#خاصیت_فتنه 🔆امام علی(ع) هنگامى كه فتنه ها روى در آمدن دارند، حق و باطل به هم #آميخته شود و چون بازگردند، #حقيقت آشكار شود. به هنگام روى آوردن، ناشناخته اند و چون بازگردند، شناخته آيند. فتنه ها چون بادها در گردش اند. به #شهرى مى رسند و از شهرى مى گذرند.  هنگامى که #فتنه_ها روى آورند خود را به #لباس_حق در مى آورند و هنگامى که پشت مى کنند (مردم را از ماهيّت خود) آگاه مى سازند». (إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ). 📚نهج البلاغه @Quranahlebayt

کسی که بهر تو دست دعا بلند کند به عرش، طالع او را خدا بلند کند ترحّمی به زمین خورده‌ی مسیرت کن مرا مگر که دعای شما بلند کند ز مکر شعبده بازانِ دهر ترسی نیست نشسته‌ایم که موسی عصا بلند کند اگر صدا زدمت، تو اجازه‌ام دادی که دیده است گداهم صدا بلند کند؟ غبارِ روی عبای توأم! غمم این است مباد! باد مرا از عبا بلند کند... بگیر دست مرا که ثوابها دارد کسی ز خاک گرفتار را بلند کند پس از ظهور، سرِ خاک من بیا یک دم دمت مرا ز دل قبرها بلند کند گرفته است دل ما؛ خدا کند که حسین.. نسیمی از طرف کـربلا بلند کند #نـوكــر_نـوشــت: #مـهـدی_جــان عجیب خسته ام از روزهای غرق گناه سه شنبه ها دل من حالِ جمکران دارد #صلی_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسين سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام #اباعبدالله #به_یاد_شهید_مدافع_حرم_محمدحسين_عزیزآبادی #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم . @Quranahlebayt

سه شنبه: يا ارحمَ الرّاحمين (۱۰۰مرتبه) بِسمِ الله الرَّحمَن الرَّحِیم وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ چون بندگان من درباره من از تو بپرسند، بگو كه من نزديكم و به نداى كسى كه مرا بخواند پاسخ مى‌دهم. پس به نداى من پاسخ دهند و به من ايمان آورند تا راه راست يابند. (۱۸۶ البقره) صَبَاح الخَیر وَالنُّور وَالعَاقِبَه لِلمُتَّقِین قَال الامَام الصَّادق عَليه السَّلام واللهِ لایلِحُّ عبدٌ مؤمنٌ عَلَی اللهِ عزَّوجَلَّ فی حاجةٍ الاّ قضاها له. به خدا سوگند هیچ بنده‌ای در حاجت خود از خدای متعال اصرار و پافشاری نمی‌کند مگر اینکه حاجتش را روا می‌سازد (اصول کافی،ج ٤،ص٢٢٤) دعاءخیردرحق خواهران وبرادران ایمانی رافراموش نفرمایید @Quranahlebayt

✳️ انسان قدم به قدم باید مراقب باشد! 🔻 خیلی‌ها هستند عبادت‌ها می‌کنند، اما اذیت می‌کنند، نماز می‌خوانند و واجبات را انجام می‌دهند اما تحقیر می‌کنند، مؤمن هستند و نماز می‌خوانند ولی مؤمنی را سبّ می‌کنند یا لعن می‌کنند یا طعنه می‌زنند. تعجب نکنید؛ این‌ها به سراغِ اصلاحِ خودشان نرفتند. ‼️ این‌ها تهدیدکنندهٔ انسان است. خوب گوش‌تان را باز کنید! متوجه باشید اگر خواستید سالک باشید، این‌ها در کمینِ شما است. این‌ها را باید مجاهدت کرد کنار گذاشت؛ به آسانی هم نمی‌شود. 🔺 من که تصمیم می‌گیرم بعد از این دیگر کسی را تحقیر نکنم، توهین نکنم، اذیت نکنم، سبّ نکنم، لعن نکنم، طعنه نزنم، با تصمیمِ تنها تمام نمی‌شود؛ در وجودمان هوی است و این جلوه‌ها دارد. قدم به قدم انسان باید مراقب باشد، مراقبِ درون و قلبِ خود باشد که چه انگیزه‌ها در قلب وارد می‌شود، انسان را وادار به چه جزئیاتی می‌کند، چه حرف‌ها می‌زند، چه برخوردها می‌کند. این‌ها متصل مراقبه می‌خواهد. باید با مجاهدت خود را از این‌ها پاک کرد. باید به نقطه‌های مقابلِ این اوصاف متصل بود. 👤 #آیت‌_الله_محمد_شجاعی (ره) #⃣ #سلوک @Quranahlebayt

