✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِّلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ آیا آنها مخلوقات خدا را ندیدند که سایه هایشان از راست و چپ حرکت دارند، در حالى که با خضوع براى خدا سجده مى کنند؟! (نحل/۴۸) * وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِن دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (نه تنها سایه ها، بلکه) تمام آنچه در آسمان ها و زمین از جنبندگان وجود دارد، و همچنین فرشته گان، برای خدا سجده می کنند و تکبر نمی ورزند. (نحل/۴۹) * يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ آنها (تنها) از (عذاب) پروردگارشان، که حاکم بر آنهاست، خائفند. و آنچه را مأموریت دارند انجام مى دهند. (نحل/۵۰) @Nahjolbalaghe2

📝 تفسیر سوره مبارکه نحل آیات«۴۸تا۵۰» ✅سجده همه جنبندگان حتى سایه هایشان براى خدا! این آیات بار دیگر به بحث توحید، باز مى گردد، نخست مى گوید: آیا آنها (مشرکان توطئه گر) مخلوقات خدا را ندیدند که چگونه سایه هاشان از راست و چپ حرکت دارند و با خضوع براى خدا سجده مى کنند (أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلى ما خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَیْء یَتَفَیَّؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیَمِینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ). یَتَفَیَّؤُا از ماده فَیىء به معنى بازگشت و رجوع است. بعضى گفته اند: عرب سایه موجودات را به هنگام صبحگاهان، ظِلّ مى نامد و در عصرگاهان فَیىء ، و اگر مى بینیم به قسمتى از غنائم و اموال فیىء گفته مى شود، اشاره لطیفى به این حقیقت است که بهترین غنائم دنیا همچون سایه عصر گاه است که بزودى زائل و فانى مى شود. ولى، با توجه به این که: در آیه فوق به سایه هاى راست و چپ اشیاء اشاره شده و کلمه فَیىء براى همه آنها به کار رفته استفاده مى شود که فَیىء در اینجا معنى وسیعى دارد و هر گونه سایه را شامل مى شود. هنگامى که انسان در موقع طلوع آفتاب رو به طرف جنوب بایستد مى بیند قرص خورشید از سمت چپ، از افق مشرق، سر بر مى آورد، و سایه همه اجسام به طرف راست او مى افتند که همان طرف غرب است، این امر همچنان ادامه دارد و سایه ها مرتباً به طرف چپ جابه جا مى شوند، تا زوال ظهر در این هنگام، سایه ها به طرف چپ کاملاً تغییر مکان مى دهند تا هنگام غروب آفتاب که سایه هاى بزرگ و طولانى اجسام در طرف مشرق گسترده مى شوند و با غروب آفتاب، همه آنها پنهان مى گردند. در اینجا خداوند حرکت سایه هاى اجسام را در راست و چپ به عنوان نشانه اى از عظمتش معرفى مى کند و آنها را در حال سجده براى پروردگار و تواضع خضوع مى داند. * * * نقش سایه ها در زندگى ما بدون شک، سایه هاى اجسام نقش مؤثرى در زندگى ما دارند که شاید بسیارى از آن غافل باشند، و انگشت گذاردن قرآن روى مسأله سایه ها، براى توجه دادن به همین نکته است. سایه ها با این که: چیزى جز عدم نور نیستند فوائد فراوانى دارند: ۱ ـ همان گونه که نور آفتاب و اشعه حیاتبخش آن، مایه زندگى و رشد و نموّ موجودات است، سایه ها نیز براى تعدیل تابش اشعه نور، نقش حیاتى دارند، تابش یکنواخت آفتاب آن هم در یک مدت طولانى، همه چیز را پژمرده مى کند و مى سوزاند، ولى نوازش متناوب سایه ها آن را در حدّ متعادل و مؤثرى نگاه مى دارد. ۲ ـ براى آنها که بیابانگردند و یا گرفتار بیابان مى شوند، نقش مؤثر سایه ها در نجات انسانها فوق العاده محسوس است، آن هم سایه اى که متحرک است و در یک جا متمرکز نمى شود، و به هر سو حرکت مى کند، هماهنگ با خواسته ها و نیاز