مصداقےشدےبراےوعده‌خداوندڪہ:
هرڪس‌ڪه‌من‌اورادوست‌بدارم
میـڪُشم‌وخون‌بهایش‌رامےدهم:)!
#شهیدانہ🌱/ #شهیدنویدصفرے🕊
چله#زیارت_عاشورا
به نیابت از#شهید_نوید_صفری
هدیه به#حضرت_عباس
حاجت روایی شما بزرگواران😍
روز:سوم
ڪانال رسمـے شهیـد نوید صفرے♥️
⊰•🖤⛓💭•⊱
.
یـ‌ہ‌‌‌دردایـےبـ‌ہ‌‌چشـ‌م‌نمیـان!
ولـےسـو؎چ‌ـشم‌رومیگیـرن'🔓'🌱! ›
ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ
ࢪفیق‌ٺاحالاشده
ٺایہ‌قدمےگناه‌بࢪے..'🥀
ولےباخۅدٺ‌بگے
"بےخیال..!🍃
آقام‌مےبینہ‌غصہ‌مےخۅࢪه.."💔
خواسٺم‌بگم..؛✨
اگہ‌چنین‌ٺجࢪبہ‌اےداشٺے..'
دمٺ‌حیدری ڪہ
هم‌دل‌آقاروشادڪردے
هم۱۰قدم‌بہ‌آسمۅن‌نزدیڪ‌ٺࢪشدے
اگرم‌نداشٺے..'
هنوزم‌دیࢪنیسٺ..!
بہ‌دستش‌‌بیار 🙃✌️🏻
#تلنگࢪانہ
🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی 🦋
نویسنده: میم بانو🌸
قسمت_صد_بیست_دوم
بخش_دوم
خاله شیرین با محبت به ما نزدیک میشود و تراور ۵۰ تومانی از کیفش بیرون میکشد و همانطور که دور سر من و سجاد میگرداند میگوید
_ماشالا هزار ماشالا انقدر خوشگل شدید میترسم چشم بخورید .
تشکر میکنم و با محبتی بی ریا صورت خاله شیرین را میبوسم .
سجاد میخندد و خم میشود و قبل از اینکه خاله شیرین فرصت پیدا کند دستش را کنار بکشد ، آن ها را میبوسد .
خاله شیرین اخم تصنعی میکند
_این چه کاری بود مادر میدونی که من بدم میاد .
سجاد دوباره میخندد و آرام پیشانی خاله شیرین را میبوسد .
خاله شیرین هم میخندد و با قدم هایی بلند از ما دور میشود .
نگاه پر از محبتم را به رفتن خاله شیرین میدوزم . سجاد دوباره چشم به من میدوزد ، دهانش را باز میکند اما قبل از اینکه فرصت پیدا کند چیزی بگوید با صدای عمو محمود ، با اکراه از من چشم میگیرد و به عمو محمود میدوزد
_گفتن ۲۰ دقیقه دیگه نوبت ما میشه ، میخواید برید زیارت ؟
سجاد سری به نشانه نفی تکان میدهد
+نه ، میخوایم بریم نماز خونه کار داریم .
بعد رو به پدرم میپرسد
+عیبی که نداره ؟
پدر سر تکان میدهد و لبخند تحسین آمیزی حواله اش میکند
_نه پسرم ، هرجور راحتید .
رو به من میکند و همانطور که به در قهوه ای رنگ ، در گوشه ای از سالن اشاره میکند میگوید
+اونجا نماز خونس ، میاید بریم ؟
لبخند میزنم
_آره حتما
سوالات زیادی در سرم چرخ میخورند اما ترجیح میدهم سکوت کنم و ببینم سجاد میخواهد چه کار کند .
بعد از اینکه ار بقیه بخاطر ترک جمع عذر خواهی میکنیم ، به رحمت از میان جمعیت عبور میکنیم و به نماز خانه میرسیم .
نماز خانه ای ۱۲ متری با مکتی تمیز و قهوه ای رنگ که ۴ زوج در آن مشغول نماز خواندن هستند .
همانطور که نماز خانه را میکاوم میگویم
+من نماز خوندما .
سجاد همانطور که کفش هایش را در می آورد میگوید
_میدونم ، برای کار دیگه ای اینجا اومدیم .
به تابعیت از او کفش های شاده ی نباتی رنگم را در می آورم .
سجاد سریع خم میشود و کفش هایم را بر میدارد و داخل جا کفشی میگذارد .
خجول سر پایین می اندازم و لبخند ملایمی میزنم
+راضی به زحمت نبودم ، خودم بر میداشتم .
لبخند عمیقی میزند و کمی سر خم میکند
_این چه حرفیه ، وظیفس .
این محبت های کوچکش حبه حبه قند در دلم آب میکند ، این نشان میدهد که چقدر برایش عزیز هستم .
