✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌عمران 🌷آیه‌۳۳ 🔹نیاکان مریم این آیات، سرآغازى است براى بیان سرگذشت مریم و اشاره اى به مقامات اجداد او و نمونه بارزى است از محبت واقعى به پروردگار و ظهور آثار این محبت در عمل، که در آیات گذشته به آن اشاره شده بود. نخست مى فرماید: خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر عالمیان برگزید (إِنَّ اللّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمینَ). اصْطَفى از ماده صَفْو (بر وزن عفو) به معنى خالص شدن چیزى است و صَفْوَة به معنى خالص هر چیزى است، سنگ صاف را در لغت عرب از این نظر صفا مى گویند: که داراى خلوص و پاکى است، بنابراین، اِصْطِفاء به معنى انتخاب کردن قسمت خالص چیزى است. آیه فوق مى گوید: ما آدم و نوح و خاندان ابراهیم و عمران را برگزیدیم ممکن است این گزینش، تکوینى باشد و یا تشریعى، به این معنى که خداوند آفرینش آنها را از آغاز، آفرینش ممتازى قرار داد، هر چند با داشتن آفرینش ممتاز، هرگز مجبور به انتخاب راه حق نبودند، بلکه با اراده و اختیار خود این راه را پیمودند، سپس به خاطر اطاعت فرمان خدا، تقوا، پرهیزکارى و کوشش در راه هدایت انسان ها، امتیازهاى جدیدى کسب کردند که با امتیاز ذاتى آنها آمیخته شد و به صورت انسان هایى برگزیده درآمدند. و در آیه بعد، مى افزاید: آنها فرزندان و دودمانى بودند که بعضى از بعض دیگر گرفته شده بودند (ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْض).(۱) این برگزیدگان الهى، از نظر اسلام، پاکى، تقوا و مجاهده براى راهنمایى بشر همانند یکدیگر بودند، همچون نسخه هاى متعدد از یک کتاب که هر یک از دیگرى اقتباس شده باشد. و در پایان آیه اشاره به این حقیقت مى کند که خداوند مراقب کوشش ها و تلاش هاى آنها بوده، سخنانشان را شنیده است و از اعمالشان آگاه است مى فرماید: خداوند شنوا و دانا است (وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ). در آیات فوق، علاوه بر آدم، به تمام پیامبران اولو العزم اشاره شده است، نام نوح، صریحاً آمده، و آل ابراهیم، هم خود او و هم موسى و عیسى و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را شامل مى شود، و ذکر آل عمران اشاره مجددى به مریم و حضرت مسیح(علیه السلام) است و تکرار آن براى این است که مقدمه اى براى شرح حال آنان در آیات آینده باشد. نکته ها: ۱ ـ امتیازات پیامبران در اینجا سؤالى پیش مى آید که: این امتیاز ذاتى اگر چه آنها را مجبور به پیمودن راه حق نمى کرد، و با مسأله اختیار و اراده منافات نداشت، ولى باز یک نوع تبعیض محسوب مى شود. در پاسخ باید گفت: یک آفرینش آمیخته با نظام صحیح چنین تفاوتى را ایجاب مى کند (دقت کنید). مثلاً بدن انسان یک آفرینش منظم است و براى تأمین این نظام تفاوت هائى در میان اعضاء باید باشد، اگر تمام سلول هاى تن انسان به ظرافت سلول هاى شبکیه چشم. یا به استحکام و قدرت سلول هاى استخوان ساق پا. یا به حساسیت سلول هاى مغز. یا به تحرک سلول هاى قلب باشد، مسلماً سازمان بدن به هم مى ریزد بلکه باید سلول هائى همچون مغز در بدن باشد، و رهبرى عضلات و اعضاء بدن را بر عهده بگیرد و سلول هاى محکم استخوانى استقامت بدن را حفظ کند، سلول هاى ظریف و حساس از کوچک ترین حوادث آگاه گردد، و سلول هاى متحرک جنبش بیافریند. هیچ کس نمى تواند بگوید: چرا همه بدن مغز نیست، و یا مثلاً در گیاه چرا همه سلول ها به ظرافت و لطافت و زیبائى گلبرگ ها نمى باشند; زیرا چنین وضعى ساختمان گیاه را به کلى دستخوش فنا و نیستى مى کند. ولى نکته قابل توجه اینجا است که: این امتیاز ذاتى که براى ایجاد یک سازمان منظم نهایت لزوم را دارد ساده نیست. بلکه توأم با یک مسئولیت عظیم به اندازه این امتیاز مى باشد. وجود این مسئولیت سنگین، تعادل کفه هاى ترازوى خلقت آنها را تأمین خواهد کرد. یعنى به همان نسبت که پیامبران و رهبران بشر امتیاز دارند، همان اندازه مسئولیت نیز دارند و دیگران که امتیاز متفاوتى دارند مسئولیت کمترى خواهند داشت. از اینها گذشته، امتیازات ذاتى براى نزدیکى انسان به خدا هرگز کافى نیست بلکه باید با امتیازات اکتسابى همراه باشد. ۲ ـ آیه در صدد بیان همه برگزیدگان خدا نیست، بلکه تنها اشاره به جمعى از آنها مى کند و اگر بعضى از پیامبران که از این دودمان نیستند، در آن ذکر نشده اند دلیل بر عدم برگزیدن آنها نمى باشد. ضمناً، باید توجه داشت که آل ابراهیم موسى بن عمران(علیه السلام) و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)و برگزیدگان خاندان او را نیز شامل مى شود; زیرا همه آنها از دودمان ابراهیم(علیه السلام) هستند. ۳ ـ به گفته راغب در کتاب مفردات کلمه آل از اهل گرفته شده و تنها تفاوتى که با اهل دارد این است که آل ، معمولاً به نزدیکان افراد بزرگ و شریف گفته مى شود. ولى اهل ، معنى وسیعى دارد و بر همه اطلاق مى گردد 🌱ادامه دارد...

🎥 راه رهایی از گرفتاری‌ها و بلایای آخرالزمانی استاد پناهیان

🌹 امام زمان بین ما هستند! ⭕️ بگرد ببین اون حجاب چیه که بین تو و اون افتاده‼️ 🎤 استاد #رائفی_پور

🎙نهج البلاغه رمز بقای انقلاب!! ✅ در جامعه ای که گفتمان مردم ۱۸۰ درجه وارونه شده،اگر امیرالمومنین هم رئیس جمهور بشود، هیچ اتفاقی نمی افتد!! 🔷 حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🆔

🎤مداحی عربی #حاج_میثم_مطیعی در مورد فلسطین #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج🌥 #روز_قدس

‍ بارالها !🙏 فرمودی: بنده‌ای که بانام من آغاز كرد بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را درهمه حال، بركت دهم🌸🍃 مهربان خدایم !🙏 این روز زیبا را آغاز میکنیم با نام زیبای تو🌸💕🌸 🌸✨بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ✨🌸 ⚘ @Nahjolbalaghe2

چگونه‌بفهمیم‌ در ماه‌ رمضان‌ بخشیده‌ شدیم‌ یا‌نه⁉️ 🎤👤 حاج آقا تهرانی. ⚘ @Nahjolbalaghe2

💚عید سعید فطر بر همه شما مبارک💐 🔸زبان مشترک همه انسان‌ها 💠 «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا #فطرت اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا» (سوره روم-۳۰) 🔸امام خامنه‌ای: 💬 «بعضی‌ها اعتراض می‌کنند چرا می‌خواهید انقلاب را صادر کنید؟ ما انقلاب را صادر نمی‌کنیم، انقلاب فکر و اندیشه است، اگر مورد پسند ملتی قرار بگیرد به خودی خود آن ملت می‌پذیرد...» 🔰پیام انقلاب اسلامی، پیامی به زبان فطرت انسان‌هاست و از همین روست که اندیشه امام روح‌الله خمینی(ره) تکثیر شد. جان‌های عطشناک در گوشه گوشه‌ی جهان، پیام انقلاب اسلامی را با تار و پود خود درک می‌کنند؛ گویی این زبان حال خودشان است که بر لبان معماران انقلاب جاری شده؛ چون «علم مبارزه در اسلام» به زبان فطرت است. و فطرت، زبان مشترک همه آدمیان از هر نژاد و قوم و قبیله و تیره‌ای‌ست.. 💚اگر می‌خواهیم پیام‌مان جهانی بشود، باید به #زبان_فطرت مسلط شویم. استاد حسن عباسی ⚘ @Nahjolbalaghe2

✍امام علی علیه‌السلام : فروتنی ، انسان فروپایه را بلند مرتبه می‌گرداند . تکبّر ، شخص بلند مرتبه را پست می‌کند . 📚 میزان‌الحکمه ، ج۱۳ ، ص۲۲۴ ⚘ @Nahjolbalaghe2

🔻امیرالمومنین علی علیه‌السلام: غــفــلــــت، گمراهی جان‌ها و سرلوحه‌ی انواع شومی هاست.... ــــ🌺 #احادیث 🌺ــــ اللهم_عجل_لولیک_الفرج ـــــــــــــــــــــــــــ