انسان! ۳ ـ موضوع مهم دیگر این که: بر خلاف تصور عمومى تنها نور سبب رؤیت اشیاء نیست، بلکه همواره باید نور با سایه ها و نیم سایه ها توأم گردد، تا مشاهده اشیاء تحقق پذیرد، به تعبیر دیگر اگر در اطراف موجودى نور یکسان بتابد به طورى که هیچگونه سایه و نیم سایه اى نداشته باشد هرگز چنین شیئى که غرق در نور است مشاهده نخواهد شد. یعنى همانطور که در تاریکى مطلق، چیزى قابل مشاهده نیست، در نور مطلق نیز قابل رؤیت نمى باشد، بلکه، دیدن اشیاء از آمیختن نور و ظلمت (نور و سایه ها) امکان پذیر مى شود. به این ترتیب، سایه ها نقش بسیار مؤثرى در مشاهده و تشخیص و شناخت اشیاء از یکدیگر دارند (دقت کنید). نکته دیگر این که: یمین (راست) در آیه فوق به صورت مفرد و شَمائل (جمع شَمْأَل بر وزن مشعل به معنى چپ) به صورت جمع آمده است. این تفاوت تعبیر، ممکن است به خاطر آن باشد که: سایه در آغاز صبح (براى کسانى که متوجه نقطه جنوب هستند) در طرف راست مى افتد سپس دائماً به طرف چپ حرکت مى کند تا به هنگام غروب که در افق مشرق محو مى گردد. این احتمال را نیز مفسران داده اند که: یمین گرچه مفرد است ولى گاهى از آن اراده جمع مى شود و در اینجا منظور جمع است. * * * در آیه گذشته، تنها سخن از سجده سایه ها ـ با آن مفهوم وسیعش ـ به میان آمده بود، ولى، در آیه بعد این مسأله را به عنوان یک برنامه عمومى براى همه موجودات مادى و غیر مادى، آسمانى و زمینى بیان کرده، مى گوید: آنچه در آسمانها و آنچه در زمین از جنبندگان است و همچنین فرشتگان براى خدا سجده مى کنند (وَ لِلّهِ یَسْجُدُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ مِنْ دابَّة وَ الْمَلائِکَةُ). و آنها در این راه هیچگونه استکبار نمیورزند (وَ هُمْ لایَسْتَکْبِرُونَ) و در برابر خدا و فرمان او تسلیم محضند. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 ترجمه و شرح حکمت «۲۹۳» 🔺مصاحبت احمق! امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه، از معاشرت با احمق نهى مى كند و دليل روشنى براى آن ذكر مى نمايد و مى فرمايد: «با احمق مصاحبت نكن كه كارهاى احمقانه خود را براى تو زيبا جلوه مى دهد و دوست دارد تو هم مثل او باشى»؛ (لاَ تَصْحَبِ آلْمَائِقَ فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَکَ فِعْلَهُ، وَيَوَدٌّ أَنْ تَكُونَ مِثْلَهُ). انسان، موجودى اجتماعى است، نه تنها به اين دليل كه مدنى بالطبع است وعشق به اجتماعى بودن در نهاد او نهفته شده، بلكه به دليل نيازهاى فراوان ومتنوعى كه دارد و نمى تواند بدون كمك گرفتن از ديگران به آن برسد. اضافه بر همه اينها تنهايى او را رنج مى دهد و كسل مى كند و هنگامى كه در جمع دوستان است احساس آرامش مى نمايد و غالبا در مشكلات، به وسيله درد دل كردن با ديگران تسلى خاطر پيدا مى كند. روى اين جهات هرگز نمى توان انسان را از زندگى اجتماعى جدا كرد. به همين دليل كسانى كه مدتى طولانى در سلول هاى انفرادى زندان محبوس مى شوند به بيمارى روانى گرفتار مى گردند. زندگى اجتماعى نيز خالى از آسيب ها نيست، زيرا اگر انسان دوستان مناسبى را براى خود انتخاب نكند چه بسا ضررهايى از دوستان متحمل مى شود كه بيش از زيان هاى زندگى فردى است. به همين دليل پيشوايان بزرگ دين همواره در اين موضوع هشدار داده وروشن ساخته اند با چه كسانى مى توان معاشر و مصاحب شد و با چه كسانى نمى توان معاشرت كرد. يكى از مهمترين هشدارها در روايات اسلامى درباره معاشرت با احمق است كه امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به آن اشاره كرده و همگان را از مصاحبت با آنها برحذر مى