دستی به گونه های داغم میکشم و همراه سجاد وارد نماز خانه میشوم .
سجاد ۲ مهر برمیدارد و به گوشه ای اشاره میکند و از من میخواهد که بنشینم .
بعد از نشستن من او عم کنارم مینشیند و یک مهر را جلوی من و دیگری را جلوی خودش میگذارد .
_۲ رکعت نماز شکر بخونیم ، ۲ رکعتم نماز برای سلامتی امام زمان .
بعد نگاه پرسشگرش را به چشم هایم میدوزد و با لبخند مهربانی میگوید
_چطوره ؟
این همه به فکر بودنش را دوست دارم ، دوستت دارم های منهان در کار ها و رفتارش را دوست دارم ، من همه چیز او را دوست دارم ......
+عالیه ، پیشنهاد به این خوبی رو مگه میشه رد کرد ؟
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی 🦋
نویسنده: میم بانو🌸
قسمت_صد_بیست_دوم
بخش_سوم
این همه به فکر بودنش را دوست دارم ، دوستت دارم های منهان در کار ها و رفتارش را دوست دارم ، من همه چیز او را دوست دارم ......
+عالیه ، پیشنهاد به این خوبی رو مگه میشه رد کرد ؟
بعد هر دو می ایستیم و بعد از خواندن نماز هایمان از نماز خانه خارج میشویم و دوباره به جمع میپیوندیم .
در چند دقیقه باقی مانده همراه دختر خاله های سجاد گوشه ای میرویم تا بیشتر آشنا بشویم
یکی از آنها خودش را سلما معرفی میکند ، دختریست با چشم های درشت مشکی و صورتی گرد و سفید که روسری بنفشش آنرا قاب گرفته است
لب هایش کوچک اما درشت هستند و با بینی قلمی اش تناسب دارد .
چهره ای بامزه و لبخندی شیرین دارد .
مانتوی بلد و بنفش زیبایی به تن کرده که اندام لاغرش را زیبا تر نشان میدهد .
دیگری نامش حنانه است ، پوستی سفید و زرد ، لب های نازک و بینی کشیده و لاغر دارد .
چشم های متوسط قهوه ای اش را پشت قاب عینک گردش پنهان کرده است .
صورتش بیضی شکل است و گونه های اناری اش زیباییش را دوچندان کرده اند .
چادر عربی مشکی همراه روسری گلهبی رنگی به تن کرده .
هر دو به شدت شوخ و مهربان هستند .
همانطور که گرم گفت و گو بودیم صدای آشنایی مرا میخواند .
سر بر میگردانم ؛ با دیدن شهریار شادی ام دو چندان میشود .
نگاهی به او می اندازم .
موها و ریش هایش را حالت دار شانه کرده که باعث شده زیباییش دوچندان بشود .
. کت شلوار سرمه ای همراه بلیز آبی روشنی به تن کرده .
سریع به سمت او میروم و لبخند پهنی میرنم
+سلام کی اومدی ؟ چقدر دیر کردی .
آبی آرام چشم هایش را به چشم هایم میدوزد ، لبخند مهربانی میزند
_سلام عروس خانم . شرمنده ، فکر نمیکرد راه انقدر طولانی باشه .
+عب نداره ، هنوز نوبتمون نرسیده .
با شیطنت نگاهش میکنم
+چقدر کت شلوار بهت میاد ، فکر کنم دیگه باید دومادت کنیم .
لبخند ژکندی میزند
_حالا بزار اول تو رو عروس کنیم ، نوبت منم میرسه .
ابرو بالا می اندازم
+عروس شدم دیگه !
_نه هتوز که خطبه دائمی رو نخوندن ، من میترسم سجاد تا اون موقع فرار کنه ، بگو زودتر خطبه رو بخونن ، تا تنور داغه بچسبون .
لب هایم را روی هم میفشارم تا نخندم .
آرام روی بازویش میکوبم و اخم تصنعی میکنم
+باشه شهریار خان ، نوبت منم میرسه .
میخندد و بعد آرام و طولانی پیشانی ام را میبوسد و میگوید
_شوخی کردم ، وگرنه سجاد بهتر از تو رو نمیتونه پیدا کنه .
دوباره لبخند میزنم و بی اختیار اشک در چشم هایم خانه میکنند .
سجاد سریع جلو می آید و با خنده میگوید
_بسه بسه فیلم هندیش نکنید .
بعد دقیق به شهریار نگاه میکند
_داشتی زیر آب منو میزدی ؟
شهریار بلند میخندد
+من غلط بکنم
قبل از اینکه شجاد فرصت پیدا کند چیزی بگوید مرد مسئول میگوید
_خانم رضای و آقای رضایی ، برای عقد تشریف بیارید داخل اتاق .
🌸🌸🌸🌸🌸🌸