eitaa logo
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
1.5هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
32 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و نود چهار 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 📚ﺟﻠﺪ 3 ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺷﻌﺮ ﻭ
. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و نود پنج 🔷 ﻋﻤﻮﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺑﻮﺩ: ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﺪ ﺩﺭ ﺁﻳﺪ، ﺷﻤﺸﻴﺮﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﺰﺭﮔﺎﻧﺸﺎﻥ ﺁﺷﻨﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﻭ ﺑﺎﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﻧﮕﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﻌﺮ ﻋﻤﻮﻳﺶ ﻋﺒﺎﺱ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﮔﺸﺘﻪ، ﭼﻪ ﺍﻭ [ ﺻﻔﺤﻪ 13] ﺍﺯﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﺭ ﻣﺪﺣﺶ ﺷﻌﺮﻱ ﺑﺴﺮﺍﻳﺪ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺑﮕﻮ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﺒﺎﺩ، ﻋﺒﺎﺱ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺍﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺳﺮﺷﺖ ﭘﺎﻛﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻗﺪﺱ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﻪ ﻭﺩﻳﻌﺖ ﺑﻮﺩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺁﻓﺮﻳﻨﺸﻲ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪﻱ، ﻭﻟﻲ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺸﺮﻱ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻱ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﻥ، ﺑﻠﻜﻪ ﻫﺴﺘﻪ ﻭﺟﻮﺩﻱ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻧﺴﻠﻬﺎ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺻﻠﺎﺏ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﻴﻜﺮﺩ، ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻱ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﻲ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﻮﺩﻱ. ﻣﺎ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺭﻭﺷﻨﺎﺋﻴﺖ ﺭﺍﻩ ﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻋﻘﻠﻲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺳﭙﺎﺭﻳﻢ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺣﻘﺎ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻱ، ﺧﺪﺍ ﻳﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺷﻌﺮ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪ، ﺳﻮﮔﻨﺪ ﭘﺪﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺍﻭ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮﺋﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﮔﺮﺍﺋﻴﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﻴﺴﺘﻴﻢ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﻦ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﺍﻭ ﻓﺮﺳﺖ. ﺍﺑﻮ ﻟﻴﻠﻲ ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺟﻌﺪﻱ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﻧﮕﺮﻳﻢ، ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﺑﻴﺖ ﺷﻌﺮﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﺡ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻧﺪ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺴﺮﻭﺭ ﮔﺸﺘﻪ ﺩﻋﺎﻳﺶ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﺒﺎﺩ. ﺍﻭﻝ ﺷﻌﺮ ﺍﻭ ﺍﻳﻨﺴﺖ: ﺍﻱ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﺧﺸﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺧﻮﺍﺑﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭﻱ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻴﺮ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻭ ﺑﺎﺯﻳﻬﺎﻱ ﺩﻫﺮ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻠﺎﻣﺖ ﺑﺎﺯ ﻛﻨﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺍﺧﻠﺎﻕ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻨﺸﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﻳﺪ: ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
🌱فرا رسیدن ماه مبارک رجب مبارک باد 🌙 اعمال شب اول ماه مبارک رجب ☀️أیْنَ الرجبیّون؟ روز قیامت منادی از بطن عرش صدا می زند: کجایند رجبیّون؟ [در این هنگام[ عدّه ای از میان مردم بر می خیزند و این در حالی است که از چهره ی آن ها نور می درخشد و [خداوند] بر سر آنان تاج ملائکه را نهاده است. و [امام صادق علیه السلام[ ثواب زیادی را ذکر کرد تا آنجا که فرمود:, این مزد کسانی است که ماه رجب روزه گرفته اند ولو یک روز از اوّل، وسط و یا آخر آن.»، «اذا کان یوم القیامة نادی مناد من بطنان العرش أَیْنَ الرَّجَبیُّون؟ فیقوم اناس یُضی ء وجوههم لأهل الجمع علی رؤوسهم تیجان الملک و ذکر ثوابا جزیلاً الی أن قال:,هذا لمن صام مِن رجب شیئا ولو یوما من اوّله او وسطه او آخره @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
اهمیت موضوع فوق به قدرى است که قرآن در آیه بعد، با صراحت به پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین مى گوید:
📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۲۸ تا ۳۱ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✔️نکته ها: ۱ ـ روح طبقاتى، مشکل بزرگ جامعه ها نه تنها آیات فوق، با تقسیم جامعه به دو گروه اشراف و فقراء، مبارزه مى کند، بلکه در بسیارى از آیات قرآن، که قبلاً از آن گذشته ایم و یا بعداً به آن مى رسیم، روى این مطلب تأکید شده است. اصولاً، جامعه اى که گروهى از آن (که طبعاً اقلیتى خواهند بود) مرفه ترین زندگى را داشته، در ناز و نعمت غوطهور، در اسراف و تبذیر غرق، و به موازات آن آلوده به انواع مفاسد باشند، در حالى که گروه دیگرى ـ که اکثریت را تشکیل مى دهند ـ از ابتدائى ترین و ساده ترین وسیله زندگى انسانى محروم، چنین جامعه اى، نه جامعه اى است که اسلام آن را بپسندد و نه رنگ جامعه انسانى دارد. چنین مجتمعى هرگز روى آرامش نخواهد دید، ظلم و ستم، خفقان و سلب آزادى، استعمار و استکبار، حتماً بر آن سایه خواهد انداخت. جنگ هاى خونین، غالباً از جامعه هائى ـ که داراى چنین بافتى هستند ـ برخاسته، و ناآرامى ها در چنین جوامعى هرگز پایان نمى گیرد. اصولاً ـ چرا این همه مواهب الهى بى دلیل، در اختیار یک عده معدود قرار گیرد، و اکثریت در میان انواع محرومیت ها، درد و رنج ها، گرسنگى و بیمارى ها دست و پا بزنند. چنین جامعه اى، قطعاً مملوّ از کینه، دشمنى، حسادت، کبر، غرور، ظلم، ستم، خودکامگى و استکبار، و هر گونه عوامل تباهى است، و اگر مى بینیم، همه پیامبران بزرگ، مخصوصاً پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) با چنین نظامى شدیداً مبارزه پى گیر و مستمر داشته، به همین دلیل است. در این گونه جوامع اشرافى، جلسات اشراف، همیشه از مجالس تهیدستان جدا بوده است، محله هاى آنها جدا، مراکز تفریح و اجتماع آنها جدا (اگر فقراء مرکز تفریحى داشته باشند) آداب و