🔹ترجمه و شرح حکمت (۲۷۸)🔹 ✅ارزش اعمال كم توأم با نشاط: امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته اى اشاره مى فرمايد كه بسيارى از آن غافلند، مى فرمايد: «كار كمى كه (با نشاط) آن را ادامه دهى اميدبخش تر از كار زياد و خسته كننده است»؛ (قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أرْجى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ). «أرْجى» به معناى اميدبخش تر از ماده «رجاء» گرفته شده و به يقين، كارى كه دوام داشته باشد هر چند كم باشد اميدبخش تر از كارهاى زيادى است كه مايه ملالت است و به زودى قطع مى شود. بسيارى افراد هنگامى كه اهميت و فوايد كارى را مى شنوند ـ خواه فوايد مادى داشته باشد يا معنوى ـ به آن هجوم مى آورند، به مقدار زيادى انجام مى دهند و خسته و وامانده شده و درنتيجه، از آن كار سرخورده مى شوند واى بسا كمتر رغبت تكرار آن را پيدا مى كنند در حالى كه اگر كار كمتر باشد وانسان آن را با ميل و رغبت ادامه دهد بسيار مفيدتر است. كارِ گروه اول مانند رگبارى است كه از آسمان نازل شود و سيلابى راه بيفتد وهمه جا را آب فرا بگيرد و بسيارى از زراعت ها و خانه ها را ويران سازد؛ ولى كار گروه دوم مانند باران هاى نرم نرم طولانى و مفيد است كه همه جا را آباد مى كند بى آنكه ويرانى به بار آورد. نيز كارِ گروه اول مانند كسى است كه داروى شفابخشى را به مقدار زياد وبدون رعايت كميت لازم مصرف مى كند و به جاى درمان، به مسموميت گرفتار مى شود و چه بسا براى هميشه از آن دارو بيزار مى گردد. كار گروه دوم مانند كسى است كه آن دارو را به مقدار كم و طبق دستور طبيب به تدريج در مدت نسبتآ طولانى مصرف مى كند و بهبودى مى يابد و زيانى دامن او را نمى گيرد. شبيه همين كلام حكيمانه در حكمت 444 نيز آمده است كه مى فرمايد: «قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ؛ كار كمى كه دوام يابد بهتر از كار زيادى است كه خسته كننده باشد». همين معنا در حديث مفصلى كه مرحوم كلينى در كافى ذكر كرده، آمده است. آغاز حديث چنين است: همه مردم در ايمان و عمل يكسان نيستند؛ بعضى داراى يك سهم، بعضى دو سهم و بعضى بيشترند و نبايد كسى كه توان بيشترى دارد وضع خود را بر كسى كه توان كمترى دارد تحميل كند. سپس امام عليه السلام فرمود: براى تو مثالى ذكر مى كنم: مردى از مسلمانان همسايه اى داشت كه نصرانى بود، او را به اسلام دعوت كرد و مزاياى اسلام را براى وى برشمرد، او هم پذيرفت ومسلمان شد. هنگام سحر، مرد مسلمان درِ خانه همسايه تازه مسلمان را كوفت. گفت: كيستى؟ گفت: من فلان شخص، همسايه توام. گفت: چه كار دارى؟ گفت: وضو بگير و لباسهايت را بپوش و همراه من بيا براى نماز صبح برويم. او وضو گرفت و لباس پوشيد و همراه او آمد و مقدار زيادى پيش از طلوع فجر نماز خواندند. سپس صبر كردند تا صبح شد و مرد تازه مسلمان برخاست تا به خانه اش برگردد. رفيق مسلمانش گفت: كجا مى روى؟ روز كوتاه است و تا ظهر وقت زيادى نيست. آن مرد تازه مسلمان همراه همسايه مسلمانش نشست تا نماز ظهر را خواندند. سپس به او گفت: بين ظهر و عصر نيز فاصله زيادى نيست باش تا نماز عصر را بخوانيم. مرد تازه مسلمان مى خواست به منزل خود بازگردد، به او گفت: روز به پايان رسيده بمان تا نماز مغرب را بخوانيم. بعد از نماز مغرب مى خواست به خانه اش برگردد گفت: يك نماز بيشتر باقى نمانده بمان تا آن را هم بخوانيم بعد به منزل مى روى. مرد تازه مسلمان نماز عشا را هم خواند؛ سپس از هم جدا شدند و هركدام به منزل خود رفتند. هنگامى كه سحر روز بعد شد بار ديگر مرد مسلمان آمد و درِ خانه او را زد. گفت: كيستى؟ گفت: من فلان شخص هستم. گفت: چه كار دارى؟ گفت: وضو بگير ولباسهايت را بپوش برويم نماز بخوانيم: مرد تازه مسلمان گفت: أُطْلُبْ لِهذَا الدِّينِ مَنْ هُوَ أفْرَغْ مِنّى وَأنَا إنْسانٌ مِسْكينٌ وَعَلى عَيالٌ؛ براى اين دين، آدم بيكارتر از من را پيدا كن. من آدم محتاجى هستم و عيال وارم و بايد دنبال كار و زندگى باشم. امام عليه السلام در پايان فرمود: «أدْخَلَهُ فِي شَيْءٍ أخْرَجَهُ مِنْهُ؛ او را داخل اسلام كرد (اما براثر نادانى و تحميل زياد) او را از اسلام خارج ساخت». اين درواقع درسى است به همه مسلمانان و به خصوص براى مبلغان و پدران و مادران كه مراقب باشند وظايف سنگين و به خصوص مستحباتى كه جز افاضل و اوتاد تحمل آن را ندارند، بر توده مردم و فرزندان تحميل نكنند و اسلام را آنگونه كه هست دين سهل و آسان معرفى نمايند تا بتوانند بر آن تداوم يابند.⬇️

↩️درواقع آنچه امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه فرموده برگرفته از كلام رسول خدا صلي الله عليه وآله است آنجا كه مى فرمايد: «إنَّ النَّفْسَ مَلُولَةٌ وَإنَّ أَحَدَكُمْ لا يَدْري ما قَدْرُ الْمُدَّةِ فَلْيَنْظُرْ مِنَ الْعِبادَةِ ما يُطِيقُ ثُمَّ لِيُداوِمْ عَلَيْهِ فَإنّ أحَبَّ الاْعْمالِ إلَى اللهِ ما يُديمُ عَلَيْهِ وَإنْ قَلَّ؛ روح انسان كسل مى شود و شما نمى دانيد چه اندازه توان و تحمل داريد. بايد به سراغ عبادتى برويد كه توان آن را داريد و بر آن تداوم يابيد، زيرا محبوب ترين كارها عملى است كه ادامه داشته باشد، هرچند كم باشد». ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2  

شهادت، نه مرگ در بستر قال امیر المومنین علیه السلام : ایها الناس ان الموت لا یفوته المقیم و لایعجزه الهارب لیس عن الموت محیص و من لم یمت یقتل و ان افضل الموت القتل، والذی نفسی بیده لالف ضربه بالسیف اهون علی من میته علی فراش. حضرت علی علیه السلام فرمود : ای مردم همانا ایستادگان و فراریان را از مرگ گریزی نیست و هر کس به مرگ طبیعی نمیرد کشته می شود و شهادت بهترین مرگ است و سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، هزار ضربه شمشیر آسانتر است بر من از مرگ در بستر. وسائل الشیعه، ج11، ص8، حدیث12 @Nahjolbalaghe2

🎥 حجت الاسلام عالی ✅ استدلال محکم حضرت زهرا درباره خلافت امام علی !! @Nahjolbalaghe2

🥛یک کاسه شیر 🏴ویژه ضربت خوردن مولا علی علیه‌السلام #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: بیست و دوم 🔷واقعه غدیرخم ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺭﺣﺒﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻧﺪ 1- ﺍﺑﻮ ﺯﻳﻨﺐ ﺑﻦ ﻋﻮﻑ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ. 2- ﺍﺑﻮ ﻋﻤﺮﻩ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﻣﺤﺼﻦ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ. 3- ﺍﺑﻮ ﻓﻀﺎﻟﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ- ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﻴﻦ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺭﻱ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 4- ﺍﺑﻮ ﻗﺪﺍﻣﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 5-ﺍﺑﻮ ﻟﻴﻠﻲ ﻧﺼﺎﺭﻱ- ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻔﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 6-ﺍﺑﻮ ﻫﺮﻳﺮﻩ ﺩﻭﺳﻲ ﻛﻪ (ﺩﺭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 9/ 8/ 57 ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ). 7- ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻬﻴﺜﻢ ﺑﻦ ﺗﻴﻬﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﻴﻦ ﺑﺸﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ. 8- ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻦ ﻭﺩﻳﻌﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ- ﺧﺰﺭﺟﻲ- ﻣﺪﻧﻲ. [ ﺻﻔﺤﻪ 42] 9- ﺣﺒﺸﻲ ﺑﻦ ﺟﻨﺎﺩﻩ ﺳﻠﻮﻟﻲ ﺩﺭ ﻏﺰﻭﺍﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ. 