🔥 همایش بین‌المللی فلسفه ذهن با تمرکز بر مسئله آگاهی به همت انجمن مغز و فلسفه ذهن دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و با حمایت ستاد توسعه علوم شناختی برگزار شد. 🗓 در این رویداد که از 29 بهمن آغاز شده و تا 3 اسفند ادامه دارد، اساتید برجسته داخلی و خارجی به ارائه 41 مقاله می‌پردازند. همایش طی سه روز حضوری و دو روز مجازی برگزار شده و با استقبال شایانی از سوی علاقمندان مواجه گردید. 📣 مهمانان خارجی حاضر از مرکز مطالعات آگاهی موسکو و دانشگاه دولتی موسکو به ارائه 5 مقاله مختلف و 1 معرفی مرکز مطالعات آگاهی پرداختند. همچنین اساتید مطرح این حوزه از آمریکای شمالی و اروپا طی دو روز مجازی (یکشنبه 29 بهمن و پنجشنبه 3 اسفند)، به ارائه 9 مقاله همراه با پرسش و پاسخ می‌پردازند. 💥طرح مباحثی از حوزه‌های پزشکی و فیزیک و نوروساینس و ... در کنار فلسفه، منجر به شکل‌گیری برخی مباحثات و گفتگوهای بینارشته‌ای شد که جذابیت زیادی برای عموم مخاطبان داشت. 🚩 فایل سخنرانی‌ها و اسلایدهای ارائه شده در رویداد بزودی از طریق کانال‌های فلسفه ذهن (@philmind) و انجمن مغز (@mindphilosa) منتشر و در اختیار عموم علاقمندان قرار خواهد گرفت. @PhilMind

📣 هسته پژوهشی فلسفه ذهن و علوم شناختی و انجمن فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی برگزار می‌کند: 🟢 سمینار «ذهن‌شناخت» ✅ با ارایه اساتید فلسفه ذهن و علوم شناختی 🗓 ۹ اسفند ۱۴۰۲ ⏰ ۸:۱۵ تا ۱۹:۳۰ 📍دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مکانیک، سالن شورا 📌 هزینه ثبت‌نام: ۴۰۰ هزار تومان 💢💢 این سمینار برای دانشجویان ۲۰۰ هزار تومان است 📌لوکیشن: https://maps.app.goo.gl/E6LRPUZw1x8TzofD8 ✅ برای اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام از طریق لینک زیر اقدام کنید: 🌐https://evnd.co/UX854

🔥دومین مدرسه زمستانی فلسفه ذهن توسط هسته فلسفه ذهن «موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» با همکاری دانشگاه ادیان و مذاهب و با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی برگزار می‌شود. 📋تاریخ: دوشنبه و سه شنبه 7 و 8 اسفند 📣 جهت شرکت در دوره بصورت مجازی به لینک زیر مراجعه نمایید (کد ورود22) https://el.urd.ac.ir/lms/index.php?option=com_bigbluebutton&view=meetingview&id=3274 همچنین جهت ثبت نام به سایت دانشگاه ادیان مراجعه کنید. 📍مکان: دانشگاه ادیان و مذاهب، سالن شهید بهشتی

