👈📜 در حديثی ديگر، امامان گذشته را يك‌يك نام می‌برد و به امامت آنان و اين‌كه اطاعت از فرمان‌شان واجب و حتم است، شهادت می‌دهد و چون به نام خود می‌رسد، سكوت می‌كند. 📍شنوندگان سخن امام به‌خوبی می‌دانند كه پس از امام باقرميراث علم و حكومت در اختيار امام صادق است. و بدين ترتيب، هم حق فرمانروايی خود را مطرح می‌سازد و هم با لحن استدلال‌گونه، ارتباط و اتصال خود را به نيای۱ والامقامش علی‌بن‌ابی‌طالب بيان می‌کند.۲☑️ 📕 در ابواب كتاب «الحجه» از كافی و نيز در جلد چهل‌وهفت بحاالانوار از اين‌گونه حديث كه به صراحت يا به كنايه، سخن از ادعای امامت و دعوت به آن است، فراوان می‌توان يافت. 🖇مدرك قاطع ديگر، شواهدی است كه از شبكه گسترده تبليغات امام در سراسر كشور اسلامی ياد می‌كند و بودن چنين شبكه‌ای را مسلم می‌سازد. *اين شواهد، چندان فراوان و مدلّل۳ است. ـــــــــــــــــــــــــ ۱(اجداد: پدران) ۲(الکافی/ ج۱ /ص۱۸۶) ۳(دلل: به دلیل ثابت‌کننده)

➖🔸كه اگر حتی يك حديث صریح هم وجود نمی‌داشت، خدشه‌ای بر حتمٌیت موضوع وارد نمی‌آمد.√ 🎙 مطالعه‌گر زندگی‌نامه نامدَون ائمه از خود می‌پرسید: آيا امامان شيعه در اواخر دوران بنی‌اميه، داعيان۴ و مبلّغانی در اطراف و اَكناف كشور اسلامی نداشتند كه امامت آنان را تبليغ كنند و از مردم قول اطاعت و حمايت برای آنان بگيرند؟ 🤔 در اين صورت، پس نشانه‌های اين پيوستگی تشكيلاتی كه در ارتباطات مالی و فكری ميان ائمه و شيعه به‌وضوح ديده می‌شود، چگونه قابل توجيه است؟ اين حمل وجوه و اموال از اطراف عالم به مدينه؟ اين همه پرسش از مسائل دينی؟ ⁉️⁉️ ⚠️اين دعوت همه‌جاگستر به تشيع؟ و آنگاه اين وجهه و محبوبيت بی‌نظير آل‌علی‌در بخش‌های مهمی از كشور اسلامی؟ ⁉️ و اين خيل انبوه محدثان و راويان خراسانی و سيستانی و كوفی و بصری و يمانی و مصری در گرد امام؟ كدام دست مقتدر، اين‌همه را به‌وجود آورده بود؟ آيا می‌توان تصادف يا پيشامدهای خودبه‌خود را عامل اين پديده‌های متناسب و مرتبط به هم دانست؟ ـــــــــــــــــــــــــ ۴(دعو: دعوت‌کنندگان)

📣👁‍🗨 با اين‌همه تبليغات مخالف، كه از طرف بلندگوهای رژيم خلافت اموی بی‌استثنا در همه‌جا انجام می‌گرفت و حتی نام علی‌بن‌ابی‌طالب به عنوان محكوم‌ترين چهره اسلام، در منابر و خطابه‌ها ياد می‌شد، ⁉️ آيا بدون وجود يك شبكه تبليغاتی قوی، ممكن است آل‌علی در نقاطی چنان دوردست و ناآشنا، چنين محبوب و پُرجاذبه باشند كه كسانی مَحض ديدار و استفاده از آنان و نيز عرضه كردن دوستی و پيوند خود با آنان، راه‌های دراز را بپيمايند و به حجاز و مدينه روی آورند؛ دانش دين را، ‌كه بنا بر عقيده شيعه، هم‌چنان سياست و حكومت است، از آنان فراگيرند و در موارد متعددی بی‌صبرانه اقدام به جنبش نظامی‌ـ و به زبان روايات، قيام و خروج ـ‌ را از آنان بخواهند؟ 🔰 اگر تسليحات شيعه فقط در جهت اثبات علم و زهد ائمه بود، درخواست قيام نظامی چه معنايی می‌توانست داشته باشد؟ 〽️ ممكن است سؤال شود اگر به راستی چنين شبكه تبليغاتی وسيع و كارآمدی وجود داشته، چرا نامی از آن در تاريخ نيست و صراحتاً ماجرايی از آن نقل نشده است؟

👈 پاسخ ـ همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد ـ به‌طور خلاصه آن است که دليل اين بی‌نشانی را 1⃣ نخست در پای‌بندی وسواس‌آميز ياران امام به اصل معتبر و مترقی «تقيه» بايد جست كه هر بيگانه‌ای را از نفوذ در تشكيلات امام مانع می‌شد، 2⃣ و سپس در ناكام ماندن جهاد شيعه در آن مرحله و به قدرت نرسيدن آنان، كه اين خود نیز معلول عواملی چند است. 💢 اگر بنی‌عباس نيز به قدرت نمی‌رسيدند، بی‌گمان تلاش و فعاليت پنهانی آنان و خاطرات تلخ و شيرينی که از فعاليت‌های تبليغاتی‌شان داشتند، در سينه‌ها می‌ماند و كسی از آن خبر نمی‌يافت و در تاريخ نيز ثبت نمی‌شد. 🚨 وقتى از تقيّه صحبت مى‌كنيم، ممكن است بگوييد تقيه متعلق به آن زمانى بود كه دولت مسلطى بر سركار بود و ما هم مخفى بوديم و از ترس او چيزى نمى‌گفتيم. نه، همان وقت هم تقيّه مسئله ترس نبود.

👌«التقیة تُرسُ المؤمن۱»سپر مؤمن است.سپر را كجا به‌كار مى‌برند؟ سپر در ميدان جنگ مورد استفاده قرار مى‌گيرد و به هنگام درگيرى به كار مى‌آيد. 💥 پس، تقيّه در زمينه درگيرى است؛ چون تُرس و حِرز و سنگر و سپر است. ❇️ همان‌وقت هم اين‌گونه بود. وقتى تقيّه مى‌كرديم، معنايش اين بود كه ضربه شمشير را بر پيكر نحس دشمن وارد مى‌كرديم؛ اما طورى كه او نه شمشير و نه دستى كه شمشير را گرفته و نه بلندكردن و نه فرودآمدن آن را ببيند و بفهمد، بلكه فقط دردش را احساس كند. تقيّه این بود.√ ◽️ همين‌طور تقيه مى‌كردند. آنهايى كه در آن‌روز تقيه می‌کردند، آن‌ها مخفيانه و دور از چشم دشمن، در خانه‌هاى پنهان، با هزار ملاحظه و مراقبت، مثلاً اعلاميه تنظيم مى‌كردند، كه وقتى پخش مى‌شد، به‌كلى آبروى نظام را مى‌برد. 🗡 اين كار، مثل ضربه شمشير بود كه وقتى بلند مى‌شد، بر كمر و فرق دشمن مى‌خورد. بنابراين، تقيّه اين بود، يعنى نمى‌گذاشتيم كه دشمن بفهمد چه‌ كارى انجام مى‌گيرد. 👈تقيّه‌كننده پشت سپر تقيه مخفى مى‌شد. معناى تقيّه سپر است و آلان هم همين معنا را مى‌دهد.👉 ــــــــــــــــــــــــــــــ ۱(بحارالانوار/ ج۷۲ /ص۳۹۴)

🌹 قرائت دعای عهد 🍃 «روز هفتم» 🗓شروع چله: ۹۹/۴/۲۲ 📲 @Organizational_Work

🔹آیت‌الله‌حائری‌شیرازی🔹 💭 فرض کنید که شما چهارصد نفر باشید و هرکدام یک کاسه آب داشته باشید. 🚫 اگر من دست آلوده و نجس خود را به هر‌یک از این چهارصد کاسه بزنم، آن کاسه نجس می‌شود؛ 💧⛲️اما اگر شما این چهارصد کاسۀ آب را در حوضی بریزید و من دست نجس و آلوده‌ام را به آن آب بزنم، نه‌تنها آب نجس نمی‌شود، که دست من هم طاهر می‌شود.✔️ ⚡️ هرکدام از ما نیز اگر آلودگی داشته باشیم، وقتی در جمعی قرار بگیریم که با هم مرتبط‌اند، آن آلودگی برطرف می‌شود.💖 👌✅ اگر کسی غفلت داشته باشد نیز غفلتش برطرف می‌گردد. 👿 اما اگر شیطان دل‌هایتان را از همدیگر جدا کرد، دلتنگی ایجاد کرد و شما را کاسه‌کاسه کرد، یک دست ناپاک که به آن بزنند، آن را نجس می‌کند؛× 🔷 درصورتی‌که، وقتی همه به هم وصل شوند و «کُر» درست شود، دیگر نجس نمی‌شود. 🔹#حضور_در_جماعت 🌸@Organizational_Work

تبليغ و بيان احكام دين به شيوه فقه شيعی: ➖🔹 اين نيز يك خط روشن در زندگی امام صادق‌(ع) است؛ به شكلی متمايزتر و صريح‌تر و صحيح‌تر از آنچه در زندگی ديگر امامان می‌توان ديد؛ تا آنجا كه فقه شيعه «فقه جعفری» نام گرفته است و تا آنجا كه همه كسانی كه فعاليت سياسی امام را ناديده گرفته‌اند، بر اين سخن هم داستان‌اند كه امام صادق‌ علیه‌السلام وسيع‌ترين ‌ـ‌ يا يكی از وسيع‌ترين ـ‌ حوزه‌های علمی و فقهی زمان خود را دارا بوده است. ⚜ در این میان، چیزی که از نظر بیشترین کاوش‌گران زندگی امام پوشیده مانده است، مفهوم سیاسی و متعرضانه این عمل است و ما اکنون به آن می‌پردازیم. 💠 مقدمتاً بايد دانست كه دستگاه خلافت در اسلام، از اين جهت با همه دستگاه‌های ديگر حكومت متفاوت است كه اين فقط يك تشكيلات سياسی نيست؛ بلكه يك رهبری سياسی مذهبی است.