دارد. البته «مائق» به معناى كسى است كه حماقت او شديد باشد. چنين كسى از كارهاى احمقانه خود لذت مى برد و سعى مى كند آن را زينت دهد و جالب معرفى كند و اصرار دارد ديگران هم مانند او باشند. از آنجا كه در انسان چيزى به نام روحيه محاكات نهفته شده كه مى خواهد خود را شبيه ديگران كند چه بسا همنشينى با احمق تأثير خود را بگذارد و به تدريج به سوى او گرايش پيدا كند به خصوص اگر او كارهاى احمقانه خود را تبليغ و تزئين كند. در گفتار حكيمانه 38 امام عليه السلام به بُعد ديگرى از خسارات همنشينى با احمق اشاره كرده و خطاب به فرزندش امام حسن عليه السلام مى فرمايد: «يَا بُنَيَّ إِيَّاکَ وَمُصَادَقَةَ الاَْحْمَقِ فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَکَ فَيَضُرَّکَ؛ فرزندم از دوستى با احمق برحذر باش؛ چراكه او مى خواهد به تو منفعت رساند؛ ولى زيان مى رساند (زيرا براثر حماقتش سود و زيان را تشخيص نمى دهد)». در تأييد اين سخن در حديثى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم: «مَنْ لَمْ يَجْتَنِبْ مُصَادَقَةَ الاَْحْمَقِ أَوْشَکَ أَنْ يَتَخَلَّقَ بِأَخْلاقِهِ؛ كسى كه از دوستى با احمق پرهيز نكند بيم آن مى رود كه اخلاق او را بپذيرد (و مانند او شود)». اهميت اين موضوع به اندازه اى است كه حتى در بعضى از روايات از اميرمؤمنان عليه السلام آمده است كه «دشمن عاقل از دوست احمق بهتر است؛ عَدُوٌّ عَاقِلٌ خَيْرٌ مِنْ صَدِيقٍ أَحْمَقَ». در حديث جامع و جالبى از امام سجاد عليه السلام مى خوانيم كه فرزند خود امام باقر عليه السلام را چنين نصيحت مى فرمود: «إِيَّاکَ يَا بُنَيَّ أَنْ تُصَاحِبَ الاَْحْمَقَ أَوْ تُخَالِطَهُ وَاهْجُرْهُ وَلا تُجَادِلْهُ فَإِنَّ الاَْحْمَقَ هُجْنَةٌ عين عَيَّابٌ غَائِباً كَانَ أَوْ حَاضِراً إِنْ تَكَلَّمَ فَضَحَهُ حُمْقُهُ وَإِنْ سَكَتَ قَصَرَ بِهِ عِيُّهُ وَإِنْ عَمِلَ أَفْسَدَ وَإِنِ اسْتَرْعَى أَضَاعَ لا عِلْمُهُ مِنْ نَفْسِهِ يُغْنِيهِ وَلا عِلْمُ غَيْرِهِ يَنْفَعُهُ وَلا يُطِيعُ نَاصِحَهُ وَلا يَسْتَرِيحُ مُقَارِنُهُ تَوَدُّ أُمُّهُ ثَكْلَتَهُ وَامْرَأَتُهُ أَنَّهَا فَقَدَتْهُ وَجَارُهُ بُعْدَ دَارِهِ وَجَلِيسُهُ الْوَحْدَةَ مِنْ مُجَالَسَتِهِ إِنْ كَانَ أَصْغَرَ مَنْ فِي الْمَجْلِسِ أَعْيَا مَنْ فَوْقَهُ وَإِنْ كَانَ أَكْبَرَهُمْ أَفْسَدَ مَنْ دُونَهُ؛ فرزندم از همنشينى ومعاشرت با احمق بپرهيز و از او دورى كن و با او گفتگو نكن، زيرا احمق، آدم پست و فرو مايه اى است؛ خواه غايب باشد يا ظاهر. اگر سخن بگويد حماقتش او را رسوا مى كند و اگر سكوت كند ناتوانى اش ضعف او را آشكار مى سازد و اگر كارى انجام دهد خراب مى كند، اگر مسئوليتى به عهده او بيندازند ضايع مى سازد. نه علم خودش او را بى نياز مى كند و نه علم ديگران به حال او سودى دارد. به سخن خيرخواه خود گوش نمى كند و همنشين خود را راحت نمى گذارد. مادرش آرزو مى كند كه اى كاش از دنيا برود و همسرش خواهان فقدان اوست و همسايه اش آرزوى رفتن از جوار او مى كند. اگر كمترين فرد مجلس باشد، افراد بالاتر از خود را به رنج مى اندازد و اگر بالاترين فرد مجلس باشد زيردستان را به فساد مى كشاند». ✔️پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ❤امام موسی کاظم(ع): 💠به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب: 👈حسن ظن واميدوارى او به خدا، 👈وخوش اخلاقى اش، 👈وخوددارى از غيبت مؤمنان... 📚:بحارالانوار؛ج6؛ص28 @Nahjolbalaghe2

#موعظه ✅برتری درجه بهشت با این عمل 🎙استاد فرحزاد @Nahjolbalaghe2

