🌹🌹 #نکات و #پیام هایی از هر جزء قرآن کریم ✅روز بيست و نهم جزء #بيست‌ونهم قسمت سوم ✅:#گوش‌دادن و #تعقل کردن مایه نجات از جهنم کلَُّمَا أُلْقِىَ فِیهَا فَوْجٌ سَأَلهَُمْ خَزَنَتهَُا أَ لَمْ یَأْتِکمُ‏ْ نَذِیرٌ(8) قَالُواْ بَلىَ‏ قَدْ جَاءَنَا نَذِیرٌ فَکَذَّبْنَا وَ قُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شىَ‏ْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فىِ ضَلَالٍ کَبِیرٍ(9) وَ قَالُواْ لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فىِ أَصحَْابِ السَّعِیرِ(10- ملک) 🌱هرگاه که گروهى در جهنم انداخته می شوند، نگهبانانش از آنها مى‏پرسند: مگر بیم‏دهنده‏اى برای شما نیامد؟ جواب می دهند: چرا؛ آمد ولى ما او را انکار کردیم و گفتیم: خدا هیچ چیز نازل نکرده است و شما بیم‏ دهندگان هم در گمراهى بزرگى هستید. آنگاه مى‏ گویند: اگر ما (به دعوت نجات‏بخش آنان )گوش کرده بودیم یا (در حقایق خلقت) تعقّل کرده بودیم؛ کارمان به اینجا نمی کشید و الان بین جهنمیان نبودیم. 🌸1⃣ این آیات، به اصلى ترین عامل سیه­ روزی دوزخیان اشاره کرده آن را به بهترین وجه ممکن تحلیل می کند. می فرماید: خداوند متعال هم از یک سو گوش شنوا و عقل و فطرت الهی به اینها داد و هم از سوى دیگر پیامبرانش را با دلائل روشن به سوی اینها گسیل داشت؛ اگر اینها از این همه ابزار هدایت که در اختیارشان قرار گرفت بهره می بردند هرگز سرانجامشان به جهنم ختم نمی شد. ترديد ميان گوش و عقل از اين نظر است كه وسيله آدمى به سوى سعادت يكى از اين دو طريق است ، يا اينكه خودش تعقل كند و حق را تشخيص داده پيرويش نمايد، يا از كسى كه مى تواند تعقل كند و خيرخواه هم هست بشنود و پيروى كند، در نتيجه پس طريق به سوى رشد يا #سمع است و يا #عقل ، و دليل اين راه يا عقل است يا #نقل . 📚تفسیر المیزان ✅ خداوند راه #هدایت را عرضه کرد. انسان مختار است که بپذیرد یا کفران کند. إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا {3}سوره انسان ما راه را به او نشان داديم خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس {3} آیات ۱-۲ سوره انسان، بطور خلاصه به مراحل تکامل و آفرینش انسان اشاره میکند که در دوره ای اصلا موجود قابل ذکری نبوده است. اما پس از آن و از طریق تشکیل نطفه (وسپس طی مراحل رشد جنینی) ورود انسان به این عالم محقق شده است. در آیات ۳و۴، خداوند میفرماید برای انسانی که باین دنیا وارد شده، ابزار شناخت (گوش و چشم) را هم داده، راه هدایت را نشان داده و در واقع نعمت وجود را با نعمت هدایت تکمیل کرده است .اما انسان میتواند از این نعمت هدایت استفاده کند (شاكر) یا آنرا نپذیرد (كفران) و بکار نگیرد که در این صورت بعنوان ناسپاسی و کفران، سرنوشت شومی در جهان دیگر خواهد داشت (غل و زنجیر و شعله سوزان) درصورت استفاده از این نعمت هدایت، جزو #ابرار خواهد بود که پاداش خوبی در انتظارش میباشد که در آیات 5-22 بطور مبسوط، رفتار و سرنوشت مطبوع شاکران و پذیرندگان هدایت را بیان کرده است. عصاره فراز ایات 1-4:خدایی که انسان را از عدم، هستی بخشید، ملزومات هدایت او را هم در اختیارش گذاشت. این انسان است که در آزمایش زندگی دنیوی، با پذیرش هدایت خدا ، #شاکر او باشد یا #ناسپاسی کند که سرنوشت اخروی کفران، آتش سوزان است @Quranahlebayt

❇️ارزش چشم و گوش و زبان، به آن است كه مقدّمه‌ی #تعقّل باشد، و گرنه حيوانات نيز چشم و گوش دارند! 💠وَ مَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِما لا يَسْمَعُ إِلاَّ دُعاءً وَ نِداءً صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَعْقِلُونَ (۱۷۱/بقره) 🌱‏و مَثل كافران، چنان است كه كسی به حيوانی كه جز صدايی (از نزديك) ويا ندايی (از دور) نمی‌شنود بانگ زند، اينان كران، لالان و كورانند و از اينروست كه نمی‌انديشند. 🔹كلمه (نداء) مصدر (نادی ينادی- مناداة) است و اين ماده از نظر معنا خصوصی‌تر از ماده- دعا- است، چون هر چند هر دو به معنای خواندن و صدا زدن است، ندا به معنای صدا زدن و خواندن با صدای بلند است، و معنای آيه اين است كه مثل تو ای پيامبر در دعوت كفار، مثل آن چوپانی است كه دام خود را نهيب ميزند و مثلا می‌گويد: (از رمه دور نشويد، كه طعمه گرگ می‌گرديد)، ولی گوسفندان تنها صدايی از او ميشنوند و به گله بر ميگردند ولی‌ سخنان او را نمی‌فهمند)، 🔹كفار هم همين طور هستند، از فهم سخنان تو كه همه بسود ايشان است كرند و چون حرف صحيحی كه معنای درستی را افاده كند ندارند، پس لال هم هستند، و چون پيش پای خود را نمی‌بينند، گويی كور هم هستند، پس كفار هيچ چيزی را نميفهمند، چون همه راههای فهم كه با چشم است يا گوش و يا زبان، برويشان بسته شده است. 🔹‏از اينجا روشن ميشود كه در كلام يا قلب بكار رفته يا عنايتی كه باز برگشت آن به قلب است، چون مثل آن چوپانی كه نهيب می‌زند به گوسفندانی كه بجز دعا و نداء نمی‌شنوند، مثل آن پيامبر است كه كفار را بسوی هدايت دعوت ميكند، نه مثل كفاری كه بسوی هدايت دعوت ميشوند، و لكن اوصاف سه‌گانه‌ای كه از مثل استخراج كرد و بعد از تمام شدن مثل، نام آنها را برد، يعنی صم، بكم، عمی، اوصاف كفار بود نه اوصاف كسی كه كفار را به حق دعوت می‌كرد، و به همين جهت لازم بود مثل را برای كفار بزند و بفرمايد (مثل كفاری كه پيامبر، ايشان را بسوی هدايت ميخواند، مثل گوسفندانی است كه چوپان آنها را صدا ميزند و آنها كر و لال و كور بی عقلند) پس با اين بيان روشن شد كه در آيه شريفه چيزی نظير قلب (وارونه سخن گفتن) بكار رفته است. 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ @Quranahlebayt

امروزتان سرشار از آرامش ذکرخدا🌹 ایه ۲۴۲ بقره( صفحه ۳۹) کَذٰلِکَ‌ يُبَيِّنُ‌ اللَّهُ‌ لَکُمْ‌ آيَاتِهِ‌ لَعَلَّکُمْ‌ تَعْقِلُونَ‌ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما شرح می‌دهد؛ شاید اندیشه کنید! 🔴قرآن مجيد پس از ترسيم يك سلسله مقرّرات حقوقى و اخلاقى درباره نظام خانه و خانواده و حقوق زنان و كودكان و نيز سفارش به اهميت دادن به نماز و رعايت آداب و شرايط آن و بجاآوردن شايسته و بايسته اش در وقتهاى مقرّر خود، اينك مى فرمايد: «خداوند آيات خود را اينگونه براى شما انسانها بروشنى بيان مى كند؛ باشد كه خرد خويش را بكار گيريد»؛ 🟢مقصود اين است كه مقرّرات و آداب و رسوم مترقّى و شايسته و درخور يك زندگى شرافتمندانه و عادلانه و انسانى را كه بدانها نيازمنديد، و نيز برهانها و دليلهايى كه حق را از باطل و داد را از بيداد جدا مى كند، همه را براى شما بيان مى دارد و در آنصورت است كه مى كوشيد به مقرّرات او عمل كنيد و از آنچه هشدار داده است، دورى گزينيد. 🔴مراد از «عقل» در كلام خداى تعالى آن ادراكى است كه با سلامت فطرت براى انسان دست دهد. معنای ريشه‌ای «عقل»، حفظ و نگهداری است. و تفكر، انديشه كردن در امور، و محصول انديشه، «علم» است. اما حفظ و نگهداری علم و كاربرد آن در زندگی، #تعقل ناميده ميشود. پس #عاقل كسی است كه از دانش خود در مسير درست استفاده كند. 🟢منظور از «لَعَلَّکُمْ‌ تَعْقِلُونَ‌» به عقيده برخى، يعنى «باشد كه خرد خويش را بكار گيريد». و بعضى مى گويند: منظور اين است كه «باشد كه خرد شما كامل شود»؛ چرا كه خرد فطرى و طبيعى تنها در پرتو خرد اكتسابى و تجربى رشد مى يابد و مى شكفد. و پاره اى نيز معتقدند: منظور اين است كه «خرد خويش را با دانش و آگاهى به آن نعمت گرانبهاى خدا بكار گيريد»؛ زيرا هركه خرد خويش را بكار نگيرد، بسان كسى است كه از آن بى بهره است. 🔴بهر حال جمله «لَعَلَّکُمْ‌ تَعْقِلُونَ» علاوه بر اینکه فهم و درک آیات الهى را هدف از تبیین آنها قرار داده، ضمناً راه فهمیدن و درک کردن را نیز ارائه فرموده که همان اندیشه و تعقل است و این، ارزش و اهمیّت تعقّل در اسلام را نشان میدهد  و نیز معلوم میدارد که شناخت احکام الهى، در گرو «وحى و تبیین الهى» و نیز «تعقل و اندیشه» است.   🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt