✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ *بنام خداوند بخشنده مهربان* حمد مخصوص خدایى است که این کتاب را بر بنده (برگزیده)اش نازل کرد، و هیچ گونه کژى در آن قرار نداد. (کهف/۱) * قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا در حالى که پایدار و بر پا دارنده (دیگر کتب آسمانى) است. تا از جانب او (بدکاران را) از عذاب شدیدى بترساند. و مؤمنانى را که کارهاى شایسته انجام مى دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویى براى آنهاست. (کهف/۲) * مَّاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (همان بهشت برین) که جاودانه در آن خواهند ماند. (کهف/۳) * وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا و (نیز) آنها را که گفتند: «خداوند، فرزندى اختیار کرده است»، انذار کند. (کهف/۴) * مَّا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ ۚ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ ۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا نه آنها (هرگز) به این سخن یقین دارند، و نه پدرانشان. سخن بزرگى از دهانشان خارج مى شود! آنها فقط دروغ مى گویند! (کهف/۵) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۱ تا ۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی سوره کهف همچون بعضى دیگر از سوره هاى قرآن با حمد و ستایش خداوند آغاز شده است. و از آنجا که حمد و ستایش، به خاطر کار، یا صفت مهم و شایسته اى است، در اینجا ستایش را در برابر نزول قرآن که خالى از هر گونه اعوجاج و کژى است بیان کرده مى گوید: حمد مخصوص خدائى است که این کتاب آسمانى را بر بنده اش نازل کرد، و هیچ گونه اعوجاج و کژى در آن قرار نداد (الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً). * * * کتابى که ثابت و پابرجا، معتدل و مستقیم، و هم برپادارنده جامعه انسانى و پاسدار سایر کتب آسمانى است (قَیِّماً). تا بدکاران و تیره دلان را از عذاب شدیدى که از ناحیه خدا است، بترساند (لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ). و مؤمنان راستین را که پیوسته عمل صالح انجام مى دهند بشارت دهد که: پاداش بزرگ و نیکوئى در انتظار آنها است (وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً). * * * اجر و پاداشى که جاودانى است و تا ابد در آن خواهند ماند (ماکِثِینَ فِیهِ أَبَداً). * * * آنگاه به یکى از انحرافات عمومى مخالفان، اعم از نصارى و یهود و مشرکان، اشاره کرده مى گوید: دیگر از هدف هاى این کتاب آسمانى آن است که پیامبر به وسیله آن، کسانى را که براى خدا فرزند قائل شدند، انذار کند (وَ یُنْذِرَ الَّذِینَ قالُوا اتَّخَذَ اللّهُ وَلَداً). هم مسیحیان را به خاطر اعتقاد به این که: مسیح فرزند خدا است، هم یهود را به خاطر اعتقاد به فرزندى عزیر و هم مشرکان را به خاطر این که: فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند، هشدار دهد. * * * سپس به یک اصل اساسى براى ابطال این گونه ادعاهاى پوچ و بى اساس، پرداخته مى گوید: آنها هیچ گونه علم و یقین به این سخن ندارند، و اگر از پدرانشان تقلید مى کنند آنها نیز چنین بودند (ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْم وَ لا لاِ بائِهِمْ). اما سخن بسیار بزرگ و وحشتناکى از دهان آنها خارج مى شود (کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ). خدا و جسم بودن؟ خدا و فرزند داشتن؟ خدا و نیازهاى مادى؟ و بالاخره خدا و محدود بودن؟ چه سخنان وحشتناکى؟!... آرى اینها فقط دروغ مى گویند (إِنْ یَقُولُونَ إِلاّ کَذِباً). * * * نکته ها: ۱ ـ آغاز سوره، با حمد خدا پنج سوره، از سوره هاى قرآن با الحمد للّه شروع شده، و در این پنج سوره، پس از ستایش خداوند، مسأله آفرینش آسمان ها و زمین (یا مالکیت آسمان ها و زمین) و یا تربیت جهانیان آمده است، جز در سوره مورد بحث، که نزول قرآن بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) در دنبال این ستایش قرار گرفته است. در حقیقت، در آن چهار سوره (انعام ـ سبا ـ فاطر و حمد) سخن از کتاب تکوین به میان آمده، ولى در سوره کهف که مورد بحث است سخن از کتاب تدوین است، و مى دانیم هر یک از این دو کتاب، یعنى قرآن و جهان آفرینش مکمّل دیگرى است، و این تعبیر نیز بیانگر آن است که: قرآن وزنى دارد همچون وزن مجموعه آفرینش، و نعمتى است همسان نعمت جهان هستى! و اصولاً، مسأله تربیت جهانیان که در جمله الحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِیْن آمده است بدون بهره گیرى از این کتاب بزرگ آسمانى، ممکن نیست. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش دوم ☀️شناخت خدا ↩️تعبير به «إِرْتَمَتِ الأَوْهَامُ» اشاره به سرعت حرکات افکار عادى مردم، براى کشف عمق و گستره صفات خداست. تعبير «حَاوَلَ الْفِکْرُ الْمُبَرَّأُ...» اشاره به انديشه هاى انديشمندانى است که روح و جان خود را از وسوسه هاى شياطين پاک کرده و آئينه قلب آنها، آنقدر درخشان شده که حقايق را به خوبى منعکس مى کند. تعبير به «تَوَلَّهَتِ الْقُلوُبُ إِلَيْهِ...» اشاره به تلاش و کوشش هايى است که در طريق معرفة الله و شناخت ذات و صفات پروردگار، از سوى مشتاقان و عاشقان، از طريق دل انجام مى گيرد. و تعبير «وَ غَمَضَتْ مَدَاخِلُ الْعُقُولِ...» اشاره به عقل هاى توانايى است که دقيق ترين و باريک ترين طرق استدلال هاى نظرى را دريافته اند. امام(عليه السلام) مى فرمايد: اگر انسانها از اين طرق چهارگانه وارد بشوند، هر چند بسيارى از حقايق را مى توانند درک کنند; ولى کنه ذات و حقيقت صفات او، با هيچ يک از اين ها قابل درک نيست و اين عالى ترين بيانى است که مى توان درباره عجز بشر از درک کنه ذات و صفات ذکر کرد. البتّه اين حالت، نه به خاطر خفاى ذات و صفات اوست بلکه از شدّت ظهور است; هيچ کس نمى تواند با چشم خود به طور دقيق تمام ريزه کاريهاى سطح خورشيد را ببيند; و اين، نه به خاطر تاريکى آن، بلکه بر اثر شدّت نورانيّت آن است; آنجا که خورشيد - که ستاره متوسّطى از ميليونها ستاره در کهکشان ماست - اين چنين باشد وضع ذات بى مثال حق روشن است. و به تعبير ديگر: انسان هر چه نزديکتر مى شود، آن چنان غرق نور و عظمت او مى گردد که به عجز و ناتوانى خود، بيشتر اعتراف مى کند! ولى اين بدان معنا نيست که ما قايل به تعطيل ذات و صفات باشيم و بگوييم، ما مطلقاً نمى توانيم خدا را بشناسيم; بلکه آنقدر آثار علم و قدرت، و ذات و صفات او، جهان هستى را پر کرده که همه جا او را مى بينيم و همه جا نداى تسبيح او را مى شنويم; هر چند علم ما يک علم اجمالى است، نه تفصيلى. ✔️ پایان " بخش" دوم @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: العِبادَةُ عَشرَةُ أجزاءٍ تِسعَةُ أجزاءٍ في طَلَبِ الحَلالِ عبادت ده جزء دارد، كه نُه جزء آن طلب [روزى] حلال است ميزان الحكمه جلد۴ صفحه ۴۴۴ @Nahjolbalaghe2