سوره هود آیات ۴٢و۴٣

✅ادامه تفسیر سوره مبارکه آل عمران 🔹(آیه ۱۱۳) شأن نزول: ⬇️ 🔹مى گویند: هنگامى که عبداللّه بن سلام ـ از دانشمندان یهود ـ با جمع دیگرى از آنها اسلام آوردند، یهودیان و مخصوصاً بزرگان آنها از این حادثه، بسیار ناراحت شدند، و در صدد بر آمدند آنها را متهم به شرارت سازند تا در انظار یهودیان، پست جلوه کنند، و عمل آنها سرمشقى براى دیگران نشود، لذا علماى یهود این شعار را در میان آنها پخش کردند که تنها جمعى از اشرار ما به اسلام گرویده اند! اگر آنها افراد درستى بودند آئین نیاکان خود را ترک نمى گفتند و به ملت یهود خیانت نمى کردند، آیات فوق نازل شد و از این دسته دفاع کرد.(۱) 🌿تفسیر: روح حق جوئى اسلام به دنبال مذمت هاى شدیدى که در آیات گذشته از قوم یهود به عمل آمد، قرآن در این آیه، براى رعایت عدالت و احترام به حقوق افراد شایسته، و اعلام این حقیقت که همه آنها را نمى توان با یک چشم نگاه کرد، مى گوید: اهل کتاب همه یکسان نیستند، در برابر افراد تبه کار، کسانى در میان آنها یافت مى شوند که در اطاعت خداوند و قیام بر ایمان ثابت قدمند (لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ). 🔹صفت دیگر آنها این است که: پیوسته در دل شب آیات خدا را تلاوت مى کنند (یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ).(۲) و در پایان آیه از خضوع آنها یاد مى کند و مى فرماید: و در برابر عظمت پروردگار به سجده مى افتند (وَ هُمْ یَسْجُدُونَ). * * * 🔹و در آیه بعد، اضافه مى کند: به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند (یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ). و به وظیفه امر به معروف و نهى از منکر قیام مى کنند (وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ). و در کارهاى نیک بر یکدیگر سبقت مى گیرند (وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ). و بالاخره آنها از افراد صالح و با ایمان هستند (وَ أُولئِکَ مِنَ الصّالِحینَ). و به این ترتیب، قرآن از این که نژاد یهود را به کلى محکوم کند، و یا خون آنها را کثیف بشمرد، خوددارى کرده، و تنها روى اعمال آنها انگشت مى گذارد، و با تجلیل و احترام از افرادى که به اکثریت فاسد نپیوستند و در برابر ایمان و حق تسلیم شدند به نیکى یاد مى کند، و این روش اسلام است که در هیچ مورد مبارزه او، رنگ نژادى و قبیله اى ندارد، و تنها بر محور عقائد و اعمال و رفتار افراد دور مى زند. 🔹ضمناً از پاره اى از روایات استفاده مى شود که ستایش شدگان در این آیات منحصر به عبداللّه بن سلام و همراهان او از قوم یهود نبودند، بلکه چهل تن از مسیحیان نجران و ۳۲ تن از مردم مسیحى حبشه، و ۸ تن از مردم روم که تا آن روز اسلام را پذیرفته بودند، مشمول این آیه مى باشند(۳) و تعبیر اهل کتاب که تعبیر وسیعى است نیز گواه بر این مطلب است. * * * 🔹در آخرین آیه مورد بحث، که در حقیقت مکمل آیات قبل است، به عاقبت افراد صالح و با ایمان اشاره کرده، مى فرماید: این دسته از اهل کتاب در برابر اعمال نیکى که انجام مى دهند، هرگز کفران نخواهد شد و پاداش شایسته خواهند داشت (وَ ما یَفْعَلُوا مِنْ خَیْر فَلَنْ یُکْفَرُوهُ). یعنى هر چند در گذشته مرتکب خلاف هائى شده باشند اکنون که در روش خود تجدید نظر به عمل آورده و در صف متقین و پرهیزگاران قرار گرفته اند، نتیجه اعمال نیک خود را خواهند دید و هرگز از خدا، ناسپاسى نمى بینند!. به کار بردن کلمه کفر در اینجا در برابر شکر است; زیرا شکر در اصل به معنى اعتراف به نعمت است و کفر و کفران به معنى انکار آن است یعنى خداوند هیچ گاه اعمال نیک آنها را نادیده نخواهد گرفت. با این که خداوند به همه چیز آگاهى دارد، در پایان آیه فرموده است: خداوند از پرهیزکاران آگاه است (وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالْمُتَّقینَ). گویا این تعبیر اشاره به آن است که افراد پرهیزگار با این که غالباً در اقلیت هستند، و مخصوصاً در میان یهودیان معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله)، اقلیت ضعیفى را تشکیل مى دادند ـ و طبعاً باید چنین افراد قلیلى به چشم نیایند ـ اما از دیده تیزبین علم و دانش بى پایان پروردگار هرگز مخفى نمى مانند، و خداوند از آنها آگاه است، و اعمال نیک آنها، کم باشد یا زیاد، هرگز ضایع نمى شود. 💡۱ ـ مجمع البیان ، ذیل آیات مورد بحث ـ تفسیر قرطبى ، جلد ۴، صفحه ۱۷۵، مؤسسة التاریخ العربى ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۶۴، دار المعرفة، چاپخانه الفتح جدّه، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۲ ـ آناء در اصل، جمع اَنا (بر وزن وفا) و اِنا (بر وزن غِنا) به معنى اوقات است. ۳ ـ مجمع البیان ، ذیل آیه مورد بحث ـ بحار الانوار ، جلد ۹، صفحه ۷۳ و جلد ۲۲، صفحه ۱۸ @Nahjolbalaghe2

