتی را از خدا نخواهد که روا نگردد
📙شرح#حکمت_269
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص273
🔶 @Nahj_Et
4_5850328838264851121.mp3
2.1M
🌺شرح #خطبه_80
بخشاوّل
✨ معاشِرَ النَّاسِ ، إ نَّ النِّسَاءَ نَواقِصُ الْإِيمَانِ ، نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ ، نَوَاقِصُ الْعُقُولِ ، فَاءَمّا نُقْصانُ إِيمانِهِنَّ فَقُعُودُهُنَّ عَنِ الصَّلاَةِ وَ الصِّيَامِ فِي اءَيَّامِ حَيْضِهِنَّ وَ اءَمَّا نُقْصانُ عُقُولِهِنَّ فَشَهَادَةُ امْرَاءَتَيْنِ كَشَهَادَةِ الرَّجُلِ الْوَاحِدِ وَ اءَمّا نُقْصانُ حُظُوظِهِنَّ فَمَوَارِيثُهُنَّ عَلَى الْاءَنْصَافِ مِنْ مَوَارِيثِ الرِّجالِ
🔹 اى مردم همانا زنان در مقايسه با مردان ، در ايمان و بهره ورى از اموال و عقل متفاوتند ، اما تفاوت ايمان بانوان ، بر كنار بودن از نماز و روزه در ايّام «عادت حيض» آنان است و اما تفاوت عقلشان با مردان بدان جهت كه شهادت دو زن برابر شهادت يك مرد است و علّت تفاوت در بهره ورى از اموال آن كه ارث بانوان نصف ارث مردان است
🎤#استاد_محمدعلی_انصاری
🔶 @Nahj_Et
🎬وقتی تنبلی کار دستت میده
▫️مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِيَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ
🟤هر كس تن به سستى دهد، حقوق را پايمال كند
✍ منظور امام عليه السلام از اطاعت «توانى» آن است كه انسان در كارهاى خود تنبلى كند و امورى را كه لازم است به موقع انجام گيرد انجام ندهد و تدبير و مديريت صحيح در كارهاى خود نداشته باشد. روشن است كه سستى در انجام كارها در موقع مناسب سبب تراكم آنها مى گردد و تراكم آنها سبب ضايع شدن بخشى از آن مى شود. به يقين چنين كسى هم حق خالق را ضايع مى كند و هم حق مخلوق را
🎬وقتی تنبلی کار دستت میده
▫️مَنْ أَطَاعَ التَّوَانِيَ ضَيَّعَ الْحُقُوقَ
🟤هر كس تن به سستى دهد، حقوق را پايمال كند
✍ منظور امام عليه السلام از اطاعت «توانى» آن است كه انسان در كارهاى خود تنبلى كند و امورى را كه لازم است به موقع انجام گيرد انجام ندهد و تدبير و مديريت صحيح در كارهاى خود نداشته باشد. روشن است كه سستى در انجام كارها در موقع مناسب سبب تراكم آنها مى گردد و تراكم آنها سبب ضايع شدن بخشى از آن مى شود. به يقين چنين كسى هم حق خالق را ضايع مى كند و هم حق مخلوق را
📘#حکمت_239
🔶 @Nahj_Et
💠🔹وَ روُیِ َ أَنّهُ ذُکِرَعِندَ عُمَرَ بنِ الخَطّابِ فِی أَیّامِهِ حَلْیُ الکَعبَةِ وَ کَثرَتُهُ فَقَالَ قَومٌ
لَو أَخَذتَهُ فَجَهّزتَ بِهِ جُیُوشَ المُسلِمِینَ کَانَ أَعظَمَ لِلأَجرِ وَ مَا تَصنَعُ الکَعبَةُ باِلحلَی ِ فَهَمّ عُمَرُ بِذَلِکَ وَ سَأَلَ عَنهُ أَمِیرَ المُؤمِنِینَ علیه السلام فَقَالَ علیه السلام
إِنّ هَذَا القُرآنَ أُنزِلَ عَلَی النّبِیّ صلی الله علیه و آله وَ الأَموَالُ أَربَعَةٌ أَموَالُ المُسلِمِینَ فَقَسّمَهَا بَینَ الوَرَثَةِ فِی الفَرَائِضِ وَ الفیَ ءُ فَقَسّمَهُ عَلَی مُستَحِقّیهِ وَ الخُمُسُ فَوَضَعَهُ اللّهُ حَیثُ وَضَعَهُ وَ الصّدَقَاتُ فَجَعَلَهَا اللّهُ حَیثُ جَعَلَهَا وَ کَانَ حلَی ُ الکَعبَةِ فِیهَا یَومَئِذٍ فَتَرَکَهُ اللّهُ عَلَی حَالِهِ وَ لَم یَترُکهُ نِسیَاناً وَ لَم یَخفَ عَلَیهِ مَکَاناً فَأَقِرّهُ حَیثُ أَقَرّهُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ لَهُ عُمَرُ لَولَاکَ لَافتَضَحنَا وَ تَرَکَ الحلَی َ بِحَالِهِ
💠🔹گفته اند:در زمان حکومت عمر بن خطاب از زینت کعبه و فراوانی آن سخن به میان آمد، گروهی پیشنهاد کردند اگر آن را بفروشی و ارتش مسلمانان را تجهیز کنی ثوابش بیشتر است، کعبه را به زینت چکار؟عمر به این مسأله تصمیم گرفت،و از امیر المؤمنین علیه السّلام پرسید ،حضرت فرمود:
قرآن بر پیامبر صلّی اللّه علیه و آله نازل شد و اموال چهار نوع بود:اموال مسلمانان که آن را میان ارث بران بر اساس قرآن تقسیم کرد.و غنیمت جنگی که آن را بر مستحقان قسمت فرمود.و خمس که خداوند آن را در جایی که باید قرار داد.و صدقات که خداوند آن را در مصرفهای معیّنش مقرر فرمود .در آن روز کعبه را زیور و زینت بود،و خداوند آن را به صورتی که بود گذاشت،البته از روی فراموشی رها نکرد،و جایش بر خدا پنهان نبود، تو هم آن را همان جا که رسول خدا قرار داده اند بر جای خود بگذار.
عمر گفت:اگر تو نبودی ما رسوا می شدیم.و زینت کعبه را به حال خود گذاشت .
📙شرح#حکمت_270
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص274
🔶 @Nahj_Et
حکمت 174 نهج البلاغه.mp3
4.3M
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_174(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی
🎤کوتاه و با بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
🌟روُیِ َ أَنّهُ علیه السلام رُفِعَ إِلَیهِ رَجُلَانِ سَرَقَا مِن مَالِ اللّهِ أَحَدُهُمَا عَبدٌ مِن مَالِ اللّهِ وَ الآخَرُ مِن عُرُوضِ النّاسِ
فَقَالَ علیه السلام أَمّا هَذَا فَهُوَ مِن مَالِ اللّهِ وَ لَا حَدّ عَلَیهِ مَالُ اللّهِ أَکَلَ بَعضُهُ بَعضاً وَ أَمّا الآخَرُ فَعَلَیهِ الحَدّ الشّدِیدُ فَقَطَعَ یَدَهُ
🌟نقل کرده اند که دو نفر را خدمت امام (علیه السلام) آوردند که از بیت المال دزدی کرده بودند، یکی از آنها برده ای بود که متعلق به خود بیت المال بود، و دیگری برده ی کسی بود، امام (ع فرمود: (اما این غلامی که متعلق به بیت المال است حدی ندارد، در حقیقت بخشی از بیت المال بخشی از مال خدا را خورده است، و اما بر آن دیگری باید حد جاری کرد، و دست او را قطع کردند). عرض الناس یعنی: سایر مردم. و امام (علیه السلام) به قیاس مضمری استدلال کرده است که صغرای آن عبارت است از: پس آن مال خداست که جزئی جزء دیگر را خورده است. و کبرای مقدر آن چنین است: و هر که اینطور باشد، دست بریدن ندارد. و اما آن که دستش را بریدند، مقدار نصاب از مال غنیمت را که باید نگهداری می شد، دزدیده بود که هیچ حقی هم در آن نداشت، و اما اگر سهمی داشت، اگر مقدار دزدی شده بیش از سهم او، و در حد نصاب بود، دستش بریده می شد، اگر نه، دست بریده نمی شد.
📙شرح#حکمت_271
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص275
🔶 @Nahj_Et