💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود هشدار شديدى به ظالمان و ستمگران مىدهد و مىفرمايد: «آن ستمگر كه ابتداى به ظلم مىكند فرداى قيامت دست خود را از پشيمانى (به دندان) مىگزد»؛ (لِلظَّالِمِ الْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ) . امام عليه السلام اين سخن را از آيۀ 27 سورۀ فرقان برگرفته است آنجا كه مىفرمايد: «وَ يَوْمَ يَعَضُّ اَلظّٰالِمُ عَلىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يٰا لَيْتَنِي اِتَّخَذْتُ مَعَ اَلرَّسُولِ سَبِيلاً» ؛ و (همان) روزى كه ستمكار دست خود را (از شدت حسرت) به دندان مىگزد و مىگويد: اى كاش با رسول (خدا) راهى بر گزيده بودم». نكتۀ شايان توجه اين است كه امام عليه السلام در اينجا ظالم را مقدم به «بادى» كرده يعنى آن كسى كه ابتداى به ظلم مىكند، از اين نظر كه شخص دوم اگر مقابلۀ به مثل كند ظلم نيست بلكه احقاق حقى است و اگر بيش از مقابلۀ به مثل كند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازۀ كسى كه ابتدا به ظلم كرده نيست و تعبير به «عَضَّة» (به دندان گزيدن) كنايه از شدت ناراحتى است، زيرا انسان هنگامى كه به ناراحتىهاى شديد گرفتار مىشود
#حکمت_186
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود هشدار شديدى به ظالمان و ستمگران مىدهد و مىفرمايد: «آ
💠🔹ناراحتىهايى كه از خود او سر زده و خودش باعث و بانى آن بوده مىخواهد از خود انتقام بگيرد و براى اين كار به آزار خويشتن مىپردازد؛ گاه بر سر و صورت خود مىكوبد و گاه دست خود را كه با آن كار خلافى انجام داده مىگزد و همۀ اينها نشانۀ ناراحتى شديد از كار خويشتن و نوعى مجازات و انتقام از خود است. در حديثى از امام موسى بن جعفر عليه السلام مىخوانيم: «فى رَجُلَيْنِ يَتَسابّانِ فَقالَ: الْبادي مِنْهُما أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صاحِبِهِ عَلَيْهِ ما لَمْ يَتَعَدَّ الْمَظْلُومُ ؛ امام عليه السلام در مورد دو نفر كه به هم دشنام مىدادند فرمود: آن كس كه ابتدا كرده ظالمتر است و گناه او و گناه نفر ديگر بر اوست مادامى كه مظلوم از حد تعدى نكند»
#حکمت_186
🔶 @Nahj_Et
💠🔹قالَ علیه السلام لِلظّالِمِ الباَدیِ غَداً بِکَفّهِ عَضّةٌ
💠🔹(فردای قیامت شخص ستمگر انگشت ندامت به دندان گزد).نکته شايان توجه اين است که امام (عليه السلام) در اين جا ظالم را مقدم بر «بادى» کرده يعنى آن کسى که آغازگر ظلم است، از اين نظر که شخص دوم اگر مقابله به مثل کند ظلم نيست بلکه احقاق حقى است و اگر بيش از مقابله به مثل کند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازه کسى که آغازگر ظلم است، نمى باشد و (غد) را کنایه از روز قیامت آورده است، و گزیدن دست را کنایه از پشیمانی در اثر کوتاهی در برابر امر خداوند، چنان که در آیه مبارکه آمده است: و یوم یعض الظالم علی یدیه. و هدف امام (علیه السلام) دور داشتن از ستمکاری است.
📙شرح#حکمت_186
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص190
🔶 @Nahj_Et
حکمت 186 نهج البلاغه.mp3
زمان:
حجم:
887.9K
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_186(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی
🎤کوتاه و با بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
حکمت 186 نهج البلاغه.mp3
زمان:
حجم:
887.9K
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_186(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی
🎤کوتاه و با بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
▫️لِلظَّالِمِ الْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ.
🟠آغاز كننده ستم، در قيامت انگشت به دندان مى گزد.
✍نکته شایان توجه این است که امیرالمومنین علیهالسلام در اینجا ظالم را مقدم به «بادى» کرده یعنى آن کسى که ابتداى به ظلم مى کند، از این نظر که شخص دوم اگر مقابله به مثل کند ظلم نیست بلکه احقاق حقى است و اگر بیش از مقابله به مثل کند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازه کسى که ابتدا به ظلم کرده نیست و تعبیر به «عَضَّة» (به دندان گزیدن) کنایه از شدت ناراحتى است، زیرا انسان هنگامى که به ناراحتى هاى شدید گرفتار مى شود; ناراحتى هایى که از خود او سر زده و خودش باعث و بانى آن بوده مى خواهد از خود انتقام بگیرد و براى این کار به آزار خویشتن مى پردازد; گاه بر سر و صورت خود مى کوبد و گاه دست خود را که با آن کار خلافى انجام داده مى گزد و همه اینها نشانه ناراحتى شدید از کار خویشتن و نوعى مجازات و انتقام از خود است.
📘#حکمت_186
🔶 @Nahj_Et
شرح_صوتی_حکمت_۱۸۵_و_۱۸۶_و_۱۸۷.mp3
زمان:
حجم:
7.91M
شرح حکمت ۱۸۵
انتقام شخصی
در دفاع از مظلوم صلابت ، دراختلافات شخصی عفو وگذشت
مَتَى أَشْفِي غَيْظِي إِذَا غَضِبْتُ - أَ حِينَ أَعْجِزُ عَنِ الِانْتِقَامِ فَيُقَالُ لِي لَوْ صَبَرْتَ- أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ فَيُقَالُ لِي لَوْ عَفَوْتَ
شرح حکمت ۱۸۶
مسابقه
چرا مسابقه در میدان آلودگیها ؟ قرارتان جایی دگر باشد
وَ قَدْ مَرَّ بِقَذَرٍ عَلَى مَزْبَلَةٍ .......... هَذَا مَا كُنْتُمْ تَتَنَافَسُونَ فِيهِ بِالْأَمْسِ
شرح حکمت ۱۸۷
موعظه ای متفاوت
موعظه ضرر و خسارت ، ریشه یابی و عدم تکرار است
لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ
📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی
#حکمت_185
#حکمت_186
#حکمت_187
#شرح_صوتی
🔶 @Nahj_Et