✳️ درس خارج فقه استاد شهیدی
95/12/03
✔️ معیار در تعیین منتصف اللیل
🔸 مشهور گفتهاند منتهای مغرب که «منتصف اللیل» است، نصف بین غروب شمس که با زوال حمره مشرقیه محقّق میشود تا «طلوع فجر» است.
🔹 مرحوم خویی فرمودهاند: منتصف اللیل از غروب شمس است و غروب را به استتار قرص میدانم، تا «طلوع شمس».
@Nardebane_feghahat
۱۷ مرداد ۱۴۰۲
❓اکمال رکعت به چیست؟
🔹 (ثانيهما)- انّه على تقدير القول المشهور هل تتحقق الركعة بمجرد إتمام ذكر السجدة الثانية أو يتوقف على رفع الرأس من السجود؟ وجهان: جزم بالأول منهما شيخنا الشهيد الثاني في الروض حيث قال: و يتحقق إكمالها بتمام السجدة الثانية و ان لم يرفع رأسه منها على الظاهر لأن الرفع ليس جزء من السجود و إنما هو واجب آخر. انتهى. و هو جيد. و المشهور الثاني و لهذا انه في الذكرى إنما أشار إليه احتمالا في المقام.
📚 الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة، البحراني، الشيخ يوسف ج9 ص227
#فقه
@Nardebane_feghahat
۲۱ مرداد ۱۴۰۲
🔹 ابن شهر آشوب مینویسد: «نزد مردی بلیغ از اهالی بصره از صحیفه سجادیه سخن به عمل آمد او گفت: «خذوا عنی حتی املی علیکم» از من بگیرید تا بر شما املا کنم. کنایه از این که من هم همانند زینالعابدین(علیهالسلام) از این گونه عبارات میتوانم بیان کنم. سپس قلم به دست گرفت و سر به زیر انداخت، اما سر بلند نکرد و از دنیا رفت».
🔸 و ذكر فصاحة الصحيفة الكاملة عند بليغ في البصرة، فقال خذوا عني حتى أملي عليكم ،و أخذ القلم و أطرق رأسه فما رفعه حتى مات.
📚 مناقب آل أبي طالب- ابن شهرآشوب ج4 ص137
@Nardebane_feghahat
۲۱ مرداد ۱۴۰۲
✳️ #خالقیت_و_رازقیت_ائمه (2)
❓آیا اعتقاد به تفویضِ خلق و رزق به ائمه (علیهمالسلام) صحیح است؟
🔹 وَ أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي الْعَبَّاسِ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ نُوحٍ عَنْ أَبِي نَصْرٍ هِبَةِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْكَاتِبِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو الْحَسَنِ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ تربك [بُرَيْكٍ] الرُّهَاوِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ أَوْ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ [عَلِيُّ بْنُ] أَحْمَدَ الدَّلَّالُ الْقُمِّيُّ قَالَ: اخْتَلَفَ جَمَاعَةٌ مِنَ الشِّيعَةِ فِي أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ إِلَى الْأَئِمَّةِ ص أَنْ يَخْلُقُوا أَوْ يَرْزُقُوا فَقَالَ قَوْمٌ هَذَا مُحَالٌ لَا يَجُوزُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى لِأَنَّ الْأَجْسَامَ لَا يَقْدِرُ عَلَى خَلْقِهَا غَيْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَالَ آخَرُونَ بَلِ اللَّهُ تَعَالَى أَقْدَرَ الْأَئِمَّةَ عَلَى ذَلِكَ وَ فَوَّضَهُ إِلَيْهِمْ فَخَلَقُوا وَ رَزَقُوا وَ تَنَازَعُوا فِي ذَلِكَ تَنَازُعاً شَدِيداً فَقَالَ قَائِلٌ مَا بَالُكُمْ لَا تَرْجِعُونَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ الْعَمْرِيِّ فَتَسْأَلُونَهُ عَنْ ذَلِكَ فَيُوَضِّحَ لَكُمُ الْحَقَّ فِيهِ فَإِنَّهُ الطَّرِيقُ إِلَى صَاحِبِ الْأَمْرِ عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ فَرَضِيَتِ الْجَمَاعَةُ بِأَبِي جَعْفَرٍ وَ سَلَّمَتْ وَ أَجَابَتْ إِلَى قَوْلِهِ فَكَتَبُوا الْمَسْأَلَةَ وَ أَنْفَذُوهَا إِلَيْهِ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ مِنْ جِهَتِهِ تَوْقِيعٌ نُسْخَتُهُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى هُوَ الَّذِي خَلَقَ الْأَجْسَامَ وَ قَسَمَ الْأَرْزَاقَ لِأَنَّهُ لَيْسَ بِجِسْمٍ وَ لَا حَالَ فِي جِسْمٍ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ وَ أَمَّا الْأَئِمَّةُ ع فَإِنَّهُمْ يَسْأَلُونَ اللَّهَ تَعَالَى فَيَخْلُقُ وَ يَسْأَلُونَهُ فَيَرْزُقُ إِيجَاباً لِمَسْأَلَتِهِمْ وَ إِعْظَاماً لِحَقِّهِمْ.
