eitaa logo
کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام
744 دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
1.2هزار ویدیو
19 فایل
ارتباط باما. نـوكــــري كردنِ اين قـوم مرا بالا بُرد با گـداييِّ حسيـن مَنسَب شاهي دارم به حسين بن علي پشت و پناهم گرم است اي خـدا شكر، عجب پشت و پناهي دارم. @Behruz313
مشاهده در ایتا
دانلود
اوّلین فکر برای کسانی که می‌خواهند از دنیای حرام فرار کنند، فکر در است. فکر در اینکه «اینقدر لازم نیست جمع کنیم و دنبالش برویم؛ فردا مرگ می‌رسد و هرچه جمع کرده‌ایم، اینجا می‌ماند» @Quranahlebayt
امام علی(ع): شما همه شكـار آماده مرگ مى‏ باشيد: اگر توقّف كنيد شما را مى‏ گيرد، و اگر فرار كنيد به شما مى ‏رسد. از سايه شما به شما نزديك‏تر است 📚نهج البلاغه، نامه 27 🔰🔰🔰🔰🔰 مرگ ناگهانی و باورنکردی دوست و همسایه و آشنایان یک است اما انسان بدلیل ترس از مرگ، و بهانه تلخ شدن ایام زندگی سعی میکند به مرگ فکر نکند در عالم، اکثر چیزها نسیه و احتمالی اند اما مرگ قطعی ترین امر عالم است که هیچ راه فراری وجود ندارد عجیب اینجاست که ما برای امور برنامه ریزی داریم اما برای قطعی ترین امر عالم حتی حال فکر هم نداشته و از آن فراری هستیم @Quranahlebayt
❇️ همچون است 💠أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ "بقره/"243 🌱آيا ننگريستي به [حال] كساني كه هزاران نفر بودند [و مي‌توانستند به خوبي در برابر دشمن مقاومت كنند ولي] از ترس مرگ از ديارشان خارج شدند[فرار كردند و سرزمين خود را به دشمن سپردند]. پس خدا بديشان گفت بميريد[به زبوني و بی عزّت و آبرو]. سپس [با عبرت‌گيري از شكست و تصميم به جبران] زنده‌شان كرد. بي‌گمان خدا بر مردم [در صورت احراز شايستگي] صاحب فضل [=برتري بخش و فزون نعمت] است،اما بيشتر مردم شكر [اين نعمت را] نمي‌گزارند. 🔷✨ اين آيه ناظر به دوراني از تاريخ بني‌اسرائيل است كه به دليل اختلافات گستردة دروني دچار ضعف و ذلّت شده و با وجود جمعيت بسيار، در برابر دشمن صحنه را خالي كردند. قوم بني‌اسرائيل پس از خروج از مصر، به رهبري موسي، به سوي فلسطين [سرزمين موعود خود] حركت كردند، اما به دليل ترس از قوم نيرومندي كه در آنجا مي‌زيستند، حاضر به خطرپذيري نشدند و درنتيجه، چهل سال در صحراي سينا سرگردان ماندند، اين قوم سرانجام در زمان پيامبر جانشين موسي [يوشع بن‌نون] با جنگ‌هايي طولاني به آن سرزمين وارد شدند و در آن قرن‌ها اسكان يافتند. اوج اقتدار بني‌اسرائيل در دوران سليمان بود كه پس از آن [به دليل اختلافات گستردة ميان 12 شعبة بني‌اسرائيل و جنگهاي داخلي] سرزمينشان تجزيه شد و با هجوم همسايگان نيرومند از سرزمين‌هاي آباد و خرّم فلسطين به نامساعدترين مناطق رانده شدند. در تاريخ اين قوم از چنين اُفت و خيزها و ذلّت و عزّت‌ها فراوان ديده مي‌شود كه اين آيه و آيات بعدي ناظر به دوران پيش از قدرت يافتن داوود و سليمان است. 🔷✨امام علي(ع) در وصف سرنوشت نسل ابراهيم، از فرزندان اسماعيل و اسحق و فرزندان يعقوب [بني‌اسرائيل] به روشني اين سير تاريخي را شرح داده است [خطبة 192 نهج‌البلاغه موسوم به قاصعه، بند 93 به بعد در عبرت‌گيري از تاريخ اُمت‌ها]. 🔷✨ اين فرمان مرگ، نه مرگي جسمي، بلكه مرگي روحي و خاموشي چراغ سربلندي و استقلال و عزّت يك ملت است. مرگ و حيات جوامع انساني فراتر از عمر كوتاه افراد آن است و مي‌تواند فروتر يا فزون‌تر از آنها، قرنها دوام داشته باشد. همچنانكه حيات يك انسان فراتر از ميليون‌ها سلولي است كه در هر ساعت در بدن او مي‌ميرند و زنده مي‌شوند. مرگ و حيات جسمي يك فرد را از ضربان قلب و تنفس او تشخيص مي‌دهند. اين معناي حقيقي حيات است، اما زنده بودن و «دل»دار و صاحب «نفس» بودن معناي مجازي دارد. 🔷✨قرآن از كسي سخن مي‌گويد كه از نظر آگاهي مُرده بود و با نور هدايت زنده شد و شيوة زندگي با مردم را آموخت [انعام 122 ]. و اصلا قرآن هدايتگر و هشدار دهندة كسي است كه زنده باشد [ياسين 70- لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ ....]. 🔷✨امام علي(ع) نيز در نبرد صفّين هنگامي كه سپاه معاويه بر آب فرات تسلط يافته و آن را به روي اصحاب او بسته بود و رجز رويارويي مي‌خواند، به اصحابش فرمود: «شما را به سفرة جنگ دعوت كرده‌اند؛ يا بايد تن به ذلّت و عقب‌نشيني از موقعيت خود بدهيد، يا شمشيرها را از خون متجاوزين سيراب كنيد تا از آب سيراب شويد. پس بدانيد در زنده ماندن ذليلانه‌تان مرگ است و در مرگ پيروزمندانه‌تان حيات!» [خطبة 51]. 👈 همين سخن را امام حسين در برابر سپاه ابن‌سعد به يارانش فرمود: «من مرگ را جز سعادت، و زندگي با اين ستمكاران را جز ملالت و واماندگي نمي‌بينم». 🍃🌸 اين ابيات از ديوان شمس بيانگر چنان روحيه‌اي است: بميريد بميريد در اين عشق بميريد در اين عشق چو مُرديد همه روح پذيريد بميريد بميريد وزين مرگ مترسيد كز ايـن خاك برآييـد سمـاوات بگيـريد بميريد بميريد وزيـن نفـس ببُريـد كه‌زين‌نفس‌چوبندست‌وشما‌‌همچو‌اسيريد يكي تيشه بگيريد پي حفره زندان چو زنـدان بشكستيـد همه شـاه و اميريـد بميريـد بميريد بـه پيش شـه زيبـا برِ شـاه چـو مُرديـد همه شـاه و شهيـريد بميريـد بميريد از اين ابـر برآييـد چـو زيـن ابـر برآييـد همـه بـدر منيريـد 🔷✨ اين زنده كردن نيز همانند مرگ آن قوم، نه زنده شدن مردگانِ به جسم، بلكه زنده شدن جامعة افسرده و مغلوب به روح آزادي‌طلبي و استقلال و رهايي از سلطة ستمگران بود. @Quranahlebayt
💠 و روزی 🔹رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: همچنان که مرگ آدمى را مى جوید، روزى نیز او را مى جوید. 📚 جامع الاخبار/ص294/ح799 ✍🏼 در روایت دیگری از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است: روزىِ بنده، سرسخت تر از اجلش، در جستجوى اوست. ✍🏼 نکته مهم این روایات این است که برای روزی نباید غصه خورد یا حق دیگران را پایمال کرد. @Quranahlebayt
🟡 جاي ماندن نيست. اخرش 🔸وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِلَّهِ مَلَكاً يُنَادِي فِي كُلِّ يَوْمٍ: لِدُوا لِلْمَوْتِ، وَ اجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ، وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ. «خدا را فرشته‏اى است که هر روز ندا می‌دهد: بزایید براى مردن و جمع کنید براى نابود شدن و بسازید براى ویران شدن.» 🔻دنیا جای ماندن نیست. هرچه زندگی کنی، آخرش است. هرچه جمع کنی، آخرش فناست و هرچه بسازی، آخرش ویرانی است. این برای این است که مؤمن توجه کند هر ساعتی که از عمرش می‌گذرد، به مرگ نزدیک‌تر می‌شود. 🔹«نَفَسُ‏ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى‏ أَجَلِه‏» هر نفس آدمی قدمی به‌سوی مرگ است. 🔸این‌طور نیست که هرچه آدمی جمع کرد، برایش بماند! عاقبت باید بمیرد و مالش تقسیم شود. همین‌طور دست به دست می‌گردد تا آخر. بناها هم هرچه محکم باشد، عاقبت روزی خراب می‌شود." 🖌شرح آیت الله سید علی محمد دستغیب. ❇️در حقیقت امام روى سه چیز از مهم ترین مواهب زندگى دنیا انگشت گذارده و سرانجام همه آنها را روشن ساخت: 🔻فرزندان که عزیزترین سرمایه انسان اند ✅و اموال که براى آن زحمت فراوان مى کشد ✅و بناهاى مجلل که گاه قسمت عمده عمر خود را صرف آن مى کند. 💠امام مى فرماید: هیچ یک از اینها بقا و دوامى ندارد و سرانجام گرد و غبار فنا بر روى همه آنها مى نشیند تنها چیزى که براى انسان باقى مى ماند اعمال خیر و نیکى هاست که نزد خدا ذخیره مى شود، 🔰قرآن مى گوید: «(مَا عِنْدَکُمْ یَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق); آنچه نزد شماست از میان مى رود و آنچه نزد خداست باقى مى ماند». 🖌شرح آیت الله مکارم شیرازی @Quranahlebayt
❇️ همچون ‌ است 💠أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ "بقره/"243 🌱آيا ننگريستي به [حال] كساني كه هزاران نفر بودند [و مي‌توانستند به خوبي در برابر دشمن مقاومت كنند ولي] از ترس مرگ از ديارشان خارج شدند [فرار كردند و سرزمين خود را به دشمن سپردند]. پس خدا بديشان گفت بميريد [به زبوني و بی عزّت و آبرو]. سپس [با عبرت‌گيري از شكست و تصميم به جبران] زنده‌شان كرد. بي‌گمان خدا بر مردم [در صورت احراز شايستگي] صاحب فضل [=برتري بخش و فزون نعمت] است،اما بيشتر مردم شكر [اين نعمت را] نمي‌گزارند. 🔹اين آيه ناظر به دوراني از تاريخ بني‌اسرائيل است كه به دليل اختلافات گستردة دروني دچار ضعف و ذلّت شده و با وجود جمعيت بسيار، در برابر دشمن صحنه را خالي كردند. قوم بني‌اسرائيل پس از خروج از مصر، به رهبري موسي، به سوي فلسطين [سرزمين موعود خود] حركت كردند، اما به دليل ترس از قوم نيرومندي كه در آنجا مي‌زيستند، حاضر به خطرپذيري نشدند و درنتيجه، چهل سال در صحراي سينا سرگردان ماندند، اين قوم سرانجام در زمان پيامبر جانشين موسي [يوشع بن‌نون] با جنگ‌هايي طولاني به آن سرزمين وارد شدند و در آن قرن‌ها اسكان يافتند. اوج اقتدار بني‌اسرائيل در دوران سليمان بود كه پس از آن [به دليل اختلافات گستردة ميان 12 شعبة بني‌اسرائيل و جنگهاي داخلي] سرزمينشان تجزيه شد و با هجوم همسايگان نيرومند از سرزمين‌هاي آباد و خرّم فلسطين به نامساعدترين مناطق رانده شدند. در تاريخ اين قوم از چنين اُفت و خيزها و ذلّت و عزّت‌ها فراوان ديده مي‌شود كه اين آيه و آيات بعدي ناظر به دوران پيش از قدرت يافتن داوود و سليمان است. 🔹امام علي(ع) در وصف سرنوشت نسل ابراهيم، از فرزندان اسماعيل و اسحق و فرزندان يعقوب [بني‌اسرائيل] به روشني اين سير تاريخي را شرح داده است [خطبة 192 نهج‌البلاغه موسوم به قاصعه، بند 93 به بعد در عبرت‌گيري از تاريخ اُمت‌ها]. 🔹اين فرمان مرگ، نه مرگي جسمي، بلكه مرگي روحي و خاموشي چراغ سربلندي و استقلال و عزّت يك ملت است. مرگ و حيات جوامع انساني فراتر از عمر كوتاه افراد آن است و مي‌تواند فروتر يا فزون‌تر از آنها، قرنها دوام داشته باشد. همچنانكه حيات يك انسان فراتر از ميليون‌ها سلولي است كه در هر ساعت در بدن او مي‌ميرند و زنده مي‌شوند. مرگ و حيات جسمي يك فرد را از ضربان قلب و تنفس او تشخيص مي‌دهند. اين معناي حقيقي حيات است، اما زنده بودن و «دل»دار و صاحب «نفس» بودن معناي مجازي دارد. 🔹قرآن از كسي سخن مي‌گويد كه از نظر آگاهي مُرده بود و با نور هدايت زنده شد و شيوة زندگي با مردم را آموخت [انعام 122 ]. و اصلا قرآن هدايتگر و هشدار دهندة كسي است كه زنده باشد [ياسين 70- لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ ....]. 🔹امام علي(ع) نيز در نبرد صفّين هنگامي كه سپاه معاويه بر آب فرات تسلط يافته و آن را به روي اصحاب او بسته بود و رجز رويارويي مي‌خواند، به اصحابش فرمود: «شما را به سفرة جنگ دعوت كرده‌اند؛ يا بايد تن به ذلّت و عقب‌نشيني از موقعيت خود بدهيد، يا شمشيرها را از خون متجاوزين سيراب كنيد تا از آب سيراب شويد. پس بدانيد در زنده ماندن ذليلانه‌تان مرگ است و در مرگ پيروزمندانه‌تان حيات!» [خطبة ۵۱] 👈 همين سخن را امام حسين در برابر سپاه ابن‌سعد به يارانش فرمود: «من مرگ را جز سعادت، و زندگي با اين ستمكاران را جز ملالت و واماندگي نمي‌بينم». 🍃اين ابيات از ديوان شمس بيانگر چنان روحيه‌اي است: بميريد بميريد در اين عشق بميريد           در اين عشق چو مُرديد همه روح پذيريد بميريد بميريد وزين مرگ مترسيد           كز ايـن خاك برآييـد سمـاوات بگيـريد بميريد بميريد وزيـن نفـس ببُريـد           كه‌زين‌نفس‌چوبندست‌وشما‌‌همچو‌اسيريد يكي تيشه بگيريد پي حفره زندان           چو زنـدان بشكستيـد همه شـاه و اميريـد بميريـد بميريد بـه پيش شـه زيبـا           برِ شـاه چـو مُرديـد همه شـاه و شهيـريد بميريـد بميريد از اين ابـر برآييـد           چـو زيـن ابـر برآييـد همـه بـدر منيريـد 🔹اين زنده كردن نيز همانند مرگ آن قوم، نه زنده شدن مردگانِ به جسم، بلكه زنده شدن جامعة افسرده و مغلوب به روح آزادي‌طلبي و استقلال و رهايي از سلطة ستمگران بود. ༻🍃‌🌸🍃༺ @Quranahlebayt
📌 اولین منزل 🔸 رسول اکرم صلی الله علیه و آله: ، اولین منزل آخرت و آخرین منزل دنیا است، خوشبخت و سعادتمند کسى که در اولین منزل مورد تکریم و احترام قرار گیرد و در آخرین منزل از مشایعت خوب برخوردار باشد. 📚 بحار/ج3/ص128 🔹 حدیث روز @Quranahlebayt
‍ ‍ ‍ ‍ 💢چرا بعضی از در بعضی از در و ؟! ✅ همیشه این سوال هست که چرا مؤمنین با اینکه اهل عبادت هستند، اما بعضا در گرفتاری و رنج هستند؟ و در مقابل کسانی که به خدا اعتقادی ندارند در ثروت و راحتی هستند و خدا کاری به آنها ندارد؟ ✨در این روایت به این سوال پاسخ داده میشود:👇👇👇 💫 امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل فرمودند که خدای عزوجل می‌فرماید: ✅ به عزت و جلالم سوگند، من بنده ای را که می‌خواهم رحمت کنم، او را از دنیا بیرون نمی‌برم مگر اینکه بابت هر خطا و گناهی که کرده آنرا بگیرم. ✅من بنده‌ام را به بیماری در بدنش و یا تنگی در روزیش و یا ترس در دنیایش مبتلا کنم تا کفاره خطایش باشد، پس اگر باز چیزی بماند، را بر او سخت گردانم (تا آمرزیده و پاک بمیرد و پس از مرگ دچار عذاب نشود) ✅و به عزت و جلالم سوگند، من بنده‌ گنهکاری را که بخواهم عذاب کنم از دنیا بیرونش نمی‌برم تا پاداش هر عمل نیکی که کرده را بدهم،پاداش او را بوسیله تندرستی در بدنش و یا فراخی در روزی اش و یا به آسودگی و گشایش در دنیایش بدهم و اگر چیزی باقی بماند مرگ را بر او آسان نمایم. 📕سخن خدا، کلیات احادیث قدسی، ص 108 🌹 @Quranahlebayt
❇️ و تنها بدست اوست 💠إِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ نَحْنُ الْوارِثُونَ (۲۳) وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَ لَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ (۲۴) وَ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (۲۵/حجر) 🌱‏والبتّه اين مائيم كه زنده می‌كنيم ومی‌ميرانيم ومائيم كه (بعد از مرگ همه، باقی مانده و) وارث می‌شويم. ‏و بدون شك ما به پيشينيان از شما علم داريم وبه آيندگان نيز آگاهيم. ‏وهمانا پروردگار تو است كه همه آنان را محشور خواهد كرد، زيرا كه او حكيم وعليم است. 🔹مرگ و حيات تنها بدست اوست. همه رفتنی هستند، پس سزاوار است با عمل خود ارث خوبی برای وارث حقيقی بجای گذاريم. «نَحْنُ الْوارِثُونَ» 🔹زمان، در علم خداوند اثری ندارد. علم او به گذشته و حال و آينده يكسان است. عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ‌ ... عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ‌ ‏ 🔹برپايی رستاخيز، كيفر وپاداش دادن از شئون ربوبيّت الهی است. «رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ» 🔹دليل رستاخيز، حكمت خداوند است. (اگر ذرات خاك، غذا و غذا، نطفه و نطفه، انسان شود و با مرگ، دوباره به خاك تبديل شود وحساب وكتابی در كار نباشد، اين كار حكيمانه نيست.) «إِنَّهُ حَكِيمٌ» 🔹در قيامت قديم وجديد با هم محشور می‌شوند. «يَحْشُرُهُمْ» وخداوند بر عملكرد همه وآثار ونيّات هر فرد، آگاهی كامل دارد. «حَكِيمٌ عَلِيمٌ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ @Quranahlebayt
📌امام صادق علیه‌السلام در مورد حرص و از فرمودند:   در رسیدن به چیزى که اگر رهایش کنى به سوى تو مى آید و در آن صورت محبوب خداوند باشى ، و اگر در رسیدن به خواسته ات شتاب ورزى و از توکل به خدا و رضا به قسمت غافل شوى ، در درگاه احدیت ناپسند خواهى شد؛ چرا که خداوند جهان را چون سایه تو خلق فرموده که اگر در طلبش روى تو را به سویش مى کشاند و هیچ گاه بدان نخواهى رسید و اگر ترکش کنى ، خود به دنبالت مى آید و تو راحت خواهى بود.  📌پیامبر صلی الله عليه وآله فرمودند: انسان حریص ، محروم است و افزون بر آن مذموم درگاه حق است و چگونه محروم نباشد و حال آن که از اعتماد به خداى تعالى گریخته است و بر خلاف فرمایش خداوند رفته است که فرمود: خدا همان کسى است که شما را آفرید، سپس به شما بخشید، آن گاه شما را مى میراند و پس از آن زنده مى گرداند... 📌حریص دستخوش هفت آفت است : ۱) در اندیشه اى باشد که به بدنش ‍ ضرر رساند و نفعى ندهد؛ ۲) اندوهى که تمامى ندارد؛ ۳) رنجى که راحتى ندارد، جز به ؛ ۴) ترسى که چیزى بدو نرساند جز آن که همواره گرفتار آن باشد؛ ۵) اندوهى که زندگى را بدون آن که فایده اى بدو رساند، مکدّر کند؛ ۶) حسابى که خلاصى از آن نیابد و پیوسته سرگرم رسیدگى به آن باشد؛ ۷) عقاب و کیفرى که راه فرار از آن نداشته باشد (چرا که حرص ، انسان را به ارتکاب گناه وا مى دارد).  شخصى که بر خداى تعالى دارد، شب و روز را مى گذراند، در حالى که در خداى تعالى و و سلامتى است و در کفایت امور او فرموده و 👈 برایش فراهم کرده که فقط خود بدان عالم است . 👉 ، آبى است که از روزنه خداى تعالى جارى است . و چون بنده اى از محروم نباشد، و 👈 و است . 📚مصباح الشریعه @Quranahlebayt
دلتون بزرگ زندگيتون زيبا🌹 آیه ۱۲۸ و ۱۲۹ سوره شعراء( صفحه ۳۷۲) أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ آيا در هر بلندى بنايى از سر بازيچه مى‏سازيد 🟢 كلمه (ريع ) به معناى نقطه بلندى است از زمين ، و كلمه (آيت ) به معناى علامت و نشانه است و كلمه (عبث ) به معناى آن كارى است كه هيچ نتيجه و غايتى بر آن مترتب نمى شود. 🟣 گويا قوم هود (عليه السّلام ) در بالاى كوهها و نقاط بلند، ساختمانهايى مى ساختند، آن هم به بلندى كوه ، تا براى گردش و تفريح بدانجا روند، بدون اينكه غرض ديگرى در كار داشته باشند، بلكه صرفا 👈🏻به منظور فخر نمودن به ديگران و پيروى هوى و هوس ، كه در اين آيه ايشان را بر اين كارشان توبيخ مى كند. وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ.(۱۲۹) و كاخ ها و قصرهاى پرشكوه و مدرن و پر زرق و برق و مجلل و تشريفاتى مى سازيد به گونه اى كه گويى هرگز نخواهيد مرد و در آنها جاودانه خواهيد زيست؟ 🟢  (لعلكم تخلدون ) در مقام تعليل مطلب است ، يعنى شما اين قصرها را بدين جهت مى سازيد كه اميد داريد جاودانه زنده بمانيد. چون اين كارهايى كه مى كنيد و اين بناهايى كه مى سازيد طبعا سالهايى دراز باقى مى ماند، در حالى كه عمر طولانيترين افراد بشر از عمر آنها كوتاهتر است . 🟣 و یا اینکه مفهوم آیه اینست که شما به گونه اى رفتار مى كنيد كه گويى هرگز در انديشهٔ نيستيد و مى خواهيد همواره در دنيا بمانيد! 🟢 « » به معناى قلعه هاى محكم و قصرهاى استوار و ساختمانهاى عالى است ، كه مفرد آن «مصنع» مى باشد. 🟣 هود اعتراض نمى كـند كه چرا شما داراى خانه هاى مناسبى هستيد بلكه مى گويد شما آنچنان غرق دنيا شده ايـد و بـه تـجـمـل پـرسـتـى و محكم كارى بى حساب در كاخها و قصرها پرداخته ايد كه👈🏻 سراى آخرت را به دست فراموشى سپرده ايد، دنيا را نه به عنوان يك 👈🏻گذرگاه كه به عـنوان يك 👈🏻سراى هميشگى پنداشته ايد! 🟢 آرى چنين ساختمانهاى غفلت زا و غرور آفرين مسلماً مذموم است . 🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt
❇جامعه اسلامی و رعایت 🔹 آن است که : آن را از زشت گویی بازداری؛ به گفتار نیک و ادب عادت دهی؛ از گشودن زبان جز به هنگام نیاز و تحصیل منفعت دین و دنیا خودداری نمایی؛ از و گویی که جز زیان دربر ندارد، دوری کنی؛ بدانی که ، گواه عقل و اندیشه توست؛ و آراسته شدن به زیور عقل، در خوش زبانی آشکار می شود. (از بند سوم رساله حقوق امام (ع)) 🔹 اين است كه تنها به سخن نيكو و پسنديده عادت داده شود. چنين سخني است كه براي فرد سود دنيايي و ديني دارد. اما سخن ناپسند و ناروا تنها زيانبار است و هم به دين انسان لطمه مي‌زند و هم به دنيای او. هم باعث اختلاف و نزاع و تفرقه مي‌گردد و هم حيثيت فرد و جامعه و ملت را لكه‌دار مي‌سازد. 🔹پيامبرخدا(ص) مي‌فرمايد: «مردگان را ندهيد؛ زيرا آنان به آنچه از پيش فرستاده بودند رسيدند» (نهج‌الفصاحه، پيشين، ص341) و مي‌فرمايد: «مردگان را دشنام ندهيد تا زندگان را اذيت كنيد» (همان) 🔹در جنگ صفين خبر به امام علي(ع) رسيد كه حجرابن عدي و عمرو ابن حمق خزايي نسبت به لشكر معاويه لعن و نفرين و ناسزا مي‌گويند. امام(ع) براي آنان پيام فرستاد و دستور داد كه از اين كار دست بكشند و نزد او بيايند. چون آن دو نزد حضرت آمدند، عرض كردند: مگر ما بر حق نيستيم؟ حضرت فرمود: چرا، هستيم. عرض كردند: آيا آنان بر باطل نيستند؟ فرمود: چرا، هستند. عرض كردند: پس چرا ما را از و نسبت به آنان باز مي‌داري؟ حضرت فرمود: دوست ندارم كه شما و باشيد» (بحار الانوار، ج32، ص399) آن حضرت وقتي شنيد كه جمعي از يارانش به شاميان دشنام مي‌دهند مي‌فرمايد: «من خوش ندارم كه شما دهنده باشيد. اگر شما اعمال آنان را توصيف كنيد و حالشان را بازگو نماييد گفتارتان صواب‌تر، و عذرتان پذيرفته‌تر خوهد بود. بهتر است به جاي ناسزا گفتن، بگوييد: خداوندا، خون‌هاي ما و خون‌هاي ايشان را از اينكه بر زمين بريزد حفظ كن، و روابط ميان ما و آنان را اصلاح فرما؛ اين گروه را هدايت نما و از گمراهي نجات ده، تا كسي كه جاهل به حق است آن را بشناسد و كسي كه در گمراهي است از آن باز ايستد» (نهج‌البلاغه، خ206). 🔹امام باقر(ع) مي‌فرمايد: «بهترين چيزي را كه دوست داريد به شما گفته شود، به مردم بگوييد؛ زيرا خداوند از شخص لعنت كنندة دشنام ده بدگوي از مؤمنان و بددهن نفرت دارد» (بحار الانوار، ح78، ص181). 🔹اين است كه امام سجاد (ع) مي‌فرمايد و اين دستور دين درباره زبان است كه در رواياتي كه نقل شد و روايات پر شمار ديگر آمده است. اين يك فرهنگ ديني است كه بر آن بسيار تاكيد شده است. انسان و جامعه‌اي كه از اين فرهنگ فاصله گرفته در واقع از اصل دين فاصله گرفته است. 👈جامعه و نظامي كه در ان قبح و ناسزاگويي ريخته شده و مسئولان بلند پايه آن از بدترين الفاظ استفاده مي‌كنند و زشت‌ترين و ركيك‌ترين كلمات را به زبان مي‌آورند با فرهنگ زيباي اسلام بسيار فاصله دارد. 🔹بزرگان دين مي‌گويند كه نكنيد و كننده نباشيد، اما عجيب است كه در جامعه‌اي كه خود را مرتبط با اهل بيت بد‌اند و خود را پيرو امام علي و امام سجاد بشمارد، شعار سياسي‌اش تنها « » و شعار مذهبي‌اش تنها « » باشد. 👌به هر حال، امام سجاد(ع) و ديگر شخصيت‌هاي ديني، زبان را نشان دهنده شخصيت فرد و جامعه مي‌شمارند. مطابق سخن اين بزرگان ،جامعه‌اي ديني و اسلامي است كه در زبانش و نمايان باشد. 👈جامعه و نظامي اسلامي است كه مسئولانش از بهترين كلمات و واژه‌ها استفاده كنند. 👈جامعه و نظامي كه در آن كاربرد الفاظ و و رواج دارد و و ناسزا و لعنت و نفرين بيش از هر چيزي به گوش مي‌رسد، بسيار از اسلام فاصله دارد و به عميق و زيربنايي نيازمند است. 📚دکتر عبدالرحیم سلیمانی @Quranahlebayt