✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «نقش امام #سجاد (ع) در تاریخ اسلام» مناسبت روز: امروز بنا بر روایت مشهور، سالروز شهادت حضرت #سیدالساجدین، امام #زین‌العابدین (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با حدیثی از امام رضا (ع) در فضیلت آن امام همام آغاز می‌نمائیم، که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان خویش بودند که احدی (در فضیلت) به ایشان نمی‌رسد، و هیچ دانشمندی با آن حضرت برابری نمی‌کند، و بدیل و مثل و مانندی ندارند... و کیست که بتواند به حد شناخت آن حضرت برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی (از درک و شناخت امام) عاجز است» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨)                ✍️ بی‌شک یکی از حضرات معصومین که در دوران بسیار سخت امامت خود، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و بشریت ارائه نموده‌اند، حضرت سجاد (ع) می‌باشند، ولی متأسفانه در طول تاریخ، ظلم بزرگی در معرفی شخصیت بی‌نظیر این امام همام صورت گرفته، چنانچه متأسفانه اگر امروز از بسیاری از مردم در رابطه با آن حضرت بپرسیم، ایشان را به‌عنوان فردی مریض احوال، منزوی و منفعل که از صبح تا شب فقط در گوشه‌ای نشسته و به گریه و نماز و سجده مشغول بوده‌اند، تصور می‌نمایند؛ این در حالی است که با نگاهی به زندگی امام سجاد (ع) و دقت در شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت، به تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی می‌بریم، چنانچه آن امام بزرگوار در یکی از بحرانی‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ تشیع، در طول ٣۴ سال امامت، توانستند با رهبری و هدایت مسلمانان، قیام کربلا را به نتیجه رسانده و موانع رشد جامعه اسلامی را از میان برداشته و شیعیان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی تاریخ عبور دهند؛ امام سجاد (ع) که به واسطه مشيت الهی و حفظ جان ایشان، در حادثه جانسوز کربلا در بستر بیماری شدید بودند و همه‌ی مصائب عظیم در کربلا و مسیر اسارت را با بهره‌گیری از مقام توکل، صبر و رضا، پشت سر گذاشتند، به تدریج در مسیر شام، بهبود یافتند تا جایی که در مجلس امویان با شجاعت بی‌نظیر و سخنان آتشین خود، یزید و یزیدیان را رسوا و قیام عاشورا را پرثمر نمودند؛ امام پس از بازگشت به شهر مدینه با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو شدند؛ به‌گونه‌ای که حاکمان مستبدّ بنی‌امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند تا جایی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحب امیرالمؤمنین (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند؛ در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی، در سراسر سرزمین پهناور اسلامی از شيعيان سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی از شرایط زمان و مکان، و فقدان وجود یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار، و همچنین عِلم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی سیاه تاریخ، شیوه‌ها و روش‌های جدید و مؤثری را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با برنامه‌ریزی بسیار متفکرانه و تاکتیکی هوشمندانه و مدیریتی بی‌نظیر، چهار هدف و کار بزرگ را در آن دوران ظلم و اختناق به انجام رساندند: 1️⃣ تبیین و تدوين