✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز سیزدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓باقی‌ مانده اموالی که به عنوان هزینه‌های مراسم عاشورای امام حسین(ع) جمع ‌آوری می‌شود، در چه موردی باید خرج شود؟ ✅ اگر #نذر شرعی صورت گرفته، تابع نذر است و گرنه می‌‌توان با کسب اجازه از اهدا کنندگان، اموال باقی مانده را در امور خیر دیگر مصرف کرد یا آن‌ها را برای مصرف در #مجالس_عزاداری آینده نگاه داشت. ❓آیا می‌شود اضافه‌ خرج مراسم فاطمیه را در محرّم و یا بالعکس هزینه کرد؟ ✅ اگر نذر خاص نشده باشد، که مثلاً در مراسم فاطمیه مصرف شود، و یا خلاف نظر اهدا کنندگان نباشد، اشکال ندارد. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مَا_رَأَیْتُ_إِلَّا_جَمِیلًا» مناسبت روز: امروز، سیزدهمین روز از ماه #محرم الحرام است که تاریخ در چنین روزی در سال ۶١ هجری قمری، شاهد رویداد جان‌سوز و مهمی در دارالاماره کوفه بود؛ چنانچه آورده‌اند که عبیدالله بن زیاد ملعون که سرمست از غرور پيروزى بود، براى قدرت‌نمايى، بر تخت خود نشست و همگان را دعوت نمود و دستور داد، سر امام حسين (ع) را در برابرش قرار دهند و اسرای کربلا را وارد کنند؛ سپس رو به حضرت زينب (س) كرد و گفت: «خدا را سپاس كه شما را رسوا ساخت و نادرستى خبرهاى شما را نشان داد!» حضرت زينب (س) در پاسخ او فرمودند: «فقط انسان فاسق، رسوا مى‌شود و انسان فاسد دروغ مى‌گويد و آن هم ما نيستيم و ديگرى است!» ابن زياد باز هم مغرورانه گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» و حضرت با صلابت و قدرت بیشتر پاسخ دادند: «من جز زيبايى و نيكى چیزی نديدم! آن‌ها گروهى بودند كه خداوند شهادت را برايشان مقرّر كرد و آنان نيز به آرامگاه خويش شتافتند؛ به زودى خداوند تو و آنان را [در روز قيامت] گرد خواهد آورد و ميان شما داورى خواهد كرد؛ در آن روز خواهی دید که چه كسى پيروز است؟» وسپس فرمودند: «اى پسر مرجانه! مادرت به عزايت بنشيند» ابن زياد با شنيدن اين سخنان، بسیار خشمگين شد و ابتدا قصد کشتن آن حضرت را نمود، اما به‌دلیل نظر برخی از بزرگان مجلس از این تصمیم گذشت و از روی درماندگی گفت: «اين زن، پيوسته موزون و شعرگونه سخن مى‌گويد؛ پدرش نيز چنین بود» (ارشاد مفيد، ص۴٧٣؛ تاريخ طبرى، ج۴، ص٣۵٠) ✍️ به راستى انسان نمى‌داند در برابر اين همه شجاعت و قدرت روحى چه بگويد؟ جز اين‌كه در برابر عظمت اين بانوى بزرگ، زانو به زمين زده و اعتراف كند كه هیچ لفظ و جمله‌ای، قادر به بیان عظمت و شهامت آن حضرت در برابر مرد سفّاك و بى‌رحمى همچون ابن زیاد ملعون نیست! و تنها می‌توان گفت که زینب کبری (ع) فرزند حیدر کرار (ع) و فاطمه زهرا (س) است. ❓اما سؤالی که شاید به ذهن بعضی از عزیزان خطور کرده باشد، این است که مگر نه اینکه حادثه کربلا یک جنایت و یک تراژدی است، یک مصیبت و یک رثاء است؛ جنایتی بزرگ که در آن بین جنایتکاران، مسابقه خیانت و رذالت برقرار است! از بستن آب روی کودکان و زنان بی‌گناه گرفته تا کشتن بهترین انسان‌ها و تکه تکه کردن جوانان و نوجوانان بی‌گناه و حتی تیر زدن به گلوی طفل شیرخواره؛ و در ادامه بریدن سرها و اسب تاختن بر بدن‌های بی‌سر، و حمله به خیمه‌های زنان و کودکان و تاراج آنها، و اسیری و شلاق زدن، و بر شتر بی‌جهاز سوار کردن آنان و صدها جنایت دیگر... پس چرا حضرت زینب (س) می‌فرمایند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»؛ مگر در این همه جنایت هولناک، زیبایی هم وجود دارد؟! ✅ در جواب، اولاً باید بدانیم که حضرت زینب (س) این جمله را هنگامی فرمودند که ابن زیاد گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» لذا حضرت با اشاره به «مقدرات الهی» چنین فرمودند که «من جز زیبایی چیزی ندیدم» و بدیهی است که رضای اهل‌بیت (ع) همواره منطبق بر رضای الهی است، چنانچه امام حسین (ع) پس از آن‌همه مصیبت، در گودی قتلگاه و در لحظات آخر فرمودند: «الهی رِضاً بِرِِضِاک»؛ ⬅️ ثانیاً ما همیشه از همین بُعد سیاه و خیانت و جنایت به حادثه عاشورا نگاه کرده‌ایم؛ اما همانطور که در سخن دیروز عرض کردیم، «عاشورا» یک چهره دیگر هم دارد و آن چهره‌ی روشن و درخشان اطاعت‌پذیری و جان دادن در راه محبوب و معشوق است! عاشورا ثابت کرد که انسان خاکی می‌تواند تا عرش اعلی پرواز کند، و تمام هستی و وجود زمینی خود را در راه رضای حضرت دوست قربانی کرده و به جایی برسد که خدا خریدارش شود: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ: خداوند از مؤمنان، جان‌ها و اموالشان را خریداری کرده و (در برابرش) بهشت برای آنان است» (توبه/١١١)؛ در این صفحه از کربلا، همانطور که حضرت زینب (ع) فرمودند، همه‌چیزش زیبایی‌ است، خداپرستی و عشق‌بازی است؛ شجاعت و شهامت است؛ وفاداری و ایثار و ازخودگذشتگی است؛ ولایت‌باوری و ولایت‌یاوری است؛ و در یک کلام، شهادت در راه الهی و ماندگاری است! لذا حضرت زینب (س) خطاب به یزید ملعون فرمودند: «فَکِد کَیْدک وَاسْعَ سَعْیک و ناصِبْ جُهْدَک فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا»: «هرچه نيرنگ دارى به كار بند و نهايت تلاشت را بكن و هر كوششى كه دارى به كار گير؛ امّا به خدا سوگند نمی‌توانی ما را بمیرانی و ما را محو کنی و نمی‌توانی چراغِ وحى ما را خاموش کنی...» (بحارالأنوار، ج۴۵، ص١٣۵) ✍️ چنانچه بعد از هزاروچندصدسال، هنوز شاهد زنده بودن حماسه حسینی هستیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#واعظ_شهیر» ✍️ مناسبت روز: سیم تیرماه مقارن با سالروز درگذشت شهادت‌گونه حجت الاسلام والمسلمین احمد #کافی (ره) است لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این شخصیت کم نظیر و عاشق دلباخته حضرت ولی عصر (عج) آغاز می‌نمائیم: احمد کافی در سال ١٣١۵ شمسی در مشهد، در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود؛ و از ده سالگی به تحصیل علوم دینی نزد پدرش پرداخت و سپس در نجف و در ادامه در شهر مقدس قم از محضر علمای بزرگی همچون حضرات آیات خویی، تبریزی، مدنی و راستی کاشانی (ره) بهره‌ها برد‌؛ وی در سال ١٣۴٢ شمسی به خاطر درخواست‌های مکرر مردم تهران و نیاز شدید آن شهر به تبلیغ دین و روشنگری در برابر رفتارهای فاسد رژیم شاهنشاهی، به پایتخت عزیمت نمود و همزمان با سخنرانی‌های مذهبی، در منزل خود نیز جلسات آموزش قرآن و مراسم دعای کمیل و ندبه را تشکیل داد‌؛ ✍️ فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی: او علاوه بر تبلیغ و تبیین سیره اهل‌بیت (ع)، خود نیز با الگوگیری از این ساحت مقدس، خدمات فرهنگی و اجتماعی فراوانی را در تهران و سپس در ایلام، محل تبعید خود انجام دارد که در این مجال کوتاه به برخی از آن‌ها اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ ساخت مهدیه تهران: استقبال