10- ﺍﺑﻮ ﺍﻳﻮﺏ ﺧﺎﻟﺪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﺭﻭﻡ (ﺣﺪﻭﺩ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 2/ 1/ 50 ﺑﺸﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪﻩ. 11- ﺧﺰﻳﻤﻪ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻭ ﺫﻭ ﺍﻟﺸﻬﺎﺩﺗﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﻴﻦ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 12- ﺍﺑﻮ ﺷﺮﻳﺢ ﺧﻮﻳﻠﺪ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﻭ ﺧﺰﺍﻋﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 68 ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 13- ﺯﻳﺪ- ﻳﺎ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﺷﺮﺍﺣﻴﻞ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ. 14- ﺳﻬﻞ ﺑﻦ ﺣﻨﻴﻒ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﺍﻭﺳﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺑﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 38 ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 15- ﺍﺑﻮ ﺳﻌﻴﺪ ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﺧﺪﺭﻱ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 5/ 4/ 63 ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 16- ﺍﺑﻮﺍﻟﻌﺒﺎﺱ ﺳﻬﻞ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 91 ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 17- ﻋﺎﻣﺮ ﺑﻦ ﻟﻴﻠﻲ ﻏﻔﺎﺭﻱ. 18- ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺭﺏ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ. 19- ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺧﺪﻣﺘﻜﺎﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 20- ﻋﺒﻴﺪ ﺑﻦ ﻋﺎﺯﺏ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻩ ﻧﻔﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎﺳﻠﺎﻡ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. 21- ﺍﺑﻮ ﻃﺮﻳﻒ ﻋﺪﻱ ﺑﻦ ﺣﺎﺗﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 68 ﺩﺭ ﺳﻦ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ. 22- ﻋﻘﺒﻪ ﺑﻦ ﻋﺎﻣﺮ ﺟﻬﻨﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪﺍﻥ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺳﺎﻝ 60 ﺩﺭﮔﺬﺷﺘﻪ.23- ﻧﺎﺟﻴﻪ ﺑﻦ ﻋﻤﺮﻭ ﺧﺰﺍﻋﻲ. 24- ﻧﻌﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﺠﻠﺎﻥ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ- ﺳﺨﻨﮕﻮ ﻭ ﺷﺎﻋﺮ ﺍﻧﺼﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ. [ ﺻﻔﺤﻪ 43] ﺍﻳﻨﻬﺎﻳﻨﺪ ﻛﺴﺎﻧﻴﻜﻪ ﺍﺯ ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﻨﺎﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻏﺪﻳﺮ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺷﺪﻩ ﺭﺣﺒﻪ ﺑﺪﺳﺘﻴﺎﺭﻱ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﭘﻴﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺪﺍﻧﻬﺎ ﻭﺍﻗﻒ ﻭ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻳﻢ. ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 26 ﮔﺬﺷﺖ، ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺷﻬﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﺮﻭﺯ (ﺭﺣﺒﻪ) ﺳﻲ ﺗﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﻫﻴﺜﻤﻲ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﺍﻟﺰﻭﺍﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻭ ﺻﺤﺖ ﺁﻥ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺩﺭ ﺗﺬﻛﺮﻩ ﺳﺒﻂ ﺍﺑﻦ ﺟﻮﺯﻱ ﺹ 17 ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻟﺨﻠﻔﺎﻱ ﺳﻴﻮﻃﻲ ﺹ 65 ﻭ ﺟﻠﺪ 3 ﺍﻟﺴﻴﺮﻩ ﺍﻟﺤﻠﺒﻴﻪ ﺹ 302 ﻧﻴﺰ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ، ﻭ ﻟﻔﻆ ﺍﺑﻲ ﻧﻌﻴﻢ " ﻓﻀﻞ ﺑﻦ ﺩﻛﻴﻦ " ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ (ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ- ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 26- ﮔﺬﺷﺖ. ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ- ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﮔﺮﺍﻣﻲ ﺑﺎﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺟﺪﺍ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺭﺩ، ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻨﺎﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ (ﺳﺎﻝ 35 (ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭﻗﻮﻉ (ﺳﺎﻝ ﺣﺠﻪ ﺍﻟﻮﺩﺍﻉ) ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﺴﺎﻝ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻠﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﻓﺎﺕ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻠﺎﺩ ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﻭ ﻛﻮﻓﻪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻨﻮﺭﻩ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺟﺰ ﻣﻌﺪﻭﺩﻱ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺣﻖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺪﺍﻧﺠﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﻨﺎﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺗﻔﺎﻗﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻃﻮﺭﻱ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻗﺒﻠﺎ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻋﻠﺎﻗﻤﻨﺪﺍﻥ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺁﻫﻨﮓ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﺭﺍﻭﻳﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻊ ﻣﻨﺎﺷﺪﻩ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺣﺎﺿﺮﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺳﻔﺎﻫﺖ ﻳﺎ ﻛﻴﻨﻪ ﻭﺭﺯﻱ ﺍﺯ ﺍﺩﺍﻱ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻱ ﻭ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻣﺬﻛﻮﺭﻩ ﺑﺎﻥ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﺗﻴﻪ ﺑﻴﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻞ ﻭ ﺟﻬﺎﺕ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺭﺳﺪ ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻭ ﻋﻠﻠﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﻤﻴﺪﺍﺷﺖ ﭘﺲ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺁﺷﻜﺎﺭ ✔️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و شانزدهم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻در گزارشی دیگر از ملاقات عتبه بن ابوسفیان، برادر معاویه با اشعث، قبل از حکمیت سخن به میان آمده و در آن آمده که: «‏ معاويه، عتبه را فرا خواند و گفت: سخنى به اشعث بگو، اگر وى راضى به صلح شود همه مردم نيز راضى خواهند شد. 🔻 عتبه نزديك لشكر عراق آمد و اشعث را فرا خواند و به او گفت: معاويه اگر مى‏خواست به غير از تو و يا على را ديدار كند مى‏توانست. تو بزرگ مردم عراق هستى و آقاى مردم يمن‏» نکته مهم اینکه معاویه در صفین، از اشعث درخواست صلح کرد اما عتبه بن ابی سفیان، برادر معاویه، اصرار کرد که باید به صورت حضوری با اشعث دیدار کند. 🔻 بعد از دیدار عتبه با اشعث نیز، عتبه برای به دست آوردن دل اشعث و کار روی فکرش، او را عاقل و بزرگ کوفه معرفی کرد. 🔻در نتیجه، اشعث ابتدا با آماده سازی افکار عمومی در سپاه امام، توانست آنان را برای پذیرش حکمیت، قانع کند. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان @Nahjolbalaghe2

تلاوت جزء نوزدهم قرآن کریم @Nahjolbalaghe2