اندیشه ناب اسلامی و تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع در قالب «دعا و نیایش»؛ 2️⃣ اثبات حقانیت اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نسبت به امامت، ولایت و خلافت مسلمین؛ 3️⃣ جذب و حفظ شیعیان و ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان مکتب اهل‌بیت(ع)؛ 4️⃣ زنده نگاه داشتن نهضت عاشورای حسینی در جامعه با گریه مداوم بر سیدالشهداء (ع) و یادآوری وقایع عاشورا، و همچنین توصیه به زیارت کربلا، و سجده بر تربت آن حضرت. ✍️ البته در کنار این خدمات بزرگ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و فضائل اخلاقی و عبادی آن امام همام غفلت نمود، خصوصیات بی‌نظیری که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و در به ثمر رسیدن اهداف فوق‌الذکر بسیار مؤثر بوده‌اند، ولی در این مجال کوتاه، فرصت پرداختن به آن‌ها ممکن نیست؛ هرچند که با مراجعه به کتاب شریف صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد (ع) و احادیث ارزشمند ایشان، می‌توان خوشه‌چین زلال اندیشه‌ی آن امام همام بود؛ که سخن امروز با حدیث گرانقدری از آن حضرت رابطه با «نشانه‏‌های شیعه» به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیعیان ما، با سادگی و بی‏‌آلایشی در زندگی شناخته می‌‏شوند؛ در چهره‏‌های آنان آثار عبادت نمایان است... هنگامی که همه ساکت و خاموشند، آنان در تقدیس و تسبیح خداوندند و آنگاه که همه در خوابند، آن‌ها به نماز و نیایش پروردگار مشغولند، و آن وقت که دیگران در سرور و خوشی‏‌های زودگذر (دنیا) غرق می‌‏شوند، آنان در فکر و اندیشه‏‌های درخشان و اصیل انسانی به سر می‌برند» (بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴٢) https://eitaa.com/ROOZBARG

🏴 #روضه‌ : ✍️ امروز طبق روایت مشهور، سالروز شهادت چهارمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت است، لذا این روایت را به حضور شما تقدیم می‌نمائیم: فردی از اصحاب خدمت حضرت #زین‌العابدین (ع) عرض کرد، آقای من در ماجرای کربلا، کجا بیشتر از همه به شما سخت گذشت؟ حضرت نفرمودند روز عاشورا؛ نفرمودند آن‌وقتی که برادرم علی‌اکبر (ع) یا علی اصغر (ع) را کشتند؛ نفرمودند آن‌وقتی که عمویم عباس (ع) را به شهادت رساندند؛ حتی نفرمودند در گودی قتلگاه و وقت شهادت حضرت سیدالشهداء (ع)؛ بلکه سه بار فرمودند: «الشام، الشام، الشام»؛ و در روایت دیگر آمده که امام #سجاد (ع) فرمودند در «شام» هفت مصیبت بر ما وارد شد: 1️⃣ در شام مأموران یزید در حالی که شمشیرهای خود را برهنه و نیزه‌ها را برافراشته بودند بر ما حمله کردند و با کعب نیزه بر زنان و کودکان زده و شادی می‌کردند؛ 2️⃣ سرهای شهدا که بر نیزه‌ها بود را میان زن‌ها و کودکان ما قرار دادند؛ و با سرها بازی می‌کردند و آن‌ها را به زمین می‌انداختند و در میان دست‌ها و پاهای اسب‌ها پایمال می‌کردند؛ 3️⃣ از بالای بام‌ها آتش بر سر ما می‌ریختند؛ چنانچه وقتی آتش به عمامه‌ بر من افتاد، دستهایم را به گردنم بسته بودند و نتوانستم آن را خاموش کنم، و عمامه و موها و سرم را سوزاند؛ 4️⃣ از طلوع آفتاب تا نزدیک غروب، ما را با ساز و دهل در برابر چشم مردم شام در کوچه و بازار گردش می‌دادند و می‌گفتند: بزنید و بکشید این‌ها را که بر خلیفه خروج کردند و در اسلام هیچ حرمتی ندارند؛ 5️⃣ ما را از شتران پیاده کردند و به یک ریسمان بستند و از