📚 الغيبة، الشیخ الطوسی ص294
گروهی از شیعه در این که خداوند خلق و رزق را به ائمه ع تفویض کرده؛ اختلاف کردند. گروهی گفتند: این محال است و از خداوند ممکن نیست زیرا جز خداوند کسی نمی تواند اجسام را بیافریند. و دیگران گفتند: بلکه خداوند؛ به امامان قدرت آن را داده و خلق و رزق را به آنها سپرده است. در این باره به شدت درگیر شدند. یک نفر گفت: چرا به ابوجعفر محمد بن عثمان (وکیل دوم امام عصر ع) رجوع نمی کنید و از او نمی پرسید تا حق را برایتان روشن کند؟ زیرا او راه رسیدن به صاحب الامر (ع) است. پس همگی به ابوجعفر عمروی راضی شدند و تسلیم قول او شدند. مسأله را نوشتند و برایش فرستادند. پس این توقیع بیرون آمد: «خداوند همان کسی است که اجسام را آفریده و ارزاق را تقسیم کرده زیرا نه جسم است و نه در جسمی حلول کرده و چیزی مانند او نیست و او شنوا و بینا است. ولی امامان از خداوند می خواهند پس خداوند خلق می کند و از خداوند درخواست می کنند پس خداوند روزی میدهد تا درخواست آنان را اجابت کرده باشد و حق آنان را بزرگ شمرده باشد.»
@Nardebane_feghahat
۲۲ مرداد ۱۴۰۲
✳️ #خالقیت_و_رازقیت_ائمه (3)
🔸 خلقِ جسم توسطِ جسمی دیگر محال است. یعنی: خلقِ لا مِن شیءِ از جانبِ شیء متجزّی محال است.
حتماً به تعلیلی که در روایتِ «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى هُوَ الَّذِي خَلَقَ الْأَجْسَامَ وَ قَسَمَ الْأَرْزَاقَ لِأَنَّهُ لَيْسَ بِجِسْمٍ وَ لَا حَالٍ فِي جِسْمٍ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ» دقت بفرمایید.
✍ رضا حسینی
@Nardebane_feghahat
۲۲ مرداد ۱۴۰۲
✳️ المنطق آلة خدّاعة!
🔸 و في كتاب الغيب و الشهادة للمرحوم والدي (قدس سره) استحسن قول بعضهم أن المنطق آلة خدّاعة يستعملها المحق و المبطل.
- نقد الآراء المنطقية، الشيخ علي كاشف الغطاء، ج1 ص7
#منطق
@Nardebane_feghahat
۲۲ مرداد ۱۴۰۲
✔️ درس خارج فقه آیت الله مظاهری
94/09/30
🔸 به اين فقه سنتي اهميت بدهيد. اين فقه سنتي ضربه خورده است. البته حوزهها عالي و پژوهش و تحقيق بالا است و در سال بيش از يک ميليون کتاب از ما طلبهها براي عالم اسلام چاپ ميشود، اما اين فقه سنتي که کسي روي يک مسأله کار کند و در نقل اقوال ده صفحه بنويسد، اين خيلي ارزش دارد و در مخاطره عجيبي واقع شده است و من خيلي متأسفم که طلبهها روي فقه سنتي کار نميکنند.
#فقه
@Nardebane_feghahat
۲۴ مرداد ۱۴۰۲
✔️ آیت الله سید احمد #مددی (مدظله العالی):
🔹 زمان علامه بحثها رجالی میشود. ديگر اصولاً «بحث فهرستی» در طائفه ما مطرح نمیشود، يعنی بحث های مصدری مطرح نمیشود تا قرن دهم.
