🔹 یک روز همین طور که {آیت الله العظمی بروجردی} درس داد و ملایم صحبت می‌کرد، گفت: «این‌ها ـ فدائیان اسلام ـ خیال می کنند ما نمی دانیم چه می گویند. من در جوانی حرف‌ها و فکرهای اینها را شنیدم و خواندم» 🔸 بعد این را تند گفت: «انسان در اسلامیت اینها شک می‌کند. نکته عجیب این است که یک عده ای از علما هم از این‌ها حمایت می‌کنند» 📚 خاطرات آیت الله واعظ زاده خراسانی، ص61 @Nardebane_feghahat

✔️ «نفس مطمئنه» در کلام امام خمینی(ره) 🔹 «أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‌» اگر انسان بخواهد خصوصيات اين آيات شريفه را بگويد طولانى است. من يك اشاره به آن بكنم. و آن اينكه آن «نَفْس مطمئنّه» يعنى آن نفسى كه ديگر هيچ خواهشى ندارد. اين طور نيست كه حالا نخست وزير شده مى‌گويد اين كم است، بايد رئيس‌جمهور بشوم؛ رئيس‌جمهور شده است مى‌گويد اين كم است، من بايد رئيس‌جمهور كشورهاى اسلامى باشم. به اينجا رسيد مى‌گويد اين كم است. به هر جا برسد كم‌ است. تمام عالم را اگر يك لقمه كنند و به دست او بدهند، وقتى فكر مى‌كند مى‌بيند نقيصه دارد؛ خواهشش غير اين است. آن وقت مطمئن مى‌شود كه به كمال مطلق برسد. كمال مطلق آن وقتى است كه او باشد؛ غير او نباشد در كار. توجه به رياست، توجه به سلطنت، توجه به عالم ماده، توجه به عالم‌هاى ديگر به غيب، به شهادت، هيچ نباشد. ياد منحصر شده باشد به ياد خدا. آنجا نفس «مطمئن» مى‌شود. آن وقت است كه مورد اين خطاب واقع مى‌شود كه‌ يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ اى نفسى كه به آنجا رسيدى كه مطمئن شدى؛ از لغزش بيرون رفتى و توجه ندارى به جاى ديگر. 📚 صحيفه امام، الخميني، السيد روح الله ج14 ص206 و 207 @Nardebane_feghahat

رهبر معظم انقلاب: در دنیای اسلام برخی دولت‌ها به دشمنان مردم مظلوم فلسطین کمک میکنند. ان‌شاءالله سزای این خیانت را خواهند دید. @Nardebane_feghahat

✳️ نظر آیت الله شبیری زنجانی در مورد #سهل_بن_زیاد ✔️ درس خارج فقه استاد شهیدی 94/08/24 🔸 روایت سهل بن زیاد -که به نظر آقای زنجانی ثقه است- عن الحسن بن محبوب عن ابی‌ایوب الخزاز عن ابی‌عبدالله علیه السلام.... #رجال @Nardebane_feghahat

✳️ جنّة الذات (1) 🔹 «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ‌... فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‌» نه «الجنَّه». آن جنّت مال ديگران است. آن جنت با همه عرض و طولش مال «عباد صالح» است، «عبادى» نيست. مالِ «عبادى» آنچه ديگر هيچ نيست جز عبادت، آن هم عبادت «هو». وقتى آنجا رسيدى، «ادْخُلِي جَنَّتِي‌». جنّتِ لقاء، جنّت ذات؛ نه جنت ديگران. جنّت شما كه ان شاء اللَّه همه وارد بشويد در آن جنت، با اين جنت فرق دارد. آن جنتِ «عباد صالح»، «عباد اللَّه الصالحين» است. اما اين جنتى است كه انتساب به هيچ جا ندارد، الّا به «هو». 📚 صحيفه امام، الخميني، السيد روح الله ج14 ص207 @Nardebane_feghahat

✳️ جنّة الذات (2) ✔️ در متنِ لوحِ قبر علامه طباطبایى(ره) به قلم آیت الله حسن ‏زاده آملى آمده است: «المرتقی‏ إلى جنّة الذّات...قد لبّی نداء یا أیتها النفس المطمئنة» @Nardebane_feghahat

