هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 30 - روزی که بیابد هر کس آنچه را کرده است از خوبی آماده و هر چه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى پيامبر، ياد كن روزى را كه هر كس هر كار نيكى كرده است، هرچند اندك باشد، آن را در برابر خود حاضر شده مى‌يابد، و هركار بدى كرده نيز چنين است، و آرزو مى‌كند كه ميان او و كار ناپسندش زمانى دراز فاصله بود. خدا شما را از كيفر خود بيم مى‌دهد و بر حذر مى‌دارد، چرا كه او به بندگان خود رئوف است. (30)
بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد و به آيينى كه از جانب او آورده‌ام پاى‌بند باشيد؛ در آن صورت خدا نيز شما را دوست مى‌دارد و گناهانتان را بر شما مى‌بخشايد، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (31)
بگو: خدا و پيامبر را اطاعت كنيد؛ پس اگر روى برتافتند، به كفر گرايش يافته‌اند، و بدانند كه خداوند كافران را دوست نمى‌دارد. (32)
به يقين خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را برگزيد و بر جهانيان برترى بخشيد. (33)
او نسلى را برترى داد كه در فضايل و خصلت‌هاى پسنديده مانند يكديگرند، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دل‌هاست و مى‌داند چه كسانى درخور اين موهبت‌اند. (34)
آنگاه كه همسر عمران گفت: پروردگارا، من فرزندى را كه در شكم خود دارم براى تو نذر كردم كه او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم، پس او را با رضايت از من بپذير كه تو شنونده درخواست‌ها و دانا به راز دل‌هايى. (35)
پس چون فرزند خود را بزاد و دريافت كه او دختر است، از روى حسرت گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاييده‌ام. و خدا بهتر مى‌دانست كه او چه زاييده است، و پسرى كه او براى خدمت در راه ما مى‌خواست مانند اين دختر نبود. آنگاه همسر عمران گفت: من او را مريم نام نهادم و او را براى خدمت در اختيار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شيطان رانده شده به تو پناه مى‌دهم. (36)
پس پروردگارش او را به طرزى نيكو پذيرفت و او را به‌طور پسنديده‌اى رشد داد، و سرپرستى وى را بر عهده زكريّا نهاد. هرگاه زكريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مى‌شد، نزد او رزقى مى‌يافت كه در آن فصل انتظارش نمى‌رفت. گفت: اى مريم، اين از كجا براى تو آمده است؟ مريم گفت: اين از جانب خداست. خدا به هر كه بخواهد روزى مى‌دهد، بى آن‌که آن را براى او به شمار آورد و عوضى از او درخواست كند. (37)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 38 - اینجا خواند زکریا پروردگار خویش را گفت پروردگارا ببخش مرا ا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آن‌جا كه زكريّا عنايت خاص خدا به مريم را ديد، پروردگارش را خواند؛ گفت: پروردگارا، از جانب خود فرزندى پاك به من عطا كن كه تو دعاى بندگانت را مى‌شنوى و آن را اجابت مى‌كنى. (38)
پس در حالى‌كه ايستاده بود و در محراب نماز مى‌گزارد، فرشتگان او را ندا دادند كه خدا تو را به فرزندى كه نامش را يحيى نهاده است مژده مى‌دهد. او كلمه خدا (مسيح) را تصديق مى‌كند و در ميان قومش ارجمند و از زنان خويشتن‌دار و پيامبرى از شايستگان است. (39)
زكريا گفت: پروردگارا، چگونه مرا پسرى باشد در حالى‌كه مرا سال‌خوردگى فرارسيده و همسرم نازاست؟ فرشته در پاسخ گفت: حقيقت همان است كه به تو نويد داده شد. خدا هركارى كه بخواهد انجام مى‌دهد. (40)
گفت: پروردگارا، نشانه‌اى براى من قرار ده تا بدانم كه آنچه دريافت كرده‌ام از جانب توست. خدا فرمود: نشانه تو اين است كه سه روز با مردم جز به اشاره سخن نتوانى گفت؛ و پروردگارت را بسيار ياد كن و عصرگاهان و بامدادان او را تسبيح گوى. (41)
اى پيامبر، و ياد كن زمانى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را براى عبادت خويش برگزيده و تو را پاك ساخته و از گناهان مصون داشته و بر زنان جهانيان برترى داده است. (42)
