✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#روز_خدا»        روز جمعه، ١۴٠٢/٠۶/١٧ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی، «#روز_شهدا» و سالروز حماسه خونین #هفده_شهریور سال ١٣۵٧ است؛ حادثه‌ای بسیار عظیم که اگر سالیان متمادی در وصف آن و یاد بیش از چهارهزار شهید آن، سخن گفته شود، بازهم از ادای حق آن واقعه بزرگ، عاجز خواهیم بود؛ حماسه‌ای که مردم آزاده ایران، برای دفاع از استقلال، آزادی و ایجاد نظام جمهوری اسلامی آفریدند و به وسیله جلادان شاه و کماندوهای آمریکایی و اسرائیلی به خاک و خون نشستند و میدان ژاله تهران را به «#میدان_شهدا» تبدیل کردند؛ این روز تیره که در تاریخ به «#جمعه‌_سیاه» معروف شد، چهره واقعی حکومت سفاک شاهنشاهی و دولت به اصطلاح «آشتی ملی» آن را، برای جهانیان نمایان کرد و با جدایی کامل ملت از حکومت، امکان هر نوع پیوستگی یا سازش را از بین برد؛ لذا بی‌تردید باید آن را به عنوان نقطه‌ی عطف مبارزات ملت مسلمان ایران علیه رژیم منحوس پهلوی دانست، چنانچه در کمتر از چند ماه، خون‌های ریخته شده در ١٧ شهریور به ثمر رسید و انقلاب پیروز شد و نظام جمهوری اسلامی ایران شکوفا گردید؛ امام راحل (ره) در اولین سالگرد این حماسه بزرگ فرمودند: «هفده شهريور سال گذشته «مِنْ ايّام اللَّه» از ايام خدايى بود، كه يك ملت، زن و مردش، جوان و غير جوانش، بايستند و خون بدهند براى احقاق حق! اين #روز_خدا است! هفده شهريور «مِنْ ايام اللَّه» است، بايد متذكر آن باشيد؛ بايد يادآورى كنيد اين «ايّام اللَّه» را؛ چنانچه امسال كرديد؛ اين «ايّام اللَّه» نباید از ياد برود؛ براى اينكه اين ايامند كه آدم سازند؛ اين ايّام است كه جوان‌های ما را از عشرتكده‏ها بيرون آورده و به ميدان جنگ مى‏برد؛ اين ايّام الهى هست كه ملت ما را بيدار مى‏كند، و بيدار كرده است؛ (خداوند) امر مى‌كند: ذَكِّرْهُمْ بِايّامِ اللَّه؛ «ايّام اللَّه» را در ذكر مردم وارد كنید؛ يادتان نرود اين ايام بزرگى كه بر ملت ما گذشت! و «ايّام اللَّه» بود...» (صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۵١٢) همچنین حضرت امام (ره) در سخن دیگری، قیام ١٧ شهریور مردم ایران را با جنگ صفین مقایسه کرده و فرمودند: «قيام شما در مقابل ديكتاتور اصلى كه تمام شعائر ملى و مذهبى را زير پا گذاشته، چون قيام اميرالمؤمنين (ع) در مقابل معاويه مى‏باشد كه عملى بيش از اعمال آن ديكتاتور مرتكب نشده بود؛ حضرت على (ع) در مقابلِ ستمكارى بودند كه با امامت جمعه و جماعت و تشبث به اسلام، خون مردم را مى‏مكيد؛ قيام در مقابل ظلم و ظالم بود و چندين هزار فدايى داد كه «عمار ياسر» يكى از آنها بود؛ شما هم در مقابل ديكتاتور عصر كه با اسم اسلام و تشبث به قرآن خون ملت را مى‏مكید، (قیام کردید) در صورتى كه تعداد كشتگان ما به تعداد كشتگان «صفين» باز نرسيده...» (چنانچه مورخين، تعداد شهداى صفين را از هفتاد هزار تا صد و ده هزار نفر نوشته‌اند)؛ [صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۴۶۴] رهبر فرزانه انقلاب نیز در سالروز قیام هفده شهریور در سال ١٣۵٩ شمسی فرمودند: «شما مردم ایران که شاهد عاشورای میدان شهدا، شاهد عینی عاشورای 17 شهریور هستید، جا دارد اگر اشک بریزید و گریه کنید، این گریه ما بر شهیدانمان به هیچ وجه گریه تاسف نیست! این خون‌های پاک و عزیز، یک ملت را نجات داد، یک قدرت عظیم جهانی را به عقب نشاند؛ اما ما باید سنت مرثیه‌خوانی این عزیزان را زنده کنیم». ✍️ در پایان بدیهی است که حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی که به واسطه خون هزاران هزار شهید به وجود آمده و دفاع از آن، از اهم واجبات دینی و ‌یکی از اساسی‌ترین موضوعات فقه سیاسی است؛ چنانچه حضرت امام خمینی (ره) در کتاب البیع، جلد دوم، ص ۴۶١ می‌فرمایند: «حفظ نظام اسلامی از مهم‌ترین واجبات است» ایشان همچنین انجام هر عملی که سبب ضرر و تضعیف نظام اسلامی شود را شرعاً حرام دانسته و رعایت قوانین و مقررات دولت اسلامی را واجب شرعی و تخلف‏‎ ‎‏از آن را گناه و معصیت می‌دانند. (استفتائات امام خمینی (ره)، سؤال ١٢٣٨٢) ✅ انشاالله که به گونه‌ای عمل کنیم که در دنیا و آخرت، هیچ‌گاه شرمنده شهدای عزیز انقلاب اسلامی و امام شهدا نشویم! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام، پرچمدار مبارزه با جهل و بی‌سوادی»        روز شنبه، ١۴٠٢/٠۶/١٨ مناسبت روز: امروز مناسبت ویژه‌ای نداریم، اما دیروز ١٧ شهریور برابر با هشتم سپتامبر از طرف سازمان‎ "یونسکو"، به‌عنوان «#روز_جهانی_سوادآموزی» نامگذاری گردیده است، به‌همین مناسبت، در سخن امروز، به این موضوع می‌پردازیم؛ بی‌شک یکی از مهمترین شاخص‌های رشد در جوامع امروز بشری، میزان بهره‌مندی مردم آن کشور از سواد و علم است و بدیهی است مبارزه با بی‌سوادی نه تنها در مقوله توسعه فرهنگی به عنوان نخستین گام قلمداد می‌شود، بلکه در حوزه‌های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی نیز حائز اهمیت ویژه‌ای است و هر چه افراد جامعه به سمت باسواد شدن پیش روند، یقیناً سیر تحول و رویکرد آن جامعه به سمت مفهوم توسعه، سریع‌تری خواهد بود؛ لذا امیدواریم که با نامگذاری چنین روز در تقویم به نام «روز جهانی مبارزه با بی‌سوادی» و با یادآوری این موضوع مهم، روزی شاهد حذف این پدیده شوم از تمام جوامع بشری باشیم. ✍️ اما نکته قابل توجه در اینجا، این است که اگر سازمان ملل و یونسکو، در سال‌های اخیر به این ضرورت دست یافته‌ و روزی را به نام روز #سوادآموزی نامگذاری کرده‌اند؛ باید بدانیم که دین مبین اسلام در هزار و چند صد سال قبل، بشریت را به علم‌آموزی و دوری از جهل و بی‌سوادی سوق داده و بزرگترین معجزه پیامبر خود و آخرین هدیه آسمانی برای زمینیان را یک کتاب به نام «قرآن» قرار داده است؛ «اسلام» تنها دینی است که با امر به خواندن اعلام وجود کرده: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ‌»: «بخوان به نام پروردگارت که [جهان را] آفرید». (اقرأ/ ١) و در نخستین گوهرهای آسمانی‌اش پس از توحید، از «علم‌آموزی و قلم» سخن به میان آورد: «الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ»: « او كه با قلم (آنچه را انسان نمى‌دانست) به او آموخت»؛ بنابراین می‌بایست دین مترقی اسلام را «#پرچمدار_مبارزه_با_بی‌سوادی» و «#بزرگ‌ترین_حامی_دانش‌اندوزی» در تاریخ بشریت دانست؛ اهمیت علم‌آموزی در این دین آسمانی تابدانجاست که پیامبر اکرم (ص) در نخستین اقدامات خود پس از اولین پیکار نظامی با مشرکان، آموزش خواندن و نوشتن به ده مسلمان را بهای آزادی اسیران باسواد اعلام نموده و با این دستور، در عمل، ارزش علم‌آموزی را به بشریت، نشان دادند؛ آموزه‌های اسلام، سراسر دعوت به تحصیل علم و دانش پژوهی است و پاداش‌های معنوی در نظر گرفته شده برای پویندگان علم، بسیار والاست؛ از نگاه قرآن، «دانش» مایه سروری و یکی از شرایط رهبری و پیشوایی بر دیگران است. همچنین در گفتار و رفتار پیامبر اکرم (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، همواره به اهمیت علم‌آموزی و نقش آن در تکامل زندگی بشر تأکید و سفارش شده، تا جایی که پیامبر اکرم(ص) هدف از رسالت خود را علم‌آموزی بیان فرمودند: «بِالتَّعْلیمِ اُرْسِلْتُ»: «من برای تعلیم فرستاده شده‌ام». (بحارالأنوار، ج١، ص٢٠۶) در این مکتب انسان‌ساز، تحصیل علم متعلق به یک قشر خاص نیست و به‌عنوان یک ضرورت انکارناپذیر بر همه‌ی مسلمانان از زن و مرد واجب است: «طَلَبُ العِلمِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَةٍ»: «طلب علم بر تمامی مردان و زنان واجب است» (تنبيه الخواطر، ج٢، ص١٧۶) همچنین در اسلام برای علم آموزی هیچ قید و شرط، و سن و سالی وجود ندارد؛ چنانچه در حدیث منسوب به پیامبر (ص) آمده: «اُطْلُبُوا الْعِلْمَ مِنَ الْمَهْدِ الَی اللَحَدِ»: «زگهواره تا گور دانش بجوی!» (آداب المتعلّمین، ص١١٢) ✍️ بر همین اساس، امام راحل (ره) پس از پیروزی انقلاب اسلامی با اقتدا به سیره نبوی و سنت علوی و با توجه به نیاز قدرتِ سِتُرگ سلاحِ دانش در جامعه اسلامی، با فرمان تأسیس نهضت سوادآموزی در کنار «آموزش و پرورش»، امت مسلمان ایران را که متأسفانه به وسیله شاهان خائن در جهل و بی‌سوادی گرفتار شده بود به صورتی که بیش از هفتاد درصد جمعیت کشور در سال ۵۷ «بی‌سواد مطلق» بودند را به علم‌آموزی و کسب دانش دعوت نموده و فرمودند: «تعلیم و تعلم، عبادتی است که خداوند تبارک و تعالی ما را بر آن دعوت فرموده است...» (صحیفه امام، ج١١، ص ۴۴٧) پس از این فرمان تاریخی، سوادآموزی در ایران به نهضتی فراگیر تبدیل شد و از آن پس در شمارِ مقدس‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی در آمد، به‌گونه‌ای که کشور ما که تا پیش از انقلاب اسلامی جزو