🌀 ما ادراک ثابتی از #هویت_شخصی خود در طول عمرمان داریم، حال آن‌که بدن‌مان با گذر زمان دچار تغییرات کلی شده و پس از چندسال تمام سلول‌هایش تجدید می‌شوند. پس هویت شخصی باید چیزی غیر از بدن باشد. این خلاصه استدلالی دوئالیستی و مشهور علیه #فیزیکالیسم است. 🌀 فیزیکالیست‌ها در پاسخ بر ارگانیک بودن بدن تأکید دارند که به کل وجود آن از تولد تا مرگ، وحدت و استمرار می‌بخشد. به بیان ایشان، #اینهمانی نفس با بدن بمعنای اینهمانی نفس با تکّه زمانی خاصی از بدن نیست؛ بلکه بمعنای اینهمانی با ارگانیسم بسط‌یافته در طول زمان است و وحدت آن نیز با اتصال فیزیولوژیک حفظ می‌شود. (See: Kim, 2010, Philosophy of Mind, 3rd edition, p.26) 🌀 این ویدیو👆 یک آزمون فکری و یک دیدگاه فیزیکالیستی در تبیین هویت شخصی ارائه می‌کند که شبیه استدلال فوق است. 🌀 البته دیدگاه #ملاصدرا درباره #حرکت_جوهری نفس نیز بنحوی با اشکال هویت شخصی مواجه بوده و پاسخی مشابه (اتصال وجودی برمبنای اصالت وجود) ارائه می‌دهد. #دوئالیسم کلاسیک دوجوهری (سینوی - دکارتی) اما بدلیل تبیین نفس بعنوان جوهر مستقل ثابت، اشکال هویت شخصی را علیه #مادی‌انگاری مطرح می‌کرد. مهم‌ترین مباحث فلسفی درباره ذهن/نفس و علوم شناختی را این‌جا ببینید: @PhilMind