. ⚫️بوی سجاده خونین کسی می آید 🏴 اهتزاز پرچم «فزت و رب الکعبه» در حرم امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام ▪️با فرا رسیدن ایام ضربت خوردن و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام پرچم‌های حزن و اندوه در حرم مطهر علوی نصب شد. @Nahjolbalaghe2

🔴 دو رکعت نماز بسیار مهم در شبهای قدر حتما بخونید ثواب عجیب غریبی داره #امیرالمومنین #ماه_رمضان #امام_زمان @Nahjolbalaghe2

🔴نقش یهود در شهادت امام علی علیه‌السلام #فتنه_یهود ✍بخش اول 🔹هم‌چنان که در همه‌ی فسادها و فتنه‌ها از زمان رسول خدا (ص) یهود نقش داشته است، در قتل خلیفه‌ی بر حق رسول خدا (ص)، یعنی حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع)، نیز یهود و عامل آن یعنی بنی‌امیه نقش اساسی را ایفا کرده‌اند. 🔸️🔸طبق برخی از نقل‌ها و قراین تاریخی، مشخص می‌شود که ابن‌ملجم که خود یهودی‌الاصل است، به‌تنهایی تصمیم به قتل امام علی (ع) نگرفته و این کار را به‌تنهایی انجام نداده است؛ بلکه وی مجری توطئه‌ی معاویه و عمرو عاص بوده است. در اینجا به برخی از شواهد و قراینی که بر این مطلب دلالت دارند اشاره می‌شود. ↩️پیشینه‌ی تاریخی ابن‌ملجم 🔹طبق نوشته‌ی ابن‌سعد، عبدالرحمان بن ملجم از قبیله‌ی مراد بود که با بنی‌جبله از قبیله‌ی کنده (قبیله‌ی اشعث بن قیس) هم‌پیمان بودند. برخی گفته‌اند وی زمان جاهلیت را درک کرده بود و در زمان عمر مسلمان شد. در فتح مصر شرکت کرد و در مصر ساکن شد. 🔸زمانی که عمرو بن عاص از سوی خلیفه دوم والی مصر بود، وی در نامه‌ای به عمروعاص تأکید کرد که از اراضی حکومتی، زمینی وسیع را در را در نزدیکی مسجد به ابن ملجم اختصاص داده و وی را به‌عنوان معلم قرآن و فقه در مصر قرار دهد. عمروعاص ابن ملجم را جزء مقرّبان خود قرار داد. 🔹️ابن ملجم در مصر دارای مسجدی بود و همیشه با اشراف مصر درمی‌آمیخت. برخی نیز گفته‌اند ابن‌ملجم از عبّاد و زهّاد مصر بوده و قرآن را از معاذ بن جبل یاد گرفته است. 🔸از این گزارشات استفاده می‌شود که ابن ملجم با سران حزب نفاق ارتباط داشته و هم‌چنان که کعب‌الاحبار و زید بن ثابت یهودی به‌عنوان مفسّر و فقیه مطرح می‌شدند، ابن ملجم نیز در مصر به‌عنوان مفسّر و معلم قرآن و فقیه معرفی شد. 🔹️از طرف دیگر، عنایات خلیفه دوم به وی قابل توجه است. ابن ملجم از اراضی حکومتی و عنایات وی و عمرو بن العاص برخوردار بود و با اشراف مصر نشست و برخاست داشت؛ اما در عین حال از زهّاد و عبّاد معرفی شده است. به‌نظر می‌رسد عبادت و زهد ابن ملجم استنباط ذهنی برخی از نویسندگان باشد؛ بدین‌گونه که وقتی دیده‌اند وی از خوارج است و غالب خوارج اهل عبادت و زهد بوده‌اند، لذا وی را نیز به این صفت متّصف کرده‌اند. وگرنه گزارشات دیگر از اشرافی‌گری و ثروت ابن ملجم خبر می‌دهند، آن‌هم ثروت وابسته به حکومت عمروعاص. ✍ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🔴بیعت مشکوک با امام‌علی علیه‌السلام #فتنه_یهود ✍بخش دوم 🔹کسی که از سال 20 هجری (سال فتح مصر) در کنار عمروعاص و جزء مقرّبان وی بود، بعد از خلافت امیرالمؤمنین (ع) برای بیعت با آن حضرت به کوفه آمد. چنان‌که ابن‌سعد و دیگران نقل کرده‌اند، حضرت چندین بار بیعت وی را نپذیرفته و به شهادت خویش اشاره نمودند: 🔸🔸علی بن ابی‌طالب مردم را به بیعت فراخواند، ابن ملجم به حضور ایشان رسید، اما آن حضرت بیعت او را نپذیرفت، ابن ملجم دوباره آمد، اما باز حضرت نپذیرفت، برای بار سوم آمد تا این‌که بالاخره آن حضرت بیعتش را پذیرفت. سپس فرمود: چه چیزی شقی‌ترین آن‌ها را نگه داشت؟ به خدایی که جانم در دست اوست، همانا این [محاسنم] به آن [خون سرم] رنگین خواهد شد. 🔹برخی وی را جزء شیعیان امام علی و جزء حاضران در صفین دانسته‌اند؛ ولی در کتب تاریخی معتبر از حضور وی در صفین سخن صریح به میان نیامده و فقط وی را از خوارج معرفی کرده‌اند. ورود ابن ملجم به کوفه و پیوستن وی به امام علی (ع)، درست در همان زمانی که ارباب وی (عمروعاص) از مصر به شام رفته و با معاویه متحد شده است، جای تأمل دارد. 