eitaa logo
نردبان فقاهت
5.5هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
52 ویدیو
93 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
✔️ درس خارج فقه آیت الله جوادی آملی 90/01/24 🔹 مگر شرط سقوط خيار تأثير مي‌كند در عود غرر؟ مگر خيار غرر را برمي‌دارد؟ تا بگوييم به اينكه با سقوط خيار غرر برمي‌گردد!؟ نه خيار ثبوت‌اش غرر را برمي‌دارد نه سقوط‌اش غرر را مي‌آورد، زیرا خيار در رديف دوم قرار دارد. خيار از احكام معامله صحيحه است. يك معامله‌اي كه صحيح باشد خياري است. معامله‌اي كه فاسد باشد كه اصلاً خيار ندارد. پس خيار، مصحّح معامله نيست، رافع غرر نيست، وگرنه مي‌شود هر كالاي مجهولي را به بيع خياري فروخت، ولي اين را كسي فتوا نمي‌دهد. 🔸 {اگر آن طور باشد که} مي‌گويند «اين كالايي را كه ما نه ديديم و نه وصفش را شنيديم، مي‌خريم، {حالا} اگر مطابق با خواسته‌مان در نيامد، پس مي‌دهيم»! 🔹 اين درست نيست، براي اينكه اقدام به معامله خطري و مجهول باطل است. خيار از احكام معامله صحيح است. 🔸 رفع غرر هرگز به وسيله خيار نيست. آنچه كه رفع غرر را به عهده دارد، علم است و اين علم سر جايش محفوظ است. اين شخص خريدار عالم است كه دارد چه مي‌خرد و منشأ علمش هم يا گزارش آن فروشنده است يا مشاهده نمونه در نمايشگاه. اين مي‌داند دارد چه مي‌خرد. @Nardebane_feghahat
✔️ درس فقه استاد مرتضوی 🔹 بر استدلال به حدیث غرر برای اعتبار قدرت بر تسلیم اشکالی شده است و آن اشکال این است که دلیل أخصّ از مدعا می‌باشد. فرض کنید انگشتر زید یا ماشین زید در دریا فرو رفته است، تبعاً به حسب عادت بیرون آوردن انگشتر از دریا امکان ندارد و لذا زید قدرت بر تسلیم انگشتر به خریدار ندارد. تبعاً در این مثال فروش این انگشتر باطل است. حدیث غرر در این موارد جاری نمی‌باشد برای اینکه غرر و خطر در مواردی است که هم احتمال سلامت باشد و هم احتمال هلاکت باشد باید مواردی که خطر و غرر هست ذو احتمالین باشد. اما در جایی که 99% قطع داریم هلاکت می‌باشد اینجا غلط است که غرر استعمال بشود، چون احتمال دیگری وجود ندارد اینجا خطر و غرر نیست. 🔸 مرحوم شیخ انصاری جواب می‌دهند که ما این موارد را به دلیل حدیث غرر اثبات بطلان نمی‌کنیم، بلکه چون معامله سفهی و اکل باطل است باطل می‌باشد لذا در جمیع موارد می‌گوییم قدرت بر تسلیم شرط است. @Nardebane_feghahat
🔹 الشكّ في بعض العيوب قد لا يستلزم الغرر، ككون الجارية ممّن لا تحيض في سنّ الحيض، و مثل هذا لا يعتبر إحراز السلامة عنه. 🔸 و قد يستلزمه، ككون الجارية خنثى و كون الدابّة لا تستطيع المشي أو الركوب و الحمل عليها، وهذه ممّا يعتبر إحراز السلامة عنها؛ و حيث فرض عدم إحرازها بالأصل، فلا بدّ من الاختبار أو الوصف. 📚 مکاسب ج4 ص294 @Nardebane_feghahat
🔸 «فإذا باع أو اشترى برؤية قديمة فانكشف التغيّر تخيّر المغبون و هو البائع إن تغيّر إلى صفات زادت في ماليّته، و المشتري إن نقصت عن تلك الصفات لقاعدة «الضرر»، و لأنّ الصفات المبنيّ عليها في حكم الصفات المشروطة، فهي من قبيل تخلّف الشرط، كما أشار إليه في نهاية الإحكام والمسالك...» 📚 مکاسب ج4 ص272 @Nardebane_feghahat
🔹 «يجوز ابتياع ما يفسده الاختبار من دون اختبار‌ إجماعاً على الظاهر» 📚 مکاسب ج4 ص295 @Nardebane_feghahat
🔸 لو أخبر البائع بمقدار المبيع جاز الإعتماد عليه على المشهور، وعبارة التذكرة مشعرة بالاتّفاق عليه، ويدلّ عليه غير واحد من الأخبار المتقدّمة. 📚 مکاسب ج4 ص240 @Nardebane_feghahat