اى مريم، فروتنانه بر اطاعت از پروردگار خود پايدار باش و سجده كن و با ركوع‌كنندگان ركوع نماى. (43)
اى پيامبر، اين از خبرهاى غيبى است كه آن را به تو وحى مى‌كنيم، زيرا تو هنگامى كه آنان تيرهاى قرعه خود را مى‌افكندند تا كدام يك سرپرستى مريم را بر عهده گيرد نزدشان نبودى، و نيز هنگامى كه در اين‌باره به كشمكش پرداختند نزدشان حضور نداشتى. (44)
اى پيامبر، ياد كن زمانى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را به كلمه‌اى از جانب خود كه نامش مسيح، عيسى پسر مريم است، بشارت مى‌دهد، در حالى‌كه او هم در دنيا و هم در آخرت پذيرفته شده و نزد خدا از مقربان است. (45)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 46 - و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان 47 -
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
و هنگامى كه او نوزادى در گهواره است و آنگاه كه ميانسال است با مردم سخن خواهد گفت و از زمره شايستگان است. (46)
مريم گفت: پروردگارا، چگونه مرا فرزندى باشد در حالى‌كه هيچ بشرى مرا لمس نكرده است؟ فرشته گفت: حقيقت همان است كه به تو نويد دادم. خدا هرچه بخواهد مى‌آفريند؛ بدين‌صورت كه چون كارى را مقرّر كند، فقط به آن مى‌گويد: باش، و آن چيز موجود مىشود. (47)
و خدا به او كتاب آسمانى و حكمت و تورات و انجيل مى‌آموزد. (48)
و پيامبرى است كه به سوى بنى اسرائيل فرستاده خواهد شد با اين سخن كه من با نشانه‌اى از جانب پروردگارتان [كه رسالت مرا تأييد مى‌كند] نزد شما آمده‌ام. من از گل براى شما چيزى همانند شكل پرندگان مى‌سازم و در آنها مى‌دمم پس به اذن خدا پرندگانى مى‌شوند، و كور مادرزاد و كسى را كه دچار پيسى است، بهبودى مى‌بخشم، و به اذن خدا مردگان را زنده مى‌كنم، و شما را از آنچه خواهيد خورد و از آنچه در خانه‌هايتان ذخيره مى‌كنيد خبر مى‌دهم. قطعا در اين‌ها براى شما اگر مؤمن باشيد نشانه‌اى است. (49)
و كتاب آسمانى تورات را كه پيشاورى من است تصديق مى‌كنم، و آمده‌ام تا بخشى از آنچه را كه بر شما حرام شده بود، برايتان حلال كنم، و با نشانه‌اى از جانب پروردگارتان نزد شما آمده‌ام.
پس از خدا بترسيد و مرا فرمان بريد. (50)
به يقين، خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستيد. اين راهى راست و درست است. (51)
فرزند مريم متولد شد و به رسالت مبعوث گشت ولى بنى اسرائيل با او مخالفت كردند پس هنگامى كه عيسى از آنان احساس كفر نمود، گفت: چه كسانى مرا در مسيرم به سوى خدا يارى مى‌دهند؟ حواريون گفتند: ماييم ياران خدا كه تو را كمك خواهيم كرد. به خدا ايمان آورده‌ايم، و گواه باش كه ما سر بر اطاعت تو نهاده و تسليم توييم. (52)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 53 - پروردگارا ایمان آوردیم بدانچه فرستادی و پیروی کردیم پیمبر ر
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آنگاه گفتند: پروردگارا، ما به همه آنچه تو نازل كرده‌اى (تورات و انجيل) ايمان آورديم و از اين پيامبرى كه به سوى ما فرستادى پيروى كرديم، پس ما را در زمره كسانى بنويس كه بر ابلاغ رسالت فرستادگانت گواهى مى‌دهند. (53)
و بنى اسرائيل با عيسى مكر كردند و خدا نيز با آنان مكر كرد، و خدا بهترين مكركنندگان است. (54)
ياد كن زمانى را كه خدا گفت: اى عيسى، من تو را به طور كامل برمى‌گيرم و به سوى خويش بالا مى‌برم، و تو را از معاشرت با كافران و ناپاكان دور نگه مى‌دارم، و كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند، تا روز قيامت بر يهوديانى كه كفر ورزيده‌اند برترى و تسلط مى‌بخشم. سپس بازگشت همه شما به سوى من است، آنگاه ميان شما در آنچه بر سرش اختلاف مى‌كرديد، داورى خواهم كرد. (55)
امّا يهوديانى را كه كفر ورزيدند و با تو مخالفت كردند، هم در دنيا و هم در آخرت به عذابى سخت عذابشان مى‌كنم و براى رهايى از عذاب ياورانى نخواهند داشت. (56)
و امّا كسانى از پيروان تو كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، خداوند پاداشهايشان را بى‌كم وكاست به آنان خواهد داد، و كسانى كه خود را پيرو تو شمردند ولى ايمان واقعى نداشتند و كار شايسته نكردند ستمكارند، و خدا ستمكاران را دوست نمى‌دارد. (57)
اى پيامبر، اين‌ها كه بر تو مى‌خوانيم، از نشانه‌هاى رسالت تو و از قرآنى است كه خدا را در يادها زنده مى‌دارد و آياتش همه استوار و از هر باطل و ناراستى به دور است. (58)
بى‌گمان، حكايت آفرينش عيسى نزد خدا همچون حكايت آفرينش آدم است كه خدا او را از خاك آفريد، سپس به او گفت: باش، و او بدون پدر به وجود آمد. پس همان‌گونه كه آدم فرزند خدا نبود، عيسى نيز فرزند خدا نيست. (59)
حق از جانب پروردگار توست، پس هرگز از ترديدكنندگان مباش. (60)
پس كسانىكه درباره عيسى- بعد از آنكه آگاهى براى تو حاصل شده و به برهانى كه همگان را كافى است دست يافتى- با تو محاجّه كنند و بر الوهيت او اصرار ورزند، به آنان بگو: بياييد ما پسرانمان را فراخوانيم و شما پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما خودتان را، آنگاه دعا كنيم و لعنت خدا را بر آن گروهى كه در دعوت خود دروغ‌گويند قرار دهيم. (61)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 62 - همانا این است داستانهای حقّ و نیست خدائی جز خدا و همانا خدا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آرى، داستان واقعى عيسى همين است كه ما از آن ياد كرديم نه آنچه مسيحيان پنداشته‌اند، و هيچ معبودى شايسته پرستش جز خدا نيست. و به راستى خداست آن مقتدرى كه در اراده خود مغلوب نمى‌گردد و دانايى است كه كارهايش همه از روى حكمت است. (62)
پس اگر از مباهله روى برتافتند، بدانيد كه آنها در پى يافتن حق نيستند، بلكه فسادگرند و خدا به حال فسادگران داناست. (63)
بگو: اى صاحبان كتاب آسمانى، بياييد در عمل به سخنى كه ميان ما و شما يكسان است گرد آييم، و آن اينكه جز خداى يكتا را نپرستيم و چيزى را شريك او قرار ندهيم، و برخى از ما برخى ديگر را به جاى خدا صاحب‌اختيار خود نگيرد. پس اگر از اين دعوت روى برتافتند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانان تسليم خداييم. (64)
اى اهل كتاب، چرا درباره ابراهيم محاجّه مى‌كنيد؟ يهوديان مى‌گويند: ابراهيم بر آيين يهود و مسيحيان مى‌گويند: او بر آيين مسيحيت بود؛ در حالى كه تورات و انجيل كه اساس يهوديت و مسيحيت‌اند پس از ابراهيم نازل شده‌اند. آيا اين حقيقت را درنمى‌يابيد؟ (65)
هان! شما همان‌هايى هستيد كه درباره عيسى كه از او آگاهى داريد با يكديگر به حق محاجّه كرديد، ولى چرا درباره آيين ابراهيم كه از آن هيچ‌گونه آگاهى نداريد، محاجّه مى‌كنيد؟
خداست كه مى‌داند و شما نمى‌دانيد. (66)
ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى، بلكه حق‌گرا و تسليم خدا بود، و از مشركان نبود. (67)
بى‌گمان، سزاوارترين و نزديك‌ترين مردم به ابراهيم كسانى‌اند كه از او پيروى كرده‌اند، و اين پيامبر و كسانى كه به او ايمان آورده‌اند نيز از سزاوارترين و نزديك‌ترين مردم به ابراهيم هستند، و خدا سرپرست مؤمنان است. (68)
گروهى از اهل كتاب آرزو مى‌كنند كه شما مسلمانان را گمراه سازند در حالى‌كه جز خودشان كسى را به گمراهى نمى‌افكنند و اين را درك نمى‌كنند. (69)
اى اهل كتاب، چرا آيات خدا را كه در تورات و انجيل به عنوان نشانه‌هايى بر رسالت محمد آمده است انكار مى‌كنيد، در حالى كه انطباق آنها را بر او به روشنى درمى‌يابيد؟ (70)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 71 - ای اهل کتاب چگونه می‌پوشانید حقّ را به باطل و نهان می‌دارید
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى اهل كتاب، چرا حق را در چهره باطل آشكار مى‌سازيد و حق را كتمان مى‌كنيد، در حالى‌كه حق و باطل را مى‌شناسيد؟ (71)
