🔹 از این رو بازی روانی زمانی اتفاق می‌افتد که اعضای تشکیلات یا سازمان با هدفی خاص، ولی با بیانی دیگر به سراغ مدیر بروند 🔙 و قصدشان در کنار انتقال معانی مشابه در مورد مأموریت‌ها و جایگاه‌هایشان خالی کردن رسمی خودشان به لحاظ روانی نیز باشد. 🔸 چنین انتقاداتی گاهی در یک جلسه مطرح می‌شود و گاهی هم در حضور رهبر تشکیلات و به صورت مستقیم، در مواقعی هم رهبر تشکیلات باید از طرق غیر مستقیم و واسطه‌ای از چنین انتقادهایی مطلع شود؛ ⏪ مثلاً کارمند حرفش را به معاون می‌زند و از آن طریق به گوش شما می‌رسد. 👌 بهترین برخورد با چنین افرادی این است که به آنها مسئولیت‌هایی مرتبط با همان انتقادی که می‌کنند بدهید؛ 📌 اگر خودشان را در آن مسئولیت به خوبی نشان دادند که هدف تشکیلات محقق شده است، ❌ ولی اگر از پس مسئولیت بر نیامدند متوجه می‌شوند که انتقاد بجایی نکرده‌اند.

📌 در تکنیک شناخت خلفی کلید اصلی حل مشکلات تشکیلات بای شناخت و تقسیم کار این است که به منتقد به مجموعه مسئولیت دهید تا خودش را نشان دهد. 👈 در سیره شهدا نیز، نظیر چنین عرصه آفرینی‌هایی مشاهده می‌شود؛ 🌷 به عنوان نمونه؛ ماجرایی از «شهید محراب» نقل می‌کنند؛ که قبرشان در کنار «شهید کاوه» در گلزار شهدای مشهد مقدس است. 🌹 در مورد زندگی این شهید گفته می‌شود؛ که فردی بسیار شجاع جسور و اهل دعوا بوده. 🤨 بطوری که در دوران مدرسه با موتورسیکلت شخصی تا جلوی درب کلاس درسی خود در مدرسه می‌رفته است و کسی از کادر مدرسه نیز جرأت نداشته به او اعتراض کند. 🙈 ضمناً با هر کس دعوا می‌کرد او را کتک می‌زد. ⏪ یک روز در یکی از پارک‌های مشهد مشغول دعوا بود که شهید کاوه او را می‌بیند، 🤼 که با جسارت هرچه تمام‌تر بقیه را می‌زند و بر اطراف دعوا غلبه پیدا می‌کند وقتی مشغول تمیز کردن لباسش بود، 🌷 شهید کاوه جلو رفته و به او می‌گوید: «پیداست که اهل دعوا کردن هستی؟» 👈 محراب می‌گوید: «بله» 👈 کاوه می‌گوید، یک جایی دعوا شده میای بریم اونجا دعوا کنیم ؟!» 😍 خلاصه با شهید محراب قرار می‌گذارد و کاوه، محراب را به جبهه می‌برد.

☺️ در نهایت نیز این فرد به اصطلاح شر شد معاون شهید کاوه، به طوری که کسی باورش نمی‌شد؛ این همان محراب سابق است. 🔚 چنین فردی برای دعوا آمده است و از آن طریق، جذب انقلاب و آرمان‌های آن شده است. 🌐 فعالیت‌های تشکیلاتی باید برای سلیقه‌های مختلف برنامه داشت و عرصه آفرید، نه این که همه را با یک چوب برانیم. ⚛ 💡 به عنوان یک نکته کلی در شناخت خلفی می‌توان گفت: ✳️ «که در مجموعه تشکیلاتی هر کسی بر خلاف رویه معمول که همراهی با ما در امور تشکیلاتی -است- اقدام به انتقاد و مخالفت کرد او را مورد توجه قرار داده و در همان بخشی که انتقاد، دارد به وی مسئولیت دهید. ☝️ با این روش شما به او عرصه‌ای داده‌اید که هم در آن باید تمام توان خود را بروز دهد؛ ↪️ ↩️ تا خود مشمول انتقادات خود نشود و هم مسیر اصلاح امور را مسئولیت‌پذیری و اقدام در هر عرصه‌ای تعریف کرده‌اید که در آن چالش یا ضعف وجود دارد. 🔛 البته در این تکنیک ایجاد آرامش و تبدیل انرژی منفی این نوع افراد به انرژی مثبت نیز وجود دارد.

⚫️ شفاعت همه ی شیعیان ... ▪️الامام الصادق (سلام الله علیه): وتَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِیعَتی الْجَنَّةَ بِأجمَعِهِم؛ 🔸امام صادق سلام الله علیه فرمودند : همه شیعیان من با شفاعت او (حضرت معصومه سلام الله علیها ) وارد بهشت خواهند شد. 📚 بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶

✴️ ۲➖شناخت ایجابی: ⏮ در این نوع شناخت، بدون اقدام ابتدایی از سوی اعضا و با شناخت اجمالی یا تفصیلی که در شما از افراد وجود دارد اقدام به ارائه مسئولیت به ایشان می‌کنید، ❗️اما می‌توان این مسئولیت سپاری را به مدت مشخص و محدودی انجام داد؛ ⏪ به این معنا که از ابتکار مسئولیت سپاری موقت استفاده می‌کنیم، 🔛 در این حالت، علم اولیه به توانمندی‌های افراد سبب می‌شود تا مسئولیتی همجنس با این توانمندی‌ها اما با قدری چالش به فرد بسپاریم. 🔻 اگر از این چالش‌ها استقبال کرد و از عهده مسئولیت به خوبی برآمد، با توجه به موقت بودن آن در مسئولیت اصلی کاری را به وی می‌سپاریم که چالش بیشتری از همان جنس دارد. 🔺 عکس این اقدام نیز قابل تصور است که فرد نتواند از عهده این نوع چالش برآید، 🔙 یا اساساً انسانی چالش گریز باشد. 🔜 در این صورت در مسئولیت اصلی بعدی که به وی واگذاری می‌شود.

👁‍🗨 محتوای کار، بهتر با روحیات او تطبیق خواهد داشت. 🔸 موقت بودن واسپاری این نوع مسئولیت‌ها، سبب می‌شود تا فرصت آزمون و خطای محدود در تشخیص توانمندی‌های افراد در اختیار داشته باشیم. 🔹 ضمن این که فرد نیز در این عرصه‌های متنوع فرصت خواهد داشت تا خود را بهتر بشناسد. 👌 باید توجه داشت که در این روش، مبتنی بر شناخت‌های ایجابی از توانمندی‌های افراد به آنها کار سپاری می‌شود و نه مبتنی بر ابهاماتی که در مورد ایشان وجود دارد.