گسترده‌ی مردم از جلسات سخنرانی و مراسم دعای کمیل و ندبه مرحوم کافی، باعث شد که ایشان به فکر ساخت مهدیه‌ای برای تهران بیفتد و با فروش منزل خود و کمک چهار تن از بازاریان خوشنام تهران، قطعه زمین چهار هزار متری در خیابان ولی‌عصر خریداری کرد و ساختمان اولیه مهدیه را احداث نمود که پانزده هزار نفر را در خود جای می‌داد؛ 2️⃣ ساخت درمانگاه: او همچنین یک واحد درمانی مجهز نیز در مجاورت ساختمان مهدیه بنا نمود، که علاوه بر درمان نيازمندان، داروهایی لازم را نیز به رایگان در اختیار آنها قرار می‌داد؛ 3️⃣ ایجاد صندوق قرض‌الحسنه و خیریه برای کمک به نیازمندان: مرحوم کافی با همکاری خیرین و با ایجاد یک صندوق قرض‌الحسنه و خیریه، به شیوه‌های گوناگون به خانواده‌های بی‌سرپرست و محروم کمک می‌کرد و صدها خانواده بی بضاعت را تحت پوشش قرار داده بود؛ لوله کشی آب برای منازل مستمندان، تأمین کفش و لباس و... برای آنها از جمله خدمات ایشان در این زمینه بود، که البته بعدها ساواک به جرم همین کمک‌ها تحت عنوان کمک به خانواده‌ی خرابکاران و مخالفان حکومت شاهنشاهی، ایشان را دستگیر و زندانی، و سپس به ایلام تبعید نمود؛ 4️⃣ خدمات در تبعید: تأسیس حوزه علمیه، ساخت مسجد و مدرسه، و ساخت حمام در شهرها و روستاهای محروم ایلام از جمله خدمات مرحوم کافی در دوره تبعید است؛ 5️⃣ خدمات در عربستان: این عالم عامل حتی در عربستان سعودی نیز که هر سال برای حج به آن‌جا می‌رفت، به فعالیت‌های اجتماعی مختلفی پرداخته و مساجد، مدارس و چاه‌های متعدد آب در مناطق شیعه نشین عربستان ایجاد نمود. 6️⃣ بنیان‌گذاری ٧٢ مهدیه در کشور: ایشان همچنین در شهرهای مختلف بنای ٧٢ «مهدیه» را با کمک اهالی و خیرین، پی‌ریزی کرد؛ چنانچه آیت‌الله مرعشی نجفی (ره) فرمودند: «در تاریخ به یاد ندارم کسی همانند مرحوم کافی، نام حضرت ولی‌عصر (عج) را این‌چنین زنده کرده باشد»؛ ✍️ فعالیت‌های سیاسی: مرحوم کافی علاوه بر خدمات عظیم مذهبی، فرهنگی و اجتماعی، فعالیت‌های سیاسی مؤثری داشت و در به نتیجه رسیدن انقلاب اسلامی نقش مهمی را ایفا نموده و با شکل‌دهی جریان‌های متکی به مذهب، به منزله‌ی جاری نمودن خون اصلی در رگ‌های انقلاب عمل نمود؛ ایشان در زمان اختناق شاهنشاهی همواره از حضرت امام (ره) نام می‌برد، چنانچه در یکی از سخنرانی‌ها می‌گوید: «حضرت آیت اللَّه العظمی خمینی! بزرگ مرجع شیعه! افتخار قرآن! افتخار اسلام! افتخار اهل بیت! افتخار روحانیت! مدافع اسلام و شیعه! با شما هستم آقا! قربانتان بشوم آقا! کنار قبر جدّتان امیرالمؤمنین (ع) بفرمائید آقایمان کی می‌آید؟!» البته امام راحل نیز بارها نسبت به جلسات مهدیه اظهار علاقه کرده و ایشان را به ادامه راه تشویق می‌کردند؛ مرحوم کافی که بارها به‌دلیل حمایت از نهضت و نام بردن از حضرت امام (ره) دستگیر شده بود، پس از ترور منصور، نخست وزیر وقت ایران نیز به جرم همدستی با گروه شهید بخارایی، شش ماه زندانی شد، و در حادثه ١۵ خرداد نیز برای چندمین بار دستگیر شد و بالاخره در ۴٢ سالگی در سحرگاه سیمین روز از تیر ماه سال ١٣۵٧ شمسی در اثر یک تصادف مشکوک، در چند کیلومتری مشهد، دفتر زندگی پربرکت شیخ احمد کافی (ره) برای همیشه بسته شد؛ اما مویه‌های جانگداز او در فراق امام زمان (عج) هنوز در گوش عاشقان آن حضرت، طنین انداز است و هرگز مردم ایران، مرگ طبیعی ایشان را باور نکردند. https://eitaa.com/ROOZBARG