#نشـانہ_هاےشگـفت_انگـیزاخـرالـزمـان
#بـرسی_نشــانہ_هاےظهـور
#نشـانہ_هاےزمـانی_اخـرالزمان
#قسمـــت_سـوم
🍂🌼((آخر)) به بخش پایانی هر مجموعه گفته می‌شود و ((زمان)) در لغت، بر وقت کم یا زیاد اطلاق می‌گردد از آن جا که مفهوم ((آخر نسبی )) است و در تاریخ‌ِ انقراض دنیا، اختلاف فراوانی وجود دارد و قرآن نیز از تعیین وقت مشخص برای آن پرهیز کرده و لقمان، 31 و 34، احزاب، 33 و 63، و زخرف، 43 و 85، محدودة آن، به دقت قابل اندازه‌گیری نیست; با این حال، با استفاده از روایات، بعثت پیامبر خاتم را می‌توان سرآغاز دورة ((آخر الزمان)) دانست.
🔹البته در بیش‌تر روایات، آخر الزمان به دورة پایانی که به ظهور حضرت مهدی نزدیک باشد، اطلاق شده است. پایان نبوت و آمدن آخرین شریعت الهی که با ظهور پیامبر اکرم‌تحقق یافت، نخستین نشانة پایان تاریخ به شمار می‌رود; از این رو مفسران، مقصود از نشانه‌های قیامت را در آیة: "فَهَل‌ْ یَنظُرُون‌َ إِلآ السَّاعَة‌َ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَة‌ً فَقَدْ جَآءَ أَشْرَاطُهَا;(محمد،18)🌼
🔹آیا آنها جز این انتظار دارند که قیامت ناگهان فرا رسد، در حالی که هم اکنون نشانه‌های آن آمده است. بعثت پیامبر اکرم‌دانسته‌اند که نسبت به عمر جهان، فاصلة بسیار کمی تا قیامت دارد.
🔹در آخرالزمان، وقایع فراوان دیگری نیز، پیش‌بینی شده که بیش‌تر به دورة پایانی آن (مقارن با ظهور حضرت مهدی علیه السلام مربوط می‌شود. نتیجه آن که:🌼
🔹الف ـ آخرالزمان، امری نسبی است و زمان بعثت پیامبر اکرم‌تا پایان جهان را نسبت به عمر جهان، در نظر گرفته‌اند.🌼
🔹ب ـ زمان بعثت پیامبر اکرم، آغاز آخر الزمان است، اما این که چقدر طول می‌کشد و پایان آخرالزمان کی خواهد بود، مشخص نیست
🔹ج ـ در قرآن کریم اگرچه به مدت و زمان آخرالزمان تصریح نشده است، اما از نشانه‌ها و حوادثی که قرآن بیان فرموده، می‌توان به دورة پایانی آخرالزمان که مقارن با ظهور حضرت مهدی علیه السلام است پی برد. در این جا به چند مورد از آن وقایع اشاره می‌کنیم:🍂🌼
#ادامه_دارد...
~
📋مـطالـب کـانـال را بـراے دوسـتان وگـروهـهاے خـود ارسـال کنـــــید 🌹
~
⛅️ أللَّھُمَ عـجِـلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج ⛅️
🦋کانال زلال سخن🦋
╔══════╗
@zolalesokhan \
╚.🔘.═══.🔘.╝
بررسی آخرالزمانی #زلزله های پی در پی :
بررسی آخرالزمانی #زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
#قسمت_سوم
ادامه...
بی‌گمان، امام علی(عليه‌السّلام) در این روایت از روی‌دادن آشوبهایی یکساله میان نیروهای اعرج کندی از لیبی و نیروهای اصهب مروانی از جزیرۀ عراقی و نیروهای عثمان سفیانی از سوریه خبر داده است، و از برخی احادیث اسلامی بهره گرفته می‌شود که آشوبها در میان پرچمداران سه‌گانه از ماه صفر پیش از قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) آغازیده می‌شوند، و در صفر پس از قیامش پایان داده می‌شوند.
شَهْر پسر حَوْشَب گفته است: ... در صفری از صفرها هر بسیارزورگویی در جایگاه گردآمدن رودها کشته می‌شود(17).
چنین می نماید که این حدیث از سخنان پیامبر(صلّى‌الله‌عليه‌وآله) باشد، اگرچه شهر تابعی پسر حوشب آن را به وی نسبت نداده است.