#حدیث_روز امام على عليه السلام : 🔷 قدرت ، ويژگى هاى ستوده و ناستوده را آشكار مى سازد. غرر الحكم : حدیث 1153 ⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل عمران ‌‌... ولى اهل ، معنى وسیعى دارد و بر همه اطلاق مى گردد، همچنین آل به افراد انسان اضافه مى شود ولى کلمه اهل به زمان و مکان و هر چیز دیگر نیز اضافه مى گردد، مثلاً مى گویند: اهل فلان شهر اما نمى گویند آل فلان شهر. ۴ ـ ناگفته پیداست: منظور از برگزیدگان آل ابراهیم و آل عمران این نیست که تمام فرزندان ابراهیم و عمران، از برگزیدگان هستند; زیرا ممکن است در میان آنها حتى افراد کافرى وجود داشته باشند، بلکه منظور این است: جمعى از دودمان آنها برگزیده شده اند. ۵ ـ عِمْران در آیه فوق، همان پدر مریم است نه پدر موسى ; زیرا هر کجا در قرآن نام عمران برده شده اشاره به پدر مریم مى باشد و آیات بعد که شرح حال مریم را بیان مى کند نیز گواه این مطلب است. ۶ ـ در روایات متعددى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام) به ما رسیده است به این آیه براى معصوم بودن انبیاء و امامان استدلال شده است;(۲) زیرا خداوند هرگز افراد گنهکار و آلوده به شرک و کفر و فسق را انتخاب نمى کند، بلکه آنهائى را برمى گزیند که از آلودگى ها برکنار و معصوم باشند (البته مراحلى از عصمت را مى توان از آیه استفاده کرد). ۷ ـ بعضى از نویسندگان اخیر، به این آیه براى مسأله تکامل انواع استدلال کرده اند و معتقدند: آیه دلالت بر این دارد که آدم ، نخستین انسان نبود، بلکه در زمان آدم انسان هاى بسیارى وجود داشتند که خداوند آدم را از میان آنها برگزید و نسلى ممتاز از فرزندان او به وجود آورد. و تعبیر به عَلَى الْعالَمِینَ در آیه فوق را گواه بر این معنى مى دانند، و مى گویند: در عصر آدم، عالمیان یعنى جامعه انسانى وجود داشته. بنابراین، مانعى ندارد که انسان نخستین که میلیون ها سال قبل به وجود آمده از حیوانات دیگر تکامل یافته و آدم تنها یک انسان برگزیده بوده باشد! ولى در برابر این سخن، باید گفت: هیچگونه دلیلى در دست نیست که منظور از عالمین در اینجا انسان هاى معاصر آدم بوده باشند، بلکه، ممکن است، مراد مجموع جامعه انسانیت در تمام طول تاریخ بوده باشد، و بر این اساس، معنى آیه چنین مى شود: خداوند از میان تمام جامعه بشریت در طول تاریخ، انسان هائى را برگزید که نخستین آنها آدم و سپس نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران بود . و از آنجا که این برگزیدگان، هر کدام در عصر و زمانى مى زیسته اند مى فهمیم منظور از عالمین تمام جامعه انسانى در همه اعصار و قرون بوده است. بنابراین، لزومى ندارد معتقد باشیم در عصر آدم انسان هاى زیادى وجود داشته اند که آدم از میان آنها برگزیده شده باشد (دقت کنید)! 📚۱ ـ ذُرِّیَّة در اصل به معنى فرزندان کوچک مى باشد، ولى گاه به٠ همه فرزندان اعم از کوچک و بزرگ بلاواسطه و با واسطه نیز گفته شده. این واژه از ماده ذَرْء (بر وزن ابر) به معنى آفرینش و خلقت است. ۲ ـ نور الثقلین ، جلد ۱، صفحه ۵۹، ۶٠، ۳۲۸، ۳۲۹، ۳۳٠ و ۳۳۱، مؤسسه اسماعیلیان، قم، طبع چهارم، ۱۴۱۲ هـ ق ـ بحار الانوار ، جلد ۱۱، صفحه ۷۲، ۷۸ و ۱۶۴. #تفسیر‌سوره‌آل‌عمران

✨ ✅ادامه شرح خطبه ۳ بخش ۲ ... 2ـ در کتب بسيارى از منابع معروف (مانند: «ذخاير العقبى»، «مَطالِبُ السُّؤول» و «مناقب خوارزمى») آمده است که زن باردارى را که اعتراف به ارتکاب زنا کرده بود نزد «عمر» آوردند، «عمر» دستور به رجم او داد. در اثناى راه «على»(عليه السلام) با او برخورد کرده، فرمود: اين زن را چه شده است؟ گفتند: «عمر» دستور رجم او را صادر کرده است. «على»(عليه السلام)او را بازگرداند و به «عمر» گفت: «هذا سُلطانُکَ عَلَيْها فَما سُلْطانُکَ عَلى ما فى بَطْنِها; تو بر اين زن سلطه دارى (و مى توانى او را مجازات کنى) امّا سلطه و دليل تو بر آنچه در شکم اوست چيست؟» سپس افزود: شايد بر او نهيب زده اى و او را ترسانده اى (که اعتراف به گناه کرده است)؟ «عمر» گفت: چنين بوده است. فرمود: مگر نشنيده اى که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود: کسى که زير فشار از جهت زنجير يا زندان يا تهديد اعتراف کند اعتراف او اثرى ندارد؟ «عمر» او را رها کرده، گفت: «عَجَزَتِ النِّساءُ اَنْ تَلِدْنَ مِثْلَ عَلِىِّ بْنِ اَبى طالِب، لَوْلا عَلِىّ لَهَلَکَ عُمَرُ; مادران هرگز نمى توانند مثل «على بن ابى طالب(عليه السلام)بزايند اگر على نبود عمر هلاک مى شد»!(35) 3ـ در «صحيح ابى داود» که از صحاح معروف ستّه مى باشد از «ابن عباس» نقل شده: زن ديوانه اى را نزد «عمر» آوردند که مرتکب زنا شده بود، «عمر» با گروهى از مردم درباره او مشورت کرد و سرانجام دستور داد او را سنگسار کنند. «على»(عليه السلام) بر او گذر کرده و فرمود: «ماجراى اين زن چيست؟ گفتند زن ديوانه اى است از فلان طايفه که مرتکب زنا شده است و عمر دستور سنگسار کردن او را داده»، فرمود: «او را باز گردانيد» و خودش به سراغ «عمر» رفت، فرمود: «اى عمر مگر نمى دانى که قلم تکليف از سه طايفه برداشته شده است: از ديوانه تا زمانى که خوب شود و از شخص خواب تا زمانى که بيدار شود و از کودک، تا زمانى که عاقل (و بالغ) گردد»؟ «عمر» گفت: «آرى مى دانم»! فرمود: «چرا دستور دادى اين زن ديوانه را سنگسار کنند»؟ گفت: «چيزى نيست و زن را رها کرد و شروع به تکبير گفتن کرد» (تکبير که نشانه پيروزى بر اشتباه خود بود)(36) «مناوى» در «فيض الغدير» اين حديث را از «احمد» نقل کرده است و در ذيل آن آمده است که عمر گفت: «لَوْلا عَلِىّ لَهَلَکَ عُمَرُ».(37) آنچه در بالا گفته شد بخش کوچکى است از آنچه در اين زمينه آمده است و اگر بخواهيد به سراغ همه آنها برويد کتاب مستقلى را تشکيل مى دهد، مرحوم «علامه امينى» يکصد مورد (آرى يکصد مورد) از موارد اشتباه او را که در منابع معروف اهل سنّت آمده است نقل کرده و اين فصل مشهور از کتابش را به نام «نوادر الاثر فى علم عمر» ناميده است(38) و اين همان است که در خطبه فوق از آن تعبير به «کثرت لغزشها و عذرخواهيها» شده است.  3ـ پاسخ به يک سؤال: ترسيمى را که امام «على بن ابى طالب» در خطبه بالا از مشکلات و نابسامانيهاى مسلمانان در عصر خليفه دوّم کرده است ممکن است با ذهنيّتى که بسيارى از افراد نسبت به عصر عمر دارند و آن را يک عصر پيروزى و درخشان مى شمرند منافات داشته باشد و اين سؤال را به وجود آورد که اين گفتار چگونه با واقعيّتهاى موجود تاريخ سازگار است؟ توجّه به يک نکته دقيقاً مى تواند به اين سؤال پاسخ دهد و آن اين که ـ همان گونه که قبلا اشاره شد ـ بى شک عصر خليفه دوّم عصر پيروزيهاى چشمگير در سياست خارجى کشور اسلام بود; زيرا مسلمانان با الهام گرفتن از دستورات صريح قرآن در مورد جهاد، به جهاد دامنه دار و آزاديبخش دست زدند و هر سال و هر ماه شاهد پيروزيها و فتوحاتى در خارج کشور اسلامى بودند و منافع مادى فراوانى نصيب مسلمانان شد; اين پيروزيهاى چشمگير پرده اى بر ضعفها و نابسامانيهاى داخلى افکند همان گونه که در عصر ما نيز اين معنا کاملا مشهور است که گاه پيروزى يک دولت در سياست خارجيش همه چيز را تحت الشّعاع قرار مى دهد و پرده اى بر ضعفها و نابسامانيهاى داخلى مى افکند و درست به همين دليل است که سياست بازان حرفه اى گروه استکبار در عصر ما هنگامى که با نابسامانيهاى شديد داخلى روبه رو مى شوند سعى مى کنند با حرکات جديدى در سياست خارجى، پرده بر آن بيفکنند. کوتاه سخن اين که امام(عليه السلام) سخن از خشونت و اشتباهات فراوان و مشکلات داخلى دوران خليفه دوّم مى گويد و حساب اين مطلب از مسأله فتوحات جداست. 📚پی نوشت:⬇️ #شرح‌خطبه‌های‌نهج‌البلاغه