هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 10 - آنان که کفر ورزیدند بی‌نیاز نکندشان اموالشان و نه فرزندانشا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
كسانى كه كافر شده‌اند، هرگز اموال و فرزندانشان چيزى از نياز آنان را به خدا برطرف نمى‌كند و از عذابى كه خدا برايشان آماده كرده‌است نمى‌كاهد، و اينانند كه هيزم آتش دوزخ‌‌اند. (10)
شيوه اين كافران همچون شيوه فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند كه آيات ما را دروغ انگاشتند و خدا آنان را به همان گناهانشان عذاب كرد، و خدا سخت‌كيفر است. (11)
به كسانى كه كفر ورزيده‌اند بگو: ديرى نمى‌گذرد كه مغلوب خواهيد شد و شما را دسته‌جمعى به سوى جهنم روان خواهند ساخت، و جهنم بدبسترى است. (12)
به آنان بگو: براى شما در مورد آن دو گروهى كه در جنگ بدر با يكديگر روبه‌رو شدند نشانه‌اى بود بر اينكه خدا هر كه را بخواهد پيروز مى‌گرداند. در آن جنگ، گروهى در راه خدا پيكار مى‌كردند و گروه ديگر كافر بودند كه به هنگام نبرد، پيكارگران راه خدا را به ديد چشم دو برابر تعدادى كه بودند مى‌ديدند؛ ازاين‌رو هراسان شدند و گريختند. و خدا هر كه را بخواهد به يارى خود تأييد مى‌كند. به راستى در اين ماجرا براى صاحبان بصيرت عبرتى است. (13)
دلدادگى به خواستنى‌ها از قبيل: زنان، فرزندان پسر، هميان‌هاى انباشته از زر و سيم، اسب‌هاى نشاندار، دامها و كشتزارها براى مردم آراسته شده‌است. اينها بهره زندگى دنياست كه فانى‌شدنى است، و سرانجام نيكو فقط نزد خداست. (14)
بگو: آيا شما را به بهتر از اينها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هايى است انبوه از درختان كه از زير آنها جوى‌ها روان است و در آن‌جا براى هميشه ماندگارند، و براى آنان همسرانى پاك و پاكيزه و نيز خشنودى خدا خواهد بود، و خدا به بندگان خود بيناست و كسانى را كه درخور اين موهبت‌ها هستند به خوبى مى‌شناسد. (15)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 16 - آنان که گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز برای ما گناه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
تقواپيشگان كسانى‌اند كه مى‌گويند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز، و ما را از عذاب آتش در امان دار. (16)
آنان در اطاعت خدا و پرهيز از گناهان و در برابر ناگوارى‌ها شكيبايند، و در سخن راست مى‌گويند و در عبادت خدا فروتن‌اند و از اموال خود به مستمندان انفاق مى‌كنند و در سحرگاه‌ها از خدا آمرزش مى‌طلبند. (17)
خداوند كه در كارهايش عدالت را برپا داشته گواهى داده‌است كه معبودى شايسته پرستش جز او نيست، و فرشتگان و عالمان نيز بر آن گواهى داده‌اند. آرى، معبودى شايسته پرستش جز او كه شكست‌ناپذير و حكيم است، نيست. (18)
دين نزد خدا تسليم شدن در برابر او و پذيرفتن احكام و حقايقى است كه او فروفرستاده‌است؛ و يهوديان و مسيحيان كه كتاب آسمانى به آنان داده شده‌است در دين اختلاف نكردند و مذاهب و اديان گوناگون پديد نياوردند مگر پس از آنكه دانش بديشان رسيده بود، و اختلافشان به سبب برترىجويى و ستمى بود كه ميانشان وجود داشت. آنان به آيات خدا كه بر پيامبران فروفرستاده شده بود كافر شدند، و هركس به آيات خدا كافر شود، به سزايش خواهد رسيد، چرا كه خداوند اعمال بندگان را به سرعت و همان‌گاه كه انجام مىشود حسابرسى مى‌كند. (19)
پس اگر با تو به محاجّه برخاستند و گفتند: اختلاف ما از روى ستم و برترىجويى نيست، بلكه فهم‌ها و برداشت‌ها گوناگون است به آنان بگو: من با تمام وجود تسليم خدا هستم، و كسانى كه مرا پيروى كرده‌اند نيز اينگونه‌اند. و به اهل كتاب و به مشركان كه از كتاب آسمانى بى‌بهره‌اند بگو: آيا شما تسليم خدا شده‌ايد؟ پس اگر تسليم شوند هدايت يافته‌اند، و اگر روى برتابند بر تو فقط ابلاغ پيام است و خداوند به حال و كار بندگان بيناست. (20)
كسانى كه به آيات خدا كفر مى‌ورزند و پيامبران را بى‌هيچ حقى مى‌كشند و از ميان مردم كسانى را كه به عدل و داد فرمان مى‌دهند به قتل مى‌رسانند، آنان را به عذابى دردناك در دنيا و آخرت نويد ده. (21)
آنان كسانى‌اند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گشته و ياورانى نخواهند داشت. (22)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 23 - آیا ندیدی آنان را که داده شدند بهره‌ای را از کتاب خوانده می
