🍃🌺
#السلامعلیکیااباصالحالمهدی(عج)
ای بودم، از نبودِ تو نابود می شوم
میسوزم از فراقِ تو و دود می شوم
آقا بیا و با دَمِ عیسایی ات ببین
نابودم و زِ بودِ تو موجود می شوم
🌷#اللّهمَّعَجِّلْلِوَلِیِّڪَالفَرَج🌥
🔴 چشم شهوتران خود را چگونه میتوان تحت کنترل درآورد؟
🔹 این حدیث قدسی چقدر عالی توبه را توصیف میکند: انینُ الْمُذْنِبینَ احَبُّ الَیّ مِنْ تَسْبیحِ الْمُسَبِّحین. خدای تبارک و تعالی، این رحمت مطلقه و کامله فرمود: ناله گنهکاران در نزد من محبوبتر است از تسبیح تسبیحکنندگان.
🔸بروید به درگاه خدای خودتان ناله کنید. فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید. به کسی نگویید؛ اقرار به گناه پیش دیگران گناه است، ولی در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید.
🔹تقصیرهای خودتان را بگویید، ناله و تضرّع کنید، طلب مغفرت و شستشو کنید. خدا شما را میآمرزد، روح شما را پاک و پاکیزه میکند، به دل شما صفا عنایت میکند، لطف خودش را شامل حال شما میکند.
🔸از آن پس حالتی در شما ایجاد میشود که شیرینی عبادت را در ذائقه خودتان احساس میکنید، گناهان و لذات گناهان در نظر شما کوچک میشود. دیگر رغبت نمیکنید که بروید فلان فیلم شهوانی را ببینید، به ناموس مردم نگاه کنید، غیبت کنید، دروغ بگویید یا به مردم تهمت بزنید؛ میبینید اصلًا همه رغبتتان به کارهای پاک و خوب است.
/استاد مطهری، آزادی معنوی، ص۱۲۶
@Nahjolbalaghe2
💠 پاسخ شنیدنی امام علی (ع) به هفت سوال سخت 🔰
🔶مردی نزد امیرالمومنین علی (ع) آمده و گفت:از هفتاد فرسنگ دور به اینجا آمده ام تا هفت سوال از شما بپرسم:
👈حضرت در جواب فرمودند:بپرس ولو اینکه چهل سؤال باشد.
1.چه چیز «از آسمان عظیم تر» است؟
2.چه چیز «از زمین پهناورتر» است؟
3.چه چیز «از کودک یتیم ناتوان تر» است؟
4.چه چیز «از آتش داغ تر» است؟
5. چه چیز «از زمهریر سردتر» است؟
6. چه چیز «از دریا بی نیازتر» است؟
7. چه چیز «از سنگ سخت تر» است؟
🔰 امام علی (ع) در پاسخ به این هفت سوال فرمودند:
1. «تهمت به ناحق» از آسمان عظیم ترست.
2. «حق» از زمین وسیع تر است.
3. فرد«سخن چین» ، ازکودکی یتیم ضعیف تر است.
4. «آز و طمع» از آتش داغ تر است.
5.«حاجت بردن به نزد بخیل» از زمهریر سردتر است.
6. بدن شخص با «قناعت» از دریا بی نیازتر است.
7. «قلب کافر» از سنگ سخت تر است.
📚منبع:جامع الاخبار، فصل 5، فضائل امیرالمومنین (ع)
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
📚نهج البلاغه / حکمت ۵۲ 🔻روش برخورد با شکست خوردگان (اخلاقی،سیاسی) ✨ وَ قَالَ ( عليه السلام ) :
✨
🍃شرح حکمت ۵۲
( مکارم شیرازی)
🔻رابطه عفو و قدرت:
امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه خود، همان مطلبى را که در حکمت یازدهم آمده بود به شکل دیگر بیان مى کند و مى فرماید: «شایسته ترین مردم به عفو، قادرترین آنها به مجازات است»; (أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَةِ).
مى دانیم یکى از عوامل ادامه نزاع ها و درگیرى ها که گاه در میان دو قبیله یا فرزندان یک خانواده ده ها سال ادامه پیدا مى کند، روح انتقام جویى و عدم گذشت است که هرچه جلوتر مى رود مانند سیلاب شدیدتر مى شود در حالى که اگر در همان مراحل آغازین یکى از دو طرف بزرگوارى و گذشت کند نزاع براى همیشه پایان مى یابد.
به علاوه، عفو و گذشت، شخص خطاکار را به تجدید نظر در کار خود و جبران خطا وا مى دارد که برکات آن بر کسى پوشیده نیست.
مطالعه تاریخ پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و امیر مؤمنان و سایر امامان(علیهم السلام) معصوم نشان مى دهد که آنها با استفاده از این روش، دشمنان سرسخت را به زانو در آوردند و یا آنها را به دوستان فداکار بدل کردند.
عفو و گذشت عجیب پیامبر در داستان فتح مکه و عفو امیر مؤمنان بعد از پیروزى در جنگ جمل و عفو امام حسن مجتبى در برابر آن مرد شامى و همچنین سایر مواردى که در تاریخ زندگى آن بزرگواران ثبت شده نمونه هاى روشنى از این معناست.
اما این که مى فرماید: شایسته ترین مردم به عفو قادرترین آنها بر مجازات است به دلیل این است که هر چه قدرت بر مجازات بیشتر باشد عفو و گذشت اهمیت بیشترى پیدا مى کند و هیچ کس نمى تواند بگوید این عفو بر اثر ضعف و ناتوانى از مجازات بوده است.
جالب این است که در قرآن مجید آنجا که عفو از قاتل عمد را مطرح مى کند با تعبیر به «برادر» از او یاد مى نماید; «(فَمَنْ عُفِىَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَىْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ);
پس اگر کسى از سوى برادر (دینى) خود چیزى به او بخشیده شود (و حکم قصاص او تبدیل به خون بها گردد) باید از راه پسندیده پیروى کند».
در کتاب کنزالعمال این حدیث کوتاه و پرمعنا از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده: «تَعافُوا تَسْقُط الضَغائِنُ بَیْنَکُم; یکدیگر را عفو کنید تا دشمنى ها در میان شما از میان برود».(1)
در حدیث دیگرى از امام صادق مى خوانیم: «إنّا أهْلُ بَیْت مُرَّوتُنَا الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا; ما خاندانى هستیم که شخصیت ما ایجاب مى کند کسى را که ستمى در حق ما روا داشته عفو کنیم.
در حالات امام على بن الحسین زین العابدین(علیهما السلام) مى خوانیم که هشام بن اسماعیل (والى مدینه از طرف عبد الملک بن مروان) آن حضرت را زیاد آزار مى داد ولى هنگامى که «ولید بن عبد الملک» بر سر کار آمد (بر اثر شکایات زیاد مردم) او را عزل کرد و دستور داد او را در برابر مردم حاضر کنند که هر کس از او ستمى دیده انتقام گیرد. او مى گفت: من بیش از همه از على بن الحسین بیم دارم (زیرا بیش از همه به او آزار رساندم) امام با یارانش از آنجا مى گذشت، به آنها سفارش فرموده بود که حتى یک کلمه به او بدگویى نکنند. هنگامى که امام از آنجا گذشت «هشام» صدا زد: «اللّهُ أعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالاتِهِ; خدا آگاه تر است که نبوت (و امامت) را در کدام خاندان قرار دهد».(2)
آیات و روایات اسلامى درباره اهمیت عفو بسیار زیاد است. این سخن را با حدیث دیگرى از پیغمبر اکرم پایان مى دهیم.
«عَلَیْکُم بِالْعَفْوُ فَإنَّ الْعَفْوَ لا یَزیدُ الْعَبْدَ إلاّ عِزّاً فَتَعافُوا یُعِزَّکُمُ اللّهُ;
بر شما باید به عفو و بخشش، زیرا چیزى جز عزت به انسان نمى افزاید، عفو کنید تا خداوند شما را عزت دهد».(3)
بدیهى است ـ همان گونه که قبلاً نیز اشاره شده ـ دستور عفو شامل کسانى نمى شود که از عفو و گذشت سوء استفاده کرده و بر جسارت خود مى افزایند. آنها را جز کیفر و عقوبت اصلاح نمى کند.(4)
📚پی نوشت:
(1). کنز العمال مطابق نقل میزان الحکمه، ماده «عفو».
(2). بحارالانوار، ج 46، ص 94.
(3). کافى، ج 2، ص 108.
(4). سند گفتار حکیمانه: در کتاب نهایة الادب این جمله حکمت آمیز به همین صورت آمده است; ولى بعد از آن حکمت یازدهم را که قبلا گذشت با تفاوتى نقل مى کند و از مجموع آن چنین برداشت مى شود که دسترسى به منبع دیگرى غیر از نهج البلاغه داشته است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 48).
@Nahjolbalaghe2
••🌸🌱••
•
•
هرچـقدرهمڪهخوبشدیدو
ڪارهاینیڪ انجامدادید...!
بازبهخـــدا بگویید:
خــــــدایا....
آیابندهایبدترازمنهـمداری؟!
آیتاللهمجتھدی