✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزمون ولایت‌پذیری» روز شنبه، ١۴٠١/٠۶/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز وفات آیت‌الله طالقانی (ره) اولین امام جمعه تهران پس از انقلاب اسلامی است، که امام خمینی (ره) درباره او فرمودند: ‹‹آقای طالقانی یک عمر را در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند...و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت...او برای اسلام به منزله‌ی ابوذر زمان بود و زبان گویایش همچون شمشیر مالک اشتر برنده و کوبنده بود...›› (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸۶)؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم عامل آغاز می‌نمائیم‌؛ اما در ایام پایانی جنگ صفین و انجام حَکَمیّت و مصائب بعد از آن بر جهان اسلام هستیم که به دلیل نشناختن حقیقت ولایت ائمه اطهار و عدم تبعیت از ولی زمان، به وجود آمد، لذا در ادامه به این واقعه تلخ تاریخی می‌پردازیم؛ بی‌شک یکی از نمایان‌ترین امتحانات ولایتمداری در طول تاریخ، در چنین روزهایی در سال ۳۸ هجری قمری، در هنگامه‌ی جنگ صفین و در زمانی که حضرت امیر (ع) در آستانه فتح کامل خانه نفاق و کفر، و مقرّ فرماندهی لشکر شام به زعامت معاویة بن ابوسفیان بودند، اتفاق افتاده که به حیله و مکر عمروعاص ملعون، قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها رفت و فریاد «لاحُکم اِلّا لِلّه» بلند شد؛ و این در صورتی بود که مورخین آورده‌اند که مالک‌اشتر (ره) تنها ۱۰ ضربه شمشیر تا نابودی همیشگی معاویه و لشگر تزویر فاصله داشت؛ اما مکر بنی‌امیه و خیانتِ خواصِ منافقی همچون اشعث بن قیس، و همچنین بی‌بصیرتی تعداد زیادی از سپاهیان حضرت امیر (ع) و عدم تبعیت آنها از کلام قرآن ناطق و ولی زمان، کار را به آنجا رساند که جمعی از سپاهیان امیرالمؤمنین (ع)، خیمه‌ی حضرت را محاصره و امام را تهدید کردند که اگر الساعه مالک‌اشتر برنگردد، حضرت را به شهادت رسانده و یا تسلیم معاویه خواهند نمود!!! پس حضرت امیر (ع) نیز به ناچار برای جلوگیری از انشقاق لشگر اسلام، تن به حَکَمیت دادند؛ اما متأسفانه خیانت خواص و بی‌بصیرتی عوام در لشگر علوی به همین‌جا ختم نشد و حتی حَکَم‌های پیشنهادی امام (ع) یعنی «عبدالله بن عباس» و یا «مالک اشتر» را نپذیرفتند و فرد ساده‌لوحی چون «ابوموسی اشعری» را به‌عنوان حَکَم تعیین نمودند؛ باقی ماجرای حَکَمیت را هم که همه می‌دانیم که چگونه عمروعاص ملعون، ابوموسی اشعری را فریب داد و سپس بر منبر رفت و حضرت علی (ع) را از خلافت عزل و معاویه را به عنوان امیرالمؤمنین، اعلام کرد!!! هرچند کسی از مسلمانان نتیجه حکمیت را نپذیرفت، اما عجیب‌تر از این خیانت بزرگ آنست که همان‌ افرادی که خیمه حضرت را محاصره و امام را مجبور به قبول حکمیت کرده بودند، پس از نتیجه‌ی شرم‌آور آن! یکبار دیگر، دور خیمه‌ی امیرالمؤمنین (ع) را گرفتند و به حضرت اعتراض کردند که شما به چه دلیل حکمیت را پذیرفتید و باید به علت قبول آن، توبه نمائید و سپس از لشگر علوی خارج و تبدیل به «خوارج» زمان شدند؛ آری، در آن روزهای تلخ تاریخی، منافقین و سست ایمانان بی‌بصیرت، ولیّ و امام زمان خود را نشناخته و با جمود بر ظواهر قرآن صامت، فریب خورده و «قرآن ناطق» را تنها گذاشته و در آزمون ولایت‌پذیری مردود شدند و از خیمه‌ی ولایت‌الله «خارج» گردیدند؛ خوارج بی‌بصیرتی که در مرز میان «حقیقت قرآن» و «چند ورق پاره» بر سر نیزه‌ها، نتوانستند حق را تشخیص دهند و تمامی ایمان خود را همراه آن ورق‌های پاره، به باد تزویر و مکر معاویه و عمروعاص سپردند؛ ✍️ اما نکته مهم این است که ما بدانیم، این حکایت تلخ، فقط یک داستان و ماجرای تمام‌شده‌ نیست! بلکه در طول تاریخ اسلام و به ویژه در دوران ائمه معصومین (ع) این آزمون، بارها و بارها برای مسلمانان تکرار شده و در عصر حاضر و پس از استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز بارها آزمونِ ولایت‌پذیری پیش آمده و متأسفانه هربار تعدادی از خواص و عوام در این آزمون مردود، و از قطار انقلاب پیاده شده‌اند؛ ✍️ امید آنکه از تاریخ درس گرفته و همواره در خط ولی امر مسلمین و امام زمانمان باشیم و در آزمون ولایت‌پذیری قبول و سربلند شویم.         https://eitaa.com/ROOZBARG