🔸️چنان‌چه ذکر شد، ابن ملجم جزء مقرّبان عمرو عاص و مورد عنایت بزرگان حزب نفاق بوده است؛ لذا حرکت او از مصر به کوفه قبل از صفین، امری عادی نبوده، بلکه – باتوجه به پیشینه و کارهای بعدی او – می‌توان گفت وی برای یاری عمرو عاص و معاویه در لشکر امام علی (ع) حضور داشته است. 🔹️چنان‌که منافقانی هم‌چون اشعث بن قیس و همکاران او نیز در لشکر آن حضرت بودند. فرق اشعث با ابن ملجم در این است که اشعث فردی شناخته‌شده است، ولی ابن ملجم تا قبل از قتل امیرمؤمنان (ع)، شخصیتی مجهول بوده است و پنهان بودن برای منافقان و جاسوسان یک رویه‌ی عادی است. 🔹️🔸لذا کسانی که ابن ملجم را جزء شیعیان حضرت شمرده‌اند دچار اشتباه‌اند. اگر حضور ابن ملجم در لشکر حضرت ثابت شود، این به‌معنای شیعه بودن نیست، بلکه ممکن است به‌عنوان جاسوس دشمن نیز باشد. پیشینه‌ی زندگی ابن ملجم و کارهای بعدی وی (مانند قتل حضرت) بیشتر با جاسوسی او در لشکر حضرت سازگاری دارد، نه با شیعه بودن. ✍ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🔴نقش معاویه و عمروعاص در قتل امام علی #فتنه_یهود ✍بخش سوم 🔹🔸بعد از فتنه‌ی خوارج، که جمعشان پراکنده شد و اکثرشان به قتل رسیدند، عده‌ای از آن‌ها نجات یافتند؛ برخی به کوفه برگشتند و برخی به دیگر مناطق رفتند. در جریان قتل امیرمؤمنان، اکثر تواریخ قصّه‌ای را ذکر نموده‌اند که طبری آن را نقل کرده و خلاصه‌ی آن چنین است: 🔸موسى بن عثمان بن عبدالرحمن المسروقی از عبدالرحمن الحرانی و او از اسماعیل بن راشد نقل می‌کند: سه نفر از خوارج در مکّه اجتماع کردند و با هم در مورد امر مردم و خوارج سخن گفتند. آن‌ها تصمیم گرفتند حضرت علی، معاویه و عمروعاص را در یک شب به قتل برسانند، تا مردم راحت شوند. لذا ابن ملجم مرادی گفت من علی را به قتل می‌رسانم، برک بن عبدالله گفت من معاویه را به قتل می‌رسانم و عمرو بن بکر گفت من عمروعاص را به قتل می‌رسانم. آن‌ها با هم عهد بستند تا در یک شب هر سه را به قتل برسانند. 🔹️ابن ملجم به کوفه آمد و در کوفه این امر را از بقیه پنهان می‌کرد. در این مدت وی با زنی به نام قطام آشنا شد و شیفته‌ی وی گردید. قطام مهریّه‌ی خود را سه هزار [درهم] و یک برده و کنیز و قتل امیرالمؤمنین (ع) قرار داد. وی به ابن ملجم گفت برای قتل علی (ع) به تو دو نفر نیروی کمکی خواهم داد؛ لذا وردان و شبیب را با ابن ملجم آشنا کرد و آن‌ها با هم تصمیم گرفتند که حضرت علی (ع) را در شب جمعه به قتل برسانند. در پی این توطئه، ضربه‌ی ابن ملجم به سر مبارک امیرالمؤمنین خورد و بر اثر آن به شهادت رسید. 🔸️این مطلب در کتاب‌های تاریخی با اختلاف تعابیر و کم و زیادهایی نقل شده است که برای روشن شدن ارتباط معاویه و ابن ملجم لازم است بررسی شود. در رابطه با این مطلب، نکات زیر قابل دقت است. ✍ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙استاد شهید مرتضی مطهری 🔴 شدت اشتیاق و انتظار امیرالمؤمنین علی(ع) برای شهادت ✅ دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/ اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند. @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ و (کافران) گفتند: «اى کسى که «ذکر» [= قرآن ]بر تو نازل شده، تو به یقین دیوانه اى! (حجر/۶) * لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ اگر راست مى گویى،چرا فرشتگان را نزد ما نمى آورى؟!» (حجر/۷) * مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُّنظَرِينَ (آنان بدانند) ما فرشتگان را، جز بحق، نازل نمى کنیم. و آنگاه که نازل شوند، دیگر به آنان مهلت داده نمى شود (. و در صورت انکار، به عذاب الهى نابود مى گردند)! (حجر/۸) @Nahjolbalaghe2