🔸 اولين کسی که باز در طائفه بحثهای مصدری را مطرح میکند و بحثهای کتابشناسی به اين معنا که روی اين کتب اعتماد بکنيد «اخباریها» هستند، {مثلا} ملّا محمد امين استرآبادی در کتاب «الفوائد المدنية». البته ايشان تعبيرِ «فهرستی» ندارد، اما ايشان همين رأی که در رسائل هم خوانديم که اخباريها قائلند به «حجيت کتب اربعه» {مطرح کرده}، البته کتب اربعه خصوصيت ندارد، آنها مبناشان اين بود که هر روايتی که در کتاب مشهوری باشد، حجت است. خوب دقت بکنيد. کار به سند نداشتند اين مبنای صاحب وسائل هم هست. مبنای مرحوم صاحب وسائل هم همين است. اين مبنا را ايشان در «جلد هجدهم از چاپ مرحوم ربانی در اول کتاب القضاء باب هشتم ابواب صفات قاضی» ايشان در آنجا دارد که هر خبری که در يکی از کتب مشهوره باشد حجت است، ولو مرسل باشد. شهرتِ آن کتاب و شهرت مؤلف کافی است. اين مبنا در قرن دهم توسط اخباریها تقويت شد.
#رجال
@Nardebane_feghahat
۲۴ مرداد ۱۴۰۲
✔️ آیت الله سید محمد یثربی:
🔹 در کتب معتبر روایتى از ابن مسکان با واسطه از حضرت امام جعفر صادق (علیهالسلام) نقل شده است: «مرَّت امرأةٌ بذیة برسولاللّه (صلیالله علیه وآله) وهو یأکل و هو جالس على الحضیض، فقالت یا محمّد! واللّه إنّک لتأکل أکل العبد وتجلس جلوسه، فقال لها رسولاللّه (ص): ویحک أیّ عبد أعبد منّی؟ قالت : فناولنی لقمةً من طعامک فناولها، فقالت: لا واللّه الّتی فی فمک، فأخرج رسولاللّه (ص) اللقمة من فمه فناولها فأکلتها. قال أبوعبداللّه علیهالسلام فما أصابها داءٌ حتّى فارقت الدّنیا روحها».
🔸 روزى زن بدزبانى از کنار پیغمبر گذر کرد در حالى که پیامبر(ص) روى زمین نشسته و مشغول غذا خوردن بودند. پس گفت: یا محمّد! به خدا سوگند همانند بردهها نشستهاى و غذا مىخورى و مثل آنها مىنشینى و بلند مىشوى. پیامبر(ص) فرمودند: کدام بندهاى را سراغ دارى که بندگیش از من بیشتر باشد؟ آن زن عرض کرد: یک لقمه از آن نانى که مى خورید به من بدهید. حضرت یک لقمه گرفتند و به دست آن زن دادند، عرض کرد: نه! همان لقمهاى که در دهانتان هست مى خواهم. حضرت لقمه را از دهان مبارک بیرون آوردند و زن آن لقمه را خورد. حضرت امام جعفر صادق (علیهالسلام) مىفرمایند: وى تا زنده بود، هیچ بیمارى سراغش نیامد.
@Nardebane_feghahat
۲۶ مرداد ۱۴۰۲
✔️ انزوای اختیاری یا تبعید اجباری؟
🔸 معروف شده که ملاصدرا به کهک تبعید شده است، درحالیکه ظاهراً دلیل متقنی در این مورد نداریم. نه در کتب خودِ ملاصدرا چنین مطلبی مشاهده میشود و نه دلیل قابل اعتمادی در این زمینه وجود دارد.
🔹 برخی از معاصرین این مطلب را مطرح نمودند، در حالیکه خود ملاصدرا در مقدمه اسفار -ضمن شکایت از زمانه خود- میگوید:
«فألجأنی خمودُ الفِطنة و جمود الطبیعة لمعاداة الزمان و عدمِ مساعدة الدوران إلی أن انزوَیتُ فی بعض نواحی الدیار...»
📚 اسفار ج1 ص6
🔸 شاید این عبارت در «انزوای اختیاری» ظهور بیشتری داشته باشد تا «تبعید اجباری»!
#فلسفه
@Nardebane_feghahat
۲۹ مرداد ۱۴۰۲
✔️ آیت الله شبیری زنجانی (مدظلهالعالی):
🔹 اعلم شاگردان آقا ضیاء که ملّا و مورد توجه بود، آشیخ محمّدحسن علّامی در کرمانشاه بود. بعد از او آسید کاظم عصّار و آمیر سید علی یثربی بودند.
📚 جرعهای از دریا ج3 ص429
@Nardebane_feghahat
۲۹ مرداد ۱۴۰۲
✔️ «زمان» حاصلِ «حرکت» است و حرکت برای جسم است. خداوند متعال مجرّد از زمان و مکان است.
#کلام
@Nardebane_feghahat
۲۹ مرداد ۱۴۰۲