👇 🧩 سال‌هاست که با غلبه رویکرد محاسباتی در #علوم_شناختی، فرآیندهای انتزاعی محاسبات بعنوان زمینه تولید هوش و آگاهی به رسمیت شناخته شده و نزد بسیاری از دانشمندان و محققان این حوزه، ماده سازنده سیستم پردازشگر از اهمیت و‌ موضوعیت چندانی برخوردار نبوده است. استراتژی ساخت #هوش_مصنوعی با پیاده‌سازی #پردازش_اطلاعات بر روی سیستم‌های دیجیتالی و تراشه‌های الکتریکی و ... از همین دیدگاه نشأت گرفته است. 🧩 اما با وجود موفقیت‌ها و پیشرفت‌های کاربردی، ناکامی سیستم‌های محاسباتی در ارائه خروجی‌های شبیه انسان و چالش‌های نظری که در این‌باره قوت گرفته است، اهمیت دیدگاه‌های بیولوژیکی را توسط برخی صاحبنظران روی میز گذاشته است. سیستم‏های هوش مصنوعی در توسعه‏های اخیر بدنبال جایگزینی معدنی برای اجزای بیولوژیک آگاهی،‌ شبکه‏های مصنوعی عصبی بجای نورون‏های سلولی، و منطق فازی منعطف بجای دستورالعمل‏های مبتنی بر پروتئین و DNA هستند تا بر متریال سازنده سیستم نیز تمرکز کنند. (Pagel & Kirshtein, 2017, Machine Dreaming and Consciousness, p.30) 🧩 موضوعیت #زیست_شناسی در هوش مصنوعی البته می‌تواند به معانی مختلفی مورد بحث قرار گیرد. اگر منظور از پایه بیولوژیک آگاهی صرفا در حد جریان الکتروشیمیایی موجود در شبکه‌های نورونی باشد، شاهد استراتژی حداقلی برای تامین هوش مصنوعی شبه بیولوژیک خواهیم بود که فقط در پی جاسازی ماده شیمیایی حامل جریان الکتریکی در شبکه‌های مصنوعی است. اما چنانچه ساختار مولکولی و ژنتیک مغز نیز در تولید #آگاهی نقش داشته باشد، چالش‌های عمیق‌تری پیش روی مهندسان #AI خواهد بود. 🧩 مقاله مهمی که سه ماه پیش توسط محققان دانشگاه هایدلبرگ آلمان در محله #نیچر به چاپ رسید، نشان داد که مخچه با ساختار مولکولی و ژنتیکی خود در برخی توانایی‌های شناختی مرتبه بالاتر انسان دخالت دارد. در حالی‌که غالب دانشمندان، مخچه را بدلیل عدم وقوع پردازش اطلاعات در آن، دارای نقش خاصی در تولید آگاهی نمی‌دانستند. یافته‌هایی از این دست ضمن نوعی شیفت پارادایمی در #نوروساینس و هوش مصنوعی، چالش مهمی را نیز روی میز می‌گذارد: #ژنتیک و #DNA سلول‌های نورون طبیعی را چگونه می‌توان بنحوی مصنوعی زمینه‌سازی کرد؟ آیا صرف منطق فازی می‌تواند محقق‌کننده چنین هدفی باشد؟ 🧩 به هرحال اما نکته قابل توجه اینست که رویکرد #پیوندگرایی (#Connectionism) با تاکید بر محاسبات توزیع‌شده و پردازش موازی اطلاعات، و همچنین رویکرد #بدنمندی (#Embodiment) با تمرکز بر بدن و مواجهه مکان‌مند سیستم حسی- حرکتی با محیط، بصیرت‌های ناشی از پژوهش‌های بیولوژیک آگاهی را جدی نمی‌گیرند و بنظر می‌رسد باوجود فواید بزرگ کارکردگرایانه، در ساخت و تولید #آگاهی_مصنوعی با ابهامات و تردیدهای جدی مواجه هستند. @PhilMind

🌀 دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی برگزار می‌کند: 💢 سلسله نشست‌های «فلسفه هوش مصنوعی» نشست پنجم موضوع نشست: 🔻 آینده هوش مصنوعی 👤 ارائه‌کننده: دکتر بهروز مینایی استاد دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران 🗓 سه‌شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ ⏰ ساعت ۱۰:۱۵ تا ۱۲ 📍 قم، ابتدای جاده قدیم تهران، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، دانشکده مهندسی، سالن اجتماعات 📌 https://balad.ir/p/POi01R3IoFzLRV 🔵 لینک شرکت در جلسه به‌صورت برخط: 🔗 http://vroom.cysp.ir/a 🔴 پخش زنده مستقیم رویداد از سایبرنما: 🔗 http://tv.cysp.ir

