#فتنه چیست و چه فرقی با #امتحان و #ابتلا دارد؟ در تعریف لغوی فتنه آمده است: آن چیزی که موجب اختلال و اضطراب می‌شود. ریشه ی ابتلا نیز به معنی تغییر و تحول برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب است. امتحان هم یعنی آزمایش به نحو مستمر و تلاشمند. حال، چه چیزهایی ما را به اضطراب می‌اندازد؟ مرگ، پیری، بیماری، گرانی، از دست دادن و...؟ اما آیا این اتفاقات همیشه و همه ی افراد را مضطرب می‌کند؟ ندیده‌ایم کسانی را که در بزرگترین از دست دادن‌ها آرامش داشته‌اند و تکلیفشان را به خوبی انجام داده‌اند؟ آیا پیش نیامده خودمان در شرایط ظاهراً سختی قرار گیریم، اما درونمان آرام باشد و به کاری که می‌کنیم، اطمینان داشته باشیم؟ از طرف دیگر، مگر گاهی همین امور موجب تحول و انقلاب درونی افراد نمی‌شوند؟ پس آیا نمی‌توان نتیجه گرفت که اتفاقات بیرونی به خودی خود، نه فتنه هستند، نه ابتلا؟ بلکه نوع نگاه و نحوه ی برخورد هر فرد به هر اتفاق، آن را برای او به فتنه یا ابتلا تبدیل می‌کند. همه ی از دست دادن‌ها و همچنین به دست آوردن‌ها، اقتضای سیستم دنیا و لازمه ی زندگی هستند و گریزی از آنها نیست. اتفاقاً بستری آماده‌اند برای اینکه همیشه و همه ی افراد در آن مورد امتحان قرار گیرند تا محک بخورند و صیقل داده شوند، یعنی به مقام انسانی خود که لایق آن هستند، عروج کنند؛ و این، نتیجه ی مطلوبی است که در هر امتحان باید به آن برسند. اما عملکرد افراد در مقابل این اتفاقات یا همان امتحانات، یکسان نیست. آنجا که فرد در تشخیص وظیفه به اضطراب می‌افتد و نمی‌تواند با یقین و آرامش قلبی تصمیم درست بگیرد، دچار فتنه شده؛ دلیلش هم بی‌معرفتی و عدم بصیرت به حقایق است. اما اگر این اتفاق، مایه ی تغییر و تحول او شد و وجودش را بالا برد، ابتلاست. @Quranahlebayt