📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات«۳۳ تا ۳۷» 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️جالب توجه این که: تعبیر آیه فوق، در مورد هدایت و ضلالت متفاوت است: در مورد اول مى گوید: گروهى را خدا هدایت کرد اما در مورد دوم نمى گوید: گروهى را خدا گمراه ساخت بلکه، مى گوید: حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلالَةُ: گمراهى براى آنها ثابت شد و دامانشان را چسبید !. این تفاوت در تعبیر، ممکن است اشاره به واقعیتى باشد که، در آیات دیگر قرآن و بعضى از روایات وارد شده است که، خلاصه اش چنین است: در رابطه با مسأله هدایت، بیشترین سهم مربوط به مقدماتى است که خدا آفریده، عقل داده، فطرت را براى توحید بسیج کرده، پیامبران را فرستاده، آیات تشریعى و تکوینى را ارائه نموده است، تنها یک تصمیم گیرى آزادانه از ناحیه بندگان کافى است که آنها را به سر منزل مقصود برساند. ولى در مسأله ضلالت تمام سهم را بندگان گمراه دارند، زیرا بر ضد مسیر حوادث تکوین و تشریع حرکت مى کنند، فطرت الهى را زیر پا مى گذارند، قوانین او را نادیده مى گیرند، آیات تشریعى و تکوینى را پشت سر قرار مى دهند، چشم و گوش دل را بر دعوت انبیاء مى بندند، و خلاصه، با توسل به این همه تخریب و تحریف در وادى ضلالت گام مى نهند آیا همه این امور از ناحیه خودشان نیست؟ این، همان چیزى است که آیه ۷۹ سوره نساء به آن اشاره مى کند: ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَة فَمِنَ اللّهِ وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَة فَمِنْ نَفْسِکَ: هر نیکى به تو برسد از ناحیه خدا است و هر بدى به تو برسد از ناحیه خود تو است . در اصول کافى حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) نقل شده که این مطلب را روشن تر مى سازد، امام(علیه السلام) به یکى از یارانش که از مسأله جبر و اختیار سؤال کرد، فرمود: بنویس: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: یَا ابْنَ آدَمَ بِمَشِیئَتِی کُنْتَ أَنْتَ الَّذِی تَشَاءُ، وَ بِقُوَّتِی أَدَّیْتَ إِلَیَّ فَرَائِضِی، وَ بِنِعْمَتِی قَوِیْتَ عَلَى مَعْصِیَتِی، جَعَلْتُکَ سَمِیعاً بَصِیراً، مَا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَة فَمِنَ اللَّهِ وَ مَا أَصَابَکَ مِنْ سَیِّئَة فَمِنْ نَفْسِکَ وَ ذَلِکَ أَنِّی أَوْلَى بِحَسَنَاتِکَ مِنْکَ، وَ أَنْتَ أَوْلَى بِسَیِّئَاتِکَ مِنِّی: به نام خداوند بخشنده مهربان امام زین العابدین(علیه السلام) فرمود: خداوند (در حدیث قدسى) چنین مى فرماید: اى فرزند آدم به اراده من است که تو مى توانى اراده کنى (من آزادى اراده به تو داده ام)، به نیروى من است که مى توانى واجبات را انجام دهى، و با سوء استفاده از نعمت من است که قدرت بر معصیتم را پیدا کرده اى!، من ترا شنوا و دانا آفریدم (و راه و چاه را به تو نشان دادم) آنچه از نیکى به تو مى رسد از ناحیه خدا است، و آنچه بدى به تو مى رسد از ناحیه خود تو است، و این به خاطر آنست که من نسبت به کارهاى نیکى که انجام مى دهى از تو اولى هستم، و تو نسبت به کارهاى بدى که مرتکب مى شوى از من اولى هستى .(۳) و در پایان آیه، براى بیدار کردن گمراهان و تقویت روحیه هدایت یافتگان این دستور عمومى را صادر مى کند: در روى زمین سیر کنید و آثار گذشتگان را که بر صفحه زمین و در دل خاک نهفته است بررسى نمائید و ببینید سرانجام کار کسانى که آیات خدا را تکذیب کردند به کجا کشید (فَسِیرُوا فِی الأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ). این تعبیر، خود دلیل زنده اى بر آزادى اراده انسان است، چرا که اگر هدایت و ضلالت اجبارى بود، سیر در ارض و مطالعه حالات پیشینیان بیهوده بود، و این دستور خود تأکیدى است بر این که: سرنوشت هیچ کس به طور اجبارى قبلاً تعیین نشده است بلکه به دست خود او است. قرآن مجید درباره سیر در ارض و مطالعه آثار پیشینیان بحثهاى فراوان و جالبى دارد که ما در جلد سوم تفسیر نمونه ، ذیل آیه ۱۳۷ سوره آل عمران مشروحاً بیان کردیم. * * * در آخرین آیه مورد بحث، ضمن دلدارى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) تأکید مى کند که سرانجام کار این گروه گمراه و لجوج به جائى مى رسد که هر قدر بر هدایت آنها حریص باشى و تلاش کنى فایده اى ندارد زیرا خداوند کسى را که گمراه کرد هدایت نمى کند ! (إِنْ تَحْرِصْ عَلى هُداهُمْ فَإِنَّ اللّهَ لایَهْدِی مَنْ یُضِلُّ). و براى آنها هیچ یار و یاورى نیست (وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِینَ). تَحْرِصْ از ماده حرص به معنى طلب کردن چیزى با جدیت و کوشش است!. بدیهى است این جمله در حق همه منحرفان نیست، زیرا وظیفه پیامبر(صلى الله علیه وآله)تبلیغ و هدایت است و مى دانیم، و تاریخ نیز گواهى داده این تبلیغ و هدایت در مورد بسیارى از گمراهان اثر مى گذارد و به آئین حق مى پیوندند و عاشقانه از آن دفاع مى کنند. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 ترجمه و شرح خطبه «۸۳ بخش سوم» 🔴صحنه هولناک محشر! در اين بخش از خطبه که به راستى خطبه اى است «غرّاء» و درخشان و بيدارگر، امام(عليه السلام) بعد از حمد و ثناى الهى و توصيه به تقوا و شرح بى وفايى و بى اعتبارى دنيا، به سراغ معاد مى رود و ترسيمى تکان دهنده از صحنه محشر و حال خلايق در آن روز مى کند، که غافل ترين افراد را بيدار مى سازد و به سوى آن هدف تربيتى که امام(عليه السلام) از اين خطبه دارد، گام به گام نزديک مى کند، به گونه اى که نشان مى دهد اين طبيب روحانى، براى درمان دردمندان کاملاً حساب شده قدم برداشته و برنامه ريزى مى کند. نخست مى فرمايد: «اوضاع اين جهانِ ناپايدار، همچنان ادامه مى يابد و زمانها پشت سر هم سپرى مى شود و رستاخيز نزديک مى گردد» (حَتَّى إِذَا تَصَرَّمَتِ الاُْمُورُ، وَ تَقَضَّتِ الدُّهُورُ، وَأَزِفَ النُّشُورُ). اين سه جمله اشاره هاى روشنى به پايان جهان دارد. در نخستين جمله: به گذشت و فناى همه چيز: عمرها، قدرتها، اموال و ثروتها و... اشاره مى کند. و در جمله دوم: به پايان گرفتن ماهها و سالها و قرنها و در جمله سوم: که نتيجه آن است نزديک شدن رستاخيز و آشکار شدن نشانه هاى آن. در اين که پايان جهان با انقلاب هاى هول انگيزى خواهد بود - آنچنان که قرآن مجيد در آيات فراوانى بيان کرده است - و دوران برزخ چگونه مى گذرد، امام(عليه السلام) اشاره اى ندارد، بلکه مستقيماً به سراغ رستاخيز مردگان و قيام آنها از قبرها، که قسمت حسّاس مطلب است، مى رود و مى فرمايد: «(در اين هنگام) آنها را از شکاف قبرها و آشيانه هاى پرندگان و لانه هاى درندگان و ميدان هاى هلاکت خارج مى کنند» (أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرَائِحِ الْقُبُورِ، وَ أَوْکَارِالطُّيُورِ، وَ أَوْجِرَةِالسِّبَاعِ، وَ مَطَارِحِ الْمَهَالِکِ). گاه انسان به مرگ طبيعى و در ميان جمع از دنيا مى رود و او را به خاک مى سپارند و گاه ممکن است در بيابانى تنها چشم از جهان فروبندد و بدن بى جان او طعمه پرندگان شود، گاه ممکن است حيوان درنده اى او را بخورد و گاه ممکن است در دريا و صحرايى يکّه و تنها دار فانى را وداع کند و بدن او بپوسد و خاک شود و يا در زلزله ها، در زير آوارها از بين برود. امام(عليه السلام) مى فرمايد: خداوند از جايگاه همه آنها، در هرجا باشند، باخبر است و با فرمان رستاخيز، همه را از جايگاهشان به حرکت درمى آورد و براى حساب و کتاب آماده مى سازد. امام(عليه السلام) در ضمن، اشاره لطيفى به اين نکته دارد که هيچ کس نمى داند در پايان عمر، چگونه چشم از دنيا فرو مى بندند و قبر واقعى او کجاست و اين خود نکته اى است آموزنده و بيدارگر، و به گفته قرآن کريم: «وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَکْسِبُ غَداً وَ مَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَىِّ أَرْض تَمُوتُ; هيچ کس نمى داند فردا چه مى کند و هيچ کس نمى داند در کدامين سرزمين از دنيا مى رود.» اين سخن مانند بسيارى از آيات قرآن، معاد جسمانى را به طور صريح بيان مى کند; چراکه آنچه در قبرها يا آشيانه پرندگان و لانه هاى درندگان قرار دارد، خاکها و استخوانهاى اين بدن است وگرنه روح پس از جدايى از بدن، جايگاهش قبر نيست. شرح بيشتر را در اين زمينه در بحث نکات خواهيم داد. ممکن است در اينجا اين سؤال مطرح شود که از بسيارى از آيات قرآن برمى آيد که در پايان دنيا، زمين به کلّى ويران مى شود; با اين حال چگونه قبرها به حال خود باقى مى مانند؟ پاسخ اين سؤال نيز در بحث نکات خواهد آمد. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى افزايد: «با شتاب به سوى فرمان (و دادگاه) پروردگار حرکت مى کنند، در حالى که گردن کشيده اند (و نگران سرنوشت خويشند و هنگامى که در دادگاه الهى حضور مى يابند) به صورت گروههاى خاموش، صف به صف ايستاده، به گونه اى که چشم به خوبى آنها را مى بيند و صداى دعوت کننده (الهى) به آنها مى رسد» (سِرَاعاً إِلَى أَمْرِهِ، مُهْطِعِينَ إِلَى مَعَادِهِ، رَعِيلا صُمُوتاً، قِيَاماً صُفُوفاً، يَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ، وَيُسْمِعُهُمُ الدَّاعِي).  اين جمله هاى کوتاه و پرمعنا، با آهنگ خاصى که دارد، ترسيمى گويا از وضع بندگان در صحنه محشر است; ترسيمى بسيار تکان دهنده و وحشت آفرين! همين تعبير و تعبيرات مشابهى در قرآن مجيد درباره حرکت انسانها در صحنه محشر آمده است، که گاهى تعبير به «سِرَاعاً» شده و گاه تعبير به «يَنْسِلُونَ» که آن نيز به معناى شتابان رفتن است و گاه تعبير به «کَاَنَّهُمْ إلَى نُصُب يُوفِضُونَ»که آن نيز به معناى حرکت سريع است. حرکت آنها به صورت گروهى و ايستادن آنها در صحنه محشر در صفوف مختلف، يا به خاطر اين است که، مردم به تناسب اعمال و رفتارشان از يکديگر جدا مى شوند و هر کس با همانندش، در يک صف قرار مى گيرد و طبعاً سرنوشت مشترکى دارد و يا از اين جهت است که هر گروهى که در گورستانى با هم بودند، با هم به حرکت درمى آيند... ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝شرح صوتی خطبه های نهج البلاغه 🎙خطبه: (۸۲) 🔷وصف دنیا 🎙 جلسه: پنجم ✅ نه جبر نه اختیار وظیفه چیست؟ @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 💡امام علی علیه السلام: اهل دنیا چون کاروانی باشندکه هنوز بارانداز نکرده، کاروانسالارشان بانگ برمی دارد که بار بندند و بروند 📖قسمتی از حکمت 415 نهج البلاغه @Nahjolbalaghe2

#موعظه ❓ چرا به ما شیعه جعفری می‌گویند؟ 🎙حجت الاسلام عالی @Nahjolbalaghe2

🤲 آموزش نماز #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: شصت 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی 6- ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺪﻳﻦ، ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻤﻈﻔﺮ، ﺳﺒﻂ ﺍﺑﻦ ﺟﻮﺯﻱ، ﺣﻨﻔﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 654 ﺩﺭ ﺗﺬﻛﺮﻩ ﺧﻮﺩ ﺻﻔﺤﻪ 19 ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺍﺑﻮ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﺵ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻠﺎﺩ ﺷﺎﻳﻊ ﺷﺪ، ﻭ ﺑﺤﺮﺙ ﺑﻦ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﻓﻬﺮﻱ ﺭﺳﻴﺪ، ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﺎﻗﻪ ﺍﻱ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺭﺏ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﺎﻗﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻘﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺴﺠﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺯﺍﻧﻮ ﺑﺰﻣﻴﻦ ﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺑﻨﺎﻡ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﺎﻧﺤﻀﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮔﻔﺖ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻪ ﻳﻜﺘﺎﺋﻲ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻛﺎﻩ ﭘﺎﻙ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ. ﺑﺎﻳﻨﻬﺎ ﺍﻛﺘﻔﺎ ﻧﻜﺮﺩﻱ ﺗﺎ ﺑﺎﺯﻭﺍﻥ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﺖ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩﻱ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﻭ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﺩﺍﺩﻱ ﻭ ﮔﻔﺘﻲ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ " ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ؟ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻗﺴﻢ ﺑﺨﺪﺍﺋﻲ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻣﻌﺒﻮﺩﻱ ﻧﻴﺴﺖ، ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﻦ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻱ ﺭﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ، ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺣﺮﺙ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ، ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﻦ، ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻧﺎﻗﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺩﺑﺮ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻫﻠﺎﻙ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ ﺑﻌﺬﺍﺏ ﻭﺍﻗﻊ.. " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺁﻳﺎﺕ. 7- ﺷﻴﺦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻤﻨﻲ ﻭﺻﺎﺑﻲ ﺷﺎﻓﻌﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﺍﻟﺎﻛﺘﻔﺎﺀ ﻓﻲ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﺎﺭﺑﻌﻪ ﺍﻟﺨﻠﻔﺎﺀ " ﺣﺪﻳﺚ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 128 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 8- ﺷﻴﺦ ﺍﻟﺎﺳﻠﺎﻡ ﺣﻤﻮﻳﻨﻲ- ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 722 ﺩﺭ " ﻓﺮﺍﻳﺪ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺳﻴﺰﺩﻫﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﻣﺮﺍ ﺷﻴﺦ ﻋﻤﺎﺩ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻦ ﺑﺪﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻧﺎﺑﻠﺲ ﺩﺭ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻢ، ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻗﺎﺿﻲ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻘﺎﺳﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺼﻤﺪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺠﺒﺎﺭ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻮﺍﺭﻱ ﺑﻴﻬﻘﻲ، ﺑﺮ ﺳﺒﻴﻞ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﻛﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻣﺎﻥ ﺍﺑﻲ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﺮﺩﻡ ﻛﻪ: ﺳﻔﻴﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﻴﻴﻨﻪ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ ﺑﻌﺬﺍﺏ ﻭﺍﻗﻊ " ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ؟ ﮔﻔﺖ.. ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﺑﺸﺮﺣﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﻔﻆ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺹ 128 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ. 9- ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﺯﺭﻧﺪﻱ، ﺣﻨﻔﻲ (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 203 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﻣﻌﺎﺭﺝ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ " ﻭ " ﺩﺭﺭ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 10- ﺷﻬﺎﺏ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﺑﺎﺩﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 849 ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﻫﺪﺍﻳﻪ ﺍﻟﺴﻌﺪﺍﺀ " ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻩ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻫﺸﺘﻢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ [ ﺻﻔﺤﻪ 133] ﻭ ﺍﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﻧﺼﺮﻩ، ﻭ ﺍﺧﺬﻝ ﻣﻦ ﺧﺬﻟﻪ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻛﻔﺎﺭ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﺍﺭﺝ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ، ﻭ ﺁﻣﺪ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻳﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ، ﻛﺎﻓﺮ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﻴﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻓﺮﻭ ﺁﺭ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ، ﺭﺍﻭﻱ ﮔﻮﻳﺪ ﭘﺲ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺷﻜﺴﺖ، ﭘﺲ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ: " ﺳﺎﻝ ﺳﺎﺋﻞ... " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ. 11- ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﻦ ﺻﺒﺎﻍ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﻣﻜﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 855 ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﺍﻟﻔﺼﻮ ﻝ ﺍﻟﻤﻬﻤﻪ " ﺻﻔﺤﻪ 26 ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 12- ﺳﻴﺪ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺳﻤﻬﻮﺩﻱ ﺷﺎﻓﻌﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 911 (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 215 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺩﺭ " ﺟﻮﺍﻫﺮ ﺍﻟﻌﻘﺪﻳﻦ " ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 13- ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺴﻌﻮﺩ ﻋﻤﺎﺩﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 982، ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 8 ﺗﻔﺴﻴﺮﺵ ﺹ 292 ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ: ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭ (ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻋﺬﺍﺏ) ﺣﺮﺙ ﺑﻦ ﻧﻌﻤﺎﻥ ﻓﻬﺮﻱ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻘﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺎﻭ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺳﻨﮕﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺒﺎﺭ، ﺑﻠﺎ ﺩﺭﻧﮓ ﺧﺪﺍ ﺳﻨﮕﻲ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺪﻣﺎﻍ ﺍﻭ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻋﻀﻮ ﺯﻳﺮﻳﻦ ﺍﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻡ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و پنجاه و چهارم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻3. بسر بن ارطاه با سه هزار نفر به مکه و مدینه و یمن حمله کرد. او کشتار فجیعی به راه انداخت. به هر ناحیه ای که می رسید اموال را غارت می کرد. او در مدینه، خانه ها را ویران ساخت. حتی در یمن، پسران عبیدالله بن عباس، والی یمن را جلوی چشمان مادرشان سر برید.سپس به منطقه جیشان رفت و جنایات زیادی را علیه شیعیان آن ناحیه انجام داد. او در حملات خود، زنان قبیله همدان را کشت و تعدادی به اسارت و کنیزی گرفت. او در جنایتی دیگر، یکی از شیعیان امام را به جرم محبت به حضرت دستگیر کرد. وی از بسر خواست تا فرصت دهد دو رکعت نماز بخواند. ابن اعثم می نویسد هنوز نماز آن شیعه تمام نشده بود که بسر دستور داد، وی را پاره پاره کردند. 🔻 آیا بسر و سپاه او، همان افرادی نیستند که در صفین، خواهان صلح و پایان یافتن جنگ بودند و به این بهانه، تفرقه در لشکر امام انداختند و آن حضرت را نیز مجبور به پذیرش حکمیت کردند؟ آیا معاویه ای که این سپاه را برای قتل و غارت شیعیان امام می فرستد، همان کسی نیست که داعیه برادری با نماینده امام را در صفین داشت؟ 🔻4. حارث بن ثمره با هزار نیرو به بلاد جزیره (نصیبین ) حمله و شیعیان امام را در آنجا غارت کرد. سفیان بن عوف نیز به غارت منطقه هیت پرداخت. 🔻5. معاویه يزيد بن شجره را به مکه فرستاد تا امیر حاجیان که از سوی امام منصوب شده بود، بیرون کند و برای معاویه بیعت بگیرد. او از یزید بن شجره خواست تا مردم را نسبت به اطاعت امام، بیزار کند و آن ها را به سوی معاویه فرا بخواند. تفصیل این حملات در کتب تاریخی موجود است و ما به جهت اختصار از ذکر آن خودداری می کنیم. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات۳۳تا۳۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️بنابراین، جمله فوق، مخصوص آن گروه است که: خیره سرى و لجاجت را به حد اعلا رسانده، و آن چنان در استکبار و غرور و غفلت و گناه غرقند، که دیگر درهاى هدایت به روى آنها گشوده نخواهد شد، اینها هستند که: هر چند پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى هدایت آنها بکوشد، نتیجه اى ندارد، زیرا به خاطر اعمالشان آن چنان گمراه شده اند که دیگر قابل هدایت نیستند. طبیعى است، چنین افرادى یار و یاورى نیز نمى توانند داشته باشند زیرا هر ناصر و یاور در زمینه مناسب اقدام مى کند. ضمناً این تعبیر، خود دلیلى بر نفى جبر است، چرا که ناصر مربوط به جائى است که جوششى از درون خود انسان باشد، و نقش او نقش کمک و یارى باشد (دقت کنید). تعبیر به ناصِرِیْن به صورت جمع شاید اشاره به آنست که گروه مؤمنان بر عکس این گروه، نه یک یار بلکه یاران و یاوران متعدد دارند، خدا یار آنهاست، پیامبران و بندگان صالح خدا یار آنها هستند و فرشتگان رحمت نیز یاورشان محسوب مى شوند. در سوره مؤمن آیه ۵۱ مى خوانیم: إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الأَشْهادُ: ما پیامبران خویش و همچنین مؤمنان را در زندگى این جهان، و در روز قیامت، روزى که شاهدان براى شهادت قیام مى کنند یارى خواهیم کرد . و در سوره فصلت آیه ۳٠ مى خوانیم: إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاّ تَخافُوا وَ لاتَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ: کسانى که بگویند پروردگار ما اللّه است و در راه این عقیده، استقامت به خرج دهند، فرشتگان آسمان بر آنها نازل مى شوند و مى گویند نترسید و محزون نباشید و بشارت باد بر شما، بهشتى که به آن وعده داده شده اید . * * * نکته ها: ۱ ـ بلاغ مبین چیست! در آیات فوق دیدیم: وظیفه اصلى همه پیامبران بلاغ مبین است (فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ اِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِیْنُ). یعنى، رهبران الهى نمى توانند مخفیانه به دعوت خود ادامه دهند مگر این که: براى مدتى محدود و موقت باشد، برنامه مخفى کارى آن هم در عصر دعوت رسالت چیزى نیست که: قابل قبول و نتیجه بخش باشد، صراحت توأم با رشادت و قاطعیت، همگام با تدبیر، شرط این دعوت است. به همین دلیل، در تاریخ همه پیامبران، مى خوانیم: آنها با این که: غالباً تنها بودند با بیانى صریح و عریان و آشکار، دعوت خود را ابراز مى داشتند، و به تمام پى آمدهاى آن تن در مى دادند. و این چنین است راه و رسم همه رهبران راستین (اعم از پیامبران و غیر آنها) که: در اصل دعوت هرگز به اصطلاح دندان روى حرف نمى گذارند، و از سخنان دو پهلو استفاده نمى کنند، در بیان حقیقت چیزى فرو گذار نمى نمایند، و تمام عواقب این صراحت و قاطعیت را نیز به جان پذیرا هستند. * * * ۲ ـ هر امتى رسولى دارد در آیات فوق خواندیم: خداوند مى گوید: در میان هر امتى، رسولى مبعوث کردیم . و به دنبال آن این سؤال پیش مى آید: اگر در هر امتى رسولى فرستاده شده باشد، باید پیامبران از تمام کشورهاى جهان برخاسته باشند، زیرا هر یک از آنها حداقل امتى هستند، در حالى که تاریخ چنین چیزى به ما نشان نمى دهد؟! پاسخ این سؤال با توجه به یک نکته روشن مى شود و آن این که: هدف از فرستادن پیامبران این است که: دعوت الهى به گوش امتها برسد، و گرنه مى دانیم مثلاً در زمانى که پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در مکّه یا مدینه قیام کرد، در شهرهاى دیگر حجاز پیامبرى نبود، ولى فرستادگان رسول اللّه به آن مناطق گسیل شدند و صداى پیامبر را به گوش همگان رساندند. علاوه بر این، خود پیامبر(صلى الله علیه وآله) نامه هائى نوشت و با رسولانى به کشورهاى مختلف مانند: ایران و روم و حبشه فرستاد و پیام الهى را به آنها ابلاغ کرد. هم اکنون ما امتى هستیم که دعوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را از وراء اعصار و قرون وسیله دانشمندان که پیام آوران آن پیامبرند شنیده ایم و منظور از مبعوث ساختن رسول در هر امتى چیزى غیر از این نیست. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت #امام_صادق(ع): درسالی سرد و پر از زلزله که شرق وغرب زمین دراختلاف باشند منتظرفرج باشید! 📚(یوم‌الخلاص‌،ص‌543، 📚بیان‌ الائمه‌(ع‌)ج‌2،ص‌431) ⁉️عجایب آخرالزمان ⭕️ازدواج با حیوانات ✨ امام صادق (ع): آنگاه دیدی با حیوانات آمیزش و ازدواج می کنند منتظر آمدن قائم ما باشید... 🖌اکمال الدین ،ج 2،ص 650  @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☝️🎥تو قبر چه خبره ؟! 🎙استاد مسعود عـــالے هر عیبی که از دیگران دیدید ستر و پوشیده نگهدارید، تا خداوند سبحان عیب های شما را در روز محشر بپوشاند. 👥ای انسان بدان: تو خیاط هستی و زبانت سوزن. اگر درست بدوزی وخیاطی کنی،یک لباس زیبا وگران قیمتی درست کرده ای. 📌و اگر سوزنت به خطا رفت فقط خودت را زخمی میکنی. ☝️گناهان بشر، بین خودشان و خدایشان هست و بین تو و گناهانشان هیچ مسأله‌ی شخصی وجود ندارد. پس زبانت را از آن ها آزاد کن، تا خداوند تو را از ابتلاء و عذاب برهاند #تلنگر @Nahjolbalaghe2