رسومشان کاملاً متفاوت، و حتى قبرستان هایشان هم، از هم جدا بوده است!. این جدائى که بر خلاف روح بشریت، و روح تمام قوانین آسمانى است، براى هیچ مرد الهى قابل تحمل نبوده و نیست، در جامعه جاهلى عرب این وضع، به شدت حکومت مى کرد، تا آنجا که گاهى بزرگترین عیب پیامبر(صلى الله علیه وآله) را این مى دانستند که: سلمان ها و ابوذرهاى پابرهنه و تهیدست، (اما با دل هائى مملوّ از ایمان و عشق به خدا و شهامت و ایثار) دور او را گرفته اند. در جامعه جاهلى زمان نوح(علیه السلام) نیز اشراف بت پرست، به نوح همین ایراد را مى کردند که: چرا ـ به تعبیر آنها ـ اراذل ! از تو پیروى کرده اند؟ (اراذل به معنى پست ها! چرا که این کوردلان مقیاس بزرگى و پستى را درهم و دینار مى پنداشتند) (فَقالَ الْمَلاَ ُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما نَراکَ إِلاّ بَشَراً مِثْلَنا وَ ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَراذِلُنا).(هود آیه۹) و دیدیم که چگونه گروهى از این خودپرستان بى ایمان، حتى از نشستن در کنار تهیدستان با ایمان، و لو براى چند لحظه، ابا داشتند، و نیز در تاریخ اسلام خوانده ایم که: چگونه پیامبر(صلى الله علیه وآله) با کنار زدن گروه اول، و میدان دادن به گروه دوم، جامعه اى ساخت به معنى واقعى کلمه، توحیدى . جامعه اى که استعدادهاى نهفته در آن شکوفا گشت، و ملاک ارزش و شخصیت، نبوغ ها و ارزش هاى انسانى، تقوا، دانش، ایمان، جهاد و عمل صالح بود. و امروز هم تا کوشش براى ساختن چنین جامعه اى نکنیم، و با الگو گرفتن از برنامه پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، فکر طبقاتى را از طریق تعلیم و تربیت، و تنظیم قوانین صحیح و اجراى دقیق آنها از مغزها بیرون نکنیم ـ هر چند استکبار جهانى نپسندد و با آن به مخالفت برخیزد ـ جامعه سالم و انسانى هرگز نخواهیم داشت. * * * ۲ ـ مقایسه زندگى این جهان، و آن جهان بارها گفته ایم، تجسّم اعمال یکى از مهم ترین مسائل مربوط به رستاخیز است، باید بدانیم آنچه در آن جهان است، بازتاب وسیع، گسترده و تکامل یافته اى از این جهان است، اعمال، افکار، روش هاى اجتماعى ما، و خوهاى مختلف اخلاقى در آن جهان، تجسّم مى یابند، و همیشه با ما خواهند بود. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
📝 شرح و تفسیر خطبه۹۱ بخش ششم ✅ آفرینش آسمان ↩️ در چهارمين جمله اشاره به طرق صعود و نزول فرشتگان به
📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱بخش ششم ✅ آفرینش آسمان ↩️ با توجه به اينکه «إلتحام» به معناى به هم پيوستن و «عرى» جمع «عُرْوه» به معناى دستگيره و «أَشْراج» جمع «شَرَج» به معناى شکاف است، مفهوم جمله بالا اين مى شود که: خداوند آن توده عظيم دود مانند را، فشرده ساخت. شکافها را برطرف ساخت و اطراف آن را به هم پيوند داد، گويى اين شکافها همچون جعبه هايى است که دستگيره هاى آن را براى محفوظ ماندن به هم مى بندند و مرتبط مى سازند. اين جمله نيز با دانش امروز که خبر از فشردگى توده گازى شکل - به سبب جاذبه درونى مى دهد - هماهنگ است. در جمله سوم مى افزايد: «سپس آسمانها را از هم جدا ساخت و درهاى بسته آنها را باز گشود (و در ميان آنها فاصله انداخت)». (وَفَتَقَ بَعْدَ الاِرْتِتَاقِ صَوَامِتَ أَبْوَابِهَا). اين تعبير، ممکن است اشاره به نظرات دانشمندان روز باشد که معتقدند توده گازى شکل نخستين، بر اثر يک انفجار عظيمى که در درونش رخ داد، متلاشى شد و ستارگان و کهکشانها به وجود آمدند. و طبق فرضيه ديگر، به خاطر حرکت دَوَرانى شديد و نيروى گريز از مرکز، بخشهايى از آن، يکى پس از ديگرى جدا شدند و در اين فضاى بيکران از يکديگر فاصله گرفتند و کرات آسمان به اين ترتيب ساخته شد. قرآن مجيد نيز مى فرمايد: «أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمواتِ وَ الأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا; آيا کافران نديدند که آسمانها و زمين به هم پيوسته بودند و ما آنها را از يکديگر باز کرديم».