﷽ ✅ احکام 💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🍂🍃 🌸 📝👈 اگر کسی بداند جایی یا چیزی #نجس است آیا بر #او_واجب است که #دیگران را از نجس بودن آن #مطلع 🤭 کند؟ ✅ #پاسخ 1⃣👈اگر انسان ببیند کسى چیز نجسى را #می خورد یا با #لباس 👕 نجس نماز می خواند، لازم نیست به او بگوید. 2⃣👈اگر جایى از خانه 🏠 یا #فرش کسى نجس باشد و ببیند بدن یا لباس 👚 یا چیز دیگر کسانى که وارد خانه او می شوند با #رطوبت به جاى نجس رسیده است، لازم نیست به آنان بگوید.(۱) 3⃣👈اگر صاحبخانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا 🍔 نجس است، باید (۲) به میهمانها بگوید، اما اگر یکى از میهمانها بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد (۳) ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که می داند که به واسطه نگفتن،خود او هم نجس می شود باید بعد از غذا به آنان بگوید.(۴) _____________________ (۱) مکارم: احتیاط آن است که به او اعلام کند.  سیستانى: چنانچه او موجب این امر شده باشد، باید با دو شرطى که در مسأله پیش گذشت به آنان بگوید. (۲) سیستانى: با شرط دوّمى که گذشت .. مکارم: بنا بر احتیاط باید. (۳) مکارم: فقط خودش باید اجتناب کند مگر این که با او معاشرت داشته باشند که براى جلوگیرى از آلودگى خودش، می تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگوید تا دست و دهان خود را آب بکشند. (۴) سیستانى: چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که به واسطه نجس بودن آنان خود از جهت ابتلاى به نجاست، مبتلا به مخالفت حکم الزامى می شود باید به آنان بگوید. 📗 #منبع سایت اسلام کوئست •┈┈••✾❀🕊💓🕊❀✾••┈┈• @Nahjolbalaghe2