مقصود از «صفری از صفرها» در این روایت، صفری است که در پیِ محرّمی می‌آید که امام مهدی(علیه‌السّلام) در آن ماه در مکّه قیام می‌کند، و مراد از «جایگاه گردآمدن رودها»، سرزمینهای میان دو رود دِجْلَه و فُرات و پیرامون آن دو می‌باشند که کشتارگاه بسیاری از بسیارزورگویان در آخرالزّمان‌اند.
ابو بَصِیر از ابو عبدالله-صادق-(عليه‌السّلام) روایت کرده و گفته است: از او در بارۀ رجب پرسیدم؟ فرمود: آن ماهِ یادآوری است که عربهای روزگار نادانی آن را بزرگ می‌داشته اند، و آن را ماه ناشنوای خدا می‌نامیده‌اند(18). گفتم: شعبان؟ فرمود: کارها در آن شاخه شاخه می‌شوند. گفتم: رمضان؟ فرمود: ماه خدا است، و در آن به نام زمامدارتان و نام پدرش بانگ زده می‌شود. گفتم: پس شوّال؟ فرمود: کار گروه در آن پراکنده می‌شود. گفتم: پس ذی قعده؟ فرمود: در آن می‌نشینند(19). گفتم: پس ذی حجّه؟ فرمود: آن ماهِ خون است. گفتم: پس محرّم؟ فرمود: در آن حلال حرام، و حرام حلال‌کرده می‌شود. گفتم: صفر و ربیع؟ فرمود: در آن دو رسوایی‌ای سخت زشت و کاری بزرگ است. گفتم: جمادی؟ فرمود: در آن گشودن است از آغازش تا پایانش(20).
بنا بر آن‌چه هویداست، مراد از «کارها» در این حدیث، کارهای بنی عبّاس می‌باشد، و «زمامدارتان» همان امام مهدی(عليه‌السّلام) است، و مقصود از «گروه»، فرمانروایان بنی عبّاسی‌اند که در آخر الزّمان بر بخشی از سرزمینهای مشرق چیره می‌شوند.
در پایان این گفتار برای شما روشن می‌کنم که بنا بر برخی روایات اسلامی، در آخر الزّمان، میان مردم، به ویژه مسلمانان، آشوبها و جنگهایی آشکار می‌شوند که دوازده سال پایدار می‌مانند، و آشوبها و جنگهایی که در آستانۀ قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) از صفر تا صفر روی می‌دهند، از دنباله‌های همان آشوبها و جنگهایی‌اند که پیشتر در بازه‌ای یازده‌ساله پدیدار شده‌اند، و جدایی میان اینهای واپسین و آنهای سپری‌شده آن است که اینها سخت، پایدار و ناگسستنی‌اند.
از بَزَنْطِی روایت شده است که رضا(علیه‌السّلام) فرمود: پیشاپیش این کار کشتاری بسیار ریشه‌برانداز(21) است. گفتم: بسیار ریشه‌برانداز چیست؟ فرمود: پایداری است که سست نمی‌شود(22).
مقصود امام رضا(علیه‌السّلام) از سخنش: «این کار»، قیام امام مهدی(علیه‌السّلام) می‌باشد.
---------------------------------------------------------
1. بی‌گمان، در برخی روایات اسلامی آمده است که «حسین(علیه‌السّلام) از فاطمه(علیهاالسّلام) و از هیچ زنی شیر نخُرد»، در هیچ روایت و تاریخی یافت نمی‌شود که عبدالله پسر بشّار و امام حسین(علیه‌السّلام) از یک پستان شیر خُرده باشند، مگر در این سخن، و شاید مراد گوینده‌اش آن باشد که آن دو را یک دایه پرورش داده است.
2. الصراط المستقیم، ج 2، ص 285، ب 11، ف 11 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
3. در همۀ نسخه‌های چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «صوت» یافت می‌شود که سازگار با آن‌چه در المستدرك علی الصحيحين آمده است، به «موت» اصلاح و ترجمه گردید.
4. الفتن، ص 149، الجزء 3، ح 611 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
5. در همۀ نسخه‌های چاپی الفتن نزد ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «يبتدأ» یافت می‌شود که به «یتبدّی» اصلاح و ترجمه گردید.
6. الفتن، ص 148، الجزء 3، ح 609 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
7. الفتن، ص 152، الجزء 3، دنبالۀ ح 620 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
8. در نسخۀ چاپی الفتن پشتوانۀ ما، در نوشتار عربی حدیث، در این‌جا «ذي قریات» یافت می‌شود که به «ذي قربات» اصلاح و ترجمه گردید.
9. میان دو کروشه از افزوده‌های ما است که آن را از روایت دیگری مانند این روایت که در «الفتن، ص 196، الجزء 4، ح 801» آمده است، گرفته و ترجمه کرده‌ایم.
10. میان دو کروشه از افزوده‌های ما است.
11. الفتن، ص 198، الجزء ۴، ح 806 (ترجمۀ سیّد سلیمان مدنی تنکابنی).
#قسمت_سوم
#ماه_صفر #صفر
#جنگ_یکساله
ادامه...
بررسی آخرالزمانی زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
معرفی و ویژگی های سفیانی ۳ :
#قسمت_سوم
#سفیانی
#قرقیسیا
نبرد بزرگ قرقيسيا
در روايـات مـربـوط بـه سـفـيـانى ، جنگ قرقيسيا كه در مرزهاى سوريه ـ عراق ـ تركيه بوقوع مى پيوندد حادثه اى خارج از روال طبيعى جنبش سفيانى و حوادث زمان ظهور بنظر مـى رسـد.. از ايـن رو هـدف اصـلى سـفيانى از جنگ عراق سلطه يافتن برآن كشور و ايجاد مـقـاومـت در بـرابـر نـيروهاى ايرانى و زمينه سازان ظهور حضرت ، كه از مسير عراق به سـوى سـوريـه و قـدس پـيش مى روند خواهد بود. ولى در راه عراق در اثر حادثه عجيبى جـنگ قرقيسيا رخ مى دهد و آن حادثه پيدا شدن گنجى در مجراى فرات و يا نزديك مجراى رود فـرات اسـت . بـطوريكه عده اى از مردم براى دست يافتن به آن ، دست به تلاش مى زنند و آتش جنگ بين آنها شعله ور مى شود و بيش از صدهزار تن از آنها كشته مى شوند و هـيـچـيـك بـه پيروزى قطعى نمى رسند و به آن گنج دست نمى يابند. بلكه همگى از آن منصرف شده و به مسائل ديگر مشغول مى شوند.
مـنـطـقـه قـرقـيـسـيـا بـطـورى كـه در مـعـجـم البـلدان آمـده ، شهر كوچكى است در نزديكى مـدخـل نهر خابور در رود فرات و امروز خرابه هاى آن نزديك شهر ((ديرزور)) سوريه قـرار دارد و نـزديك مرزهاى سوريه ـ عراق است و به مرزهاى تركيه ـ سوريه نيز نسبتا نزديك مى باشد.
((هـمانا خداوند، در قرقيسيا سفره پر از طعامى دارد كه سروش آسمانى از آن خبر مى دهـد و نـدا مـى كـنـد اى پرندگان آسمان و اى درندگان زمين بشتابيد براى سير شدن از گوشت تن ستمگران ))
ايـنـكـه صـحـنـه نـبـرد قـرقـيـسـيا به خوان و سفره الهى توصيف شده از اين جهت است كه درگـيـرى سـتـمـگـران بـا هـم و ضـعـيـف كـردن نـيـروهـاى يـكـديـگـر از تـقديرات خداوند مـتـعـال اسـت كه به شكست آنها بدست حضرت مهدى (عليه السلام ) كمك مى كند. از اين رو سـفـيـانـى بعد از اين جنگ وارد عراق مى شود در حاليكه بخشى از نيروهاى خود را از دست داده است ، ايرانيان زمينه ساز، او را شكست مى دهند.. آنگاه حضرت مهدى (عليه السلام ) با تركان كه پس از شكست سفيانيان در نبرد قرقيسيا طرف درگير در آن كار زار بوده اند. وارد نبرد مى شود.
#قسمت_سوم
بررسی آخرالزمانی زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
بررسی آخرالزمانی زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
معرفی و ویژگی های سفیانی ۳ :
#قسمت_سوم
#سفیانی
#قرقیسیا
نبرد بزرگ قرقيسيا
در روايـات مـربـوط بـه سـفـيـانى ، جنگ قرقيسيا كه در مرزهاى سوريه ـ عراق ـ تركيه بوقوع مى پيوندد حادثه اى خارج از روال طبيعى جنبش سفيانى و حوادث زمان ظهور بنظر مـى رسـد.. از ايـن رو هـدف اصـلى سـفيانى از جنگ عراق سلطه يافتن برآن كشور و ايجاد مـقـاومـت در بـرابـر نـيروهاى ايرانى و زمينه سازان ظهور حضرت ، كه از مسير عراق به سـوى سـوريـه و قـدس پـيش مى روند خواهد بود. ولى در راه عراق در اثر حادثه عجيبى جـنگ قرقيسيا رخ مى دهد و آن حادثه پيدا شدن گنجى در مجراى فرات و يا نزديك مجراى رود فـرات اسـت . بـطوريكه عده اى از مردم براى دست يافتن به آن ، دست به تلاش مى زنند و آتش جنگ بين آنها شعله ور مى شود و بيش از صدهزار تن از آنها كشته مى شوند و هـيـچـيـك بـه پيروزى قطعى نمى رسند و به آن گنج دست نمى يابند. بلكه همگى از آن منصرف شده و به مسائل ديگر مشغول مى شوند.
مـنـطـقـه قـرقـيـسـيـا بـطـورى كـه در مـعـجـم البـلدان آمـده ، شهر كوچكى است در نزديكى مـدخـل نهر خابور در رود فرات و امروز خرابه هاى آن نزديك شهر ((ديرزور)) سوريه قـرار دارد و نـزديك مرزهاى سوريه ـ عراق است و به مرزهاى تركيه ـ سوريه نيز نسبتا نزديك مى باشد.
((هـمانا خداوند، در قرقيسيا سفره پر از طعامى دارد كه سروش آسمانى از آن خبر مى دهـد و نـدا مـى كـنـد اى پرندگان آسمان و اى درندگان زمين بشتابيد براى سير شدن از گوشت تن ستمگران ))
ايـنـكـه صـحـنـه نـبـرد قـرقـيـسـيا به خوان و سفره الهى توصيف شده از اين جهت است كه درگـيـرى سـتـمـگـران بـا هـم و ضـعـيـف كـردن نـيـروهـاى يـكـديـگـر از تـقديرات خداوند مـتـعـال اسـت كه به شكست آنها بدست حضرت مهدى (عليه السلام ) كمك مى كند. از اين رو سـفـيـانـى بعد از اين جنگ وارد عراق مى شود در حاليكه بخشى از نيروهاى خود را از دست داده است ، ايرانيان زمينه ساز، او را شكست مى دهند.. آنگاه حضرت مهدى (عليه السلام ) با تركان كه پس از شكست سفيانيان در نبرد قرقيسيا طرف درگير در آن كار زار بوده اند. وارد نبرد مى شود.
#قسمت_سوم
بررسی آخرالزمانی زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
معرفی و ویژگی های سفیانی ۳ :
#قسمت_سوم
#سفیانی
#قرقیسیا
نبرد بزرگ قرقيسيا
در روايـات مـربـوط بـه سـفـيـانى ، جنگ قرقيسيا كه در مرزهاى سوريه ـ عراق ـ تركيه بوقوع مى پيوندد حادثه اى خارج از روال طبيعى جنبش سفيانى و حوادث زمان ظهور بنظر مـى رسـد.. از ايـن رو هـدف اصـلى سـفيانى از جنگ عراق سلطه يافتن برآن كشور و ايجاد مـقـاومـت در بـرابـر نـيروهاى ايرانى و زمينه سازان ظهور حضرت ، كه از مسير عراق به سـوى سـوريـه و قـدس پـيش مى روند خواهد بود. ولى در راه عراق در اثر حادثه عجيبى جـنگ قرقيسيا رخ مى دهد و آن حادثه پيدا شدن گنجى در مجراى فرات و يا نزديك مجراى رود فـرات اسـت . بـطوريكه عده اى از مردم براى دست يافتن به آن ، دست به تلاش مى زنند و آتش جنگ بين آنها شعله ور مى شود و بيش از صدهزار تن از آنها كشته مى شوند و هـيـچـيـك بـه پيروزى قطعى نمى رسند و به آن گنج دست نمى يابند. بلكه همگى از آن منصرف شده و به مسائل ديگر مشغول مى شوند.