(9)(10) در چهارمين جمله اشاره به آفرينش شهاب هاى آسمانى مى کند (که به صورت يک خط نورانى در آسمان به چشم مى خورد و سپس خاموش مى شود). و مى فرمايد: «و نگهبانانى از شهاب هاى ثاقب (پر نور) بر هر راهى گماشت» (وَأَقَامَ رَصَداً مِنَ الشُّهُبِ الثَّوَاقِبِ عَلَى نِقَابِهَا). توجّه داشته باشيد که «رَصَد» (بر وزن صدف) در اصل معناى مصدرى دارد و به معناى آمادگى براى مراقبت از چيزى است. و بر فاعل نيز اطلاق مى شود و در مفرد و جمع هر دو به کار مى رود. و «نِقَاب» جمع «نَقْب» به معناى راه، يا فاصله ميان دو چيز است. بنابراين، مفهوم جمله بالا اين مى شود که خداوند شهاب هايى بر طُرُق آسمانها گماشته (تا از نفوذ شياطين به آسمانها جلوگيرى کند). اين همان چيزى است که در آيات متعددى از قرآن مجيد به آن اشاره شده است. از جمله در سوره «صافّات» آيه 8 تا 10 مى خوانيم: «وَ لاَ يَسَّمَّعَوُنَ إلَىء الْمَلأِالأعْلى وَ يُقْذَفوُنَ مِنْ کُلِّ جَانِب * دُحُوراً وَ لَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ * إِلاَّ مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ; آنها (شياطين) نمى توانند به سخنان فرشتگان عالم بالا گوش فرا دهند. و (هرگاه چنين قصدى را داشته باشند) از هر سو هدف تيرها قرار مى گيرند. آنها به شدّت عقب رانده مى شوند و براى آنان عذاب دائم است. مگر آن کس که براى لحظه اى کوتاه جهت استراق سمع، به آسمان نزديک شود که شهاب ثاقب او را دنبال مى کند.» از اين آيات و آيات ديگر اجمالا استفاده مى شود که اخبار مهمّ اين جهان، در جهان بالا، در ميان فرشتگان که از سوى خدا مأمور اداره عالم هستند، گفتگو مى شود و گاه شياطين براى استراق سمع به آسمان ها نزديک مى شوند; ولى شهابها آنها را از آسمانها به طرف پايين مى رانند. درست است که شهاب از نظر علم امروز، چيزى جز سنگهاى به ظاهر سرگردان که به جوّ کره زمين نزديک مى شوند و بر اثر تصادم با آن آتش مى گيرند نمى باشد; ولى هيچ مانعى ندارد که شهابها مأموريت پاسدارى از فضاى آسمان را در برابر شياطين داشته باشند; هر چند نه شيطان براى ما قابل مشاهده است و نه حرکات شُهُب براى ما دقيقاً معلوم مى باشد (شرح بيشتر را درباره اين مسئله مهم، در تفسير نمونه، جلد 19، ذيل آيات بالا مطالعه فرماييد!). ✍ پی نوشت: . سوره انبياء، آيه 30. 10. منظور از ديدن در اينجا، ديدن از طريق فکر و انديشه است نه از طريق مشاهده حسّى; چرا که در آن زمان، انسانى وجود نداشت. اين احتمال نيز در تفسير آيه داده شده است که منظور از پيوسته بودن آسمانها عدم وجود باران و عدم نموّ گياه، و منظور از گشودن آن، نزول باران و پرورش گياهان است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
☀️ امام سجاد علیه السلام 🌺 چهار خصلت است كه در هركس باشد، ایمانش كامل، گناهانش بخشوده خواهد بود، و در حالتی خداوند را ‏ملاقات می‌كند كه از او راضی و خوشنود است: ‏۱. تقوای الهی با كارهایی كه برای مردم به دوش می‌كشد. ‏۲. راست گوئی و صداقت با مردم. ‏۳. حیا و پاكدامنی نسبت به تمام زشتی‌های‌ در پیشگاه خدا و مردم. ‏۴. خوش اخلاقی و خوش برخوردی با خانواده‌ی خود.‏ 📗 مشكاة الا نوار: ص ۱۷۲ و بحارالا نوار: ج ۶۶، ص ۳۸۵، ح۴۸ @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا