P 9.mp3
3M
#دشمن_شناسی 9
🌷 نقش حضرت زهرا سلام الله علیها در به اوج رساندن اسلام
🛄 پایه ریزی سازمان شیعه توسط امیرالمومنین (ع)
🔴 شهادت اهل بیت به دست عوامل نفوذی سازمان یهود
استاد مهدی طائب
🌷
⚘ @Nahjolbalaghe2
سلوک معنوی
📚 فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (قصص،۴۰)
🔸"نَبذ" دور انداختنِ چیزی ناچیز است که ارزشِ نگهداری و توجّه ندارد . این آیه ، نهایتِ تحقیرِ خدا نسبت به آلِ فرعون است .
9.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️هرکسی که منتقد رهبری است این فیلم را حتما ببیند
🇮🇷 "نهج البلاغه⚘ @Nahjolbalaghe2
038.ص.mp3
6.04M
✅ سوره صافات
🎤صوت استاد خلیل الحصری
#روشتحقیق
🌺مخصوص #روخوانی #روانخوانی و #تجوید
کانال قرآنونهجالبلاغه
⚘ @Nahjolbalaghe2
#صوتقرآن
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
✨ ✨ #بِسْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّحِيم✨ ✨وَلَكِنَّا أَنشَأْنَا قُرُوناً فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْ
✨
✨ #بِسْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّحِيم✨
✨ وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَكِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (46)
/قصص
🍃وآنگاه كه ما (موسى را) ندا داديم، تو در كنار كوه طور نبودى، ليكن (اين وحى و اطلاع از اخبار گذشتگان) رحمتى است از جانب پروردگارت تا تو (به واسطه ى آن) قومى را كه پيش از تو هشدار دهنده اى برايشان نيامده بود، هشداردهى، شايد آنان متذكّر شوند.
🌺- انبيا بدون اتصال به عالم وحى، همچون ساير مردم اخبار غيبى را نمى دانند. «ما كنت...»
🌺- مقايسه (بين جهل و علم، عجز و قدرت، فقر و غنا، نقص و كمال،) كليد خودشناسى و خداخواهى است. «ما كنت ... لكن رحمة من ربّك»
🌺- خاطرات قرآنى، همگى از سرچشمه وحى است. «ما كنت اذ نادينا»
🌺- بيان داستان هاى حقيقى و عبرت آموز قرآن، وسيله اى براى تربيت و هشدار است. «رحمة من ربّك لتنذر»
🌺- انذار خلق، جلوه اى از رحمت خداست. «رحمة من ربّك لتنذر»
🌺- براى هدايت افراد غافل، انذار و هشدار، كارسازتر است. «لتنذر - من نذير» (با اين كه رسالت پيامبران در قالب مجموعه اى از بشارات و انذارهاست، ولى از آنجاكه انذار اثر بيشترى در روحهاى غفلت زده دارد، در قرآن توجّه بيشترى به مسأله ى انذار شده است.)
🌺- مردم در انتخاب راه و عقيده آزادند و اجبارى در پذيرش دعوت پيامبران ندارند. «لتنذر... لعلّهم يتذكّرون»
🌺- انسان ها، به واسطه ى فطرت، مسائلى را در ضمير خويش مى دانند، ولى براى جلوگيرى از فراموشى، بايد آنها را تذكّر داد. «يتذكّرون»
🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃
♥️قرآن، سوره کهف، آیات ۱۰۳و۱۰۴
#زیانـکارتـریـن مـردم،
آنانندکه بیراهه میروند
ولی خیال میکنند؛
درســـت مـیـرونـد.
هدایت شده از قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
⚘
📚نهج البلاغه/حکمت ۲۶
🍃رفتار شناسی (و نقش روحیات در تن آدمی) (علمی ،اخلاقی)
✨ وَ قَالَ ( عليه السلام ) : مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ .
✅و درود خدا بر او فرمود: كسي چيزي را در دل پنهان نكند جز آنكه در لغزشهاي زبان، و رنگ رخسار، آشكار خواهد شد.
⚘
@Nahjolbalaghe2
#حکمتها
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
⚘ 📚نهج البلاغه/حکمت ۲۶ 🍃رفتار شناسی (و نقش روحیات در تن آدمی) (علمی ،اخلاقی) ✨ وَ قَالَ ( عليه
🌹
✅شرح حکمت ۲۶
( مکارم شیرازی )
💥براى هميشه پنهان نمى ماند:
امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه اش به یکى از اصول مهم روان شناسى اشاره کرده مى فرماید: «هیچ کس چیزى را در دل پنهان نمى کند مگر این که در سخنان بى اندیشه اى که از او صادر مى شود و در صفحه صورتش، آشکار مى گردد»; (مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلاَّ ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ(1) لِسَانِهِ، وَصَفَحَاتِ وَجْهِهِ).
🔹این نکته مسلم است که اعمال انسان بازتاب نیات، خواسته ها و سجایاى اوست که به صورت طبیعى ظاهر مى گردد; بخشى از آن اختیارى است مثل این که به هنگام ترسیدن از چیزى تصمیم به فرار مى گیرد و بخش دیگرى غیر اختیارى است که مثلا در پریدن رنگ از صورت او احساس مى شود یا به هنگام غضب صورتش بى اختیار برافروخته مى گردد و گاه اندامش مى لرزد و نیز عکس العمل هایى در افعال و اعمال خود ظاهر مى سازد.
