🟥مراقب #چراغ_قرمزهاي هشداردهنده باشيد تا با #ناملايمات فردي و اجتماعي درگير نشويد. 🔸وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ( انعام:42) ما پيش از تو [نيز پيامبراني] به سوي امت‌هائي فرستاديم و [چون به گمراهي ادامه دادند] آنها را به سختي‌ها و آسيب‌هائي [=نابساماني‌هائي ناشي از عملكردشان] گرفتار كرديم، باشد تا تضرّع كنند [=از قله غرور و تكبّر به تواضع و تسليم فرود آيند]. - هدايت‌هاي الهي منطبق بر فطرت و مصلحت انسان‌ها نازل شده است، ملت‌هايي كه پيام‌هاي پروردگارشان را پس مي‌زنند، در حقيقت نسخة شفابخش پيامبران را پاره مي‌كنند و به درمان مكاتب و جهان‌بيني‌هاي دنيا محور و لذت‌پرور پناه مي‌برند. از آنجايي كه #دنياپرستي و #خودخواهي با ساختار فطري انسان هماهنگي ندارد، به آثار و عوارض فشارهاي روحي رواني، اختلاف طبقات، كينه و دشمني‌هاي ناشي از رقابت‌هاي مادّي گرفتار مي‌شوند. منظور از همين نابساماني‌ها، #ناملايمات و عوارض فردي و اجتماعي است که دامنگير جوامع منحرف از حق و عدالت مي‌شود. همان درد و رنجي که از برآورده نشدن خواسته‌هاي مادي و معنوي و فردي و اجتماعي ناشي مي‌شود و چون در نظام خدا و طبق قوانين او چنين عواقبي عارض مي‌شود، آن را به خود و مجموعه عواملي که مقدر کرده، نسبت داده است. 👈 اين عذاب موقت و مختصر (در مقايسه با عذاب آخرت) همچون #چراغ_قرمز_هشدار دهنده ماشين‌ها، رحمتي به شمار مي‌آيد. «بَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ» ظاهراً به دو نوع نابساماني اشارت دارد؛ سختي و رنجي که از خشم و خشونت دشمن و عوامل بيروني ناشي مي‌شود (بأس)، و درد و رنجی که دروني است (ضراء)، مثل: بيماري، بيکاري، افسردگي، اعتياد و... همه اينها عذابي است که از عملکرد خود مردم ناشي مي‌شود. به تعبير قرآني: روم 41 (30:41) - به خاطر دستاورد (آثار اعمال شرک ‌آميز) مردم است که فساد در خشکي و دريا ظاهر شده تا نتيجه آنچه کرده‌اند را به آنها بچشاند تا شايد از خطا برگردند. فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (انعام:44) پس چون تذكراتي را كه به آنها داده شده بود به فراموشي سپردند، درهاي همه چيز را بر آنها گشوديم [=به حال خود آزاد رهایشان كرديم تا هر چه مي‌خواهند بكنند] تا بدانجا كه سرمَستِ برخورداري‌ها [=راحت و رفاه] شدند و [در اين غفلت] ناگهان آنها را [به عوارض اعمال‌شان] گرفتيم. پس در آن دم رشتة اميدشان به كلي قطع شد. - گشودن درهاي همه چيز (فَلَمَّا نَسُوا ... فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ) را چراغ سبز دادن به هر خلاف و خيانتي، بي‌هيچ هشدار و تذکري، وصف کرده است، تا جايي که منکران مست و مغرورِ دستاورد تباه خود شدند و در اين سراشيبي سقوط، سرانجام سرشان به سنگ سرنوشت سياه‌شان خورد. در حكمت 25 نهج‌البلاغه امام علي(ع) نيز آمده است: «اي فرزند آدم، هرگاه ديدي پروردگارت پيوسته بر تو نعمت مي‌دهد و تو نافرماني‌اش مي‌كني، برحذر باش (كه مبادا تو را به حال خود رها كرده باشد)» 💫تفسير بازرگان ↩️- #مشكلات، راهى براى بيدارى فطرت و #توجّه به خداوند است. «يَتَضَرَّعُونَ» ↩️- هر رفاهى لطف نيست و هر رنجى قهر نيست. «لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ» ⬅️براى افراد لجوج، نه تبليغ مؤثّر است، نه تنبيه. «قَسَتْ قُلُوبُهُمْ» ↩️- ريشه‌ى غرور و ترك تضرّع، مفتون شدن به تزيينات شيطانى است. فَلَوْ لا ... تَضَرَّعُوا ... زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ‌ 📚تفسير نور @Quranahlebayt