☘️ #ملاصدرا نفس و #آگاهی را مختص حیوانات و انسان‌ها دانسته و در موارد متعدد تاکید کرده که جمادات (و نباتات) بدلیل غیبت هر جزء از اجزاء دیگر، فاقد علم و ادراک هستند. او تنها نوعی شعور لمسی برای نباتات قائل شده که در نظر برخی مفسران #حکمت_متعالیه می‌تواند به وجود نحوه‌ای علم و ادراک در گیاهان نیز تفسیر شود. اما در هر صورت نفس مجرد را تنها برای حیوان و انسان ثابت کرده و بر نفی علم و آگاهی از جمادات تصریح دارد. 🍁 این موضع البته نزدیک به دیدگاه غالب فیلسوفان مسلمان در طول تاریخ بوده و طبیعتاً نافی #پنسایکیزم و وجود ادراک و آگاهی در همه موجودات است. اما نکته این‌جاست وی در جلد هشتم اسفار و آن هم ذیل عنوان «فی اللمس و احواله»، پس از بیان این‌که ادراک در نبات و جماد هم وجود دارد و ادعای این‌که چنین دیدگاهی با مبنای او در باب علم (حضور صورت مجرد نزد مجرد) منافاتی ندارد، ادامه می‌دهد: «پس جسمانیت مانع صورت وحدانی که قابل حیات باشد، نیست. به شرط آن‌که دچار تضاد [در عناصرش] نباشد؛ همان‌طور که افلاک این‌چنین‌اند [طبق دیدگاه قدما که برای افلاک نیز قائل به نفس و ادراک بودند] و بدلیل عدم تضاد و تفاسد، حیات نطقی (عقلی) دارند. [منظور صرف حیات زیست‌شناختی نیست؛ بلکه حیات نطقی و ادراک عقلی را مطرح می‌کند]. پس گیاهان نیز بدلیل آن‌که تضاد در عناصر آن‌ها شدید نیست، بعید نیست که قوه شعور ضعیف متناسب با خودشان را داشته باشند». 🌕 صدرا در ادامه توضیح می‌دهد که بر اساس مبنای فلسفی خویش که وجود را مساوق و هم‌مصداق با علم و حیات می‌داند، لاجرم باید به چنین دیدگاهی ملتزم گردد: «چگونه این‌طور نباشد؛ در حالی‌که وجود با مراتب مختلفش در نظر ما عین علم و شعور (با مراتب مختلفش) است؟ و به همین دلیل است که عارفان الهی اعتقاد دارند تمام موجودات آگاه نسبت به پروردگارشان هستند و همان‌طور که قرآن می‌فرماید بر پروردگارشان ساجدند». البته وی تأکید مجدد دارد که این علم و ادراک و شعور دارای مراتبی از شدت و ضعف است (مانند خود مراتب وجود) و هرچه وجود از شوب عدم رهاتر باشد (مرتبه بالاتری داشته باشد)، ادراکات او نیز تمام‌تر و شدیدتر است. بنابراین سطح شعور و ادراک نباتات را ضعیف باید دانست.   🔻برخی شارحان برای توجیه تفاوت نظر مؤلف گفته‌اند چه بسا دیدگاه اصلی او در این موضع بیان شده و سایر موارد که نافی ادراک و علم از جمادات بود، از باب همراهی با دیدگاه جمهور فلاسفه بیان شده است. اما در شرایطی که بحث ذیل اتحاد عالم و معلوم، و نیز مباحث #تجرد_نفس و ... هماهنگ با دیدگاه عموم فیلسوفان بوده و اکنون ذیل عنوانی فرعی و در خلال بحثی حاشیه‌ای بر این نکته تصریح شده، بیشتر نوعی ناهماهنگی درونی را بازتاب می‌دهد. علامه طباطبائی در حاشیه بر همین موضع از جلد هشتم اسفار (ص۱۶۴)، نظر اخیر صدرالمتألهین را تقویت کرده و تلاش می‌کند برای تأیید وجود جنبه‌ای مجرد در اشیاء مادی، استدلال و تبیینی ارائه دهد؛ هرچند که کار شاقی است و با تصریحات سابق صدرا نیز در تضاد است. حاجی سبزواری اما اعتقاد دارد: «در این کلام صدرالمتألهین، جنبه‌های مختلفی از مسامحه وجود دارد که بر کسی که اصول سابق در مباحث عاقل و معقول را به یاد داشته باشد، مخفی نیست ...». @PhilMind