#صفحه_43 ❇️چگونه تحت #ولايت_خدا باشيم؟ 💠اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ‌«257 بقره» 🌱خداوند دوست و سرپرست مؤمنان است، آنها را از تاريكى‌ها (ى گوناگون) بيرون و به سوى نور مى‌برد. لكن سرپرستان كفّار، طاغوت‌ها هستند كه آنان را از نور به تاريكى‌ها سوق مى‌دهند، آنها اهل آتشند و همانان همواره در آن خواهند بود. 🔹گوشه‌اى از سيماى كسانى كه #ولايت_خدا را پذيرفته‌اند: آنكه ولايت خدا را پذيرفت، كارهايش رنگ خدايى پيدا مى‌كند. 👈«صِبْغَةَ اللَّهِ» اطاعت از  رهبران الهى را مي پذيرد. «إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طالُوتَ مَلِكاً» 🔹راهش روشن، آينده‌اش معلوم و به كارهايش دلگرم است. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ»، «إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» ، «لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ» 🔹در جنگ‌ها و سختى‌ها به يارى خدا چشم دوخته و از قدرت‌هاى غير خدايى نمى‌هراسد.«فَزادَهُمْ إِيماناً» از مرگ نمى‌ترسد و كشته شدن در تحت ولايت الهى راسعادت مى‌داند. تنهايى در زندگى براى او تلخ و ناگوار نيست، چون مى‌داند او زير نظر خداوند است. 🔹از انفاق و خرج كردن مال نگران نيست، چون مال خود را به ولى خود مى‌سپارد. «يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً» تبليغات منفى در او بى اثر است، چون دل به وعده‌هاى حتمى الهى داده است: «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ» غير از خدا همه چيز در نظر او كوچك است. 🔹از قوانين و دستورات متعدّد متحيّر نمى‌شود، چون او تنها قانون خدا را پذيرفته و فقط به آن مى‌انديشد. و اگر صدها راه درآمد برايش باز شود تنها با معيار الهى آن راهى را انتخاب مى‌كند كه خداوند معيّن كرده است. «وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ» 🔹مؤمنان، يك سرپرست دارند كه خداست و كافران سرپرستان متعدّد دارند كه طاغوت‌ها باشند و پذيرش يك سرپرست آسان‌تر است.  درباره مؤمنان مى‌فرمايد: «اللَّهُ وَلِيُّ» امّا درباره‌ى كفّار مى‌فرمايد: «أَوْلِياؤُهُمُ الطَّاغُوتُ» 🔹مؤمن در بن بست قرار نمى‌گيرد. «يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ» 🔹اين «ولايت»، شكل سادة روابط سياسي و پيمان‌هاي نظامي ميان چند كشور در روزگار ماست و جنبة فردي آن در كنارجنبة اجتماعي‌اش بسيار كمرنگ مي‌باشد. 🔹متأسفانه دولت‌هاي به ظاهر اسلامي در صدة اخير، اغلب يا هم‌پيمان و وابسته به بلوك شرق [روسيه و چين] بوده‌اند، يا بلوك غرب [آمريكا و انگليس و...] 🔹حال آنكه قرآن از «بِطَانَه» [مشاور همراز و نزديك] گرفتن بيگانگان، مسلمانان را نهي كرده [آل‌عمران 118 (3:118) ] و آنها را از نفوذ غيرخودي‌ها «وَلِيجَه» در اركان اجتماعي‌شان برحذر داشته است [توبه 16 (9:16) ]. @Quranahlebayt

حکمت ۱۶۴ 🔴🟡 مواجهه با كساني كه حق شما را رعايت نمي كنند 🔸 وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا يَقْضِي حَقَّهُ، فَقَدْ [عَبَّدَهُ] عَبَدَهُ. 🔴🔴 در اين حكمت، كلمه عبده دو گونه نقل شده كه دو معناي متضاد بدنبال خواهد داشت. اگر جمله «عبّده» با تشدید خوانده شود، همان گونه که در نسخه ابن ابى الحدید و غرر الحکم آمده است و مرحوم کمره اى نیز در شرح نهج البلاغه خود آن را کاملاً تأیید کرده است; اينگونه ميشود : «هر کس حق کسى را ادا کند که او حقش را ادا نمى کند وى را برده خود ساخته است!» ♦️ولى در بسیارى از نسخ «عَبَدَهُ» بدون تشدید آمده و مرحوم محقق شوشترى در شرح نهج البلاغه خود مى گوید: «چون خط سید رضى در اختیار مرحوم ابن میثم بوده و آن بدون تشدید است این نسخه را باید ترجیح داد» و معناى جمله مطابق آن این مى شود که «هر کس حق افرادى را ادا کند که از اداى حق خوددارى مى کنند گویى او را پرستش کرده و برده اوست». 👈با برداشت اول، این سخن در واقع برگرفته از آیات قرآن مجید است که دستور مى دهد در برابر بدى ها نیکى کنید تا دشمنان شما در برابر شما نرم شوند و دوست گردند. «(ادْفَعْ بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِى بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِىٌّ حَمِیمٌ); 💎بدى را با نیکى دفع کن، ناگاه (خواهى دید) همان کس که میان تو و او دشمنى است گویى دوستى گرم و صمیمى است». ↩️شبیه این معنا همان چیزى است که در حکمت 158 نیز گذشت که مى فرماید: شر افراد را از طریق بخشش به آنان برطرف کن» ↩️ و نیز شبیه حدیث دیگرى که از آن حضرت در غررالحکم نقل شده که فرمود: «مَنْ بَذَلَ مالَهُ اسْتَعْبَدَ; کسى که مال خود را به دیگران ببخشد آنها را در حلقه بندگى خود درآورده است» ↩️و حدیث دیگرى که در غررالحکم آمده و به صورت ضرب المثلى در میان همه مردم مشهور است: «اَلاِْنْسانُ عَبْدُ الاْحْسانِ; انسان بنده احسان است». 📖روایات فراوانى با تعبیرات مختلف از امیرمؤمنان على(علیه السلام) در غررالحکم به همین مضمون دیده مى شود; 🔖از جمله: احسان، انسان ها را بنده مى سازد». 🔖و ; به وسیله احسان دل ها در تسخیر انسان در مى آیند». 🔖و «مَا اسْتَعْبَدَ الْکِرامُ مِثْلُ الاْکْرامِ; افراد با شخصیت را چیزى همانند اکرام و احترام، به بندگى و خضوع، نکشانده است». 💠اما مطابق نقل دوم، گویا امام(علیه السلام) مى فرماید: در برابر حق ناشناسان، حق شناس مباش و گرنه بنده و برده خواهى شد، در حالى که آنچه با روایات فراوان بالا هماهنگ و با قرآن سازگار باشد همان معناى اول است و نبودن تشدید در نسخه سید رضى دلیل بر چیزى نمى تواند باشد، زیرا معمول نویسندگان در گذشته این نبوده است که تمام کلمات را اعراب بگذارند و به فرض سید رضى معتقد به نداشتن تشدید بوده، استنباطى از ناحیه خود اوست وگرنه مستقیماً از امیرمؤمنان چیزى نشنیده است و ما این استنباط را مناسب آیات و روایات دیگر نمى دانیم و اصرار مرحوم شوشترى در شرح نهج البلاغه خود بر معناى دوم صحیح نیست. 👈به خصوص این که او مى گوید: افراد رذل ممکن است از نیکى کردن سوء استفاده کنند که این سخن نیز قابل جواب است، 👌👌زیرا معیار توده مردم هستند نه افراد رذل، هرچند در بعضى از روایات به این افراد رذل نیز اشاره شده است; توده مردم چنینند که اگر در مقابل بدى، خوبى ببینند، در برابر بى وفایى، وفا ببینند و در برابر بى مهرى به آنها مهر شود منقلب خواهند شد. سماحت و عفو و گذشت اسلامى و سیره اولیاء الله نیز همین بوده است که حق ناشناسان را با حق شناسى ادب مى کردند و در حلقه عبودیت خود در مى آوردند.. شرح آیت الله مکارم شیرازی. @Quranahlebayt