#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_مومنون
90 - بلکه آوردیمشان به حقّ و همانا ایشانند دروغگویان
91 - برنگرفت خدا فرزندی و نبود با وی خدائی چه در آن هنگام می‌برد هر خدائی آنچه را بیافریده است و برتری می‌جست برخی از ایشان بر برخی منزّه است خدا از آنچه می‌ستایند
92 - دانای نهان و هویدا پس برتر است از آنچه شرک ورزند
93 - بگو پروردگارا اگر بنمایانیم آنچه را وعده داده شوند
94 - پروردگارا پس نگردان مرا در گروه ستمگران
95 - و همانا مائیم بر آنکه بنمایانیمت آنچه را وعده بدیشان دهیم توانایان
96 - دور کن بدانچه آن بهتر است بدی را ما داناتریم بدانچه می‌ستایند
97 - و بگو پروردگارا پناه برم به تو از ریوهای شیاطین
98 - و پناه برم به تو پروردگارا از آنکه حاضر آیندم
99 - تا گاهی که بیاید یکیشان را مرگ گوید پروردگارا بازگردانید مرا
100 - شاید کرداری شایسته کنم در آنچه بازگذاردم نه چنین است همانا آن است سخنی که او است گوینده آن و از پشت سر آنان است برزخی (دیواری) تا روزی که برانگیخته شوند
101 - تا گاهی که دمیده شود در صور نباشد تباری میانشان در آن روز و نه از همدیگر پرسند
102 - پس آنکو سنگین شود سنجهایش آنانند رستگاران
103 - و آنکه سبک شود سنجشهایش پس آنانند که زیان کردند خویش را در دوزخند جاودانان
104 - بریان سازد رویهای ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‌سوختگان
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_مومنون
105 - آیا نبود آیتهایم خوانده می‌شد بر شما پس بودید بدانها تکذیب‌کنندگان
106 - گفتند پروردگارا چیره گشت بر ما تیره روزی ما و شدیم گروهی گمراهان
107 - پروردگارا برون آر ما را از آن سپس اگر بازگشتیم همانا مائیم ستمکاران
108 - گفت گم شوید (نهیبی که به سگ می‌زنند) در آن و با من سخن نگوئید
109 - همانا بودند گروهی از بندگانم می‌گفتند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و رحم کن بر ما و توئی بهترین رحم‌کنندگان
110 - پس برگرفتیدشان مسخره تا فراموشتان کردند یاد مرا و بودید بدیشان خنده‌زنان
111 - همانا پاداششان دادم امروز بدانچه شکیبا شدند که ایشانند رستگاران
112 - گفت چند ماندید در زمین به شمار سالیان
113 - گفتند ماندیم روزی یا پاره روزی پس بپرس از شمارندگان
114 - گفت نماندید مگر اندکی اگر بودید می دانستید
115 - پس آیا پنداشتید که شما را آفریدیم بیهده و آنکه شما بسوی ما بازنمی‌گردید
116 - پس برتر است خدا پادشاه حقّ نیست خدائی جز او پروردگار عرش گرامی
117 - و آنکو بخواند با خدا خدائی دیگر را که نیستش حجتی بر آن جز این نیست که حسابش نزد پروردگار او است و همانا رستگار نشوند کافران
118 - و بگو پروردگارا بیامرز و رحم کن و توئی بهترین رحم‌کنندگان
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور
به نام خداوند بخشاینده مهربان
1 - سورتی است (بخشی است) فرستادیمش و بایسته داشتیمش و فرستادیم در آن آیتهائی روشن شاید یاد آورید
2 - زن زناکار و مرد زناکار بزنید هر کدام را از آنان صد ضربه (تازیانه) و نگیردتان بدانان رحمی در دین خدا اگر ایمان دارید به خدا و روز بازپسین و باید گواه باشند شکنجه آنان را گروهی از مؤمنان
3 - مرد زناکار همسر نگیرد جز زناکاری یا مشرکی را و زن زناکار همسر نشود او را مگر زناکاری یا مشرکی و حرام است آن بر مؤمنان
4 - و آنان که پرتاب کنند بسوی زنان پارسا و سپس نیارند چهار تن گواهان پس بزنیدشان هشتاد تازیانه و نپذیرید برای ایشان گواهیی هیچگاه و آنانند نافرمانان
5 - مگر آنان که بازگشتند از این پس و شایستگی گزیدند که خداوند است آمرزنده مهربان
6 - و آنان که پرتاب کنند بسوی زنان خود (پرتاب‌کردن بمعنی نسبت زنا دادن است) و نباشدشان گواهانی جز خویشتن پس گواهی یکیشان چهار گواهی است سوگند به خدا که آن مرد است از راستگویان
7 - و پنجمین آنکه لعنت خدا باد بر او اگر باشد از دروغگویان
8 - و دور می‌کند از زن شکنجه را که گواهی دهد چهار گواهی سوگند به خدا که آن مرد است از دروغگویان
9 - و پنجمین آنکه خشم خدا بر او باد اگر آن مرد است از راستگویان
10 - و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنکه خدا است توبه‌پذیرنده حکیم
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نور
11 - همانا آنان که آوردند تهمت را گروهی هستند از شما مپنداریدش بد برای شما بلکه آن خوب است برای شما هر مردی از ایشان است آنچه دست آورد است از گناه و آنچه برگرفته است بیشی از آن را از ایشان برای او است عذابی بزرگ
12 - چرا هنگامی که شنیدیدش گمان نبردند مردان و زنان مؤمن به همدیگر خوبی را و نگفتند این است تهمتی آشکار
13 - چرا نیاوردند بر آن چهار تن گواهان پس چون نیاوردند گواهان را آنانند نزد خدا دروغگویان
14 - و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش در دنیا و آخرت هر آینه می‌رسید شما را در آنچه فرو رفتید در آن عذابی بزرگ
15 - هنگامی که فرامی‌گرفتیدش به زبانهای خود و می‌گفتید با دهانهای خویش آنچه نبودتان بدان علمی و می‌پنداشتیدش آسان حالی که آن است نزد خدا بزرگ
16 - و چرا هنگامی که شنیدیدش نگفتید نرسد ما را که سخن رانیم بدین منزهی تو خدایا این است تهمتی بزرگ
17 - اندرز دهد شما را خدا نبادا بازگردید به مانند آن هیچگاه اگر هستید مؤمنان
18 - و آشکار سازد خدا برای شما آیتها را و خدا است دانای حکیم
19 - همانا آنان که دوست دارند که فراوان (یا فاش) شود فحشاء در آنان که ایمان آوردند ایشان را است عذابی دردناک در دنیا و آخرت و خدا می‌داند و شما نمی‌دانید
20 - و اگر نبود فضل خدا بر شما و رحمتش و آنکه خدا است رحمت‌آرنده مهربان