✳️ (3) ✔️ آیا وجوب امر به معروف و نهی ازمنکر، وجوب عقلی است یا وجوب شرعی؟! (3) 🔹 یکی از ثمرات بحث از این‌که «آیا امر به معروف و نهی از منکر واجب شرعی است یا واجب عقلی؟» آن است که: اگر قائل شویم امر به معروف و نهی از منکر «واجب شرعی و سمعی» است، حتما باید امر و نهی صورت بگیرد و اموری مانند خواهش‌کردن، تقاضا و استدعا کفایت نمی‌کند (یعنی در این صورت، وظیفه‌ی امر به معروف و نهی از منکر را اتیان نکرده‌ایم) مثلا امام خمینی از فقهائی است که قائل به وجوب شرعیِ آن است. توجه شما را به کلام امام خمینی در تحریر الوسیلة جلب می‌کنم: 🔸 مسألة 11 - لا يكفي في سقوط الوجوب بيان الحكم الشرعي أو بيان مفاسد ترك الواجب وفعل الحرام، إلا أن يفهم منه عرفا ولو بالقرائن الأمر أو النهي أو حصل المقصود منهما، بل الظاهر كفاية فهم الطرف منه الأمر أو النهي لقرينة خاصة و إن لم يفهم العرف منه. 📚 تحرير الوسیلة، الخميني، السيد روح الله ج1 ص464 🔹 اما اگر امر به معروف و نهی از منکر را «واجب عقلی» بدانیم، دیگر الفاظ موضوعیتی نخواهند داشت، زیرا در حکم عقل، فرقی بین این الفاظ وجود ندارد. بلکه می‌توان از هر شیوه‌ای که مؤثر در مخاطب باشد، استفاده کرد. @Nardebane_feghahat
✳️ (4) ✔️ امام خمینی: 🔸 «در باب امر به معروف و نهی از منکر، یکی از مهمّات، همین رفق‌نمودن و مدارا‌ کردن است. ممکن است اگر انسان مرتکب معصیت یا تارک واجبی را با شدت و عنف بخواهد جلوگیری کند، کارش از معیصت کوچک به معاصی بزرگ یا به ردّه و کفر منتهی شود؛ در ذائقه انسان امر و نهی تلخ و ناگوار است و غضب و عصبیت را تحریک می کند. آمر به معروف و ناهی از منکر باید این تلخی و ناگواری را با شیرینی بیان و رفق و مدارا و حسن خلق، جبران کند تا کلامش اثر کند و دل سخت معصیت کار را نرم و رام نماید» 📚 کتاب «شرح حدیث جنود عقل و جهل» ص317 @Nardebane_feghahat
✳️ (5) 🔹 حدود و مراتب امر به معروف و نهی از منکر در کلام آیت الله صافی گلپایگانی (ره) @Nardebane_feghahat
✳️ (6) ✔️ امر به معروف و نهی از منکر در صورت خوف بر جان، ساقط است 🔹 و في هذه الآية دلالة على تحريم الإقدام على ما يخاف منه على النفس، وعلى جواز ترك الأمر بالمعروف عند الخوف، لأن في ذلك إلقاء النفس إلى التهلكة. وفيها دلالة على جواز الصلح مع الكفار والبغاة، إذا خاف الإمام على نفسه، أو على المسلمين كما فعله رسول الله (صلى الله عليه وآله) عام الحديبية، و فعله أمير المؤمنين (عليه السلام) بصفين، و فعله (عليه السلام) مع معاوية من المصالحة لما تشتت أمره، و خاف على نفسه وشيعته. 🔸 فإن عورضنا بأن الحسين (عليه السلام) قاتل وحده؟ فالجواب: إن فعله يحتمل وجهين أحدهما: إنه ظن أنهم لا يقتلونه لمكانه من رسول الله (صلى الله عليه وآله) والآخر: إنه غلب على ظنه أنه لو ترك قتالهم قتله الملعون ابن زياد صبراً، كما فعل بابن عمّه «مسلم» 📚 مجمع البيان في تفسير القرآن، الشيخ الطبرسي ج2 ص35 @Nardebane_feghahat
✳️ (7) ✔️ امام خمینی: 🔹 اگر بداند یا گمان کند که اگر امر یا‎ ‌‏نهی کند، ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالی قابل توجه به او می‌رسد واجب نیست، ‌‎ ‌‏بلکه اگر احتمال صحیح بدهد که از آن ترس ضررهای مذکور را پیدا کند واجب نیست، ‌‏بلکه اگر بترسد که ضرری متوجه متعلقان او می‌شود واجب نیست، بلکه با احتمال‎ ‌‏وقوع ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالی موجب حرج بر بعضی مؤمنین، واجب ‌‏نمی‌شود بلکه در بسیاری از موارد حرام است. 📚 ‏مسأله 2791 توضیح المسائل @Nardebane_feghahat
✳️ (8) 🔹 (مسألة 4): لو خاف على‌ نفسه أو عرضه أو نفوس المؤمنين وعرضهم حرم الإنكار، وكذا لو خاف على‌ أموال المؤمنين المعتدّ بها. وأمّا لو خاف على‌ ماله- بل علم- توجّه الضرر المالي عليه، فإن لم يبلغ إلى الحرج والشدّة عليه فالظاهر عدم حرمته، و مع إيجابه ذلك فلا تبعد الحرمة. 📚تحرير الوسيلة، الخميني، السيد روح الله ج1 ص449 @Nardebane_feghahat