✅چه ذکری حفظ کننده ی ما از #آتش_جهنم می باشد؟ 🔰امام صادق عليه السلام به صَباح بن سيّابِه فرمودند: 🌷آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد؟ صَباح گوید: به حضرت عرض کردم: آری. حضرت فرمودند: بعد از سپیده‌دم صد مرتبه بگو: أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ خداوند به برکت این ذکر، تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد. 📚وسائل الشيعه6: 479 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

إلَهی بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ‌ بِی با آگاهی‌ات از حالِ من با من مدارا کن... خدایا اگر من بد کردم تو را بنده‌ی خوب بسیار است اگر تو با من مدارا نکنی مرا خدایی دیگر کجاست؟ [ مناجات امام سجاد(ع) ‌]

#درمحضراهل_بیت آنکه در گناهی، بسیار اندیشه کند این کار او را به گناه می کشاند 😳😳😱 #امام_علی_علیه_السلام 📚غررالحكم حدیث8561

امام زمان (عج) می فرمایند: ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم که اگر جز این بود گرفتاری ها به شما روی می آورد و دشمنان شما را ریشه کن می کردند پس از خدا بترسید و ما را پشتیبانی کنید. 📚بحار الانوار ج ۵۳ ص ۱۷۵ ((اللّهمَّ عَجِّل لِوَلیکَ الفَرَج))

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : 🌷شنبه‌‌‌‌ها‌و سه‌شنبه‌ها شرح 🦋خطبه ها 🌹یکشنبه‌ها و چهار‌شنبه‌هاشرح 🌴حکمتها 🌷دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها شرح 🕊نامه ها #روزانه‌تفسیرقرآن و مطالب متنوع دیگر 🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گزاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند 🌺🍃 @Nahjolbalaghe2

﷽ ⬇️تفسیر سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۱۶ 🌿ثروت و فرزند 🔺نقطه مقابل افراد با ایمان و حق جو که وصف آنها در آیه قبل آمد، افراد بى ایمان و ستم گرى هستند که در این دو آیه توصیف شده اند: 🔹نخست مى فرماید: آنها که راه کفر را پیش گرفتند هرگز نمى توانند در پناه ثروت و فرزندان متعدد خویش از مجازات خدا در امان بمانند (إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللّهِ شَیْئاً). 🔹زیرا در روز رستاخیز تنها اعمال پاک و نیات خالص و ایمان صادق به درد مى خورد، نه امتیازات مادى این جهان چنان که در آیات ۸۸ و ۸۹ سوره شعراء آمده است: یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ * إِلاّ مَنْ أَتَى اللّهَ بِقَلْب سَلیم: در آن روز نه ثروت سودى مى دهد و نه فرزندان * مگر آنها که با قلب سلیم در پیشگاه خدا حاضر شوند . 🔹اما چرا در این آیه از میان امکانات مادى تنها اشاره به ثروت و فرزندان شده است؟ این به خاطر آن است که: مهمترین سرمایه هاى مادى: یکى نیروى انسانى است که به عنوان فرزندان ذکر شده. و دیگرى سرمایه هاى اقتصادى مى باشد. و بقیه امکانات مادى از این دو سرچشمه مى گیرند. قرآن با صراحت مى گوید: امتیازهاى مالى، و قدرت جمعى، به تنهائى نمى تواند در برابر خداوند، امتیازى محسوب شود، و تکیه کردن بر آنها اشتباه است، مگر هنگامى که در پرتو ایمان و نیت پاک در مسیرهاى صحیح به کار گرفته شوند در غیر این صورت سرنوشت صاحبان آنها عذاب جاویدان خواهد بود (وَ أُولئِکَ أَصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ). @Nahjolbalaghe2

✅ادامه ترجمه و شرح خطبه سوم نهج‌البلاغه بخش چهارم 🔹اين که امام(عليه السلام) فرموده است: «اَشْنَقَ لَها» و نگفته است «اَشْنَقَها» براى اين است که آن را در مقابل «اَسْلَسَ لَها» قرار داده، گويا امام(عليه السلام) فرموده است: اگر سر مرکب را بالا آورد يعنى با مهار آن را نگهدارد (بينى اش پاره مى شود)» (قالَ الشَّريفُ رَضِىَ اللهُ عَنْهُ: قَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلامُ «کَراکِبِ الصَّعْبَةِ اِنْ اَشْنَقَ لَها خَرَمَ وَ اِنْ اَسْلَسَ لَها تَقَحَّمَ» يُريدُ اَنَّهُ اِذا شَدَّدَ عَلَيْها فى جَذْبِ الزِّمامِ وَ هِىَ تُنازِعُهُ رَأسَها خَرَمَ اَنْفُها وَاِنْ اَرخى لَها شَيئاً مَعَ صُعُوبَتِها تَقَحَّمَتْ بِهِ فَلَمْ يَمْلِکْها يُقالُ «اَشْنَقَ النّاقَةَ» اِذا جَذَبَ رَأسَها بِالزِّمامِ فَرَفَعَهُ وَ «شَنَقَها» أيْضاً، ذَکَرَ ذلِکَ «ابْنُ السِّکِّيْتِ» فى «اِصْلاحِ الْمَنْطِقِ» وَ انَّما قالَ «اَشْنَقَ لَها» وَلَمْ يَقُلْ «اَشْنَقَها» لاَنَّهُ جَعَلَهُ فى مُقابَلَةِ قَوْلِهِ «اَسْلَسَ لَها» فَکَاَنَّهُ(عليه السلام) قالَ: اِنْ رَفَعَ لَها رَأسَها بِمَعْنى اَمْسَکَهُ عَلَيْها بِالزِّمامِ).  *** ✅نکته ها: 🔹1ـ پاسخ به يک سؤال ممکن است گفته شود: بنابر عقيده «اماميّه» و پيروان مکتب اهل البيت(عليهم السلام) امام، منصوب از طرف خداوند به وسيله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) است نه منتخب از سوى مردم. در حالى که تعبيرات بالا که مى فرمايد: اگر چنين و چنان نبود من هرگز خلافت را نمى پذيرفتم و از آن صرف نظر مى کردم، تناسب با انتخابى بودن امامت و خلافت دارد. 🔹پاسخ اين سؤال با توجّه به يک نکته روشن است و آن اين که: امامت و خلافت داراى واقعيّتى است و مقام ظهور و بروزى: واقعيّت آن از سوى خدا و به وسيله پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) تعيين مى شود، ولى ظهور و بروز آن و تدبير و تصرّف در امور مسلمين و جامعه اسلامى، منوط به اين است که در مردم آمادگى وجود داشته باشد و يار و ياورانى براى حمايت از آن بپاخيزند و اين جز با بيعت و پذيرش مردم امکان پذير نيست. به همين دليل على(عليه السلام) در دوران خلفاى سه گانه يعنى حدود 25 سال خانه نشين بود و در امر خلافت دخالتى نمى کرد در عين اين که مقام امامت او که از سوى خدا بود هيچ گونه کمبودى نداشت. 🔹شبيه همين معنا درباره بعضى از ديگر از امامان مانند امام صادق(عليه السلام) ديده مى شود که از سوى «ابومسلم» پيشنهاد خلافت به آن حضرت شد و حضرت چون اطمينان به توطئه داشت نپذيرفت. و گاه به امامان پيشنهاد مى کردند که چرا قيام نمى کنيد و مقام خلافتى را که از آن شماست بر عهده نمى گيريد؟ در جواب مى فرمودند: «ما يار و ياور به مقدار کافى براى اين امر نداريم».(34)  🔹2ـ چه سؤالاتى در آن نامه بود؟ مرحوم «شارح بحرانى» در کتاب خود از «ابوالحسن کيدرى» نقل مى کند، در نامه اى که در پايان اين خطبه به دست على(عليه السلام) داده شد، ده سؤال بود: 1ـ جاندارى که از شکم جاندار ديگرى خارج شد و فرزند او نبود چه بود؟ امام فرمود: حضرت «يونس(عليه السلام)» بود که از شکم ماهى خارج شد. 2ـ چيزى که کمش مباح و زيادش حرام بود چه بود؟ فرمود: «نهر طالوت» بود که لشکريانش تنها مجاز بودند کمى از آب آن بنوشند. 3ـ کدام «عبادت» است که اگر کسى آن را به جا آورد عقوبت دارد و اگر به جا نياورد بازهم عقوبت دارد؟ فرمود: «نماز در حال مستى». 4ـ کدام پرنده است که نه جوجه اى و نه اصلى (مادرى) داشته است؟ فرمود: پرنده اى است که به دست «عيسى»(عليه السلام) (به اذن خدا) آفريده شده است. 5ـ مردى هزار درهم بدهى دارد و هزار درهم در کيسه موجود دارد و ضامنى بدهى او را ضمانت مى کند در حالى که هزار درهم دارد و سال بر آن دو مى گذرد، زکات بر کدام يک از دو مال است؟ فرمود: اگر ضامن به اجازه مديون اين کار را کند، زکات بر او نيست; و اگر بدون اجازه او باشد زکات بر او واجب است. 6ـ جماعتى به حج رفتند و در يکى از خانه هاى مکّه منزل کردند يکى از آنها در را بست و در آن خانه کبوترانى بودند و پيش از آن که آنها به خانه بازگردند همه کبوتران از تشنگى مردند، کفّاره آن بر چه کسى واجب است؟ فرمود: بر کسى که در را بسته و کبوتران را بيرون نکرده و آبى براى آنها نگذاشته است. 7ـ چهار نفر شهادت دادند که فلان کس زنا کرده است، امام به آنها دستور داد سنگسارش کنند (چون زناى محصنه بود); يکى از آنها اقدام به سنگسار کردن او نمود و سه نفر ديگر خوددارى کردند ولى جماعتى با او همکارى نمودند، بعداً از شهادت خود برگشت (و اعتراف به دروغ خويش نمود) در حالى که شخص متهم هنوز نمرده بود، سپس مرد. بعد از مرگ او، آن سه نفر نيز از شهادت خود برگشتند، «ديه» بر چه کسى واجب است؟ فرمود: به آن يک نفر و همچنين کسانى که با او همکارى کرده اند.(35) @Nahjolbalaghe2

