✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «علم مفید (١)» روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠٨/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم با عنوان «روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه» نامگذاری شده است، لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ در دین اسلام، علم از جایگاه بسیار بالایی برخوردار است، چنانچه در آیات و روایات متعددی بر علم‌آموزی تأکید شده و پیامبر اعظم (ص) نیز، طلبِ علم را برای همه مسلمانان از زن و مرد، فريضه و واجب دانسته‌اند: «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ» [وسائل الشيعه، ج١٨، ص١۴] ❓اما سؤال مهم این است که منظور از علمی که در اسلام بر آن تأکید شده و آموختن آن واجب است، «مطلق دانش» است یا فقط «علم دین» مدنظر است؟ ✅ در جواب به این سؤال، ابتدا به روایتی از امام کاظم (ع) اشاره می‌نمائیم، که حضرت فرمودند: روزی پيامبر اكرم (ص) وارد مسجد شده و فرمودند: اين مرد كيست که دور او جمع شده‌اید؟ اصحاب گفتند: او داناترين انسان نسبت به نسَب عرب و حوادث دوران جاهليت است؛ پس حضرت فرمودند: اين علم سودی ندارد و ندانستن آن زيانی به کسی نمی‎رساند: «و لا ينفع من علمه»؛ سپس فرمودند: «علم سودمند عبارت است از: 1️⃣ «آيَةٌ مُحْكَمَةٌ»؛ يعنی اصول عقاید و مسائل اعتقادی و معرفتی؛ 2️⃣ «فَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ»؛ يعنی علم اخلاق؛ 3️⃣ «سُنَّةٌ قَائِمَةٌ»؛ يعنی علم به احكام شريعت و مسائل حلال و حرام؛ [اصول كافی، ج١، ص٣٢] بنابراین پیامبر (ص) در این روايت، به سه علم اصلی كه بر هر مسلمانی واجب است، اشاره نموده‌اند كه عبارتند از «اصول دين»، «فروع دين» و «علم اخلاق». ✍️ بر اساس روایت فوق، بعضی از افراد وجوب علم‌آموزی را فقط مختص به علوم دینی دانسته‌اند؛ اما با اندک تأمل در آیات و روایات می‌توان اثبات نمود که حدیث «طلب العِلم فريضة...»، علاوه بر علوم فوق‌الذکر، شامل هر علمی كه برای بشريّت مفيد باشد و به نوعی در راستای مصالح دينی و دنيوی بشر باشد، می‌شود؛ البته مسلماً علوم مختلف، مراتبی دارند‌ و ممكن است فراگيری بعضی از آنها، لازم و برخی دیگر لازم‎تر باشد و همچنین برخی از علوم بر همه‌ی افراد جامعه واجب و به اصطلاح «واجب عينی» هستند و بعضی ديگر از علوم به صورت «واجب كفائی» می‌باشند، و با وجود گروهی به عنوان كارشناسان و متخصصان در آن علم، وجوب آموختن آن، از گردن دیگران ساقط می‌گردد. ✍️ برای اثبات این موضوع به برخی از شهود اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ شاهد اول، مقدمه روايت فوق‌الذکر است‌؛ که پیامبر ابتدا فرمودند: «اُطلبُوا العِلمَ و لو بالصين» و سپس ادامه دادند: «فانّ طلبَ العِلم فريضة...» [وسائل الشيعه، ج١٨، ص١۴] در ابتدای حديث فوق، پیامبر (ص) دستور فراگيری علم حتی در دورترین مکان‌ها مثل کشور چين را صادر فرموده‌اند که معلوم می‌شود منظور حضرت، صرفاً علوم دینی نبوده، چراکه اصلاً در آن زمان، علوم دینی در چین و مکان‌های دور دیگر وجود نداشته است؛ 2️⃣ شاهد دوّم آیات و رواياتی است كه در آن‎ها به آموختن علومی غیر از علوم سه‌گانه فوق، اشاره و سفارش شده است که به چند نمونه از آنها اشاره می‌نمائیم: الف. «علم پزشكی و علم ادبيات» اميرالمؤمنين (ع) می‌فرمایند: «سه علم، مفید و لازم است: «علم فقه و احكام دین» برای حفظ دين (و عمل نمودن به دستورات آن)؛ «علم پزشكی» برای (حفظ) بدن؛ و «علم ادبيات» برای حفظ زبان (از خطا و اشتباه). [بحارالانوار، ج٧٨، ص۴۵] ب. «علم نجوم و رياضيات» حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «هر كس هيئت (علم نجوم و رياضی) را نشناسد در معرفتش ناقص است» [سرای ديگر، دستغيب، ص۴] ج. «علوم سياسی و زمان شناسی» مولای متقیان (ع) می‌فرمایند: آن كس كه علم به زمان داشته باشد، از برخورد با رويدادهای آن غافل (و عاجز) نمی‌ماند، بلكه برای رويارويی با آنها، آمادگی پيدا می‌‎كند» [تحف العقول، ص٩٨] د. «علوم و فنون نظامی» قرآن کریم در آیه ۶٠ سوره انفال به مسلمانان دستورداده كه از تمام نيرو و قدرت برای مقابله با دشمنان استفاده كنند و بدیهی است که از ضروریات مقابله با دشمنان، فراگيری علوم و فنون پيش‎رفته نظامی است؛ ✍️ البته علوم مفید و مورد تأیید اسلام به همین علوم ختم نمی‌شود؛ چنانچه اميرالمؤمنين (ع) فرمودند: «علوم، بيش از آن است كه انسان به همه‌ی آنها دسترسی پيدا كند، پس از هر علمی، نيكوی آن را بیاموزید» (همان) بنابراين «علم» در «طلب العلم فريضة...» بر تمامی علوم مفيدی كه در جامعه‌ی اسلامی به آنها نياز است، صدق می‌کند. ❓اما در پایان این مبحث، سؤال مهم دیگری مطرح می‌گردد که با عنایت به نکات فوق، آیا کسبِ هر علم مفیدی برای هر فردی لازم و سودمند است؟ که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی، جواب این سؤال را در روزبرگ فردا تقدیم می‌نمائیم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓آیا گرفتن مدرک تحصیلی دیپلم یا لیسانس از طریق رابطه اشکال دارد؟ و درآمدی که از طریق آن کسب می­‌شود اشکال شرعی دارد؟ ✅ اولاً رابطه بازی یا تقلب در امتحان و امثال این‌ها و همچنین نمره بی‌­جهت گرفتن کار خلافی است؛ مثلاً فردی امتحانی نداده باشد یا اگر امتحانی داده، با تقلب نمره گرفته باشد‌؛ اما در رابطه با درآمدی که کسب می‌کند، اگر در موقع استخدام شرایط آن کار را داشته باشد و آن سطح معلومات را داشته باشد، حقوقی که در قبال کارش دریافت می‌کند حرام نیست. ❓همانطور که مطلع هستید در تحصیلات تکمیلی بخشی از نمره درس به ارائه تحقیق تعلق می‌گیرد، ولی متأسفانه برخی‌ دانشجویان به جای انجام تحقیق، اقدام به خریداری این مقالات از مراکزی از سطح شهر می‌کنند؛ این کار چه حکمی دارد؟ ✅ جایز نیست! دانشجو خودش باید پایان نامه بنویسد، خودش باید مقاله بنویسد و ارائه دهد؛ البته کمک گرفتن یا مشورت گرفتن از دیگران یا کسی که در این امور اطلاعاتی دارد و یا مثلاً تحقیق میدانی در کتاب‌ها و سایت‌ها، اشکال ندارد؛ این متعارف است؛ اما اینکه پول به کسی بدهد که به جای او تحقیق و پایان نامه بنویسد، این جایز نیست و اصل کار خلاف است و پولی هم که دریافت می‌شود حلال نیست. 📚 منبع: KHAMENEI.IR ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «علم مفید (٢)» روز جمعه، ١۴٠١/٠٨/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز به مناسبت «روز جهانی علم در خدمت صلح و توسعه» از جایگاه بسیار بالای علم در دین مبین اسلام سخن گفتیم و عرض کردیم که رسول خدا (ص)، طلبِ علم را برای همه مسلمانان از زن و مرد، فريضه و واجب دانسته‌اند؛ سپس با اشاره به آیات و روايات اسلامی گفتیم که علمِ مورد تأیید و تأکید اسلام، علاوه بر سه علم اصلی دین، یعنی «اصول دين»، «فروع دين» و «علم اخلاق»، شامل تمامی علوم مفيدی كه جامعه‌ی اسلامی نيازمند آن است نیز می‌شود و سپس یک سوال مهم مطرح کردیم که: ❓آیا از نظر اسلام، یادگیری هر علم مفیدی، برای هر فردی جایز و سودمند است؟ ✅ در پاسخ به این سؤال، باید بدانیم که علم‌آموزی از نظر اسلام هیچ محدودیتی ندارد و شامل تمام علوم مفید می‌شود و هر فرد در انتخاب علم و دانش مورد نظر خود کاملاً مختار است و آدمی می‌تواند بر اساس علاقه، توانایی و استعداد خود، دانش مورد نظرش را انتخاب نماید؛ البته به شرط مضر و حرام نبودن آن دانش! لذا از نظر اسلام، می‌توانیم علوم را به دو دسته عمده تقسیم نمائيم: ⬅️ دسته اول: علومی که از یادگیری و تعلیم آنها صریحاً در اسلام نهی شده؛ مانند: علم سحر و دیگر علوم فساد آفرین و همین‌طور علومی که شخص به قصد ضرر زدن به دیگران می‌آموزد؛ که آموختن این دسته از علوم، غیرمجاز و حرام است؛ مگر در مواقع ضرورت، مثلاً آموختن علم سحر برای ابطال سحر دیگران، اشکال ندارد. ⬅️ دسته دوم: علومی است که مشخصات گروه قبل را ندارند و حرام و یا مقدمه حرام نیستند که خود بر دو گروه تقسیم می‌شوند: ۱) دانش‌هایی که موجب سازندگی معنوی و یا مادی در دنیا و یا آخرت بشر می‌باشند و بدون آنها اساس حیات مادی و معنوی انسان به مخاطره می‌افتد؛ که تحصیل این علوم از نظر اسلام یا «واجب عينی» است؛ مانند: «شناخت عقائد و تکالیف شرعیه» و یا «واجب کفایی» است؛ مثل «علم طب، شیمی، ریاضی و...»؛ ۲) دانش هایی که اگر چه فسادآور و یا مقدمه ‌فساد نیستند، اما نقش مهمی در زندگی فرد و یا اجتماع ندارند؛ که این دانش‌ها را «علوم مباح» و البته برخی «علوم مکروه» نامیده‌اند: مثل علم انساب و... لذا با توجه به تقسیم بندی بالا، انسان می‌تواند علم و دانش مورد نظر خود را آزادانه انتخاب نماید؛ ❓اما در اینجا سؤال دیگری مطرح می‌شود که آیا آموختن هر یک از دانش‌های مجاز، برای همه از نظر دین به‌صورت مطلق جایز و سودمند است و یا نیاز به مقدمه و شرایطی دارد؟ ✅ برای جواب به این پرسش، اجازه بفرمائید که علم‌آموزی را از زاویه دیگری بررسی نمائيم؛ انسان درس نخوانده و بی‌سواد و یا کم‌سواد، شيطان وجودش هم بی‌سواد است و مسلماً به همان اندازه، می‌تواند صاحبش را فريب دهد و به دیگران ظلم و ضرر برساند! اما کسی که درس می‌خواند و عالِم و دانشمند در هر رشته‌ای می‌شود، شيطانِ وجودش نیز عالِم‌ می‌گردد و می‌تواند کارهای وحشتناکی انجام دهد که حتی در مواردی، عقلِ بشر را حيران سازد! البته این موضوع که چه علمی برای چه کسی و چه موقع خطرناک می‌شود، نياز به بحث گسترده‌ای دارد که در این مجال کوتاه نمی‌گنجد، ولی آنچه واضح و روشن است اين است که جایی که دانش بدون تقوا و اخلاق باشد، علوم مفید هم می‌توانند مضر و خطرناک شوند! به‌گونه‌ای که حتی جان انسان‌ها و موجودات ديگر، و هستی و طبيعت را به خطر بیاندازند؛ به همین سبب، تمامی پیامبران الهی در طول تاریخ، بر «تزکیه و تقوا» قبل از «علم‌آموزی» تأکید نموده‌اند؛ و در قرآن کریم نیز بارها قبل از تأکید بر علم‌آموزی از «تقوا و تزکیه» سخن به میان آمده: «يُزَکِّيهِمْ‌ وَ يُعَلِّمُهُمُ...» بنابراین از نظر اسلام، مقدمه «علم‌آموزی»، «تزکیه نفس» است؛ چنانچه یکی از بزرگترین گرفتاری‌های امروز جوامع بشری، وجود دانش‌های پیشرفته در دستان کسانی است که به جای اینکه علم را در خدمت صلح و توسعه و مصالح بشریت استفاده نمایند، از آن در جهات شیطانی و جنگ و نابودی بشریت استفاده می‌کنند؛ چنانچه هیچ بعید نیست که شیوع برخی بیماری‌ها نیز ثمره‌ی همین علمِ شیطانی باشد! ازاین‌رو طبق روایات اسلامی می‌بایست از علم بدون منفعت، به خدای سبحان، پناه برد! (میزان الحکمة، ج ۵، ص١۴٠٠) و ما نیز دعا می‌کنیم که خداوند رحمان و رحیم، همه‌ی بشریت را از شرِّ علم بدون تقوا و اخلاق حفظ نماید. ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: « ما علم را برای سعادت بشر می‌خواهیم، برای رشد بشر، برای استقرار عدالت و شکوفائی بشر... آن علمی که ما می‌خواهیم، اول، تزکیه است... چرا اول تزکیه؟ برای این‌که اگر تزکیه نبود، علم منحرف می‌شود...» (٨ آذر ۱۳۹۸) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓سستی و تنبلی در تحصیل علم و تلف کردن وقت چه حکمی دارد؟ آیا حرام است؟ ✅ تضییع وقت به بطالت و بیکاری دارای اشکال است و دانشجو تا وقتی که از مزایای مخصوص دانشجویی استفاده می‌کند باید از برنامه‌های درسی مخصوص دانشجویان متابعت کند و الا استفاده از آن مزایا از قبیل شهریه و کمک هزینه و غیره برای او جایز نیست. ❓آيا ترك وطن براى ادامه تحصيل و انجام تحقيق علمى در تحت نظارت كسانى كه دشمن بودن دولتشان با پيشرفت‌های علمى ما ثابت شده است، جايز مى‌باشد؟ ✅ اگر احتمال بدهيد به لحاظ خصومتشان، يا چيزى به شما نمی‌آموزند و يا در صدد انحراف شما می‌باشند، حضور در مجامع آنها وجه شرعى ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: فضیلت‌های فراموش شده! «فضیلت اوّل: دین‌داری» روز شنبه، ١۴٠١/٠٨/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم لذا سخن روز را با موضوع «فضائل فراموش شده» آغاز می‌نمائیم؛ فضائلی که سعادت دنیا و آخرت انسان را تضمین می‌نماید، اما آدمی آنها را به فراموشی سپرده است! فضائلی همچون «صداقت، امانت‌داری، ادب، عفو، انصاف، خیرخواهی و...» که متأسفانه با کم‌رنگ شدن آنها، رذائلی همچون دروغ، حیله، نیرنگ، ریا، تملّق، دورویی و بدخواهی و... در جامعه فراگیر شده و متأسفانه عامل سقوط انسان‌ها و بدبختی نسل جوان گردیده است؛ لذا انشاالله امروز در رابطه با یکی از مهمترین فضائل فراموش شده که مقدمه تمامی فضایل است، سخن خواهیم گفت؛ بی‌شک مهمترین مبحثی که قبل از هر فضیلتی باید در رابطه با آن سخن بگوییم، فضیلت بزرگ «دین» است؛ چراکه متأسفانه امروزه «دین» از نظر عمل، یک فضیلت‌ فراموش شده است! درحالی که تنها چیزی است که می‌تواند سعادت در دنیا و آخرت انسان را تضمین نماید، «دین» است‌ و هیچ چیزی غیر از آن نمی‌تواند آدمی را در مسیر سعادت و خوشبختی قرار دهد؛ انسان موجودی چند بُعدی است که قطعاً نیاز به یک نیروی کنترل‌کننده دارد و الاّ نفس اماره و شیطان درون و شیطان برون، او را بیچاره می‌کنند و به زمین می‌زنند؛ ❓اما سؤال این است که چه عواملی می‌تواند انسان را کنترل کند؟ غرائز او را کنترل نماید؟ و او را از شرّ شیاطین حفظ نماید؟ ✅ در این‌باره صاحب نظران از عوامل مختلفی برای کنترل انسان نام برده‌اند؛ ⬅️ بعضی گفته‌اند: «عقل»؛ چنانچه اگر عقل و فهم جامعه بالا رود، انسان کنترل می‌شود؛ ⬅️ بعضی هم گفته‌اند: «علم»؛ که اگر علم در جامعه زیاد شود و مردم عالم شوند، آنگاه کنترل خواهند شد؛ ⬅️ گروهی دیگر نیز گفته‌اند: «قانون»؛ و عده‌ای نیز: «تربیت»؛ و برخی هم «نظارت» را عامل کنترل آدمی می‌دانند؛ البته قطعاً همه موارد فوق‌الذکر تا حدودی در کنترل انسان مؤثرند؛ اما هیچ کدام نمی‌تواند آدمی را صددرصد کنترل نماید؛ مخصوصاً اگر نفس اماره و شیطان درونی و بیرونی بر انسان مسلط شوند و یا یکی از غرائز در وجود او طوفانی گردد، در این صورت، فقط و فقط یک عامل وجود دارد که می‌تواند آدمی را کاملاً کنترل کند و آن «دین» است؛ اگر انسان متدیّن شد، تنها دین اوست که می‌تواند در مقابل همه‌ی غرائزش، عرض اندام کند؛ چنانچه چون حضرت یوسف (ع) دیندار بودند، لذا وقتی شیطان با تمام قوا برای غلبه به ایشان حمله کرد، حضرت توانستند در برابر وسوسه‌های زلیخا ایستادگی نموده و پیروز شوند، برای اینکه به سلاحِ دین، مسلح بودند؛ بزرگی می‌گفت: حضرت یوسف (ع) به اندازه‌ای بالا رفت که اگر تمام دنیا پشت به پشت یکدیگر می‌کردند و می‌خواستند یک انسان را آنقدر عزیز و آقا کنند، هرگز نمی‌توانستند! و این در حالی بود که حضرت یوسف (ع) هیچ چیز نداشتند و حتی خودشان هم مال دیگران بودند؛ اما به‌دلیل داشتن ایمان به جایی رسیدند که به جز خدا، مقام و منزلت ایشان را نمی‌داند! از طرف دیگر، زلیخا یک فردی بود که هرچه می‌خواست، داشت؛ مقام و سلطنت، زیبایی، مال و... اما یک چیز نداشت و آن ایمان بود؛ لذا به اندازه‌ای زمین خورد که اگر همه دنیا پشت به پشت یکدیگر می‌کردند و می‌خواستند او را زمین بزنند تا این حد نمی‌شد! اما به دست خودش، خودش را زمین زد و این درس بزرگی برای ماست؛ بنابراین اگر جوانان ما متدیّن شوند، قطعاً می‌توانند در مقابل همۀ شیاطین و غرائز، عرض اندام کنند؛ غریزه‌ی حب به مال، غریزه‌ی ریاست طلبی، غریزه‌ی شهوت و...؛ از این‌رو باید بگوئیم که گوهر گمشده بشریت، «دین» است و چنانچه آن را به جوان تحویل دهیم، می‌توانیم او را رها کرده، و مطمئن باشیم که به سعادت خواهد رسید. 