#موعظه 🔹 توسل به امام زمان عجل الله فرجه الشریف منافاتی با توحید ندارد 🎙 استاد قرائتی @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۱۳ تا ۱۶ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️این جوانمردان موحّد تا آنجا که در توان داشتند براى زدودن زنگار شرک از دل ها، و نشاندن نهال توحید در قلب ها، تلاش و کوشش کردند، اما آن قدر غوغاى بت و بت پرستى در آن محیط بلند بود و خفقان ظلم و بیدادگرى شاه جبار، نفس هاى مردان خدا را در سینه ها حبس کرده بود که، نغمه هاى توحیدى آنها در گلویشان گم شد. ناچار براى نجات خویشتن، و یافتن محیطى آماده تر، تصمیم به هجرت گرفتند، لذا در میان خود به مشورت پرداختند: به کجا بروند؟ و به کدام سو حرکت نمایند؟ و با یکدیگر چنین گفتند: * * * هنگامى که از این قوم بت پرست و آنچه را جز خدا مى پرستند، کناره گیرى کردید، و حساب خود را از آنها جدا نمودید، به غار پناهنده شوید (وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما یَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ فَأْوُوا إِلَى الْکَهْفِ). تا پروردگار شما رحمتش را بر شما بگستراند و راهى به سوى آرامش، آسایش و نجات از این مشکل به رویتان بگشاید (یَنْشُرْ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً). یُهَیِّئ از ماده تهیه به معنى آماده ساختن است. و مِرْفَق به معنى چیزى است که وسیله لطف، راحتى و رفق باشد، بنابراین، مجموع جمله یُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً یعنى خداوند، وسیله لطف و راحتى شما را فراهم مى سازد. بعید نیست، نشر رحمت که در جمله اول آمده است، اشاره به الطاف معنوى خداوند باشد، در حالى که جمله دوم به جنبه هاى جسمانى، نجات و آرامش مادى اشاره مى کند. * * * نکته ها: ۱ ـ جوانمردى و ایمان همیشه روح توحید، با یک سلسله صفات عالى انسانى همراه است، هم از آنها سرچشمه مى گیرد و هم در آنها تأثیر متقابل دارد، به همین دلیل، در این داستان اصحاب کهف مى خوانیم: آنها جوانمردانى بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند. و باز روى همین جهت، بعضى از دانشمندان گفته اند: رَأْسُ الْفُتُوَّةِ الإِیْمانُ: سرچشمه جوانمردى ایمان است . و بعضى دیگر گفته اند: أَلْفُتُوَّةُ بَذْلُ النَّدى وَ کَفُّ الاْ َذى وَ تَرْکُ الشَّکْوى: جوانمردى بخشش و سخاوت است، خوددارى از آزار دیگران و ترک شکایت از حوادث و مشکلات . بعضى دیگر، فتوت را چنین تفسیر کرده اند: هِىَ اجْتنابُ الْمَحارِمِ وَ اسْتِعْمالُ الْمَکارِمِ: جوانمردى پرهیز از گناهان و به کار گرفتن فضائل انسانى است . * * * ۲ ـ ایمان و امدادهاى الهى در چند مورد از آیات فوق، این حقیقت به خوبى منعکس است که اگر انسان گام هاى نخستین را در راه اللّه بردارد، و براى او به پاخیزد، کمک و امداد الهى به سراغ او مى شتابد. در یک جا مى گوید: آنها جوانمردانى بودند که ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم . در مورد دیگر مى گوید: ما دل هاى آنها را محکم ساختیم و نیرو و توان بخشیدیم . و در پایان آیات، نیز خواندیم که: آنها در انتظار نشر رحمت الهى و یافتن راه نجات بودند. آیات دیگر قرآن نیز، این حقیقت را به روشنى تأیید مى کند، مگر نه این است که: اگر انسان براى خدا مجاهده کند، خدا او را به راه حق هدایت مى نماید ؟ (وَ الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا).(۱) و نیز در سوره محمّد (صلى الله علیه وآله) آیه ۱۷ مى خوانیم: وَ الَّذِینَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً: آنها که راه هدایت را پوئیدند خدا بر هدایتشان مى افزاید . مى دانیم راه حق راهى است با موانع بسیار، و دشوارى هاى فراوان که اگر لطف خدا شامل حال انسان نشود، پیمودن آن تا وصول به مقصد کار مشکلى است. این را هم مى دانیم که: لطف خداوند بالاتر از آن است که بنده حق جو و حق طلبش را در این مسیر تک و تنها بگذارد. ✍پی نوشت: ۱ ـ آخرین آیه سوره عنکبوت . ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش چهارم ✅بی همتایی خداوند ↩️سپس در ادامه اين سخن به گروه ديگرى از منحرفين - يعنى مشرکان و بت پرستان، که آنها نيز گروهى از «مشبّهه» محسوب مى شوند - اشاره کرده، مى فرمايد: «دروغ گفتند! آنان که براى تو همتايى قائل شدند و تو را به بت هاى خود تشبيه نمودند، و لباس و زينت مخلوقين را با اوهام و خيالات خود بر تو پوشانيدند، و تو را همچون اجسام با پندارهاى خود تجزيه کردند، (و اجزايى همچون دست و پا و چشم و گوش براى تو قائل شدند;) و با سليقه هاى منحط خود، تو را به مخلوقى که قواى گوناگون دارد، مقايسه کردند». (کَذَبَ الْعَادِلوُنَ(4) بِکَ، إِذْ شَبَّهُوکَ بِأَصْنامِهِمْ، وَنَحَلوُکَ(5) حِلْيَةَ الْمَخْلُوقِينَ بِأَوْهَامِهِمْ، وَ جَزَّأُوکَ تَجْزِئَةَ الْمُجَسَّمَاتِ، بَخَواطِرِهْم، وَ قَدَّروکَ عَلَى الْخِلقَةِ الْمُختَلِفَةِ الْقُوَى بِقَرائِحِ(6) عُقُولِهِمْ). امام(عليه السلام) با اين تعبيرات محکم و قاطع - که در چهار صورت بيان شده - انواع و اقسام شرک و تشبيه خداوند متعال به مخلوقات را نفى مى کند وهمگان را از گرفتارشدن در وادى شرک، بر حذر مى دارد! و مرز توحيد موحّدان را با شرک مشرکان مشخّص مى سازد: در جمله اوّل، تشبيه به بت ها را نفى مى کند. در جمله دوّم، زينت و آرايشى همچون زينت مخلوقات را براى خدا باطل مى شمرد (مثل تعبيرى که بعضى از افراد بسيار نادان و ساده لوح درباره خدا داشتند، که او را به صورت نوجوانى زيبا روى، با موهاى مجعّد مى پنداشتند). و در جمله سوم، وجود اجزا و اعضايى همچون دست و پا را براى او منتفى مى داند. و درجمله چهارم، اعتقاد به نيروهاى مختلف، مانند بينايى و شنوايى و بويايى (همچون مخلوقات) را بى اساس معرّفى مى کند و به اين ترتيب، از زواياى مختلف، پندارهاى شرک آلود را در هم مى کوبد. *** نکته: مجسِّمه کيانند؟ «مُجسّمه» (به کسر سين) به کسانى گفته مى شود که براى خدا جسم قائل هستند و حتّى تصريح مى کنند دست و پا و گوش و چشم دارد و گاه به آنها «مُشبِّهه» (به کسر باء) نيز گفته مى شود; به جهت اينکه خدا را به مخلوقات مادّى تشبيه مى کنند. اين اعتقاد از دير ايّام در ميان افراد بشر بوده و انسانهايى که بر اثر کوتاهى فکر نمى توانستند چيزى را ماوراى طبيعت مادى تصوّر کنند و تمام اُنسشان با مادّيات و اجسام بوده است خدا را همچون اجسام مادّى و يا همچون خودشان مى پنداشتند. اعتقاد به معبودهايى همچون: ماه و خورشيد و ستارگان و اجسام ديگرى مانند آنها نيز، از همين جا سرچشمه مى گرفت. تاريخ يهود نشان مى دهد که آنها سخت به مسأله جسميّت خدا معتقد بودند; تا آنجا که پيامبرشان حضرت موسى(عليه السلام) را سخت در فشار قرار دادند، که خدا را به آنها نشان دهد! و داستان کوه «طور» و صاعقه و از ميان رفتن جمعى از «بنى اسرائيل» در اين زمينه معروف است. قبل از اين ماجرا يعنى بعد از آن که بنى اسرائيل از نيل نجات يافتند نزد موسى آمدند و تقاضاى ساختن بت براى پرستش کردند! و حتّى بعد از داستان صاعقه نيز بيدار نشدند و هنگامى که «سامرى» گوساله را به عنوان «معبود» براى آنها ساخت، به سرعت جذب بسوى آن شدند و اکثريّت «بنى اسرائيل» به پرستش آن تن در دادند که موسى بعد از بازگشت از کوه «طور» سخت برآشفت و آنها را کيفر سختى داد. ✍پی نوشت: 4. «عادل» از مادّه «عدل» (بر وزن قشر) به معناى معادل و شبيه و نظير است; بنابراين «عادل»، مطابق اين مفهوم به معناى کسى است که براى خداوند شبيه و شريک و مانندى قائل مى شود. 5. «نَحَلوا» از مادّه «نِحْله» در اصل به معناى بخشش و عطيّه است و به گفته «راغب» در کتاب «مفردات»، اين واژه از ريشه «نحل» به معناى زنبور عسل گرفته شده; چرا که بخشش و عطيّه شباهتى به کار زنبوران عسل در دادن عسل دارد. و در عبارت بالا منظور اين است که بت پرستان با اوهام خود زيور مخلوقين را بر ذات پاک خالق پوشانده اند و او را از مقام خالقيّت به مقام مخلوق بودن تنزّل داده اند. 6. «قرائح» جمع «قريحه» در اصل به معناى نخستين آبى است که از چاه کشيده مى شود; سپس به آثار فکرى و ذوقى انسان اطلاق شده است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام علی علیه السلام: #فرصت را درياب ، پيش از آن كه از دست رفتنش موجب #اندوه گردد. نهج البلاغه، نامه۳۱ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔹 عوامل تحکیم خانواده 1⃣بخش اول اسلام اهمیت بسیاری به خانواده داده است و خانواده را جامعه ای کوچک می داند که همه ی امور ابتدایی در آن شکل می گیرد. بنا بر فرمایش قرآن چهار نوع خانواده در جامعه وجود دارد 🎙 استاد رفیعی @Nahjolbalaghe2