☀️ امام حسن مجتبی (علیه‏‌السلام) : ✨ هشت نصیحت امام حسن مجتبی علیه السلام 1⃣ بخشش آن است که اما و اگری پیش از آن نباشد و منت گذاری درپی آن نیاید. 2⃣ بخشندگی پیش از درخواست از بزرگ‏ترین بزرگواری‏‌هاست. 3⃣ گناه را با کیفر مداوا مکن و در میان آن دو، راهی برای عذر خواهی بگذار. 4⃣ شوخی هیبت را می‏‌بلعد. 5⃣ انسان ساکت بر هیبت و وقار خود می‌‏افزاید. 6⃣ آن کس که از او چیزی بخواهند، آزاد است تا آن زمان که وعده دهد. و برده است، تا آن زمان که به وعده عمل کند. 7⃣ فرصت زودگذر است. و به کندی و سختی دوباره به دست می‏‌آید. 8⃣ نعمت‏ها تا زمانی که هستند ناشناخته‌‏اند و هنگامی که رخت بربستند، شناخته می‏‌شوند. 📚 معانی‌الأخبار، ص۲۵۷، ح۲ .....★♥️★.....

امیر بی قرینه کی می آیی؟ سحرخیز مدینه کی می آیی؟ عزیزم مادرت چشم انتظاره دوای زخم سینه کی میایی فدای سوز و آهت دلم خسته به راهت تمام هستی من فدای روی ماهت عزیز فاطمه داد از جدایی #اللّٰھـُــم_عجِّل_لِوَلیڪَ_الفَرَجْ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

﷽ ✅از عمر بشر در زمین چند سال میگذرد؟ 🔹در باره این‌که عمر نوع بشر از روزى که در زمین خلق شده تا کنون، چند سال گذشته است؟، مطلب صریحی در قرآن وجود ندارد. 🔹برخی از مفسران می‌گویند: در تاریخ یهود آمده است که عمر نوع بشر از روزى که در زمین خلق شده تا کنون، بیش از حدود هفت هزار سال نیست که اعتبار عقلى هم کمک و مساعد این تاریخ است؛ چون عامل تناسل در هر صد سال دو نفر را هزار نفر می‌کند، و ... و آن‌گاه این محاسبه را به طور تصاعدى تا مدت هفت هزار سال؛ یعنى هفتاد قرن ادامه دهیم، خواهیم دید که عدد بشر به دو بلیون و نیم می‌رسد، و این عدد همان عدد نفوس بشر امروزى است، که آمارگران بین المللى آن‌را ارائه داده‌‏اند. 🔹پس اعتبار عقلى هم همان را می‌‏گوید که تاریخ گفته است، اما دانشمندان طبقات الارض و به اصطلاح "ژئولوژى" معتقدند که عمر نوع بشر بیش از ملیون‌ها سال است، و بر این گفتار خود ادله‏‌اى از فسیل‌‏هایى که آثارى از انسان‌ها در آنها است، نیز ادله‌‏اى از اسکلت سنگ شده خود انسان‌هاى قدیمى آورده‏‌اند، که عمر هر یک از آنها به طورى که روى معیارهاى علمى خود تخمین زده‌‏اند بیش از پانصد هزار سال است. 🔹این اعتقاد آنان است، اما ادله‌‏اى که آورده‌‏اند قانع کننده نیست، تا بتواند اثبات کند که این فسیل‌‏ها، بدن سنگ شده اجداد همین انسان‌هاى امروزی است. نیز دلیلى وجود ندارد تا بتواند این احتمال را رد کند که این اسکلت‌‏هاى سنگ شده مربوط است به یکى از ادوارى که انسان‌هایى در زمین زندگى می‌‏کردند؛ چون ممکن است چنین بوده باشد، و دوره ما انسان‌ها، متصل به دوره فسیل‌‏هاى نامبرده نباشد، بلکه انسان‌هایى قبل از خلقت آدم ابوالبشر در زمین زندگى کرده و سپس منقرض شده باشند، و این پیدایش انسان‌ها و انقراضشان تکرار شده باشد، تا پس از چند دوره نوبت به نسل حاضر رسیده باشد. این مفسر، آن‌گاه این نظر را تقویت می‌کند که زمان خلقت حضرت آدم(ع) مربوط  به پیدایش نسل جدید از بشر است، و چه بسا قبل از حضرت آدم و نسل فعلی او، آدم‌های دیگر و عالم‌های دیگر و نسل‌های دیگری از بشر روی کره خاکی زندگی کرده و منقرض شده‌اند و یافته‌های باستان‌شناسان و کشف فسیل‌های مربوط به انسان‌هایی متعلق به میلیون‌ها سال قبل و با عمر پانزده هزار سال، مربوط به نسل‌های قبل از نسل اخیر است. البته این توجیه با قرآن مجید و روایات سازگاری دارد. ✅منبع:سایت اسلام کوئست @Nahjolbalaghe2

🔳 #شهادت_امام_حسن_عسکری(ع) 🌴هوای سامره دارد دل هوایی من 🌴بده برات سفر جان مادرت زهرا 🎤 #میثم_مطیعی ⏯ #روضه