#در_محضر_اهل_بیت 💚 نیکی به پدر و مادر! ☀️ پیامبر اکرم (ﷺ) : ✓ هركه خوش دارد عمرش دراز و روزى‌اش بسيار شود، به پدر ومادرش نيكى كند.» ⁙ «مَن سَرَّهُ أن يُمَدَّ لَهُ فِي عُمرِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَبَرَّ والِدَيهِ.» 📚 میزان الحکمة ح ۲۲۶۴۳ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ شخصیت حضرت زهرا(س) 🎙 آیت‌الله فاطمی نیا @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و بیست و شش 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺍﺯ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻌﺮ ﺍﻭ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺎ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﻣﺮﺩﻱ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺧﻄﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻋﺪﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺣﻴﺪﺭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﻋﻠﻲ ﺑﮕﻮ ﻋﺪﻩ ﻃﻠﺎﻕ ﻛﻨﻴﺰﺍﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺳﺖ، ﻋﻠﻲ ﻣﺮﺗﻀﻲ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎﺋﻞ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺩﻭ ﻃﻬﺮ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﻞ ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺷﻨﺎﺳﻲ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ: ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻲ ﻋﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ. ﻋﻜﺮﻣﻪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺧﺒﺮﻱ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺷﻚ ﻭ ﺗﺮﺩﻳﺪﻱ ﺩﺭ ﺻﺤﺖ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﺮ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﮔﺬﺷﺖ، ﺣﻴﺮﺕ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﺧﺪﺍﻱ - ﺟﻞ ﻭ ﻋﻠﺎ - ﺭﺍ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺨﺪﺍﻱ ﺑﺮﻳﻢ، ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﺘﺎﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ ﻭ ﺟﺮﺍﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭﻱ ﺑﺨﺪﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻲ‌ﺑﺮﻳﻢ، ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻋﻠﻲ ﺁﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﻲ‌ﺩﻫﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻴﻢ، ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ، ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﻨﻴﺪﻡ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺳﺐ ﻛﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺳﺐ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺮﺍ ﻟﻌﻦ ﻛﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺮﺩ. ﺁﺭﻱ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭﻩ ﺍﻧﺪ ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎ ﺁﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎﺭ ﺧﻠﻖ ﻭ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﺭﻧﺪﻩ ﺍﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭﻭﺩ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﻛﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺷﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﮔﺴﺘﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﻨﺪ ﻩ، ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﭘﺬﻳﺮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﻠﺎﺹ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺒﻨﺪﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﮔﺰﺍﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﻋﺎﻱ ﺩﻋﺎﮔﻮ ﺑﺎﻟﺎ ﻧﻤﻲ ﺭﻭﺩ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺫﻛﺮ ﺁﻧﻬﺎ. ﺍﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻛﺴﺎ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻧﻤﻲ [ ﺻﻔﺤﻪ 174] ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﻭ ﭼﻮﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﭼﺮﺍ، ﻭﻱ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯﻱ ﻛﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺑﺎ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻧﻴﻚ ﻭ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﮔﺎﺭ، ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭ ﻋﻠﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﻋﻤﺎﻟﺶ ﺑﻲ ﺍﺛﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺘﺪ. ﻭ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﻗﻮﻝ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻛﺎﺗﺐ ﺍﻋﻤﺎﻟﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﭘﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ، ﻟﻐﺰﺵ ﻭ ﺧﻄﺎﺋﻲ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل سوم؛ قبیله سلمان 🔹 جلسه : هفتم 📝 محور سخنرانی: ✔️ظهور و شرط تعداد؛ آیا مومنان به حد نصاب می‌رسند؟ ✔️ ایمان در شیب صعودی؛ حکایت اویس قرنی و اتصال ناب ✔️ شیب لغزان ایمان؛ از اوج تا افول دل‌های خسته ✔️ توکل؛ شاه‌کلیدی برای حرکت در شیب صعودی ✔️ توکل؛ مرز بندگی خدا و ولایت شیطان ✔️ اهل توکل؛ همان “عباداً لنا” که اسرائیل را نابود می‌کنند ✔️ ایمانت به خدا باشد، ابزار و شخصیت‌ها وسیله اوست ✔️ شیطان، طبیب بیمار دل‌ها با نسخه ظاهرگرایی ✔️ سوره منافقون؛ زنگ بیدارباش هر جمعه برای مومنان ✔️ تعطیلی عمدی، نسخه منافقین برای وابستگی به دشمن ✔️ فقر و گرسنگی، حربه منافقین برای متهم‌کردن پیغمبر (صل‌الله‌علیه‌وآله) به ناکارآمدی ✔️ آسمان در برابر این عشق، حیران مانده است؛ ماجرای وداع با پیکر مادر… ✔️ بیماردلان، شتابان به‌سوی کفار؛ بهانه‌ای به‌نام معیشت ✔️ تمسخر و ایجاد تردید، ابزار منافقین در برابر مقاومت مومنان ✔️ طوفان‌های دهه ۶۰ آمدند، اما امام خمینی ایستاد؛ توکل، رمز پیروزی بود ✔️ ترس از دشمن، ابزار شیاطین انسی برای خروج از توکل @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۹۹ و ۱۰۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در اینجا خطاب به پیامبر است، و در آیه ۱۵۴ سوره بقره خطاب به همه مؤمنان کرده مى گوید: وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ . نه تنها در مورد مؤمنان عالى مقامى همچون شهیدان، جهان برزخ وجود دارد بلکه درباره کفار طغیانگرى همچون فرعون و یارانش نیز وجود برزخ صریحاً در آیه ۴۶ سوره مؤمن آمده است، مى فرماید: النّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْها غُدُوّاً وَ عَشِیّاً وَ یَوْمَ تَقُومُ السّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ: آنها (فرعون و یارانش) هر صبح و شام در برابر آتش قرار مى گیرند و به هنگامى که روز قیامت بر پا مى گردد فرمان داده مى شود: آل فرعون را در شدیدترین کیفرها وارد کنید . البته آیات دیگرى را نیز براى این موضوع ذکر کرده اند که: در صراحت و ظهور، به پایه آیات فوق نمى رسد، تنها مطلبى که در آیات برزخ، باید مورد توجه قرار گیرد، این است که: به جز آیه مورد بحث ـ که مسأله برزخ را به طور کلى بیان کرده ـ بقیه مسأله را به صورت خصوصى ـ مثلاً در مورد شهداء یا آل فرعون ـ طرح کرده اند. اما روشن است: نه آل فرعون خصوصیتى دارند، ـ که همانند آنها در جهان بسیار بوده ـ و نه شهیدان; چرا که قرآن مجید گروهى از صالحان و خاصان را همطراز آنها شمرده، در آیه ۶۹ سوره نساء پیامبران، صدیقان، شهداء و صالحان را در کنار هم قرار مى دهد و مى فرماید: فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالِحِیْنَ . درباره عمومى بودن یا نبودن برزخ، سخنى داریم که در پایان این بحث به خواست خدا خواهد آمد. و اما از نظر روایات ـ در کتب معروف شیعه و اهل تسنن، روایات فراوانى است که با تعبیرات مختلف و کاملاً متفاوت، از جهان برزخ، عالم قبر و ارواح و خلاصه جهانى که میان این عالم و عالم آخرت قرار دارد، سخن مى گوید: ۱ ـ در حدیث معروفى که در کلمات قصار نهج البلاغه آمده است، مى خوانیم: على(علیه السلام) هنگام مراجعت از جنگ صفین وقتى نزدیک کوفه، کنار قبرستانى که بیرون دروازه قرار داشت رسید، رو به سوى قبرها کرده، چنین گفت: یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ! یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ! یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ! یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ! یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ! أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لاحِقٌ، أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ، وَ أَمَّا الأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ، وَ أَمَّا الأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ، هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ؟ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ: أَمَا لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلامِ لاَ َخْبَرُوکُمْ أَنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى: اى ساکنان خانه هاى وحشتناک و مکان هاى خالى، و قبرهاى تاریک! اى خاک نشینان! اى غریبان! اى تنهایان! اى وحشت زدگان! شما در این راه بر ما پیشى گرفتید، و ما نیز به شما ملحق خواهیم شد، اگر از اخبار دنیا بپرسید: به شما مى گویم: خانه هایتان را دیگران ساکن شدند، همسرانتان به نکاح دیگران در آمدند، و اموالتان تقسیم شد، اینها خبرهائى است که نزد ما است، نزد شما چه خبر؟! سپس رو به یارانش کرده، فرمود: اگر به آنها اجازه سخن گفتن داده شود حتماً به شما خبر مى دهند: بهترین زاد و توشه براى این سفر پرهیزکارى است .(۵) روشن است: تمام این تعبیرات را بر مجاز و کنایه نمى توان حمل کرد، بلکه همه آنها خبر از این واقعیت مى دهد که انسان بعد از مرگ داراى یک نوع حیات برزخى است، مى فهمد و درک مى کند و اگر اجازه سخن گفتن داشته باشد سخن هم مى گوید. ۲ ـ در حدیث دیگرى از اصبغ بن نباته از على(علیه السلام) مى خوانیم: روزى حضرت از کوفه خارج شد و به نزدیک سرزمین غرى (نجف) آمد و از آن گذشت اصبغ مى گوید: ما به او رسیدیم، در حالى که دیدیم روى زمین دراز کشیده است قنبر گفت: اى امیرمؤمنان! اجازه نمى دهى عبایم را زیر پاى شما پهن کنم؟ فرمود: نه، اینجا سرزمینى است که خاک هاى مؤمنان در آن قرار دارد و یا این کار تو مزاحمتى براى آنها است. ✍ پی نوشت: ۵ ـ نهج البلاغه ، کلمات قصار، شماره ۱۳٠. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۲۴ 🌾 نقش حلم و عقل در اصلاح انسان امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به دو نعمت خدادادى اشاره مى فرمايد كه اگر انسان آن دو را در اختيار داشته باشد مى تواند خود را از خطرات مادى و معنوى حفظ كند. مى فرمايد: «حلم پرده اى است پوشنده و عقل شمشيرى است برنده»; (الْحِلْمُ غِطَاءٌ سَاتِرٌ، وَالْعَقْلُ حُسَامٌ قَاطِعٌ). سپس كاربرد اين دو را در يك كلام كوتاه و پرمعنا بيان مى كند، مى فرمايد: «بنابراين، عيوب اخلاقى خود را با حلمت بپوشان و با هوى و هوس هاى سركشت با شمشير عقل مبارزه كن»; (فَاسْتُرْ خَلَلَ خُلُقِكَ بِحِلْمِكَ، وَقَاتِلْ هَوَاكَ بِعَقْلِكَ). انسان براى حفظ خود دربرابر خطرات مادى و معنوى احتياج به دو چيز دارد: يكى وسيله اى كه خود را دربرابر خطرات بپوشاند مانند زره و دژهايى كه در سابق وجود داشت و وسايل نقليه محكمى كه امروز در جنگ ها در آن خود را حفظ مى كنند و ديگرى سلاحى كه به وسيله آن با دشمن مبارزه كند و او را از خود دور سازد. امام(عليه السلام) اين دو وسيله حياتى را به حلم و عقل تفسير كرده است. حلم چگونه عيوب انسان را مى پوشاند؟ روشن است كه وقتى انسان عصبانى شد هم سخنان زشتى ممكن است بر زبان او بيايد و هم حركات نادرستى انجام دهد و خوى حيوانى خود را ظاهر و آشكار سازد و اضافه بر اين بر آتش خشم سفيه و نادانى كه در برابر او به درشت گويى وپرخاشگرى برخاسته افزوده مى شود و ناسزاهاى ديگرى مى گويد و اى بسا عيوب پنهانى انسان را نيز آشكار سازد. بنابراين حلم تمام اين ها را مى پوشاند و از ضايعات حاصل از آن جلوگيرى مى كند. قرآن مجيد درباره پرهيزكاران راستين صفاتى را در سوره آل عمران برشمرده كه از جمله آن ها اين است: «(وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ); آنهايى كه بر خشم خود مسلط مى شوند و غضب خود را فرو مى نشانند و مردم (نادان و خطاكار) را مى بخشند».[1] در حديثى از امام على بن موسى الرضا(عليه السلام) آمده است: «لاَ يكُونُ الرَّجُلُ عَابِداً حَتَّى يكُونَ حَلِيما; انسان بنده واقعى خدا نخواهد بود مگر آن زمانى كه صاحب حلم و بردبارى شود».[2] در حكمت 211 نيز خوانديم كه امام(عليه السلام) مى فرمايد: «وَالْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِيه; حلم و بردبارى، دهان بند سفيهان است». در حديث پرمعناى ديگرى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «إِذَا وَقَعَ بَينَ رَجُلَينِ مُنَازَعَةٌ نَزَلَ مَلَكَانِ فَيقُولاَنِ لِلسَّفِيهِ مِنْهُمَا قُلْتَ وَ قُلْتَ وَ أَنْتَ أَهْلٌ لِمَا قُلْتَ سَتُجْزَى بِمَا قُلْتَ وَ يقُولاَنِ لِلْحَلِيمِ مِنْهُمَا صَبَرْتَ وَ حَلُمْتَ سَيغْفِرُ اللَّهُ لَكَ إِنْ أَتْمَمْتَ ذَلِكَ قَالَ فَإِنْ رَدَّ الْحَلِيمُ عَلَيهِ ارْتَفَعَ الْمَلَكَانِ; هنگامى كه ميان دو نفر نزاعى رخ دهد دو فرشته الهى در آن جا نازل مى شوند. به سفيه مى گويند: آنچه مى خواستى گفتى و همه آن سزاوار خود توست و به زودى كيفر سخنانت را خواهى ديد و به حليم مى گويند: صبر كردى و بردبارى نشان دادى خداوند به زودى تو را مى آمرزد اگر به همين حال نزاع را به پايان رسانى. اما اگر شخص حليم مقابله كرد هر دو ملك آن جا را ترك مى گويند. (نه وعده غفرانى به حليم مى دهند و نه سفيه را تهديد مى كنند)».[3]" ✍ پی نوشت: [1]. آل عمران، آيه 134. [2]. كافى، ج 2، ص 111، ح 1. [3]. كافى، ج 2، ص 112، ح 9. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2