ما برای خداییم، هر چه که ما را از او بگیرد، باید از ما گرفته شود. ترس‌ها، تکیه به دارایی‌ها، همسر و فرزند و ... 💌 حتما امتحانتان می‌کنیم با کمی ناامنی، گرسنگی، ضرر مالی، بلای جانی و خسارت در محصول. البته به اهل صبر مژده بده. همان کسانی که هرگاه مصیبتی برایشان پیش بیاید می‌گویند: "ما برای خداییم و به سوی او برمی‌گردیم." ۱۵۵ و ۱۵۶ بقره

سلام! از همه دوستان بخاطر این مدتی که نبودیم معذرت میخواییم. مشکلاتی پیش اومد که کارمون رو متوقف کرد. و دسترسی به کانال و اینترنت نداشتیم. 🌸🌷🌹🌺

ما برای خداییم، نکند شیطان برای خودش بردارد. الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (۱۵۶ بقره) لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (۱۱۸ نساء) 💌 کسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مى‌گرديم.» 💌 خدا شیطان را لعنت كند، گفت: «قطعا، از ميان بندگانت سهمی معين [براى خود] برخواهم گرفت. ۱۵۶ بقره، ۱۱۸ نساء

اگر بخـواهیم و بخوانیـمش ما را تنها نمی‌گذارد. وَ زَکَرِیّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لاتَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ (۸۹ انبیا) 💌 و یاد آن موقعی باش که زکریا پروردگارش را صدا کرد و گفت: «خدایا! نگذار تنها باشم (و فرزندی به من عطا کن) و تو بهترین وارثانى».

براى خارج شدن مرده از زنده و زنده از مرده، نمونه‌هاى زيادى گفته شده، مثلا ايجاد انسان از نطفه و ايجاد نطفه از انسان، بهار، فرزند مؤمن از والدين كافر و بالعكس، كه همه‌ى اينها نشانه‌ى قدرت خدا در جهان و توانايى او در برپايى قيامت و حشر موجودات است. يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (۱۹ روم) 💌 زنده را از مرده بيرون مى‌آورد، و مرده را از زنده بيرون مى‌آورد، و زمين را بعد از مرگش زنده مى‌سازد؛ و بدين گونه [از گورها] بيرون آورده مى‌شويد.

رنگ‌ها تفاوت‌ها را نشان می‌دهند، حس و حال‌مان را عوض می‌کنند. راحت به‌چشم می‌آیند، حتی اگر حال و حوصله‌ی تفکر و تعقل هم نداشته باشیم موجب یادآوری هستند. خدا تابلویی رو کرده که کسی به گَردِ پایش نمی‌رسد. 💌 در زمین هم، موجودات، مواد و معادن رنگارنگ را آفریده، گسترش داده، و در اختیارتان گذاشته است. در آفرینش این‌ها هم نشانه‌ای از یکتایی خداست، برای مردمی که می‌خواهند به خود بیایند. (۱۳ نحل) 🔸در آیه‌های قبلش تفکر و تعقل را مطرح کرده ولی در این آیه یادآوری که راحت‌تر است را.

همیشه کسی هست که به حرف و خواسته‌ام گوش کند. گوش دیگرش هم دروازه نیست، حواسش هست. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاءِ (۳۹ ابراهیم) 💌 سپاس خداى را كه با وجود سالخوردگى، اسماعيل و اسحاق را به من بخشيد. به راستى پروردگار من شنونده ( و اجابت‌کننده‌ی) دعاست.

قرآن مثل طنابی است که خدا برای خارج شدن از چاه طبیعت و دنیا پایین انداخته. از چاه شور این جهان، در دلو قرآن رو، برآ / ای یوسف آخر بهر توست، این دلو در چاه آمده (مولوی) چون همی دانی که قرآن را رَسن خواندست حق/ پس تو در چاه طبیعت، چند باشی با وَسن (سنایی) 💌 همگی و در تمام مسائل به ریسمان خدا، چنگ بزنید و آن را بگیرید و پراکنده نشوید. (۱۰۳ آل‌عمران)

امام صادق سلام‌الله‌عليه: يُبَيّنُ الألسُن و لا تُبَيّنُه الألسُن (کافی، ج ۲، ص ۶۳۲) زبان عربی توان بیان همه‌ی ریزه‌کاری‌های موجود در ساير فرهنگ‌ها و زبان‌ها را، دارد. اما عربی لطايفی دارد كه ديگر زبان‌ها آن را نمی‌توانند تبيين كنند. همه جانبه‌نگری و دقت در ریزه‌کاری‌ها خودش عاملی است برای تعقل و تفکر در قرآن. 💌 ما آن را قرآنى عربى قرار داديم، تا [در آن] بينديشيد. (۳ زُخرُف)

نمونه‌ای از جامعیت کلمات را مطرح می‌کنیم و دقت در مفاهیم موجود را به خود عزیزان می‌سپاریم: سه کلمه سبیل، طریق و صراط را معمولا در فارسی به "راه" ترجمه می‌کنند ولی این‌ها تفاوت‌های دارد: ۱. سبیل: راهی است ادامه‌دار، که از نقطه‌ای آغاز می‌شود و رفتن در آن و رسیدن به نقطه مد نظر آسان است. ۲. طریق: راهی هست که با عمل ساخته می‌شود و نیاز به زحمت دارد. ۳. صراط: طریقی که مشخص و وسیع است. ( التحقیق، علامه مصطفوی)

مستکبران و رهبران غیر الهی از جهل مردم استفاده، و نظر خود را ترویج و تحمیل می‌کنند. آیت‌الله جوادی: بزرگترين کاری که وجود مبارک پيغمبر اکرم(صلّی‌الله عليه و آله) بعد از مسئله توحيد، وحی و نبوت انجام دادند، اين است که عالِم شدن را بر جامعه واجب کردند؛ فرمود شما بايد عالم باشيد، وگرنه جامعه‌ای که عالم نباشد هر کس او را به يک سمت می‌برد، «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَة». 💌 فرعون گفت: شما را فقط به چیزی که خودم می‌بینم و در نظر دارم توصیه می‌کنم. (۲۹ غافر)

"گوش داخلی" وظیفه‌ی تعادل را بر عهده دارد. ۱۴۰۰ سال پیش قرآن درباره‌ی عده‌ای که به گوششان ضربه خورده و در همان حالت خوابیده‌اند، توضیح داده است: فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا (۱۱ کهف) وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ... (۱۸ کهف) 💌 ما در غار بر گوششان زدیم، و سالها در خواب فرو رفتند. 💌 و خیال می‌کنی که بیدارند؛ در حالی که خواب هستند! اگر خواب باشیم، هر چیزی ممکن است بیدارمان کند، ولی اگر ضربه‌ای خورده باشد چیزی بیدارمان نمی‌کند. به مسابقه بوکس نگاه کنید تا متوجه تفاوت این دو مورد شوید. از آن‌جایی که خدا بر گوش اصحاب کهف زده بوده، آن‌ها نمی‌توانستند بیدار شوند.