بی‌سوادترین کشورهای جهان به شمار می آمد، امروزه جزو کشورهایی است که کمترین بی‌سواد را در خود جای داده و امید است که در آینده نزدیک، بی‌سوادی به صورت کامل از جامعه اسلامی ایران، رخت بر بندد و شاهد کشوری صددر صد باسواد باشیم. (انشاالله) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز وفات اولین امام‌جمعه تهران، آیت‌الله طالقانی (ره) موضوع: #احکام_نماز_جمعه ✅ شرایط نماز جمعه: 1️⃣ به جماعت خواندن؛ 2️⃣ حداقل پنج نفر بودن، یک نفر امام و چهار نفر مأموم؛ 3️⃣ رعایت تمام شرایطی که در نماز جماعت معتبر است، مثل اتصال صفوف و... ؛ 4️⃣ بین دو نماز جمعه، حداقل یک فرسخ فاصله بودن. ✅ وقت نماز جمعه: وقت نماز جمعه از اول زوال خورشید (اول ظهر) شروع می‌شود و احتیاط (واجب) آن است که آن را از اوایل عرفی وقت نماز ظهر در حدود یکی دو ساعت به تأخیر نیندازند. ✅ نماز جمعه مجزی از نماز ظهر است؛ (به عبارت دیگر، نماز جمعه جانشین نماز ظهر جمعه می‌شود) ✍️ لازم به ذکر است طبق فتوای برخی از فقها، در دوران غیبت امام معصوم بنابر احتیاط واجب علاوه بر نماز جمعه، می‌بایست نماز ظهر نیز خوانده شود و سپس نماز عصر اقامه گردد. 📚 رساله آموزشی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، احکام عبادات https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#نماز_جمعه و #ابوذر_زمان»        روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠۶/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز وفات آیت‌الله طالقانی (ره) است لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح این عالم مجاهد آغاز می‌نمائیم؛ آیت‌الله سید محمود طالقانی (۱۳۲۹ق-۱۳۵۸ش)، از علمای بزرگ تهران، مفسر قرآن و نهج البلاغه، فعال سیاسی و اجتماعی و از شخصیت‌های مبارز ایران است که در پیروزی انقلاب اسلامی نقش بسزایی را ایفا نمود و پس از پیروزی انقلاب به عنوان نماینده اول مردم تهران در مجلس خبرگان و اولین امام جمعه تهران تعیین گردید؛ امام خمینی (ره) پس از رحلت ایشان فرمودند: ‹‹آقای طالقانی یک عمر در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند...و هیچ‌گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت... او برای اسلام به منزله‌ی ابوذر زمان بود و زبان گویایش همچون شمشیر مالک اشتر برنده و کوبنده بود...›› (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸۶) ✍️ همچنین فردا سالروز شهادت آیت‌اللَّه مدنی (ره)، اولین شهید محراب است که از سوی امام خمینی (ره) به عنوان نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه تبریز انتخاب شد و در بیستم شهریور ١٣۶٠ پس از اقامه نماز جمعه، توسط منافقین به شهادت رسید. لذا امروز، نمازهای دشمن‌شکن جمعه ما، در جای جای ایران اسلامی، یادگاری عزیز و ارزشمند از «ابوذر زمان» و همچنین «اولین شهید عظیم الشان محراب» است. ✍️ نماز جمعه یکی از بزرگترین عبادات جمعی است که دارای جهات مختلف عبادی، سیاسی و اجتماعی؛ و همچنین منشأ آثار و برکات فراوانی، همچون: تقویت‌ روح‌ هم‌بستگی اسلامی و رشد ابعاد اجتماعی اسلام‌؛ ایجاد وحدت‌ و الفت‌ بیشتر میان‌ مسلمانان‌؛ اصلاح‌ و تزکیه فرد و جامعه‌ با اطلاع‌رسانی عمومی؛ تأکید بر وعظ‌ و آموزش‌ احکام‌ اسلامی؛ و مطرح‌ کردن‌ مسائل‌ مهم‌ اجتماعی و سیاسی است؛ در آیات و روایات اسلامی، بر اهمیت نماز جمعه تأکید بسیاری شده که در این مجال کوتاه تنها به یک آیه از قرآن کریم و چند روایت کوتاه از حضرات معصومین (ع) بسنده می‌کنیم: 📖 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آنگاه كه براى نماز روز جمعه ندا داده شد، پس به سوى ياد خدا (نماز) شتاب كنيد و کسب و تجارت را رها کنید که اگر بدانید، این (نماز جمعه، از هر تجارت سودمندی) برای شما بهتر خواهد بود.» (جمعه/٩) ✅ رسول خدا (ص) فرمودند: «در هر روز جمعه برای شما ثواب یک حج و یک عمره گذاشته شده است، حج شما در شتاب به سوی نماز جمعه و عمره شما انتظار اقامه نماز عصر پس از نماز جمعه است.» (کنز العمال/ج ٧/ ص ٧٣٧) ✅ امام صادق (ع) فرمودند: «هیچ قدمی نیست که در راه نماز جمعه برداشته شود مگر آنکه خدا بدن آن فرد را بر آتش حرام می‌سازد.» (وسائل‌الشیعه/ج ۵/ص ٣) ✅ امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «در محضر خداوند برای شش گروه ضمانت بهشت