🔻اما گاه مى شود انسان چیزى در درون دارد که نمى خواهد آن را آشکار کند در این صورت سعى مى کند دوگانگى در میان سخن و کردار خود با آنچه در درون دارد ایجاد کند این دوگانگى در آنجا که انسان هشیار و مراقب باشد ممکن است ظاهر نشود، اما به هنگام غفلت و عدم توجه، آنچه در درون است خود را در عمل یا سخن هاى نیندیشیده ظاهر مى کند. به علاوه پنهان کردن بخش غیر اختیارى مانند آثارى که در چهره انسان نمایان مى شود کار آسانى نیست.
♦️این پدیده قانونى در روان شناسى است که به وسیله آن بسیارى از مجرمان را به اعتراف وامى دارند و مطالبى را که اصرار بر اخفایش دارند آشکار مى سازند. امیر مؤمنان على(علیه السلام) این قانون مهم را در عبارتى کوتاه و بسیار پرمعنا در بالا بیان فرموده است.
در قرآن مجید درباره منافقان مى خوانیم:
✨«(أَمْ حَسِبَ الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ یُخْرِجَ اللّهُ أَضْغانَهُمْ * وَلَوْ نَشاءُ لاََرَیْناکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسیماهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فی لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللّهُ یَعْلَمُ أَعْمالَکُمْ);
🍃 آیا کسانى که در دل هایشان بیمارى (نفاق) است گمان کردند خداوند کینه هایشان را آشکار نمى سازد * و اگر ما بخواهیم آنها را به تو نشان مى دهیم تا آنان را با قیافه هایشان بشناسى، هرچند مى توانى آنها را از طرز سخنانشان شناسایى کنى و خداوند اعمال شما را مى داند».(2)
▫️همان گونه که منافقان و مجرمان را مى توان از سخنان ناسنجیده و اشتباه آلود یا از رنگ رخساره آنها شناخت، نیکوکاران و مؤمنان راستین را هم مى توان از این طریق شناسایى کرد، لذا قرآن درباره یاران صدیق پیامبر مى فرماید:
✨(سیماهُمْ فِى وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ)(3)
🍃این اثر سجده لازم نیست که حتما به صورت پینه هاى پیشانى باشد، بلکه نورانیت درون سبب نورانیت برون مى شود.
🔸این اصل کلى نه تنها در کلمات حکما و اندیشمندان و روان شناسان آمده، بلکه در اشعار شعرا نیز بازتاب گسترده اى دارد. بسیارى از ادیبان عرب و عجم در این زمینه اشعارى سروده اند «ابن معتز» شاعر عرب مى گوید:
تَفَقَّدْ مَساقِطَ لَحْظِ الْمُریبِ * فَإنَّ الْعُیُونَ وُجُوهُ الْقُلُوبِ
وَطالِعْ بِوادِرِهِ فِی الْکَلامِ * فَإنَّکَ تَجْنی ثِمارَ الْعُیُوبِ
🔸«از نگاه کردن مشکوک و خطرناک حال او را بشناس ـ زیرا چشم ها صورت دل ها است.
و به سخنان نسنجیده اش دقت کن، زیرا این سخنان میوه هاى عیوب را مى چیند. (و در اختیار تو مى گذارد)».
🔹سعدى نیز در شعر معروفش مى گوید:
گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون *** پنهان نمى ماند که خون
از آستانم مى رود
🔹در جاى دیگر مى گوید:
ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر * به کمند تو گرفتار و به دام تو اسیر
گر بگویم که مرا حال پریشانى نیست * رنگ رخساره نشان مى دهد از سرّ ضمیر(4)
*
📚پی نوشت:
(1). «فَلَتات» جمع «فَلْتَة» به معناى کار یا سخنى است که بدون فکر از انسان صادر مى شود.
(2). محمد، آیه 29 و 30.
(3). فتح، آیه 29.
(4). سند گفتار حکیمانه: این کلام نورانى و پر معنا را ابوعثمان جاحظ در کتاب المائة المختارة من کلامه(علیه السلام) پیش از سیّد رضى آورده است و بعد از سیّد رضى نیز قاضى قضاعى در کتاب دستور معالم الحکم و همچنین گروه دیگرى نیز در کتاب هاى خود آن را آورده اند. منصور دوانیقى (خلیفه عباسى) از این کلمه حکمت آمیز در یکى از خطبه هاى خود به نفع خویش بهره بردارى کرده است آنجا که مى گوید: «مَعْشَرَ النّاسِ لا تُضْمِرُوا غَشَّ الاْئِمَّةَ فَإنَّهُ مَنْ أضْمَرَ ذلِکَ أظْهَرَهُ اللّهُ عَلى سَقَطاتِ لِسانِهِ، وَفَلَتاتِ أقْوالِهِ، وَسَحْنَةِ وَجْهِهِ; اى مردم خیانت نسبت به پیشوایانتان را در دل پنهان نکنید، زیرا هر کس نیتى در دل داشته باشد خداوند آن را در سخنانى که از او صادر مى شود و اشتباهات لفظى و صفحه صورتش ظاهر خواهد ساخت». (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 25).
⚘ @Nahjolbalaghe2
#شرحوتفسیرحکمتهاینهجالبلاغه