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آيا به كسانى كه از كتاب آسمانى اندك‌بهره‌اى به آنان داده شده‌است ننگريسته‌اى؟ آنان به كتاب خدا فراخوانده مى‌شوند تا ميانشان حكم كند، سپس گروهى از آنان پشت مى‌كنند در حالى كه روي‌گردانند. (23)
اين روي‌گردانى بدان سبب است كه گفتند: آتش دوزخ جز روزهايى اندك به ما نمى‌رسد [هرچند گناهانمان بسيار باشد]، و همين سخن دروغ كه آن را ساخته و به خود تلقين كرده تا باورش نموده‌اند، آنان را در دينشان فريفته است. (24)
پس چگونه خواهد بود حالشان هنگامى كه آنان را براى روز قيامت كه هيچ ترديدى در آن نيست گرد آوريم و به هر كسى آنچه فراهم آورده است بىكم و كاست داده شود؟ و بر آنان ستم نمى‌رود. (25)
بگو: خداوندا، اى كسى كه فرمانروايى ملك توست، به هر كه خواهى فرمانروايى مى‌بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى باز مىستانى. هر كه را خواهى ارجمند مى‌دارى و هر كه را خواهى خوار مى‌سازى، زيرا نيكى‌ها همه به دست توست، چرا كه تو بر هر كارى توانايى. (26)
پيوسته با كاستن از ساعات روز، و افزودن آن بر شب، شب را در روز فرو مى‌برى و با كاستن از ساعات شب و افزودنش بر روز، روز را در شب فرو مى‌برى. زنده را از مرده و مرده را از زنده پديد مى‌آورى و هر كه را خواهى، بدون درخواست عوض از او روزى فراوان مى‌دهى. (27)
مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان دوست و ياور گيرند؛ و هر كس چنين كند، در هيچ حال از حزب خدا نيست، مگر اينكه به راستى از آنان بترسيد. طرح دوستى با كافران، كيفر حتمى خدا را در پى دارد؛ ازاين‌رو خدا شما را از كيفر خود مى‌ترساند، و بازگشت همگان به سوى اوست. (28)
بگو: اگر آنچه را كه در سينه‌هايتان است نهان داريد يا آشكارش سازيد خدا آن را مى‌داند و از آنچه در آسمان‌ها و از آنچه در زمين است خبر دارد، و خدا بر هر كارى تواناست. (29)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 30 - روزی که بیابد هر کس آنچه را کرده است از خوبی آماده و هر چه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى پيامبر، ياد كن روزى را كه هر كس هر كار نيكى كرده است، هرچند اندك باشد، آن را در برابر خود حاضر شده مى‌يابد، و هركار بدى كرده نيز چنين است، و آرزو مى‌كند كه ميان او و كار ناپسندش زمانى دراز فاصله بود. خدا شما را از كيفر خود بيم مى‌دهد و بر حذر مى‌دارد، چرا كه او به بندگان خود رئوف است. (30)
بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد و به آيينى كه از جانب او آورده‌ام پاى‌بند باشيد؛ در آن صورت خدا نيز شما را دوست مى‌دارد و گناهانتان را بر شما مى‌بخشايد، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (31)
بگو: خدا و پيامبر را اطاعت كنيد؛ پس اگر روى برتافتند، به كفر گرايش يافته‌اند، و بدانند كه خداوند كافران را دوست نمى‌دارد. (32)
به يقين خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را برگزيد و بر جهانيان برترى بخشيد. (33)
او نسلى را برترى داد كه در فضايل و خصلت‌هاى پسنديده مانند يكديگرند، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دل‌هاست و مى‌داند چه كسانى درخور اين موهبت‌اند. (34)
آن‌گاه كه همسر عمران گفت: پروردگارا، من فرزندى را كه در شكم خود دارم براى تو نذر كردم كه او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم، پس او را با رضايت از من بپذير كه تو شنونده درخواست‌ها و دانا به راز دل‌هايى. (35)
پس چون فرزند خود را بزاد و دريافت كه او دختر است، از روى حسرت گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاييده‌ام. و خدا بهتر مى‌دانست كه او چه زاييده است، و پسرى كه او براى خدمت در راه ما مى‌خواست مانند اين دختر نبود. آن‌گاه همسر عمران گفت: من او را مريم نام نهادم و او را براى خدمت در اختيار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شيطان رانده شده به تو پناه مى‌دهم. (36)