مقابل خانه‌های یهود و نصاری عبور دادند و می‌گفتند: این‌ها کسانی هستند که پدرانشان، پدران شما را کشتند و خانه‌های آنان را ویران کردند؛ پس امروز بزنید و تلافی کنید؛ و در این وقت یهودیان و مسیحیان هر چه از خاک و سنگ و چوب داشتند، بر سر و بدن زنان و کودکان ما زدند؛ 6️⃣ ما را به بازار برده‌فروش‌ها بردند و اراده کردند که خاندان پیامبر (ص) را به جای غلامان و کنیزان بفروشند! ولی خداوند این کار را برای آنها میسر نکرد؛ 7️⃣ بعد از آن‌همه جسارت و اذیت، ما را در مکانی منزل دادند که سقف نداشت و زنان و کودکان ما، روزها از گرما و شب‌ها از سرما و گرسنگی و تاریکی همواره در سختی و وحشت بودند. (تَذْکِرَةُ الشُّهَداء، ص۴١١) حرف امام الاسرا، الشام الشام درکوفه و شام بلا، الشام الشام گفته علی‌بن‌الحسین با شیعیانش در هر نفس تا انتها، الشام الشام در کوچه‌های شام ما آواره بودیم آتش ز بام خانه‌ها، الشام الشام ذکر رقیه در خرابه با سکینه خوردم کتک در روز و شام، الشام الشام بابِ مرا در قتلگه، چون سر بریدند آن سر به روی نیزه‌ها، الشام الشام بزم شراب و طعنه و زخم زبان‌ها بودند جمع اشقیا، الشام الشام رأس بریده، ذکر قرآن از لب ماه پرخون سَر و طشت طلا، الشام الشام با خیزان لب را هدف بگرفت و میزد در پیش چشم کودکان، الشام الشام خواب و خرابه، کودک دلبند مولا رفته رقيه از جهان، الشام الشام «و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز سیزدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓باقی‌ مانده اموالی که به عنوان هزینه‌های مراسم عاشورای امام حسین(ع) جمع ‌آوری می‌شود، در چه موردی باید خرج شود؟ ✅ اگر #نذر شرعی صورت گرفته، تابع نذر است و گرنه می‌‌توان با کسب اجازه از اهدا کنندگان، اموال باقی مانده را در امور خیر دیگر مصرف کرد یا آن‌ها را برای مصرف در #مجالس_عزاداری آینده نگاه داشت. ❓آیا می‌شود اضافه‌ خرج مراسم فاطمیه را در محرّم و یا بالعکس هزینه کرد؟ ✅ اگر نذر خاص نشده باشد، که مثلاً در مراسم فاطمیه مصرف شود، و یا خلاف نظر اهدا کنندگان نباشد، اشکال ندارد. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مَا_رَأَیْتُ_إِلَّا_جَمِیلًا» مناسبت روز: امروز، سیزدهمین روز از ماه #محرم الحرام است که تاریخ در چنین روزی در سال ۶١ هجری قمری، شاهد رویداد جان‌سوز و مهمی در دارالاماره کوفه بود؛ چنانچه آورده‌اند که عبیدالله بن زیاد ملعون که سرمست از غرور پيروزى بود، براى قدرت‌نمايى، بر تخت خود نشست و همگان را دعوت نمود و دستور داد، سر امام حسين (ع) را در برابرش قرار دهند و اسرای کربلا را وارد کنند؛ سپس رو به حضرت زينب (س) كرد و گفت: «خدا را سپاس كه شما را رسوا ساخت و نادرستى خبرهاى شما را نشان داد!» حضرت زينب (س) در پاسخ او فرمودند: «فقط انسان فاسق، رسوا مى‌شود و انسان فاسد دروغ مى‌گويد و آن هم ما نيستيم و ديگرى است!» ابن زياد باز هم مغرورانه گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» و حضرت با صلابت و قدرت بیشتر پاسخ دادند: «من جز زيبايى و نيكى چیزی نديدم! آن‌ها گروهى بودند كه خداوند شهادت را برايشان مقرّر كرد و آنان نيز به آرامگاه خويش شتافتند؛ به زودى خداوند تو و آنان را [در روز قيامت] گرد خواهد آورد و ميان شما داورى خواهد كرد؛ در آن روز خواهی دید که چه كسى پيروز است؟» وسپس فرمودند: «اى پسر مرجانه! مادرت به عزايت بنشيند» ابن زياد با شنيدن اين سخنان، بسیار خشمگين شد و ابتدا قصد کشتن آن حضرت را نمود، اما به‌دلیل نظر برخی از بزرگان مجلس از این تصمیم گذشت و از روی درماندگی گفت: «اين زن، پيوسته موزون و شعرگونه سخن مى‌گويد؛ پدرش نيز چنین بود» (ارشاد مفيد، ص۴٧٣؛ تاريخ طبرى، ج۴، ص٣۵٠) ✍️ به راستى انسان نمى‌داند در برابر اين همه شجاعت و قدرت روحى چه بگويد؟ جز اين‌كه در برابر عظمت اين بانوى بزرگ، زانو به زمين زده و اعتراف كند كه هیچ لفظ و جمله‌ای، قادر به بیان عظمت و شهامت آن حضرت در برابر مرد سفّاك و بى‌رحمى همچون ابن زیاد ملعون نیست! و تنها می‌توان گفت که زینب کبری (ع) فرزند حیدر کرار (ع) و فاطمه زهرا (س) است. ❓اما سؤالی که شاید به ذهن بعضی از عزیزان خطور کرده باشد، این است که مگر نه اینکه حادثه کربلا یک جنایت و یک تراژدی است، یک مصیبت و یک رثاء است؛ جنایتی بزرگ که در آن بین جنایتکاران، مسابقه خیانت و رذالت برقرار است! از بستن آب روی کودکان و زنان بی‌گناه گرفته تا کشتن بهترین انسان‌ها و تکه تکه کردن جوانان و نوجوانان بی‌گناه و حتی تیر زدن به گلوی طفل شیرخواره؛ و در ادامه بریدن سرها و اسب تاختن بر بدن‌های بی‌سر، و حمله به خیمه‌های زنان و کودکان و تاراج آنها، و اسیری و شلاق زدن، و بر شتر بی‌جهاز سوار کردن آنان و صدها جنایت دیگر... پس چرا حضرت زینب (س) می‌فرمایند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»؛ مگر در این همه جنایت هولناک، زیبایی هم وجود دارد؟! ✅ در جواب، اولاً باید بدانیم که حضرت زینب (س) این جمله را هنگامی فرمودند که ابن زیاد گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» لذا حضرت با اشاره به «مقدرات الهی» چنین فرمودند که «من جز زیبایی چیزی ندیدم» و بدیهی است که رضای اهل‌بیت (ع) همواره منطبق بر رضای الهی است، چنانچه امام حسین (ع) پس از آن‌همه مصیبت، در گودی قتلگاه و در لحظات آخر فرمودند: «الهی رِضاً بِرِِضِاک»؛ ⬅️ ثانیاً ما همیشه از همین بُعد سیاه و خیانت و جنایت به حادثه عاشورا نگاه کرده‌ایم؛ اما همانطور که در سخن دیروز عرض کردیم، «عاشورا» یک چهره دیگر هم دارد و آن چهره‌ی روشن و درخشان اطاعت‌پذیری و جان دادن در راه محبوب و معشوق است! عاشورا ثابت کرد که انسان خاکی می‌تواند تا عرش اعلی پرواز کند، و تمام هستی و وجود زمینی خود را در راه رضای حضرت دوست قربانی کرده و به جایی برسد که خدا خریدارش شود: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ: خداوند از مؤمنان، جان‌ها و اموالشان را خریداری کرده و (در برابرش) بهشت برای آنان است» (توبه/١١١)؛ در این صفحه از کربلا، همانطور که حضرت زینب (ع) فرمودند، همه‌چیزش زیبایی‌ است، خداپرستی و عشق‌بازی است؛ شجاعت و شهامت است؛ وفاداری و ایثار و ازخودگذشتگی است؛ ولایت‌باوری و ولایت‌یاوری است؛ و در یک کلام، شهادت در راه الهی و ماندگاری است! لذا حضرت زینب (س) خطاب به یزید ملعون فرمودند: «فَکِد کَیْدک وَاسْعَ سَعْیک و ناصِبْ جُهْدَک فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا»: «هرچه نيرنگ دارى به كار بند و نهايت تلاشت را بكن و هر كوششى كه دارى به كار گير؛ امّا به خدا سوگند نمی‌توانی ما را بمیرانی و ما را محو کنی و نمی‌توانی چراغِ وحى ما را خاموش کنی...» (بحارالأنوار، ج۴۵، ص١٣۵) ✍️ چنانچه بعد از هزاروچندصدسال، هنوز شاهد زنده بودن حماسه حسینی هستیم. https://eitaa.com/ROOZBARG