صبا زنگ می زند و اصرار می کند. و من باز طفره می روم. حریف نمی شوم انگار. بدتر از حاج صادق مرغش یک پا دارد و بس. سرِ کوچه ایستاده و من پا تند می کنم. - نخوری زمین خوشگله نفس نفس می زنم. چشم غره می روم و او کم صدا می خندد. دستانش دورِ بازوهایم چفت می شود. بیخ گوشم پچ می زند. - قیافه ت عوض شده ها.. بپا چشم نخوری خانم زیبا تکخند می زنم و گمشویی حواله اش می کنم. عقب می کشد و چپ چپ نگاهم می کند. - منو بگو از کی دارم تعریف می کنم! آرنجش را می چسبم و لب می جنبانم. - آخه من که می دونم ولت کنم به چی می رسه. خب.. کجا قراره بریم؟ پاساژ گردی یا ولگردی.. زود بگو تا وقتت تموم نشده. یک.. دو.. سه - خر خودتی عزیزم .. این دفعه رو محالِ بذارم جا خالی بدی. بدو.. بدو تا نزدم تو سرت دستم را می گیرد و دنبال خودش می کشد. #پارت_135 نام رمان :#به_تو_عاشقانه_باختم 📍 کپی با ذکر صلوات برای ظهور و نام نویسنده https://eitaa.com/Noorkariz