نموده‌ام، یکی از آنان کسی است که به قصد نماز جمعه از منزل خارج شده و در آن حال مرگ او فرا رسیده است.» (وسائل الشیعه/ ج 5/ ص 11) ✅ پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «هر كه از روى ايمان و به حساب خدا در نماز جمعه شركت كند، اعمالش از نو آغاز می‌شود. [یعنی خداوند به پاداش آن، گناهان گذشته‌اش را بيامرزد و نامه عمل جديدى برايش باز كند]. (من‌لا‌يحضره‌الفقيه، ج١، ص ۴٢۶) ✅ رسول خدا (ص) فرمودند: «هر كه سه نماز جمعه را (پی در پی) از روى اهميت ندادن به آن (و بدون دلیل) ترك كند خداوند بر دل او مهر زند.» (وسائل‌الشیعه/ ج۵/ ص۶) ✅ پیامبر اعظم (ص) فرمودند: «نزدیکی مردم با خداوند در روز قیامت به مقدار رفتن آنها به نماز جمعه به ترتیب نفر اول و دوم و سوم است.» (مستدرک الوسائل، ج۶، ص٣٩) ✍️ در پایان سخن لازم به ذکر است که نماز جمعه در زمان غیبت امام زمان (عج) از نظر اکثر فقها از جمله امام خمینی (ره) و امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) «واجب تخییری» است، یعنی انسان مخیّر است که میان نماز ظهر یا نماز جمعه یکی را انتخاب کند ولى با توجه به فوائد و آثار شرکت در نمازجمعه، سزاوار نيست که مؤمنين خود را از برکات حضور در اين نماز پر فضیلت محروم سازند؛ همچنین طبق نظر رهبر فرزانه انقلاب، ترک حضور و شرکت نکردن در نماز عبادى سياسى جمعه به خاطر اهميت ندادن به آن، شرعاً مذموم است و خوددارى از شرکت در آن به‌صورت دائمى وجه شرعى ندارد. 🔹 با عنایت به نکات فوق‌الذکر، امیدواریم که انشاالله خداوند متعال، توفیق حضور و کسب فضیلت نماز جمعه را در تمامی هفته‌های سال نصیب ما بفرماید. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ دوشنبه ٢٠ شهریور ١۴٠٢ 🌙 الإثنين ٢۵ صفر ١۴۴۵ 🌲م 2023 Monday 11 September 👈 امروز متعلق است به امام حسن و امام حسین علیهماالسّلام 🕋 اذکار روز: - یا قاضِیَ الْحاجات (١٠٠ مرتبه) - سبحان الله و الحمدلله (١٠٠٠ مرتبه) - یا لطیف (١٢٩ مرتبه) برای کثرت مال ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 ایام بیماری شدید رسول خدا (ص) و درخواست قلم و دوات توسط ایشان برای نوشتن وصیت (١١ ق) ☀️ سالروز شهادت آیت‌الله مدنی (ره) شهید محراب و امام جمعه فقید تبریز (١٣۶٠ ش) 🤲 اعمال روز: 🔹 مستحب است در ایام ماه صفر هر روز ۱۰ مرتبه این دعا قرائت شود: «یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحال...» که در مفاتيح‌الجنان آمده است؛ 🔹همچنین دعا، تلاوت قرآن و روزه‌داری از دیگر اعمال سفارش شده برای این ماه است. 💠 حدیث روز: 💎 رسول اکرم (ص): «لَوِإجتَمَعَ الناسُ عَلی حُبِّ عَلِیّ بنِ ابی‌طالبٍ لَما خَلَقَ اللهُ النارَ» «اگر تمام مردم در دوستی و محبت علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام یکدل بودند و وحدت کلمه داشتند خداوند آتش جهنم را هرگز نمی‌آفرید» 📚 مقتل‌الحسین خوارزمی، ج ١، ص ٣٨ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام مریضی شدید رسول خدا و درخواست قلم و دوات توسط آن حضرت برای نوشتن وصیت‌نامه (ماجرای تلخ حدیث قرطاس) موضوع: #احکام_وصیت ✅ پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «شایسته است انسان مسلمان، وصیت کند و وصیت نامه او هر شب زیر سرش باشد و شبی را بدون آن نگذراند!» و سپس فرمودند: «کسی که بدون وصیّت بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است!» (وسائل، کتاب الوصایا)؛ ✅ اصل وصیت کردن در اسلام واجب نیست، بلکه امری مستحب است، اما کسی که امانتی از مردم نزد اوست و «حق الناس» به عهده اش بوده و یا «حق الله» و حقوق واجب الهی همچون نماز و روزه قضا یا خمس و زکات و... به گردنش می باشد، واجب است وصیت نماید! ✅ وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براى او كارهايى انجام دهند؛ يا بگويد بعد از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد؛ يا براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با اوست، قيم و سرپرست معين كند؛ و كسى را كه به او وصيت مى‏كنند «وصى» مى‏گويند. 📚 بر اساس‌ رساله مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#حدیث_قرطاس، حقیقتی انکارناپذیر (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢٠ ✍️ مناسبت روز: در ایام بیماری شدید پیامبر اکرم (ص) و سالروز درخواست قلم و دوات توسط ایشان در روزهای آخر عُمر مُبارکشان هستیم که به «حدیث قرطاس» معروف شده است؛ لذا سخن امروز را به این رویداد تلخ تاریخی، اختصاص می‌دهیم؛ در شرح این واقعه اسفناک، چنین آمده که پیامبر اکرم (ص) در آخرین روزهای حیات خود و در حضور حدود سی نفر از صحابه بزرگ که برای عیادت حضرت آمده بودند، خطاب به آنها فرمودند: «قلم و دواتی برای من بیاورید تا برای شما چیزی (وصیتی) بنویسم که پس از آن، هرگز گمراه نشوید»: «ائْتُونِى بِدَواهٍ وَ کَتِفٍ لِأکْتُبَ لَکُمْ کِتَاباً لَا تَضِلّوا بَعْدَهُ أبَداً»؛ ولی متأسفانه با مخالفت و ممانعت خليفه دوم، این وصیت نوشته نشد و به محضر پیامبر معصوم الهی (که طبق شهادت قرآن کریم در آیه‌ی ٣ و ۴ سوره‌ی نجم، تمام سخنان و رفتار و کردار ایشان از وحی الهی نشأت می‌گیرد)، جسارت شد‌ که: «اِنَّ نَبیَّ اللهِ لَیَهجُر!!!» یعنی العیاذ بِاللّه؛ رسول خدا، هذیان می گویند!!! و سپس خلیفه دوم ادامه داد: «کتاب خدا برای ما کافی است» و اینجا بود که پیامبر اکرم (ص) غضبناک گردیده و فرمودند: «شما را می‌بینم که در حالی که من هنوز زنده هستم و در میان شمایم، با من مخالفت می‌کنید؛ معلوم است که بعد از من چگونه خواهید بود!» و سپس صحابه حاضر را از نزد خود راندند... (دانشنامه اسلامی، باب ماجرای قلم و قرطاس) ✍️ اما شاید برخی فکر کنند که این واقعه، فقط در کتب شیعه آمده است و ولی با کمال تعجب و تأسف باید عرض کنیم که «حدیث قرطاس» و ماجرای تلخ آن در بسیاری از کتب معتبر اهل سنت مانند طبقات ابن سعد، مسند احمد، تاریخ ابن کثیر، تاريخ طبری، تاریخ ذهبی، المعجم الاوسط و حتی هفت جا در «صحیح بخارى» و سه جا در «صحیح مسلم» که معتبرترین کتب روایی عزیزان اهل‌سنت می‌باشد، آمده است؛ و عجیب‌تر اینکه این حدیث در کتب اهل سنت بجز از قول ابن عباس و جابر بن عبدالله انصاری (ره)، از قول شخص خلیفه دوم نیز نقل شده است!!! ❓اما سؤال مهمی که در مورد این رویداد تلخ مطرح است، این است که پیامبر (ص) در روزهای آخر عمر خود، می‌خواستند چه چیزی را بنویسند که امت اسلامی هرگز گمراه نشوند؟! ✅ جواب این سؤال مهم را متأسفانه در کتب اهل سنت نمی‌توان یافت، چون در هیچ یک از کتب روایی و یا تاریخی آنها به ادامه این ماجرا اشاره نشده است! ولی در کتب شیعه، حدیث مفصلی از قول امیرالمؤمنین (ع) دراین‌باره نقل شده که حضرت پس از نقل حکایت تلخ حدیث قرطاس، ادامه می‌دهند: «...چون صحابه از نزد پیامبر اکرم (ص) خارج گشتند، رسول خدا مرا نسبت به آن مطلبی که قصد داشتند بنویسند و اصحاب حاضر بر آن شهادت دهند، با خبر ساختند و این مطلبی بود که جبرئیل آن حضرت را از آن با خبر ساخته بود... لذا صحيفه‌ای را از من طلبیدند و مطالبی را برای من املاء نمودند و بر این مطلب گروهی (از اصحاب خاص) از جمله: سلمان فارسی، ابوذر غفاری و مقداد شاهد بودند؛ و در آن صحیفه از امامانی که خدا، مؤمنان را بر اطاعت از آنها امر نموده، نام آوردند که من اوّلین آنها و بعد از من فرزندم «حسن» و بعد از او «حسین» و سپس نُه نفر از فرزندان او هستند»؛ سپس حضرت علی (ع) فرمودند: «‌ای اباذر و ای مقداد آیا شما دو نفر بر این مطلب شاهد نبودید؟ و آنها شهادت دادند: آری ما این مطلب را از رسول خدا (ص) شنیدیم» (الغیبة نعمانی، ص۸۱) ✍️ هر چند که طبق تاریخ در این مجلس، نگذاشتند که پیامبر (ص) برای آخرین‌بار و در وصیت‌نامه خود در برابر همه حاضران بر جانشینی امیرالمؤمنین (ع) و فرزندان ایشان تأکید بنمایند؛ ولی طبق روایات متعدد در کتب شیعه و اهل‌سنت، رسول خدا در طول دوران رسالت، بارها و بارها در رابطه با دوستی، جانشینی و ولایت‌امیرالمؤمنین (ع) سخن گفته بودند و حتی «خلفای سه گانه، جزو اولین تبریک گویان و بیعت کنندگان با حضرت علی (ع) در غدیر خم بوده‌اند!» (البدایه و النهایه، ج۱۱، ص۷۴؛ و تاریخ بغداد، ج۹، ص۲۲۱؛ و...) ✍️ در پایان سخن امروز، از عزیزان اهل‌سنت، این سؤال را می‌نمائیم که حتی اگر علمای گرامی آنها قبول ندارند که پیامبر (ص) می‌خواستند در وصیت‌نامه خود برای چندمین بار به جانشینی امیرالمؤمنین (ع) سفارش نمایند، بالاخره آنچه مُسلَّم است و در کتب معتبر اهل‌سنت آمده، رسول خدا می‌خواستند چیزی بنویسند که امت اسلامی پس از رحلت ایشان از گمراهی و اختلاف نجات یابند!!! که متأسفانه خلیفه دوم از این کار جلوگیری نموده است؛ حالا به نظر عزیزان، گناه اختلاف و تفرقه به وجود آمده در امت اسلامی پس از رحلت رسول خدا (ص) به عهده چه کسی است؟! «قضاوت با شما...» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام مریضی شدید رسول خدا و درخواست قلم و دوات توسط آن حضرت برای نوشتن وصیت‌نامه (ماجرای تلخ حدیث قرطاس) موضوع: #احکام_وصیت ✅ وقتى انسان نشانه‏هاى مرگ را در خود ديد بايد فورا امانت‌هاى مردم را به صاحبانش برگرداند و اگر به مردم بدهكار است و موقع دادن آن بدهى رسيده، بايد بدهد؛ و اگر خودش نمى‏تواند بدهد يا موقع دادن بدهى او نرسيده، بايد وصيت كند و بر وصيت‏ شاهد بگيرد، ولى اگر بدهى او معلوم باشد و اطمينان دارد كه ورثه مى‏پردازند وصيت كردن لازم نيست؛ ✅ كسى كه نشانه‏هاى مرگ را در خود مى‏بيند اگر نماز و روزه قضا دارد، بايد وصيت كند كه از مال خودش براى آنها اجير بگيرند، بلكه اگر مال نداشته باشد ولى احتمال بدهد كسى بدون آن كه چيزى بگيرد آنها را انجام مى‏دهد، باز هم واجب است وصيت نمايد، و اگر قضاى نماز و روزه او به تفصيلى كه گفته شده بر پسر بزرگترش واجب است، بايد به او اطلاع دهد يا وصيت كند كه براى او بجا آورد. ✅ كسى كه نشانه‏هاى مرگ را در خود مى‏بيند، اگر خمس و زكات و مظالم بدهكار است، بايد فوراً بدهد و اگر نمى‏تواند، چنانچه از خودش مال دارد، يا احتمال مى‏دهد كسى آنها را ادا نمايد، بايد وصيت كند، و همچنين است اگر حج بر او واجب باشد. 📚 توضیح‌المسائل امام خمینی (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#حدیث_قرطاس حقیقتی انکارناپذیر (٢)» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم اما طبق تاریخ در ایام بیماری و روزهای آخر عمر پیامبر اکرم (ص) به سر می‌بریم و دیروز از یکی از وقایع تلخ این ایام، یعنی «حدیث قرطاس» سخن گفتیم؛ امروز نیز به برخی شبهات پیرامون این رویداد اسفناک می‌پردازیم؛ در روز گذشته عرض شد که در روزهای آخر عمر پیامبر اکرم (ص) که اصحاب برای عیادت ایشان آمده بودند؛ حضرت، طلب دوات و قلم نمودند تا چیزی بنویسند که بعد از ایشان، امت اسلامی هرگز گمراه نشوند؛ اما متأسفانه خلیفه دوم از این‌کار جلوگیری و جسارت کرده که مگر نمی‌بینید که بیماری بر پیامبر (ص) غلبه کرده و حضرت هذیان می‌گویند!!! پس از سخن عمربن‌خطاب، افرادی که در آن جمع حاضر بودند با هم اختلاف کردند، عده‌ای حرف او را تأیید کرده و عده‌ای دیگر شأن رسول خدا را بالاتر از اینگونه حرف‌های گزاف می‌دانستند و بالاخره تصمیم گرفتند از خودِ پیامبر(ص) مجدداً سؤال کنند و ببینند، حضرت با حواس جمع به آنها پاسخ می‌دهند یاخیر؟ که پیامبر(ص) در جواب آنها فرمودند: «أ بَعْدَ الّذِی قُلْتُمْ؟!؛ یعنی بعد از حرفی که زدید، دیگر (نوشته من) اثری ندارد!» چراکه بعد از جسارت به پیامبر خدا و (العیاذ بِاللّه) محکوم نمودن ایشان به هذیان‌گویی، بر فرضی هم که رسول خدا (ص) چیزی هم می‌نوشتند، همان‌طور که در زمان حیات و حضور آن حضرت به ایشان نسبت هذیان‌گویی دادند، پس از رحلت نیز می‌گفتند که پیامبر (ص) این را در حال بیماری نوشته و کلام ایشان اعتبار ندارد! لذا دیگر آن نوشته، باعث اتحاد و اتفاق بین مسلمانان و نجات آنها از گمراهی نمی‌شد! ❓اما سؤال آن است که چرا در این ماجرا، حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) بلافاصله عکس‌العمل نشان ندادند و سکوت کردند؟! و قلم و کاغذ نیاوردند؟! ✅ در جواب باید عرض کنیم که طبق تاریخ، زمانی که رسول خدا (ص) سخت مریض بودند، عایشه دیگر همسران حضرت را مجاب کرد که اجازه بدهند پیامبر (ص) در خانه او بستری شوند؛ لذا رسول خدا در روزهای آخر عمر شریفشان در خانه او بودند و مسلماً امر و نهی این خانه نیز در دست شخص عایشه بوده است؛ لذا در چنین شرایطی می‌توان تصور کرد که وقتی پیامبر (ص) فرمودند: «کاغذ و قلمی برایم بیاورید»، فرزند گرامیشان و امیرالمومنین (ع) در آن لحظه حضور نداشته‌ و بعداً وارد شده‌اند و برهمین اساس هم مورخین آورده‌اند که عبدالرحمن‌بن‌ابی‌‌بکر، برادر عایشه، قصد داشته که کاغذ و قلم بیاورد که خلیفه دوم مانع می‌گردد. ❓اما سؤال و شبهه‌ی دیگری که در این مبحث مطرح است این است که مگر خلیفه دوم، علم غیب داشته که پیامبر (ص) می‌خواهند چه وصیتی کنند که مانع حضرت شده باشد؟ ✅ در پاسخ به این سؤال، باید عرض کنیم که رسول خدا در آخر سخن خود جمله‌ای را به کار برده‌اند که خلیفه دوم از آن جمله به راحتی می‌توانسته متوجه شود و یا حداقل حدس بزند که حضرت می‌خواهند در مورد چه موضوعی سخن بگویند و بنویسند؛ زیرا پیامبر(ص) فرمودند: «تا زمانی که چنگ به این وصیت بزنید بعد از من هرگز گمراه نخواهید شد» و این جمله را رسول خدا (ص) کراراً در حدیث ثقلین به کار برده بودند؛ به‌طوری که در کتب شیعه و اهل‌سنت آمده که این حدیث را پیامبر(ص) در طول دوران نبوت خویش یعنی در طول ۲۰ سال رسالتشان بارها در مناسبت‌های مختلف تکرار فرموده‌اند و حتی برخی از علمای اهل‌سنت از جمله قندوزی در کتاب یَنابیعُ المَوَدّه که از کتب معتبر اهل سنت است، بیان کرده که پیامبر(ص) این حدیث را ۵۰۰ بار در مکان‌های مختلف تکرار کرده و فرمودند: «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا، کِتَابَ اللَهِ وَ عِتْرَتِی؛ أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ: من در میان شما دو چیز مانند دو بال متعادل و متوازن باقی می گذارم، این دو ریسمانی هستند که از سوی خدا به سوی شما آویزان است و شرط آن این است که این دو را با هم بگیرید، این دو از هم جدا نمی‌شوند تا روز قیامت که بر من وارد شوند، اگر این دو را با هم گرفتید بعد از من هرگز گمراه نمی‌شوید»؛ پس این جمله حضرت که «بعد از من هرگز گمراه نمی‌شوید» در ذهن خلیفه دوم، کاملاً نقش بسته بود و وقتی پیامبر (ص) در بستر بیماری این جمله را تکرار کردند، او قطعاً حدس زده که پیامبر بازهم می‌خواهند امیرالمؤمنین (ع) را به‌عنوان جانشین خود و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را در کنار قرآن کریم و به‌عنوان مکمل آن، معرفی نمایند؛ لذا خلیفه دوم اولاً اجازه نداد تا پیامبر(ص) وصیت خود را بفرمایند و ثانیاً با همین قرینه ذهنی گفت: «قرآن برای ما کافی است». ✍️ «قضاوت با شما...» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #روز_وقف موضوع: #احکام_وقف 💠 وقف یکی از کارهای شایسته و ماندگار در دنیاست و به معنای جدا کردن مالی از اموال خود و اختصاص دادن منافع آن برای افراد خاص یا امور خیریه عام است؛ 💠 از وقف در روایات به «صدقه جاریه» تعبیر شده است یعنی ثواب آن بعد از فوت انسان نیز ادامه می یابد، چنانچه رسول اکرم (ص) می فرمایند: «هرگاه فرزند آدم بمیرد عمل او قطع می شود، مگر از طریق صدقه جاریه (مانند وقف) و عملی که از آن سود برده شود و فرزند صالحی که برای او دعا کند». [جامع الأخبار، ص۱۰۵] ❓آیا انسان می‌تواند منزل یا ملکی را در زمان حیاتش وقف کند، ولی شرط کند تا زمانی که خودش یا همسرش زنده اند، از آن استفاده کنند؟ ✅ طبق تصریح بسیاری از فقها از جمله آیات عظام امام خامنه‌ای، سیستانی و مکارم، چنین وقفی صحیح می‌باشد. ❓ آیا عدول از شروط وقف جایز است؟ و در صورت جواز، حدود آن کدام است؟ و آیا طولانی شدن زمان، بر عمل به شروط وقف تأثیر می‏گذارد؟ ✅ تخلّف از شروط صحيحی که واقف در عقد وقف، شرط کرده، جايز نيست مگر آنکه عمل به آن غير مقدور يا حرجی داشته باشد و گذشت زمان نیز در آن تأثيری ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#لشکر_اسامه و نافرمانی برخی از صحابه و لعنت آنها توسط رسول خدا» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۶/٢٢ ✍️ مناسبت روز: در آستانه روز رحلت حضرت رسول (ص) قرار داریم و متأسفانه در روزهای پایانی عمر حضرت، حوادث تلخی در تاریخ اسلام به وقوع پیوسته است که امروز نیز به یکی دیگر از این وقایع اسفبار تاریخی می‌پردازیم؛ یکی از بزرگترین جنگ‌های تاریخ صدر اسلام بین سپاه اسلام و سپاه روم، «جنگ موته» بوده است، که متأسفانه مسلمانان در این جنگ به علت عدم آشنایی با تجهیزات نظامی رومیان و شهادت فرماندهان خود، جناب «جعفربن ابی طالب(جعفر طیار)» و «زیدبن حارثه» و «عبدالله بن رواحه» شکست خورده و عقب نشینی نمودند؛ پیامبر(ص) که می‌دانستند رومیان، دشمن بزرگی برای مسلمانان هستند، پس از حجةالوداع و در اواخر عمر خود، لشکری را مهیا کرده و فرماندهی آن را به فرزند «زیدبن حارثه» یعنی «اسامه» که کمتر از ۲۰ سال داشت واگذار نمودند و به عده زیادی از مهاجرین و انصار از جمله خلیفه اول و دوم دستور دادند که به همراه این لشکر، سریعاً به مصاف با رومیان بروند! اما خلیفه دوم و عده‌ای از صحابه اعتراض کردند که «اسامه» جوان است و ما از او تجربه و سن بیشتری داریم و چرا این جوان فرمانده ما شده است؟! (الإرشاد، ج ۱، ص ١۶٩) پیامبر(ص) با شنیدن این سخنان، سخت برآشفتند و در حال بیماری به مسجد آمده و بر منبر رفته و فرمودند: شنیده‌ام برخی گفته‌اند که اسامه، جوان است و مناسب برای فرماندهی نیست! در صورتی که پدرش هم جوان بود (و لشگر را فرماندهی نمود) و در راه خدا شهید شد، پس همه باید از وی فرمانبرداری و اطاعت کنید! و سه بار فرمودند: «لشکر اسامة را (سریعاً) روانه کنید...» (البدء و التاریخ، ج۵، ص۵۹) و اضافه نمودند که خدا لعنت کند هرکس که از رفتن به همراه سپاه اجتناب ورزد! «لَعَنَ الله مَن تَخَلَّفَ عَن جَیِش اُسامَه» (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۶ ص ۵۲) ❓حالا شاید بپرسید که با وجود اصحاب بزرگ و با تجربه و جنگجو در مدینه، چرا پیامبر(ص) اسامه‌ی جوان را برای فرماندهی این لشکر انتخاب نمودند و اصرار داشتند که هر چه سریعتر لشگر اعزام گردد؟ ✅ در پاسخ به این سؤال ابتدا باید بدانیم که همین اشکال را بارها برخی از صحابه از جمله خلفای سه‌گانه به پیامبر (ص) گرفته بودند که چرا علی(ع) که نصف عمر و تجربه ما را دارد، همه‌جا فرمانده و جلودار است؟! و پیامبر (ص) می‌دانستند که آنها بعد از رحلت حضرت نیز از همین حربه استفاده نموده و می‌گویند: علی(ع) خیلی جوان است و باید سیاست یاد بگیرد، بنابراین صلاح نیست حکومت را به‌دست گیرد! لذا شاید پیامبر (ص) می‌خواستند با فرماندهی اسامه‌ی جوان، این پیام را بدهند که ملاک رهبری و فرماندهی، سن و سال نیست و شایستگی و توانایی افراد باید لحاظ شود! تا پس از رحلت ایشان، عده‌ای به بهانه سنِّ امیرالمؤمنین (ع)، خلافت را غصب ننمایند! ✅ اما با شرایط خاص جامعه اسلامی در آن برهه از زمان که یکی دو ماه بیشتر از واقعه غدیرخم و اعلام جانشینی حضرت علی (ع) نگذشته بود، شاید مهمترین دلایل پیامبر (ص) از تشکیل لشکر به فرماندهی اسامه و دستور رفتن آنها به سرزمین بَلقاء (اردن)، این بود که رسول خدا (ص) می‌خواستند بعد از رحلت ایشان، کسی از صحابه‌ای که به خلافت طمع داشتند در مدینه نباشند! و همچنین کسی از آنها نتواند از عنوان فرماندهی این لشکر برای جانشینی حضرت، سوءاستفاده کند! تا امیرالمؤمنین (ع) بدون حضور آنها و بدون مشکل بر مسند جانشینی قرار گیرند! (الإرشاد، ج ۱، ص۱۶۷) بالاخره علی‌رغم تأکید پی در پی پیامبر (ص) بر شتاب در حرکت سپاه اسامه [الطبقات الكبرى، ج۲، ص۱۹۱] متأسفانه عده‌ای از صحابه از جمله خلیفه اول و دوم، از دستور حضرت، تخطی نموده و تا زمان رحلت رسول خدا حرکت نکردند و پس از آن هم، برخلاف سفارش مکرر رسول خدا برای جانشینی امیرالمؤمنین (ع)، ماجرای سقیفه و جانشینی خلیفه اول را به راه انداختند! [ الإرشاد، ج ۱، ص ۱۸۳] در پایان سخن امروز، تأکید بر این نکته ضروری است که طبق کتب حدیثی و تاریخی معتبر شیعه و اهل‌سنت روشن می‌شود، طبق دستور رسول خدا (ص)، هیچ کس حق ترک لشکر اسامه را نداشته و حضرت بر متخلفان از دستور ایشان (که طبق آیات قرآن کریم بر اساس وحی الهی است) به صراحت نفرین و لعن کرده‌اند! لذا مسلماً کسانی که توسط رسول خدا، لعن و نفرین شده‌اند؛ هرگز صلاحیت، استحقاق و شایستگی خلافت مسلمین را نداشته‌اند! ✍️ قضاوت با شما... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز رحلت پیامبر اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) موضوع: #احکام_وصیت ✅ به كسى كه به او وصيت مى‏كنند، «وصى» مى‏گويند؛ «وصی» بايد مسلمان و بالغ و عاقل و مورد اطمينان باشد. ✅ اگر انسان بفهمد كسى او را وصى كرده، چنانچه به اطلاع وصيت كننده برساند كه براى انجام وصيت او حاضر نيست، لازم نيست بعد از مردن او به وصيت عمل كند، ولى اگر پيش از مردن او نفهمد كه او را وصى كرده، يا بفهمد و به او اطلاع ندهد كه براى عمل كردن به وصيت‏حاضر نيست، بايد وصيت او را انجام دهد... ✅ اگر كسى كه وصيت كرده بميرد، وصى نمى‏تواند ديگرى را براى انجام كارهاى ميت معين كند و خود از كار كناره نمايد، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه خود وصى آن كار را انجام دهد، بلكه مقصودش فقط انجام كار بوده،مى‏تواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد؛ ✅ اگر وصى نتواند به تنهايى كارهاى ميت را انجام دهد حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين می‌کند. 📚 توضیح‌المسائل امام خمینی (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG