✨ 🔹ادامه تفسیر سوره آل عمران 🍃سایر اوصاف مسیح 🌷آیه ۴۸ به دنبال صفات چهارگانه اى که در آیات قبل براى حضرت مسیح(علیه السلام) بیان شد، (آبرومند در دنیا و آخرت بودن، از مقربان بودن، سخن گفتن در گاهواره و از صالحان بودن) به دو وصف دیگر از اوصاف آن پیامبر بزرگ که هر کدام نیز ترکیبى از مجموعه اوصاف مهمى است، اشاره مى کند. در آغاز، مى فرماید: خداوند به او کتاب و دانش و تورات و انجیل مى آموزد (وَ یُعَلِّمُهُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الإِنْجیلَ). نخست، به تعلیم کتاب و حکمت و دانش به طور کلى اشاره مى کند و بعد دو مصداق روشن این کتاب و حکمت، یعنى تورات و انجیل را بیان مى نماید. بدیهى است افرادى که به عنوان رهبر جامعه بشریت از سوى خداوند تعیین مى شوند، باید در درجه اول از علم و دانش کافى برخوردار باشند و آئین و قوانین زنده و سازنده اى با خود بیاورند. و در درجه بعد، دلایل و اسناد روشنى براى ارتباط خود با خدا ارائه دهند و با این دو وسیله، مأموریت هدایت مردم را تکمیل و تثبیت کنند، در آیات فوق به این دو معنى اشاره شده است. در آیه اول سخن از علم و دانش و کتاب آسمانى حضرت مسیح(علیه السلام) است. و در آیه دوم اشاره به معجزات متعدد او است. در آیه بعد مى فرماید: و (خداوند) او را رسول و فرستاده اى به سوى بنى اسرائیل قرار مى دهد (وَ رَسُولاً إِلى بَنی إِسْرائیلَ).(۱) ممکن است از این جمله در ابتدا چنین استفاده شود که: مأموریت حضرت مسیح(علیه السلام) تنها دعوت بنى اسرائیل بوده است، همانها که در آن زمان گرفتار انواع خرافات، آلودگى هاى اخلاقى، عقیدتى و اختلافات شدید شده بودند و این با اولوا العزم بودن حضرت مسیح(علیه السلام) منافات ندارد; زیرا پیامبر اولوا العزم، کسى است که داراى آئین جدید باشد، خواه مأموریت او جهانى باشد یا نباشد (در تفسیر نور الثقلین نیز روایتى درباره منحصر بودن مأموریت حضرت مسیح(علیه السلام) به بنى اسرائیل نقل شده است).(۲) ولى بعضى از مفسران گفته اند: دعوت حضرت مسیح(علیه السلام) جهانى بوده نه منحصر به بنى اسرائیل، هر چند بنى اسرائیل در صف اول کسانى که او مأموریت هدایت آنها را داشت، قرار گرفته بودند. مرحوم علامه مجلسى در بحار الانوار ، اخبارى در تفسیر اولوا العزم نقل مى کند که: مفهوم آنها جهانى بودن دعوت این پیامبران است.(۳) پس از آن مى افزاید: او مأمور بود به آنها بگوید: من نشانه اى از سوى پروردگارتان براى شما آورده ام (أَنِّی قَدْ جِئْتُکُمْ بِآیَة مِنْ رَبِّکُمْ).(۴) نه یک نشانه، بلکه نشانه هاى متعدد (بنابراین تنوین در اینجا براى بیان عظمت این نشانه است نه بیان وحدت). و ادامه مى دهد: من از گِل چیزى به شکل پرنده مى سازم، سپس در آن مى دمم و به فرمان خدا پرنده اى مى گردد (أَنِّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فیهِ فَیَکُونُ طَیْراً بِإِذْنِ اللّهِ). از آنجا که دعوت انبیاء، در حقیقت به سوى حیات و زندگى حقیقى است در آیه فوق هنگام شرح معجزات حضرت مسیح(علیه السلام)، نخست، اشاره به ایجاد حیات و زندگى در موجودات بى جان به فرمان خدا مى کند. مسأله ایجاد حیات در موجودات جهان، هر گاه به صورت تدریجى باشد چیز عجیبى نیست; زیرا مى دانیم همه موجودات زنده کنونى از همین آب و خاک به وجود آمده اند. معجزه آن است که خداوند همان عوامل را که طى هزاران یا میلیون ها سال رخ داده یک جا جمع کند و به سرعت، مجسمه کوچکى به شکل پرنده، مبدل به موجود زنده اى شود، و این مى تواند نشانه اى از صدق دعوى آورنده آن در مورد ارتباط با جهان ماوراء طبیعت و قدرت بى پایان پروردگار باشد. آن گاه به بیان دومین معجزه یعنى درمان بیمارى هاى صَعْبُ العَلاج یا غیر قابل علاج ـ از طرق عادى ـ پرداخته: مى گوید: من کور مادرزاد و مبتلا به برص (پیسى) را بهبودى مى بخشم (وَ أُبْرِئُ الأَکْمَهَ وَ الأَبْرَصَ).(۵) شک نیست که این موضوعات مخصوصاً براى پزشکان و دانشمندان آن زمان معجزات غیر قابل انکارى بوده است. در سومین مرحله، اشاره به معجزه دیگرى مى کند و آن این که: من مردگان را به فرمان خدا زنده مى کنم (وَ أُحْیِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللّهِ). چیزى که در هر عصر و زمانى جزء معجزات و کارهاى خارق العاده است. و در مرحله چهارم موضوع خبر دادن از اسرار نهانى مردم را مطرح مى کند; زیرا هر کس معمولاً در زندگى فردى و شخصى خود، اسرارى دارد که دیگران از آن آگاه نیستند. ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨ 🌷شرح حکمت ۵۰ ( مکارم شیرازی ) 🔹راه تسخير دل ها: امام در اين كلام حكمت آميز درس مهمى براى صيد دل ها و جلب و جذب دوستان مى دهد. مى فرمايد: «دل هاى انسان ها وحشى و رمنده است هركس با آنها انس گيرد رو به سوى او مى كنند»; (قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِيَّةٌ، فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ). اشاره به اينكه انسان، نسبت به كسانى كه نمى شناسد نوعى احساس بيگانگى مى كند; ولى اگر طرف مقابل از طريق محبت وارد شود در برابر او رام مى شود. به گفته بعضى از شارحان نهج البلاغه اين مطلب براى انسانى كه تازه در شهر يا در محله اى وارد مى شود و سكنا گزيند كاملاً محسوس است او حتى از همسايگان نزديكش فاصله مى گيرد اما اگر چند بار با او سلام و عليك كنند و به ديدارش بروند و هديه اى برايش بفرستند رابطه دوستى آنها مستحكم مى شود. آنچه بعضى پنداشته اند كه اين كلام حكمت آميز با اصل مدنىّ بالتبع بودن انسان سازگار نيست اشتباه بزرگى است. درست كه انسان ذاتاً روح اجتماعى دارد و نمى تواند تنها زندگى كند و تمام پيشرفت ها و موفقيت های بشر در سايه همين روح اجتماعى است; ولى اين بدان معنا نيست كه در برابر هر فرد ناشناخته اى اظهار محبت و دوستى كند و با او الفت بگيرد; الفت گرفتن احتياج به مقدمات دارد همان گونه كه عداوت و دشمنى نيز مقدماتى مى خواهد و نظر امام(عليه السلام) به اين حقيقت است كه در روايات ديگرى نيز وارد شده و در گفتار معروف: «الاْنْسانُ عَبيدُ الاحْسانِ; انسان بنده احسان است» منعكس است. شاعر عرب نيز مى گويد: وَإنّى لَوَحْشِىٌّ إذا ما زَجَرْتَني * وَإنّى إذا ألَّفْتَني لاََلُوفٌ هنگامى كه از من دورى كنى من از تو رميده مى شوم ولى هنگامى كه از در الفت در آيى با تو الفت مى گيرم. اين كه در بعضى از شروح به واسطه حل نشدن مشكل «مدنىٌّ بالطبع» بودن انسان يا وحشى بودن قلوب اين تفسير را پذيرفته اند كه منظور از «رجال» همه انسان ها نيستند بلكه افراد بزرگ و قدرتمندِ اجتماع اند، تفسير نادرستى به نظر مى رسد، زيرا ظاهر عبارت اشاره به همه يا اغلب انسان هاست نه گروه اندكى. شاهد اين سخن حديثى است كه از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل شده كه فرمود: «ثَلاَثٌ يُصْفِينَ وُدَّ الْمَرْءِ لاَِخِيهِ الْمُسْلِمِ يَلْقَاهُ بِالْبُشْرِ إِذَا لَقِيَهُ وَيُوَسِّعُ لَهُ فِي الْمَجْلِسِ إِذَا جَلَسَ إِلَيْهِ وَيَدْعُوهُ بِأَحَبِّ الاَْسْمَاءِ إِلَيْهِ;(1) سه چيز است كه محبت انسان را نسبت به برادر دينى اش صفا مى بخشد: با چهره گشاده با او روبرو شود و در مجلس جاى مناسب به او دهد و او را به محبوب ترين نام هايش صدا بزند».(2) 📚پی نوشت: (1). کافى، ج 2، ص 643، ح 3. (2). سند گفتار حکیمانه: این کلام حکمت آمیز را زمخشرى (متوفاى 538) در جزء اول ربیع الابرار و طرطوشى (متوفاى 520) در کتاب سراج الملوک آورده اند و بعید به نظر مى آید که آنها از نهج البلاغه سیّد رضى گرفته باشند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 48). در کتاب تمام نهج البلاغه این جمله را جزء خطبه اى دانسته است که امام آداب دین و دنیا را به اصحابش فرمود. (تمام نهج البلاغه، ص 717). @Nahjolbalaghe2

#حرف‌حساب |💚| +حاج‌آقاپناهیان‌میگفت: آقا #‌امام‌زمـان✨ صبح☀️ به عشق 💞شما چشم باز میکنه این عشق💕 فهمیدنے نیست...! بعدما صبح که چشم باز میکنیم بجایِ عرض ارادت به محضر آقا گوشیامونُ چک میکنیم! #خیلی_زشته_نه 🌹🌹🌹 @Nahjolbalaghe2

🌾🌾🍂🍂🌾🌾🍂🍂🌾🌾 خـــواهـــرم.. از قـربانے هاے تلفن همراه و چــت با غـریــبه ها، چیــزے شـنیــدی⁉ از عـشق و خیـال، وعــده هاے دروغ و آخرشم..... رســوایی ارزش دخـترے ڪه عفـت و حیـاش رفــته چیــه چقد دختر ڪه بدست پدر و برادرشان ڪشـــته شــدند!؟😭⚡️⚡️ چقد دختر ڪه دیــوانه شدند؟ 🎲 چقد دختر ڪه خــودڪشـے ڪردند؟؟🔪 🎀 خواهــرم ســاده نبــاش 🎀 گوش به حرف این پـسرهایے ڪه ازالله نــمے تــرســند نـــده، باور ڪن اگه او به تـو علاقه داشته باشه باتو ازدواج_حلال مے خواست...نه زنا همــین پسر به مادرش میگــه : برام دخـــتر_پاڪدامن پــیدا ڪنــید. مادرش مـیـگه: این دختـرانے ڪه میشناسے چطورن میگه : نه‼ اینا قابل_اعتمـاد_نیـستند به درد ازدواج نمــے خــورنـد. راحت با مــن ســـرقرار اومدن ، پس با دیــگرے هــم بــیرون می‌روند. 🌾🌾🍂🍂🌾🌾🍂🌾🌾🍂🍂🍂 @Nahjolbalaghe2

💠 وَ لَقَد خَلَقنَا الاِنسانَ ... ✳️ مقطعی بسیار جان نواز و دلنشین با اجرای آرامش بخش و ملکوتی استاد #عبدالباسط عبدالصمد 🔹 بخشی از سوره قاف 🌹🌹

🌸🍃﷽🌸🍃 🔻حَلال و طَیِّب🔻 ✍ قرآن کریم به ما دستور میده، رزقِ «حَلال و طَیِّب» بخوریم: 🕋 یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلَالًا طَیِّبًا (بقره/۱۶۸) 💢 ای مردم! از نعمتهای حلال و پاکیزه‌ای که در زمین است بخورید. ⁉️ امّا فرق بینِ «رزقِ حَلال» و «رزقِ طَیِّب» چیه؟!🤔 «طَيِّب»👈 به چيزهای پاکیزه‌اى گفته میشه كه با طبع و سرشتِ آدمی سازگار باشه، و حواسّ و نفسِ انسان از اون لذّت ببره. 😊 یعنی «دلچسب و طبع‌پسند» باشه.. ⁉️ امّا #حلال و #حرام به چه معناست؟! «حَل»👈 به معنای گشودن و باز کردن است. در زبانِ فارسی هم میگیم حل کردن مسائل. «حَلّ العُقدَة»👈 يعنی گره‌گشایی كردن.➰ «حَلال»👈 یعنی چیزی که حقِّ دیگران در اون نیست، و با حقوقِ دیگران مزاحمتی نداره.. بعبارت دیگه، هیچ گِرِهی در اون نیست، و اتّفاقاً گره‌ها رو باز میکنه.🔑 «حرام»👈 یعنی چیزِ گره‌دار، چيزی كه از اون منع شده.. مثلاً «لقمه‌ی حرام»، لقمه‌ای است که در زندگی، گره‌ها و مشکلاتی رو برای فرد ایجاد میکنه.➿😰 با این توضیح فرق بینِ «رزقِ حَلال» و «رزقِ طَیِّب» مشخص شد:👇 ❌ ممکنه غذایی #طیب و پاکیزه باشه، ولی #حلال نباشه. 👈 مثل برنج، یا نون، یا گوشتِ گوسفند، یا هر غذای پاک دیگه‌ای که از راه دزدی یا رشوه یا... به دست اومده باشه. #طیب و پاکیزه هست، ولی #حلال نیست. ❌ و برعکس، ممکنه غذایی #حلال باشه، ولی #طیب نباشه. و مطابقِ طبع، و سازگار با بدنِ انسان نباشه. 👈 مثل چیبس و پُفک و فست‌فود و... که #حلال هستند، ولی #طیب نیستند. حَلال👈 یعنی پاکِ تشریعی. در شریعت و دین پاک است. طیّب👈 یعنی پاکِ تکوینی. در عالمِ طبیعت پاک است. ✅️ هر چیزی که #حلال هست، یعنی #مجاز هستیم که بخوریم. ❌ ولی سفارش نشده که حتماً بخوریم. قرآن به ما دستور میده اون حلال‌هایی رو بخوریم که #طیب باشند، یعنی با بدنِ ما سازگار باشند.😊 ☝️ مثلاً در بینِ چهارپایان، گوشتِ خیلی از چهارپایان برای ما #حلال هست، ولی همه‌شون #طیب نیستند. ما رو سفارش کردند که گوشتِ گوسفند🐑و گاو🐄 و شتر🐪 بخوریم. چون اینها #طیب و پاکیزه هستند. ☝️ اگر میخوایم رُشدِ معنوی بکنیم باید #غذا_خوردن خودمون رو درست کنیم، و فقط غذاهای «حلال و طیّب» بخوریم. به همین خاطر در دعاها به ما یاد دادند که بگیم: 🤲 اللَّهُمَّ ارْزُقْنا رِزْقاً حَلالًا طَيِّباً واسِعاً. خدایا! رزق و روزیِ ما را حلال، طیّب و پاکیزه، و وسیع قرار بده. الهی آمین /ڪشکول‌معنوی @Nahjolbalaghe2

وظایف_شیعیان_در_زمان_غیبت 3⃣ برای ثبات و محکم ماندن اعتقادات خواندن این دعای شریف : «یا اللهُ، یا رَحمنُ، یا رَحیمُ، یا مُقَلَّبَ القُلُوبِ، ثَبَّت قَلبی عَلی دینِکَ» 📚 کمال الدین ، ص۳۵۲ @Nahjolbalaghe2