✅ حدیث روز 🖤 #پیامبر_اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: 🍀 أَلَا وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى الْبَاكِينَ عَلَى الْحُسَيْنِ رَحْمَةً وَ شَفَقَةً وَ اللَّاعِنِينَ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الْمُمْتَلِئِينَ عَلَيْهِمْ غَيْظاً وَ حَنَقا. 🍃 آگاه باشيد؛ خداوند بر گريه‏كنندگان حسين و آنان كه دشمنان او را لعنت كنند و افرادى كه قلبشان از غيظ و غضب بر آنان پر باشد صلوات و رحمت می فرستد. 📖 بحارالانوار، ج44، ص306 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين آيه ناظر به حوادث عبرت‌انگيزى است كه در زندگى انسان‌ها رخ مى‌دهد و در آيۀ ديگرى از همين سوره به حوادثى اشاره مى‌كند كه در جهان پيرامون ما واقع مى‌شود و مى‌فرمايد: «وَ كَأَيِّنْ‌ مِنْ‌ آيَةٍ‌ فِي اَلسَّمٰاوٰاتِ‌ وَ اَلْأَرْضِ‌ يَمُرُّونَ‌ عَلَيْهٰا وَ هُمْ‌ عَنْهٰا مُعْرِضُونَ‌» ؛ و چه بسيار نشانه‌اى (از خدا) در آسمان‌ها و زمين كه آن‌ها از كنارش مى‌گذرند و از آن رويگردانند!». در آيۀ 41 سورۀ «نور» نيز مى‌فرمايد: «يُقَلِّبُ‌ اَللّٰهُ‌ اَللَّيْلَ‌ وَ اَلنَّهٰارَ إِنَّ‌ فِي ذٰلِكَ‌ لَعِبْرَةً‌ لِأُولِي اَلْأَبْصٰارِ» ؛ خداوند شب و روز را دگرگون مى‌سازد؛ در اين عبرتى است براى صاحبان بصيرت!». بنابراين، حوادث عبرت‌انگيز تنها مربوط به تاريخ بشر نيست، بلكه در كلّ‌ جهان آفرينش ممكن است رخ دهد. به برگ‌هاى زرد درختان پاييزى نگاه كنيد كه با اندك نسيمى از شاخه جدا مى‌شوند و به هر سو پراكنده مى‌گردند. اگر كمى به عقب برگرديم و نشاط و طراوت و استحكام آن‌ها را در فصل بهار ببينيم كه محكم به شاخه‌ها چسبيده بودند حتى اگر طوفان درخت را واژگون مى‌كرد، برگ از درخت جدا نمى‌شد، از اين منظره مى‌توانيم زندگى خود را بررسى كنيم، فصل جوانى و پيرى كه همچون بهار و پاييز عمر است در برابر ما مجسم مى‌شود و بهترين عبرت‌ها را مى‌گيريم #حکمت_297 🔶 @Nahj_Et

💠امیر المومنین علیه السلام فرمودند 🔹اسلام ظاهرش علم و باطنش حکمت است، نو آوری های آن پایان نمی گیرد و شگفتی هایش تمام نمی شود. نهج البلاغه بخشی از #خطبه_152 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اشاره مى‌فرمايد كه هركس در آن بينديشد و با تمام وجود باور كند از دنياپرستى كنار خواهد رفت. مى‌فرمايد: «اگر انسان، سرآمد زندگى و عاقبت كارش را مى‌ديد، آرزوها و غرورش را دشمن مى‌شمرد»؛ (لَوْ رَأَى الْعَبْدُ الْأَجَلَ‌ وَ مَصِيرَهُ‌ لَأَبْغَضَ‌ الْأَمَلَ‌ وَ غُرُورَهُ‌) . سرآمد زندگى و پايان عمر بر هيچ‌كس روشن نيست؛ خواه جوان باشد يا پير، سالم باشد يا زمين‌گير، زيرا هر روز ممكن است حادثه‌اى رخ دهد و حتى جوانان و افراد سالم و نيرومند را با خود از اين جهان ببرد؛ ولى با توجه به اين‌كه انسان از پايان عمر خويش به‌طور دقيق آگاه نيست همين امر گاهى سبب اشتباه او مى‌شود و زندگى را جاودانه مى‌پندارد، دامنۀ آرزوهايش گسترش پيدا مى‌كند و غرور ناشى از آن تمام وجود او را فرا مى‌گيرد. البته مكتوم بودن پايان زندگى فلسفۀ مهمى دارد و آن اين است كه اگر هركس از پايان عمر خود باخبر بود، هرگاه پايان آن را نزديك مى‌ديد در اضطراب شديدى به سر مى‌برد و زندگى در كام او تلخ مى‌شد #حکمت_334 🔶 @Nahj_Et

شرحی بر نامه بیست و نهم نهج‌البلاغه از نامه هاى امام(علیه السلام) است که به اهل بصره نگاشت. همان گونه که در شرح سند نامه ذیلا آمده، این نامه مربوط به فتنه اى است که معاویه در بصره به راه انداخت و ماجراى آن به طور فشرده چنین بود : بعضى از اطرافیان معاویه بعد از اشغال مصر به دست عمرو بن عاص و کشته شدن محمد بن ابى بکر به او گفتند: فردى را به بصره بفرست تا آنجا را نیز از تحت حکومت على(علیه السلام) خارج سازد. معاویه این پیشنهاد را پذیرفت و با عمرو عاص مشورت کرد او نیز روى موافق نشان داد سرانجام یکى از فرماندهان لشکر خود، به نام ابن حضرمى را روانه بصره کرد و این در حالى بود که عبدالله بن عباس والى بصره براى تسلیت به امیر مؤمنان(علیه السلام) در مورد شهادت محمد بن ابى بکر به کوفه رفته بود و زیاد بن ابیه را به جاى خود گماشته بود. معاویه به ابن حضرمى دستور داده بود که از احساسات خون خواهى عثمان و کینه اى که گروهى از جنگ جمل در دل داشتند بهره گیرى کند و از قبایل مختلف بصره براى این هدف بهره گیرى نماید. عبدالله بن عباس به سرعت به بصره برگشت و جریان فتنه را براى امام(علیه السلام)گزارش داد. امام(علیه السلام) یکى از مردان خود را به نام اعیَن که در بصره نفوذ داشت مأمور کرد تا به بصره برود و مردم را از اطراف ابن حضرمى پراکنده سازد. اعین تا حد زیادى در کار خود موفق شد; ولى چون به دست گروهى از خوارج به شهادت رسید و خبر شهادت او به امام(علیه السلام) واصل گشت امام(علیه السلام) فرد نافذ الکلمه دیگرى را به نام جاریة بن قدامه همراه نامه مورد بحث که در واقع تهدیدى است براى شورشیان و متمردان بصره، به سوى بصره گسیل داشت و دستور داد نامه را براى عموم مردم بخواند. آنچه در نهج البلاغه آمده تنها بخشى از این نامه است. مخالفان امام(علیه السلام) پس از یک درگیرى شدید شکست خوردند و ابن حضرمى در خانه اى پناهنده شد. جاریه دستور داد خانه را آتش زدند. ابن حضرمى و هفتاد نفر از طرفدارانش هلاک شدند و فتنه خاموش شد. #نامه_29 🔶 @Nahj_Et

💠🔹بهشت چه درجاتی دارد؟ حضرت علی (ع) فرمودند: «بهـشت دارای درجه‌هایی است که بر یکدیگر برتری دارد و دارای منازلی است که با هم تفاوت دارد، نعمت­های آن از بین نمی‌رود، هر که در آن جای گرفت، دیگر بیرون نخواهد شد و پیر نمی‌شود و ساکن در آن فقیر نمی گردد.»  نهج البلاغه، #خطبه_84 🔶 @Nahj_Et

💠🔹انسان‌ها در كشاكش امتحان‌هاى سخت قرار مى‌گيرند تا آنچه در باطن دارند آشكار گردد و معلوم شود تا چه حد در ادعاهاى خود صادقند. همان‌گونه كه قرآن مجيد خطاب به ياران پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ‌ حَتّٰى نَعْلَمَ‌ اَلْمُجٰاهِدِينَ‌ مِنْكُمْ‌ وَ اَلصّٰابِرِينَ‌ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَكُمْ‌» ؛ ما همۀ شما را قطعاً مى‌آزماييم تا معلوم شود مجاهدان واقعى و صابران از ميان شما كيانند، و اخبار شما را بيازماييم!». در حديث شريفى از اميرمؤمنان على عليه السلام در خطبة الوسيلة مى‌خوانيم: «وَ الْأَيَّامُ‌ تُوضِحُ‌ لَكَ‌ السَّرَائِرَ الْكَامِنَة؛ گذشت روزگار آنچه را در باطن نهفته شده براى تو آشكار مى‌سازد» #حکمت_343 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💠فَالْقُرْآنُ آمِرٌ زَاجِرٌ، وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ. حُجَّةُ اللهِ عَلَى خَلْقِهِ. أَخَذَ عَلَيْهِ مِيثَاقَهُمْ، وَ ارْتَهَنَ عَلَيْهِمْ أَنْفُسَهُمْ 🔹قرآن امرکننده و بازداره است، خاموش است و گويا، و حجت خداست بر خلق. خداوند پيمان عمل به آن را از بندگانش گرفته و آنان را در گرو دستورات قرآن قرار داده است» 📘#خطبه_183 🔶 @Nahj_Et

♨️ حدیث روز 💠 امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف): 🔹 «لأَندُبَنَّكَ صَباحا و مَساءً و لأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» 🔶 هر صبح و شام بر تو گريه و شيون مى كنم و در مصيبت تو به جاى اشك، خون مى گريم 📚 بحار الأنوار ، ج 101 ، ص 238 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به مشكلات موجود در گروهى از زنان اشاره كرده، مى‌فرمايد: «تمامى وجود زن شرّ است و بدترين چيزى كه در اوست اين‌كه از وجودش چاره‌اى نيست»؛ (أَلْمَرْأَةُ‌ شَرٌّ كُلُّهَا، وَ شَرُّ مَا فِيهَا أَنَّهُ‌ لَا بُدَّ مِنْهَا!) . روشن است كه منظور امام عليه السلام در اين كلام تمام زنان نيستند زيرا زنان برجسته در اسلام فراوان بوده‌اند كه پيامبر صلى الله عليه و آله، امام و ساير ائمه عليهم السلام براى آنها احترام فراوان قائل بودند. حديث معروف رسول اكرم كه مى‌فرمود: «حُبِّبَ‌ إلَىَّ‌ مِنَ‌ الدُّنْيا ثَلاثٌ‌: النِّساءُ‌ وَ الطّيبُ‌ وَ جُعِلَتْ‌ قُرَّةُ‌ عَيْني فِي الصَّلاةِ‌ ؛ سه چيز از دنياى شما محبوب من است: بوى خوش و زنان و نور چشمانم نماز است» شاهد گوياى اين مطلب است. افزون بر اين قرآن مجيد بسيارى از زنان را مدح كرده است؛ مثلاً مى‌فرمايد: «مَنْ‌ عَمِلَ‌ صٰالِحاً مِنْ‌ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثىٰ‌ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ‌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ‌ حَيٰاةً‌ طَيِّبَةً‌ وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ‌ أَجْرَهُمْ‌ بِأَحْسَنِ‌ مٰا كٰانُوا يَعْمَلُونَ‌» ؛ هر كس كار شايسته‌اى انجام دهد خواه مرد باشد يا زن در حالى كه مؤمن است به‌طور مسلّم او را حيات پاكيزه‌اى مى‌بخشيم؛ و پاداش آنها را مطابق بهترين اعمالى كه انجام مى‌دادند، خواهيم داد» #حکمت_238 🔶 @Nahj_Et