و گروهى از اهل كتاب (عالمان يهود) به هم‌كيشان خود گفتند: آنچه را كه بامدادان بر مسلمانان فروفرستاده شد و قبله شما را تأييد كرد، تصديق كنيد، و آنچه را كه در پايان روز نازل شد و قبله ديگرى براى آنان تعيين نمود، انكار كنيد، شايد از آن بازگردند. (72)
و جز به كسى كه از آيين شما پيروى كرده‌است اعتماد نكنيد و نشانه‌هاى پيامبر موعود را كه تغيير قبله از آن جمله است براى او باز مگوييد. اى پيامبر، به آنان بگو: هدايت، فقط هدايت الهى است. و گفتند: اى هم‌كيشان، آنچه را كه مى‌دانيد فاش نكنيد، مبادا نظير آنچه به شما داده شده (استقلال در قبله) به مسلمانان نيز داده شود و يا آنان نزد پروردگارتان با شما محاجّه كنند و بر شما پيروز شوند. بگو: فزون‌بخشى به دست خداست؛ آن را به هركه بخواهد عطا مى‌كند، و خداوند را بخششى گسترده است و كسانى را كه درخور اين بخشش‌اند به خوبى مى‌شناسد. (73)
رحمتش را به هركه بخواهد اختصاص مى‌دهد، و خداوند داراى بخشش بزرگ است. (74)
و از اهل كتاب كسانى‌اند كه اگر آنان را بر پوستى انباشته از طلا امين شمرى، آن را به تو باز مى‌گردانند، و از آنان كسانى‌اند كه اگر بر دينارى امينشان شمرى، آن را به تو باز نمى‌گردانند، مگر اينكه پيوسته بر سر آنان بايستى و به اصرار حق خود را از آنها مطالبه كنى. اين امانت‌ناشناسى از آن‌روست كه گفتند: بر ما در مورد اميّين (كسانى كه از نژاد اسرائيل نيستند) راهى مقرّر نيست كه حقوقى را براى آنان به رسميت بشناسيم. و بر خدا دروغ مى‌بندند و خود مى‌دانند. (75)
چنين نيست كه آنان پنداشته‌اند، بلكه هركس به پيمان خود وفا كند و تقوا پيشه سازد، محبوب خداست، چرا كه خدا تقواپيشگان را دوست مى‌دارد. (76)
كسانى كه پيمان خدا و سوگندهايشان را در برابر زر و زيور ناچيز دنيا مى‌فروشند، در آخرت بهره‌اى نخواهند داشت، و خدا روز قيامت با آنان سخن نمى‌گويد و به ايشان نمى‌نگرد، و در دنيا و آخرت آنان را از رشدى شايسته برخوردار نمى‌سازد، و برايشان در هر دو جهان عذابى دردناك خواهد بود. (77)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 78 - و همانا از ایشان است گروهی که گردانند زبانهای خویش را به کت
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
و برخى از آنان گروهى هستند كه زبان خود را به خواندن نوشته‌هاى خويش مى‌پيچانند و آن را به صورت كتاب آسمانى قرائت مى‌كنند تا آن را از كتاب خدا پنداريد، با اينكه از آن كتاب نيست، و تصريح مى‌كنند كه از جانب خداست در حالى‌كه از جانب خدا نيست، و بر خدا دروغ مى‌بندند و خود مى‌دانند. (78)
هيچ بشرى را نشايد كه خدا به او كتاب آسمانى و داورى و نبوّت دهد، سپس او به مردم بگويد: شما بندگان من باشيد، نه بندگان خدا. بلكه مى‌گويد: از آن‌روى كه كتاب آسمانى را به مردم مى‌آموزيد و نيز بدين سبب كه معارف و احكام آن را فرا مى‌گيريد، مردانى الهى باشيد و در عبادت و بندگى او سخت بكوشيد. (79)
و نيز نشايد كه به شما فرمان دهد كه فرشتگان و پيامبران را خدايگان بگيريد. آيا پس از آنكه تسليم خدا شده‌ايد شما را به كفر فرمان مى‌دهد؟ (80)
و هنگامى [را ياد كن] كه خداوند از پيامبران و امت‌هايشان پيمان گرفت كه هركتاب و حكمتى به شما دادم به آن ايمان مى‌آوريد، سپس پيامبرى را كه به سوى شما مى‌آيد و حقانيت آنچه را كه با شماست تأييد مى‌كند يارى مى‌دهيد. آنگاه به پيامبران فرمود: آيا اقرار كرديد و از امت‌هاى خود نيز پيمان مرا بر اين امر گرفتيد؟ گفتند: آرى، اقرار كرديم. فرمود: پس شما پيامبران و امت‌ها گواه يكديگر باشيد و من نيز با شما از گواهانم. (81)
پس كسانىكه بعد از اين روى برتابند، آنانند فاسقان و از راه خدا خارج‌شدگان. (82)
با اين وصف، آيا يهوديان و مسيحيان آيينى غير از آيين خدا مى‌جويند كه در برابر خدا تسليم نمى‌شوند و آيين تو را تأييد نمى‌كنند؟
با اينكه همه كسانى كه در آسمان‌ها و زمينند، خواه و ناخواه در برابر او تسليم شده‌اند. راستى چگونه از آيين خدا روى بر مى‌تابند با اينكه سرانجام به سوى او بازگردانده مى‌شوند؟ (83)