#دهه‌کرامت 🔹دعبل خزاعی،شاعر اهل بیت در زمان امام رضا(ع) #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: هفتاد 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ﻭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﻭ ﺳﻮﮔﻮﺍﺭﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺒﻂ " ﺳﻴﺪ ﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ " ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﺍﺳﺖ:ﻭ ﺗﺌﻦ ﻧﻔﺴﻲ ﻟﻠﺮﺑﻮﻉ ﻭ ﻗﺪ ﻏﺪﺍ ﺑﻴﺖ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻣﻘﻄﻊ ﺍﻟﺎﻃﻨﺎﺏ ﺑﻴﺖ ﻟﺎﻝ ﺍﻟﻤﺼﻄﻔﻲ ﻓﻲ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺿﺮﺑﻮﻩ ﺑﻴﻦ ﺍﺑﺎﻃﺢ ﻭ ﺭﻭﺍﺑﻲ ﻭﺟﻪ ﺩﻭﻡ (ﺍﺯ ﺍﺷﻜﺎﻟﺎﺕ ﺍﺑﻦ ﺗﻴﻤﻴﻪ) ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺳﻮﺭﻩ " ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﺝ " ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﺗﻔﺎﻕ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﻏﺪﻳﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻜﺎﻝ- ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺍﺟﻤﺎﻉ ﻭ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻣﻦ ﺣﻴﺚ ﺍﻟﻤﺠﻤﻮﻉ ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻳﺎﺕ ﺁﻥ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﺎﻟﺨﺼﻮﺹ ﻣﺪﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﻛﻤﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺳﻮﺭﻩ‌ﻫﺎﻱ ﻧﻈﻴﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ: ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺘﻴﻘﻦ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﻱ ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﺪﻧﻲ ﻟﺎﺯﻣﻪ ﺁﻥ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﻳﺎ ﺁﻳﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻧﺎﻡ ﺳﻮﺭﻩ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻗﺒﻠﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻳﻢ، ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﺳﻮﺭ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺑﻤﻘﺘﻀﺎﻱ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﺰﻭﻝ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﻣﺘﺎﺧﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺁﻳﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻠﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﺴﺒﺐ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺤﻜﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﻗﻒ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ، ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻛﺜﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﻭ ﺳﻮﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺎ ﺑﺤﻜﻤﺖ ﺁﻥ ﻭﻗﻮﻓﻲ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﻈﻴﺮ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ: 1- ﺳﻮﺭﻩ " ﻋﻨﻜﺒﻮﺕ "، ﻛﻪ ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ، ﺟﺰ ﺩﻩ ﺁﻳﻪ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﺀ ﺁﻥ، ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻃﺒﺮﻱ ﺩﺭ ﺟﺰﺀ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﻔﺴﻴﺮﺵ ﺩﺭ ﺹ 86 ﻭ ﻗﺮﻃﺒﻲ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 13 ﺗﻔﺴﻴﺮﺵ ﺩﺭ ﺹ 323 ﻭ ﺷﺮﺑﻴﻨﻲ ﺩﺭ ﺝ 3 " ﺍﻟﺴﺮﺍﺝ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ " ﺹ 116 ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. 2- ﺳﻮﺭﻩ " ﻛﻬﻒ "، ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ، ﺟﺰ ﻫﻔﺖ ﺁﻳﻪ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﺀ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻣﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ: " ﻭ ﺍﺻﺒﺮ ﻧﻔﺴﻚ... " ﻧﻴﺰ ﻣﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺝ 10 ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻗﺮﻃﺒﻲ ﺻﻔﺤﻪ 346 ﻭ ﺝ 1 " ﺍﺗﻘﺎﻥ " ﺳﻴﻮﻃﻲ ﺻﻔﺤﻪ 16 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ. 3- ﺳﻮﺭﻩ " ﻫﻮﺩ " ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻣﺒﺎﺭﻛﻪ: " ﻭ ﺍﻗﻢ ﺍﻟﺼﻠﻮﻩ ﻃﺮﻓﻲ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ... " ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 9 ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻗﺮﻃﺒﻲ ﺻﻔﺤﻪ 1 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ: " ﻓﻠﻌﻠﻚ ﺗﺎﺭﻙ ﺑﻌﺾ ﻣﺎ ﻳﻮﺣﻲ ﺍﻟﻴﻚ.. " ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﺰﺀ 2 " ﺍﻟﺴﺮﺍﺝ ﺍﻟﻤﻨﻴﺮ " ﺻﻔﺤﻪ 40 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ. 4- ﺳﻮﺭﻩ " ﻣﺮﻳﻢ " ﻣﻜﻲ ﺍﺳﺖ، ﻣﮕﺮ ﺁﻳﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﻭ ﺁﻳﻪ: " ﺍﻥ ﻣﻨﻜﻢ ﺍﻟﺎ ﻭﺍﺭﺩﻫﺎ " ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﺰﺀ 1 " ﺍﻟﺎﺗﻘﺎﻥ " ﺳﻴﻮﻃﻲ ﺻﻔﺤﻪ 16 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات«۴۸ تا ۵۰» 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی حقیقت سجده، نهایت خضوع و تواضع و پرستش است، و آن سجده معمولى ما که بر هفت عضو انجام مى دهیم مصداقى از این مفهوم عام است، و منحصر به آن نیست. و از آنجا که، همه موجودات و مخلوقات خدا، در جهان تکوین و آفرینش، تسلیم قوانین عمومى عالم هستى مى باشند، و از مسیر این قوانین منحرف نمى شوند و این قوانین همگى، از ناحیه خدا است پس در حقیقت، همه در پیشگاه او سجده مى کنند، همه، بیانگر عظمت علم و قدرت او هستند همه، نشانه بزرگى و بى نیازى او مى باشند و بالاخره همه، دلیل بر ذات مقدس اویند. دابّه به معنى موجودات جنبنده است، و از آن مفهوم حیات و زندگى، نیز استفاده مى شود، و این که: آیه فوق، مى گوید: تمام جنبندگانى که در آسمان و زمین هستند براى خدا سجده مى کنند از آن استفاده مى کنیم که موجودات زنده، مخصوص کره زمین نیست، بلکه در کرات آسمانى نیز موجودات زنده و جنبنده اى وجود دارد. گرچه بعضى احتمال داده اند: کلمه مِنْ دابَّة تنها قید براى ما فِى الأَرْضِ باشد یعنى تنها از جنبندگان زمین سخن مى گوید، ولى بسیار بعید به نظر مى رسد، به خصوص این که: در آیه ۲۹ سوره شورى مى خوانیم: وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ وَ ما بَثَّ فِیهِما مِنْ دابَّة: از نشانه هاى خدا آفرینش آسمانها و زمین و جنبندگانى است که در آن دو وجود دارند . درست است که سجده و خضوع و تواضع تکوینى، منحصر به موجودات زنده و جنبنده نیست، ولى، از آنجا که اینها اسرار و شگفتیهاى بیشترى از آفرینش را از خود نشان مى دهند انگشت روى اینها گذاشته شده است. و از آنجا که مفهوم آیه، هم انسانهاى عاقل و با ایمان و فرشتگان را شامل مى شود، و هم، حیوانات و جانداران دیگر را، کلمه سجده، در معنى عام خود ـ هم سجده اختیارى و تشریعى و هم سجده تکوینى و اضطرارى ـ استعمال شده است. و اما این که: در آیه فوق، ملائکه به طور جداگانه ذکر شده، به خاطر آنست دابَّه تنها به جنبندگانى گفته مى شود که: جسمانى هستند، و اگر فرشتگان رفت و آمدى دارند، و حضور و غیابى، نه به معنى جسمانى و مادى است تا در مفهوم دابّه داخل گردند. در حدیثى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: خداوند فرشتگانى دارد که از آغاز آفرینش آنها تا روز رستاخیز براى خدا سجده مى کنند و در آن روز سر از سجده بر مى دارند و مى گویند: ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ: ما حق عبادت تو را انجام ندادیم !. جمله وَ هُمْ لایَسْتَکْبِرُونَ اشاره به وضع حال فرشتگان است، که آنها در خضوع و سجده در پیشگاه حق کمترین استکبار به خود راه نمى دهند. * * * لذا بلافاصله بعد از آن به دو قسمت از صفات آنها که تأکیدى است بر نفى استکبار، اشاره کرده، مى گوید: آنها از مخالفت پروردگارشان که حاکم بر آنها است مى ترسند (یَخافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ). و آنچه را مأموریت دارند به خوبى انجام مى دهند (وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ). همان گونه که در آیه ۶ سوره تحریم درباره گروهى از فرشتگان مى خوانیم: لایَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ: آنها در اطاعت فرمان خدا سرپیچى نمى کنند و آنچه را دستور داده شده است انجام مى دهند . از این آیه، به خوبى استفاده مى شود: نشانه نفى استکبار دو چیز است: ترس در برابر مسئولیتها، و انجام فرمانهاى خدا بدون چون و چرا که یکى اشاره به وضع روانى افراد غیر مستکبر دارد، و دیگرى اشاره به طرز عمل آنها و برخوردشان با قوانین و دستورات، و دومى انعکاسى است از اولى و تحقق عینى آن است. مسلماً کلمه مِنْ فَوْقِهِمْ اشاره به بالا بودن حسّى و مکانى نیست، بلکه، به برترى مقامى اشاره مى کند، چرا که خدا از همه برتر و بالاتر است. در آیه ۶۱ سوره انعام مى خوانیم: وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ: او بر فراز بندگان قاهر است . و حتى فرعون هنگامى که مى خواست قدرت و قوت خود را نشان بدهد مى گفت: وَ أَنَا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ: من بر فراز آنها قاهرم . در تمام این موارد، فَوْق همان برترى مقامى را بیان مى کند. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝ترجمه و شرح حکمت «۲۹۴» ❓فاصله ميان مشرق و مغرب چقدر است؟ امام عليه السلام در پاسخ اين سؤال كه مسافت ميان مشرق و مغرب چه اندازه است؟ جواب جالبى داد كه شنوندگان را قانع ساخت، فرمود: «به اندازه مسير يك روز خورشيد است»؛ (وَقَدْ سُئِلَ عَنْ مَسافَةِ ما بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ، فَقَالَ عليه السلام: مَسِيرَةُ يَوْمٍ لِلشَّمْسِ). علامه مجلسى در بحارالانوار براى اين حديث شريف مقدمه اى ذكر كرده كه چنين است: روزى اميرمؤمنان على عليه السلام فرمود: «(در سينه من دانش فراوانى است) اى كاش حاملانى براى اين علم پيدا مى كردم. مردى برخاست كه در گردن او كتابى آويخته بود. صداى خود را بلند كرد و گفت: اى كسى كه ادعا مى كنى چيزهايى را كه ديگران نمى دانند مى دانى و امورى را كه ديگران نمى فهمند مى فهمى، من از تو سؤالى دارم جواب بده. ياران على عليه السلام برخاستند تا او را به قتل برسانند (ظاهرآ از مرتدين خوارج بود) امام عليه السلام فرمود: او را به حال خود بگذاريد، زيرا دليل هاى منطقى الهى با خشونت همراه نيست و از طريق باطل نمى توان براهين الهى را ثابت كرد. سپس رو به آن مرد كرد و فرمود: آنچه مى خواهى بپرس كه من انشاءالله پاسخ آن را خواهم گفت. آن مرد پرسيد: فاصله ميان مشرق و مغرب چه مقدار است؟ امام عليه السلام فرمود : به اندازه فاصله فضايى است كه در ميان آنهاست. عرض كرد: مسافت آن هوا چقدر است؟ امام عليه السلام فرمود: به اندازه دوران فلك. عرض كرد: مسافت دوران فلك چه اندازه است؟ امام عليه السلام فرمود: به اندازه حركت خورشيد در يك روز. عرض كرد: راست گفتى...». حقيقت اين است كه گاه بعضى افراد سؤالاتى مى كنند كه پاسخ آن جنبه فنى دارد و فراتر از عقل و فهم سؤال كننده است و زمانى جواب هاى فراوانى دارد كه هيچ يك از آنها براى پرسش كننده قابل درك نيست. در اينجا گوينده فصيح وبليغ به جواب اجمالى قناعت مى كند؛ جوابى شفاف كه شنونده را قانع سازد ونياز به پيچ وخم هاى علمى نداشته باشد. درمورد كلام حكيمانه بالا نيز همين مطلب صادق است، زيرا مسافت ميان مشرق و مغرب معانى مختلفى دارد: گاه شرق و غرب محلى است كه انسان در آن زندگى مى كند و گاه شرق و غرب كره زمين است و گاه شرق و غرب محل خورشيد است. هر يك از اينها پاسخ خاص خود را دارد. ممكن است مشرق و مغرب محلى كه ما در آن زندگى مى كنيم به اندازه پنجاه كيلومتر باشد و همچنين شايد مشرق و مغرب كره زمين (در خط استوا) مراد باشد كه حدود بيست هزار كيلومتر است، زيرا كمربند زمين در خط استوا حدود چهل هزار كيلومتر است (و در جاهاى ديگر كمتر)، همچنين اگر جايگاه خورشيد را به هنگام طلوع آفتاب نسبت به كره زمين بسنجيم فاصله ما با آن صد و پنجاه ميليون كيلومتر است و جايگاه آن به هنگام غروب نيز به همين اندازه است، بنابراين شرح اين مطالب براى سائل در آن زمان و در آن مجلس عمومى قابل فهم و درك نبود. آنچه قابل فهم و درك بود همان كلام حكيمانه امام عليه السلام است كه فرمود: اين فاصله به اندازه مسير خورشيد در يك روز است كه مى تواند بيشتر ناظر به شرق و غرب كره زمين باشد كه همان فاصله صد و هشتاد درجه است و همانگونه كه اشاره شد، در خط استوا حدود بيست هزار كيلومتر است وهرچه به قطبين زمين نزديك شويم قطر اين دايره كمتر مى شود وسرانجام در نقطه قطب به صفر مى رسد. ناگفته نماند كه حركت كردن خورشيد از مشرق به مغرب در ديد ماست وگرنه مى دانيم كه خورشيد در منظومه شمسى جاى ثابتى دارد و اختلاف شب و روز براثر گردش زمين به دور خود است، همانگونه كه اختلاف فصول سال براثر گردش زمين به دور آفتاب است. البته خورشيد حركتى دارد كه همراه با مجموعه منظومه شمسى است و در كهكشان راه شيرى حركت مى كند كه مشهور است به سوى ستاره اى به نام «وگا» پيش مى رود. قابل توجه اينكه جاحظ كه اين كلام حكيمانه را از امام عليه السلام نقل مى كند، جمله ديگرى نيز در آغاز آن از ايشان نقل كرده و مى گويد: «قِيلَ لِعَلِىٍّ عليه السلام كَمْ بَيْنَ السَّماءِ وَالاْرْضِ؟ قالَ: دَعْوَةٌ مُسْتجابَةٌ؛ از آن حضرت پرسيدند: فاصله ميان زمين و آسمان چقدر است؟ فرمود: به اندازه يك دعاى مستجاب». ✔️پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت پیامبر صلی الله علیه وآله: . مَا مِنْ بَيْتٍ فِيهِ الْبَنَاتُ إِلَّا نَزَلَتْ كُلَّ يَوْمٍ عَلَيْهِ اثْنَتَا عَشْرَةَ بَرَكَةً وَ رَحْمَةً مِنَ السَّمَاءِ وَ لَا تَنْقَطِعُ زِيَارَةُ الْمَلَائِكَةِ مِنْ ذَلِكَ الْبَيْتِ يَكْتُبُونَ‏ لِأَبِيهِمْ كُلَّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ عِبَادَةَ سَنَةٍ. . 💬 هر خانه ای که در آن دخترانی باشد هرروز دوازده برکت و رحمت از آسمان بر آن نازل می شود و زیارت فرشتگان از آن خانه قطع نمی شود و برای پدرشان در هر شب و روز عبادت یک سال نوشته میشود. 📚جامع الأخبار(للشعيري)، ص 106. @Nahjolbalaghe2

#موعظه ✅داستان سید بحر العلوم و علامه نراقی 🎙استاد عالی #در_محضر_اهل_بیت @Nahjolbalaghe2