مـنـطـقـه قـرقـيـسـيـا بـطـورى كـه در مـعـجـم البـلدان آمـده ، شهر كوچكى است در نزديكى مـدخـل نهر خابور در رود فرات و امروز خرابه هاى آن نزديك شهر ((ديرزور)) سوريه قـرار دارد و نـزديك مرزهاى سوريه ـ عراق است و به مرزهاى تركيه ـ سوريه نيز نسبتا نزديك مى باشد.
((هـمانا خداوند، در قرقيسيا سفره پر از طعامى دارد كه سروش آسمانى از آن خبر مى دهـد و نـدا مـى كـنـد اى پرندگان آسمان و اى درندگان زمين بشتابيد براى سير شدن از گوشت تن ستمگران ))
ايـنـكـه صـحـنـه نـبـرد قـرقـيـسـيا به خوان و سفره الهى توصيف شده از اين جهت است كه درگـيـرى سـتـمـگـران بـا هـم و ضـعـيـف كـردن نـيـروهـاى يـكـديـگـر از تـقديرات خداوند مـتـعـال اسـت كه به شكست آنها بدست حضرت مهدى (عليه السلام ) كمك مى كند. از اين رو سـفـيـانـى بعد از اين جنگ وارد عراق مى شود در حاليكه بخشى از نيروهاى خود را از دست داده است ، ايرانيان زمينه ساز، او را شكست مى دهند.. آنگاه حضرت مهدى (عليه السلام ) با تركان كه پس از شكست سفيانيان در نبرد قرقيسيا طرف درگير در آن كار زار بوده اند. وارد نبرد مى شود.
#قسمت_سوم
بررسی آخرالزمانی زلزله های پی در پی :
زلزله در دمشق، بغداد، مصر
از جمله حوادث آستانه ظهور امام عصر(ع)، رخداد زلزله هایی بزرگ است که در رأس آنها می توان به زلزله های بزرگ شام و دمشق اشاره کرد. روایات فراوان و روشنی درباره این زلزله وجود دارد به گونه ای که برخی از مکان ها و خسارت های آن و حتّی وقت آن را پیش از ورود سپاهیان غربی مشخص می سازد. گرچه از بعضی روایات استفاده می شود که سپاه غرب به هنگام وقوع زلزله در دمشق به سر می برد. همچنین احادیث، این زمین لرزه را «الرجفه، والخسف، و الزلزله؛ تکان شدید، فرو رفتن، لرزش» می نامد. مانند روایتی که از امام باقر(ع) از امیرمؤمنان(ع) نقل شده است که فرمود: «وقتی در شام دو گروه نظامی اختلاف کنند، نشانه ای از نشانه های الهی آشکار می شود». پرسیدند: ای امیرمؤمنان آن نشانه چیست؟ فرمود: «زمین لرزه ای در شام رخ می دهد که صد هزار در اثر آن هلاک می گردند و این را خداوند رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار می دهد. وقتی آن هنگام فرا رسد، نظاره گر سوارانی دارای اسب های سفید و درفش های زرد رنگ باشید که از مغرب روی می آورند تا وارد شام می شوند و در آن لحظات است که فریاد و بی تابی بزرگ و مرگ سرخ فرا می رسد. وقتی آن وضع پیش آمد پس بنگرید فرو رفتن آبادی ای از روستاهای دمشق را که به آن حرشا می گویند. در این هنگام فرزند هند جگرخوار (سفیانی) از بیابان خروج کرده، بر منبر دمشق قرار می گیرد در این بحبوحه در انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) باشید»
📚 بحارالانوار، ج 52، ص 253
#قسمت_سوم
پرسش :
منظور از اين آيه شريفه «يوم تبدل الارض غير الارض و السموات» چيست؟
پاسخ :
اين نام كه فقط يك بار در قرآن مجيد در سوره ابراهيم آيه 48 آمده است، اشاره به انتقام الهي از ظالمان و مجرمان است، مي فرمايد [آن در روزي واقع مي شود كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمان ديگري) مبدل مي شوند] «يَوْمَ تُبدِّلُ الْاَرْضِ غَيْرَ الْاَرْضِ وَالسَّمواتُ».
نخست همه در هم پيچيده مي شوند، سپس معمار عالم هستي طرحي نوين مي ريزد، و زمين و آسمان تازه اي را در مرحله اي بالاتر و والاتر آن گونه كه طبيعت روز قيامت است ابداع مي كند.
در اينكه آيا ظاهر و كيفيت زمين عوض مي شود، يا ذات آن؟ در ميان مفسران گفتگو است بعضي گفته اند تمام كوهها و جنگلها و مانند آن دگرگون مي شوند، زمين صاف به رنگ سفيد همچون نقره در مي آيد، زميني كه هرگز خوني بر آن ريخته نشده، و گناهي بر آن انجام نگرفته است، آسمانها نيز به همين ترتيب دگرگون مي شوند.
بعضي ديگر گفته اند اين زمين و آسمان به كلي فاني گشته، و زمين و آسمان جديدي جانشين آن مي گردد، ولي اين احتمال با آيات ديگر قرآن سازگار نيست كه مي گويند قبرهاي انسانها و خاكهاي بدن آنها همچنان باقي مي ماند، و اگر گفته شود كه اين دگرگوني زمين بعد از حيات انسانها رخ مي دهد اين سخن با ذيل آيه كه مي گويد «وَبَرَزُوا لِلّه الْواحِدِ الْقَهّارِ» [و همه آنها در پيشگاه خداوند واحد قهار ظاهر مي گردند] منافات دارد، چرا كه ظاهرش اين است كه ظهور و بروز خلائق بعد از دگرگوني زمين است.
#قسمت_چهارم
#خسف_بیدا
#زلزله
#سند_قرآنی
#زلزله_شام
@Pouyesh_Mahdaviat
معرفی و ویژگی های سفیانی ۳ :
#قسمت_سوم
#سفیانی
#قرقیسیا
نبرد بزرگ قرقيسيا
در روايـات مـربـوط بـه سـفـيـانى ، جنگ قرقيسيا كه در مرزهاى سوريه ـ عراق ـ تركيه بوقوع مى پيوندد حادثه اى خارج از روال طبيعى جنبش سفيانى و حوادث زمان ظهور بنظر مـى رسـد.. از ايـن رو هـدف اصـلى سـفيانى از جنگ عراق سلطه يافتن برآن كشور و ايجاد مـقـاومـت در بـرابـر نـيروهاى ايرانى و زمينه سازان ظهور حضرت ، كه از مسير عراق به سـوى سـوريـه و قـدس پـيش مى روند خواهد بود. ولى در راه عراق در اثر حادثه عجيبى جـنگ قرقيسيا رخ مى دهد و آن حادثه پيدا شدن گنجى در مجراى فرات و يا نزديك مجراى رود فـرات اسـت . بـطوريكه عده اى از مردم براى دست يافتن به آن ، دست به تلاش مى زنند و آتش جنگ بين آنها شعله ور مى شود و بيش از صدهزار تن از آنها كشته مى شوند و هـيـچـيـك بـه پيروزى قطعى نمى رسند و به آن گنج دست نمى يابند. بلكه همگى از آن منصرف شده و به مسائل ديگر مشغول مى شوند.
مـنـطـقـه قـرقـيـسـيـا بـطـورى كـه در مـعـجـم البـلدان آمـده ، شهر كوچكى است در نزديكى مـدخـل نهر خابور در رود فرات و امروز خرابه هاى آن نزديك شهر ((ديرزور)) سوريه قـرار دارد و نـزديك مرزهاى سوريه ـ عراق است و به مرزهاى تركيه ـ سوريه نيز نسبتا نزديك مى باشد.
((هـمانا خداوند، در قرقيسيا سفره پر از طعامى دارد كه سروش آسمانى از آن خبر مى دهـد و نـدا مـى كـنـد اى پرندگان آسمان و اى درندگان زمين بشتابيد براى سير شدن از گوشت تن ستمگران ))
ايـنـكـه صـحـنـه نـبـرد قـرقـيـسـيا به خوان و سفره الهى توصيف شده از اين جهت است كه درگـيـرى سـتـمـگـران بـا هـم و ضـعـيـف كـردن نـيـروهـاى يـكـديـگـر از تـقديرات خداوند مـتـعـال اسـت كه به شكست آنها بدست حضرت مهدى (عليه السلام ) كمك مى كند. از اين رو سـفـيـانـى بعد از اين جنگ وارد عراق مى شود در حاليكه بخشى از نيروهاى خود را از دست داده است ، ايرانيان زمينه ساز، او را شكست مى دهند.. آنگاه حضرت مهدى (عليه السلام ) با تركان كه پس از شكست سفيانيان در نبرد قرقيسيا طرف درگير در آن كار زار بوده اند. وارد نبرد مى شود.
#قسمت_سوم