✔️ در متنی که بر قبرِ علامه شعرانی(ره) به قلم آیت الله حسن‌زاده آملی نوشته شده، نیز این عبارت به چشم می‌خورد: «...قد لبّیٰ نداء یا أیتها النفس المطمئنة...» @Nardebane_feghahat

✳️ الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أجْزی بِه‏ (2) 🔹 أما قوله: (و أنا أجزي به) بالمعلوم كما هو المشهور لبيان كثرة الجزاء لأنه تعالى إذا أخبر بأنه يتولى بنفسه جزاءه فبالحري أن يكون جزاؤه لا يتناهى و تقديم الضمير للتخصيص كما هو الظاهر أي أجازيه به و لا أكله إلى ملائكتي كما ورد في الصدقة أيضا، و قد تقدم، و قرئ بالمجهول يعني أنا جزاؤه أي محبتي و معرفتي و قربي (أو) التخلق بأخلاقي و صفاتي (أو) الصوم جزاء نعمائي. 📚 روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، المجلسي‌، محمد تقى ج3 ص226 @Nardebane_feghahat

✳️ الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أجْزی بِه‏ (3) 🔸 عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ فَضْلِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأُمَوِيِّ عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْجَارُودِ عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص‌) قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أَجْزِي بِهِ‌» ✔️ الحديث الثالث: قوله: (و أنا أجزي به‌) على صيغة المعلوم أو المجهول، و على الأول ظاهر، و على الثاني فالمراد أني جزاؤه أو هو جزائي، و الأخير أظهر، فتأمل. 📚 ملاذ الأخيار في فهم تهذيب الأخبار، العلامة المجلسي ج6 ص443 @Nardebane_feghahat

✳️ الصَّوْمُ لِي وَ أَنَا أجْزی بِه‏ (4) 🔹 أقول: رويت من بعض مشايخي: أنه كان يقرأ «أُجزیٰ به» على بناء المفعول أي هو جزاء لنعمي و شكر لها. و ربما يقال: أن المعنى أنا جزاؤه و لا يخفى بعده. 📚 مرأة العقول، علامه مجلسی ج16 ص500 @Nardebane_feghahat

✳️ قربانی‌کردنِ فرزند! ✔️ عنوان باب: إن من نذر أن ينحر ولده لم ينعقد، و يستحب له أن ينحر كبشاً مكانه 🔹 [٢٩٦٦١] ١ـ محمد بن الحسن باسناده عن ابراهيم بن مهزيار ، عن الحسن ، عن القاسم بن محمد ، عن ابان عن عثمان ، عن عبد الرحمن بن أبي‌عبدالله قال : سألت أباعبدالله عليه‌السلام عن رجل حلف أن ينحر ولده، فقال: ذلك من خطوات الشيطان. 🔸 [٢٩٦٦٢] ٢ـ و باسناده عن محمد بن عليّ بن محبوب، عن أحمد بن محمد، عن البرقي، عن النوفلي، عن السكوني، عن جعفر، عن أبيه، عن عليّ عليهم‌السلام انه أتاه رجل فقال: إنّي نذرت ان أنحر ولدي عند مقام ابراهيم عليه‌السلام ان فعلت كذا وكذا، ففعلته، فقال عليّ (عليه‌السلام): إذبح كبشاً سميناً ، تتصدق بلحمه على المساكين. 🔹 أقول: وتقدم ما يدل على عدم انعقاد النذر في المعصية و المرجوح فلذلك حمل الشيخ و غيره ذبح الكبش هنا على الاستحباب. 📚 وسائل الشيعة، الشيخ حرّ العاملي ج23 ص326 #فقه #قربانی @Nardebane_feghahat

❓آيا دختر باكره‌اى را كه بالغ و عاقل و رشيده است، بى‌اذن پدر او مى‌توان متعه كرد؟ ✔️ جواب مرحوم آیت الله بهجت (رحمة الله علیه): بنابر احتياط، تكليفاً بايد از پدر يا جدّ پدرى خود اجازه بگيرد، چون تكويناً مفسده دارد. 🔹 پ.ن: طبق فتوای آیت الله بهجت (ره) اذن پدر «شرط تکلیفی» است، یعنی عقد کردن، بدون اذن پدر حرام بوده ولی عقد صحیح واقع می­‌شود. #فقه @Nardebane_feghahat