پس پروردگارش او را به طرزى نيكو پذيرفت و او را به‌طور پسنديده‌اى رشد داد، و سرپرستى وى را بر عهده زكريّا نهاد. هرگاه زكريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مى‌شد، نزد او رزقى مى‌يافت كه در آن فصل انتظارش نمى‌رفت. گفت: اى مريم، اين از كجا براى تو آمده است؟ مريم گفت: اين از جانب خداست. خدا به هر كه بخواهد روزى مى‌دهد، بى آن‌که آن را براى او به شمار آورد و عوضى از او درخواست كند. (37)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 38 - اینجا خواند زکریا پروردگار خویش را گفت پروردگارا ببخش مرا ا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آن‌جا كه زكريّا عنايت خاص خدا به مريم را ديد، پروردگارش را خواند؛ گفت: پروردگارا، از جانب خود فرزندى پاك به من عطا كن كه تو دعاى بندگانت را مى‌شنوى و آن را اجابت مى‌كنى. (38)
پس در حالى‌كه ايستاده بود و در محراب نماز مى‌گزارد، فرشتگان او را ندا دادند كه خدا تو را به فرزندى كه نامش را يحيى نهاده است مژده مى‌دهد. او كلمه خدا (مسيح) را تصديق مى‌كند و در ميان قومش ارجمند و از زنان خويشتن‌دار و پيامبرى از شايستگان است. (39)
زكريا گفت: پروردگارا، چگونه مرا پسرى باشد در حالى‌كه مرا سال‌خوردگى فرارسيده و همسرم نازاست؟ فرشته در پاسخ گفت: حقيقت همان است كه به تو نويد داده شد. خدا هركارى كه بخواهد انجام مى‌دهد. (40)
گفت: پروردگارا، نشانه‌اى براى من قرار ده تا بدانم كه آنچه دريافت كرده‌ام از جانب توست. خدا فرمود: نشانه تو اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن نتوانى گفت؛ و پروردگارت را بسيار ياد كن و عصرگاهان و بامدادان او را تسبيح گوى. (41)
اى پيامبر، و ياد كن زمانى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را براى عبادت خويش برگزيده و تو را پاك ساخته و از گناهان مصون داشته و بر زنان جهانيان برترى داده است. (42)
اى مريم، فروتنانه بر اطاعت از پروردگار خود پايدار باش و سجده كن و با ركوع‌كنندگان ركوع نماى. (43)
اى پيامبر، اين از خبرهاى غيبى است كه آن را به تو وحى مى‌كنيم، زيرا تو هنگامى كه آنان تيرهاى قرعه خود را مى‌افكندند تا كدام يك سرپرستى مريم را بر عهده گيرد نزدشان نبودى، و نيز هنگامى كه در اين‌باره به كشمكش پرداختند نزدشان حضور نداشتى. (44)
اى پيامبر، ياد كن زمانى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را به كلمه‌اى از جانب خود كه نامش مسيح، عيسى پسر مريم است، بشارت مى‌دهد، در حالى‌كه او هم در دنيا و هم در آخرت پذيرفته شده و نزد خدا از مقربان است. (45)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 46 - و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان 47 -
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
و هنگامى كه او نوزادى در گهواره است و آن‌گاه كه ميانسال است با مردم سخن خواهد گفت و از زمره شايستگان است. (46)
مريم گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندى باشد در حالى‌كه هيچ بشرى مرا لمس نكرده است؟ فرشته گفت: حقيقت همان است كه به تو نويد دادم. خدا هرچه بخواهد مى‌آفريند؛ بدين‌صورت كه چون كارى را مقرّر كند، فقط به آن مى‌گويد: باش، و آن چيز موجود مىشود. (47)
و خدا به او كتاب آسمانى و حكمت و تورات و انجيل مى‌آموزد. (48)
و پيامبرى است كه به سوى بنى اسرائيل فرستاده خواهد شد با اين سخن كه من با نشانه‌اى از جانب پروردگارتان [كه رسالت مرا تأييد مى‌كند] نزد شما آمده‌ام. من از گل براى شما چيزى همانند شكل پرندگان مى‌سازم و در آنها مى‌دمم پس به اذن خدا پرندگانى مى‌شوند، و كور مادرزاد و كسى را كه دچار پيسى است، بهبودى مى‌بخشم، و به اذن خدا مردگان را زنده مى‌كنم، و شما را از آنچه خواهيد خورد و از آنچه در خانه‌هايتان ذخيره مى‌كنيد خبر مى‌دهم. قطعا در اينها براى شما اگر مؤمن باشيد نشانه‌اى است. (49)
و كتاب آسمانى تورات را كه پيشاورى من است تصديق مى‌كنم، و آمده‌ام تا بخشى از آنچه را كه بر شما حرام شده بود، برايتان حلال كنم، و با نشانه‌اى از جانب پروردگارتان نزد شما آمده‌ام.
پس از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (50)
به يقين، خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستيد. اين راهى راست و درست است. (51)
فرزند مريم متولد شد و به رسالت مبعوث گشت ولى بنى اسرائيل با او مخالفت كردند پس هنگامى كه عيسى از آنان احساس كفر نمود، گفت: چه كسانى مرا در مسيرم به سوى خدا يارى مى‌دهند؟ حواريون گفتند: ماييم ياران خدا كه تو را كمك خواهيم كرد. به خدا ايمان آورده‌ايم، و گواه باش كه ما سر بر اطاعت تو نهاده و تسليم توييم. (52)