📚#معرفی_کتاب 📙 «اراده آزاد و آگاهی» ۲۱۰صفحه مجموعه مقالات که توسط آکسفورد در ۲۰۱۰ بچاپ رسیده است. 📘در این کتاب ۱۲مقاله از نویسندگان مختلف ارائه شده. دونالد در مقاله اول بر محوریت فرهنگ و اجتماع در ساختن آگاهی و #اراده_آزاد تاکید دارد. بامیستر اما در مقاله دوم، این‌دو را محصول فرآیند تکامل می‌داند. 📗مِل در مقاله بعد با طرح مفهوم تجربی «تصمیم آگاهانه»، ریشه مهم تردید درباره اراده آزاد را بچالش می‌کشد: این اعتقاد که تصمیمات و قصدهای آگاهانه با تولید اعمال آشکار سروکار ندارند. 📕وهز در مقاله بعد اراده آزاد را بمثابه کارکرد اجرایی، عملیاتی می‌کند: هدف‌گرا و جهت‌ده رفتارهای آتی و مشمول انتخاب عقلانی و خودکنترلی. هولتون اما در مقاله بعدی، اراده آزاد را غیرمعقول می‌داند. چه بمعنای تجربه‌ای درونی، چه بمعنای ویژگی‌ای که به هنگام مسئولیت اخلاقی به افراد نسبت بدهیم، و چه بمعنای توانایی برای رفتار بنحوی دیگر. 📒شولر در مقاله آخر ۳دیدگاه مهم را معرفی می‌کند: «تعین‌گرایی» که اراده آزاد را توهم می‌داند، «سازگارگرایی» که اراده آزاد و تعین آن را سازگار می‌داند، و «آزادی‌گرایی» که فقط به وجود اراده آزاد اعتقاد دارد. و توضیح می‌دهد که چرا دانشمندان بسمت این ادعا رفته‌اند که علم را حامی دیدگاه اول ببینند. @PhilMind

📣 قابل توجه دوستانی که پیگیر فایل‌های همایش بین‌المللی فلسفه ذهن بودند👇 💥صوت‌های ارائه مقالات همایش در کانال تلگرام با همین آیدی بارگذاری شده است: https://t.me/PhilMind متاسفانه بدلیل محدودیت سقف حجم ۵۰ گیگ، امکان بارگذاری در کانال ایتا وجود ندارد.

#پساانسان و #پساانسان‌گروی 🔆 اگر انسانی را آنقدر تغییرات فناورانه دهند که دیگر نتوان او را متعلق به گونۀ انسان متعارف دانست، و به میزان کافی تفاوت در توانایی‌ها و وضعیت بدنی‌اش نسبت به انسان‌های معمولی حاصل آید که بتوان او را در طبقۀ مجزای مخصوص به خود قرار داد، موجودی پدید می‌آید که با تعبیر #پساانسان (#posthuman) بدان اشاره می‌کنند. بر این اساس پساانسان موجودی است که پیشتر انسان بوده است، اما وضعیت فیزیکی و شناختی‌اش به میزانی تغییر یافته است که به‌کلی باید گونۀ دیگری به شمار رود. ازآنجاکه شیوه‌ها و انواع چنان تغییری بی‌شمارند، تنها یک نوع مشخصی از پساانسان وجود نخواهد داشت و بلکه بی‌شمار گونه از پساانسان‌ها قابل تصور است. پساانسان، در صورتی که موجود شود، تنها سابقۀ انسان بودن داشته است، و ممکن است برخی یا بسیاری از نشانه‌ها و آثار تاریخی و تکاملی نوع انسانی را نداشته باشد، و اکنون دیگر انسان نیست. 🔆 پساانسان‌گروی شیوۀ جدیدی از فهم شخص انسانی در ارتباط با جهان طبیعی به‌صورت کلی است. نظریۀ پساانسان‌گرایانه در پی از میان برداشتن مرزهای سنتی میان انسان، حیوان و فناوری است. پساانسان‌گروی دوگانه‌های مرسوم انسان-ناانسان، فرهنگ-طبیعت و انسان‌گروی-ضدانسان‌گروی را رد و انکار می‌کند. 🔆 پساانسان‌گروی از ایدۀ انسان و انسان‌محوری عبور می‌کند و انسان را دارای وضعیت ممتاز اخلاقی، وجودشناختی و قانونی نمی‌انگارد، بلکه آن را همتراز با دیگر اشیای جهان می‌نگرد. شکل‌گیری ایدۀ پساانسان‌گروی از نتایج پیشرفت‌‌های علم حیات (the science of life) است. علم حیات نشان داد خصائصی که پیشتر مختص نوع انسانی شمرده می‌شد، به دیگر اشیا هم نسبت داده می‌شوند و مختص انسان نیستند. مطابق پساانسان‌گروی، دیگر نباید انسان را تافتۀ جدابافته دید. 🔆 پساانسان‌گروی بر پیشرفت‌های علمی، که مرزهای انسان و دیگر موجودات زنده را کم‌رنگ کرده است، توسعۀ فناوری‌های جدید ازجمله هوش مصنوعی، و تغییر نگرش به انسان در فلسفۀ پسامدرن متکی است. 🔆 مبنای ایدئولوژیک پساانسان‌گروی رد و انکار انسان‌محوری (anthropocentrism) اخلاقی و زیست‌شناختی است، اما #تراانسان‌گروی ایده‌هایی را از عصر روشنگری به ارث برده و بر انسان متمرکز است، و هدفش تغییر و ارتقای خصوصیات انسان است از راه اصلاح‌های زیست‌شناختی، فناورانه و شناختی. تراانسان‌گروی در پی غلبه بر قیود فیزیکی و شناختی انسان است، اما پساانسان‌گروی می‌کوشد بر انسان‌گروی غلبه کند و از ایدۀ انسان فرارود. بنابراین تراانسان‌گروی تقویت انسان‌گروی است، اما پساانسان‌گروی به بحران انسان‌گروی توجه می‌کند. 🖋️رضا درگاهی‌فر 📘Hopkins P. D. (2012) “Transhumanism”, in: Chadwick, Ruth (ed.) (2012). Encyclopedia of Applied Ethics. 📕Bolter, J.D. (2016). Posthumanism. In The International Encyclopedia of Communication Theory and Philosophy. 📗Merzlyakov, S.S. (2022). Posthumanism vs. Transhumanism: From the “End of Exceptionalism” to “Technological Humanism”. @PhilMind

📣 اطلاعیه‌ی دوم: فهرست جمعی استادان 💎 جامعه علوم اعصاب علامه حلی (HNS) برگزار می‌کند؛ 🔰 دومین کنگره علوم اعصاب علامه حلی تهران 📌 زمان: ۱۸ ام و ۱۹ ام مرداد ماه ۱۴۰۳ 📌 نوع رویداد: حضوری 📤 برای حضور یا ارسال مقاله، به پایگاه اینترنتی رویداد مراجعه کنید. 🔗 https://neuro.helli.ir #HNC2024 #HelliNeuroscienceSociety #HNS