📚 برگرفته از درس اخلاق حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓از امام راحل نقل شده است که فرمودند اگر درس نخوانید حرام است در مدرسه بمانید! چه مقدار باید درس بخوانیم تا جایز باشد که در مدرسه بمانیم؟ ✅ سؤال خوبی است؛ در یک مورد مشابه این سؤال نیز، حضرت آقا فرمودند موجب ضمان است؛ یعنی به این معنا که فردی در مدرسه یا در دانشگاه باشد و از بیت‌المال استفاده کند ولی درس نخواند، هم حرمت تکلیفی دارد به این معنا که دارد از بیت‌المال استفاده می‌کند و درس نمی‌خواند؛ هم حرمت وضعی و تکلیف وضعی دارد به این معنا که ضامن است و باید آن مقداری که ضایع کرده، جبران کند! اما باید چه مقدار درس بخوانید؟ به مقدار متعارف، یعنی فرق نمی‌کند در دانشگاه باشد، در دبیرستان باشد، در مدرسه علوم دینی باشد، باید به مقدار متعارف درس بخواند، نه بر خودش سخت بگیرد و نه کوتاهی و مسامحه کند؛ حال ممکن است مدرسه خاصی یک مقرراتی داشته باشد که هر کس اینجا تحصیل می‌کند، در شبانه­‌روز باید ساعت خاصی را درس بخواند، که آن شرایط را باید مراعات کند. 📚 منبع: KHAMENEI.IR ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فضیلت‌های فراموش شده! فضیلت اوّل: دین‌داری ٢» روز یکشنبه، ١۴٠١/٠٨/٢٢ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی و قمری مناسبت خاصی نداریم اما از روز گذشته مبحثی را تحت عنوان «فضیلت‌های فراموش شده» آغاز کردیم و از «دین» به‌عنوان گوهر گمشده بشریت سخن گفتیم و عرض شد که هرچند عواملی از جمله: «عقل»، «علم»، «قانون»؛ «تربیت» و «نظارت» تا حدودی در کنترل انسان و سعادتمندی بشریت مؤثرند؛ اما هیچ کدام نمی‌توانند آدمی را صددرصد کنترل نمایند؛ و سپس با ذکر مثال سعادتمندی حضرت یوسف (ع) و بدبختی زلیخا؛ اذعان نمودیم که تنها چیزی که می‌تواند سعادت انسان را در دنیا و آخرت تضمین نماید، فقط و فقط، «دین» است؛ چراکه بی دینی، منجر به فساد و تباهی و بدبختی می‌گردد؛ چنانچه امروزه می‌بینیم که برخی از جوامع که از عقل بالایی برخوردارند و ملت آنها تحصیلات عالی دارند، قانون هم در بین آنها حاکم است و نظارت و تربیت نیز در اجتماع آنها وجود دارد، باز هم متأسفانه در اثر بی‌دینی و بی‌‌ایمانی، از سعادت در دنیا و آخرت دورند؛ بنابراین اگر بخواهیم جوان‌های ما کنترل شوند، می‌بایست دیانت آنها را تقویت کنیم و در مدارس و دانشگاه‌ها، دین را حکم‌فرما نماییم، لذا تا وقتی دین در عرصه عمل به جوان‌ها عرضه نشده، نباید توقع داشته باشیم که جامعه اصلاح شود؛ بدیهی است که وقتی جوانان ما به جای ارتباط با خداوند و انس با قرآن و اهمیّت به نماز، با برنامه‌ها و فیلم‌های بدون محتوا یا مبتذل در فضای مجازی و ماهواره سروکار داشته باشند، دیگر نمی‌توانیم از آنها انتظاری داشته باشیم؛ قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: آن جامعه‌ای سعادتمند است که زیربنایش ایمان و روبنایش عمل صالح و شایسته باشد: «الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» [بقره/٨٢]؛ همچنین در آیات دیگری، هدایت الهی و برخورداری از امنیّت دل را مرهون تحصیل ایمان و اجتناب از گناه برمی‌شمرد: «فَأَيُ‏ الْفَريقَيْنِ‏ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ، الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ‏ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»: «اگر مى‌دانيد (بگوييد كه) كدام يك از ما دو دسته به ايمنى (در قيامت) سزاوارتر است؟ كسانى كه ايمان آورده و ايمانشان را به ستم و شرك نيالودند، آنان برايشان ايمنى (از عذاب) است و از هدايت يافتگانند» [انعام/٨١ و ٨٢] بر اساس این آیات اگر پدر و مادر، می‌خواهند فرزندانشان سعادتمند شوند، باید آنها را متدیّن بار بیاورند؛ به گونه‌ای که از ابتدا با مظاهر دینی سر و کار داشته باشند، تا انشاالله بعد هم به باطن دین برسند؛ متأسفانه باید بپذیریم که دین در جامعۀ فعلی ما کمرنگ شده، ولو از نظر اعتقادی و شعاری بگوییم که دین ضربه نخورده، که مسلماً خورده؛ اما از نظر عمل، قطعاً ضربه‌ی بزرگی به دین خورده است؛ چراکه مهمترین بخش دین که نتیجه دین‌داری است، تبلور دستورات دینی در زندگی ماست؛ لذا با کمال تأسف باید اذعان کنیم که «دین» مهمترین فضیلت فراموش شده در جامعه‌ی امروز ماست! ✍️ و سخن امروز را با حدیثی نبوی به پایان می‌بریم که حضرت رسول (ص) فرمودند: «به زودى زمانى بر امّت من فرا مى‌رسد، كه از عُلمايشان مى‌گريزند، همان‌گونه كه گوسفند از گرگ مى‌گريزد! وقتى چنين شد، خداوند متعال آنها را به سه چيز گرفتار می‌نماید: اول اين كه بركت را از اموال ايشان مى‌گيرد‌؛ دوم اين كه حاکمانی ظالم و ستمگر را بر آنان مسلّط مى‌گرداند؛ و سوم اين كه بى‌ايمان از دنيا مى روند»: «سيأتي زَمانٌ على اُمَّتي يَفِرُّونَ مِن العُلَماءِ كما يَفِرُّ الغَنَمُ عنِ الذِّئبِ ، فَإذا كانَ كذلِكَ ابتَلاهُمُ اللّه ُ تعالى بثلاثةِ أشياءَ : الأوَّلُ : يَرفَعُ البَرَكَةَ مِن أموالِهِم ، و الثاني : سَلَّطَ اللّه ُ علَيهِم سُلطانا جائرا ، و الثالث : يَخرُجُونَ مِن الدنيا بلا إيمانٍ» [جامع الأخبار/٩۵۵] 📚 برگرفته از درس اخلاق حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓آیا درس خواندن در عصر حاضر برای ما واجب عینی است؟ ✅ شاید همه این حدیث شریف را از وجود مبارک پیامبر خدا (ص) شنیده باشید که فرمودند: «طَلَبُ العِلمِ فَريضَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ و مُسلِمَةٍ»: طلب علم و درس خواندن و آگاهی پیدا کردن بر هر زن و مرد مسلمان واجب است؛ اما این وجوب، وجوب کفایی است؛ واجب عینی نیست؛ یعنی دانش­‌هایی که برای رفع نیاز جامعه اسلامی لازم است، به تعداد و مقداری که این نیاز مرتفع بشود، باید افرادی که دارای شرایط هستند، بروند یاد بگیرند، اما واجب عینی نیست؛ مگر در موارد استثنایی که ممکن است دانشی بر یک‌سری افراد خاص واجب شود، اما به طور کلی درس خواندن واجب کفایی است. 📚 منبع: KHAMENEI.IR ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اقیانوس حکمت» روز دوشنبه، ١۴٠١/٠٨/٢٣ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما فردا ٢۴ آبان‌ماه، روز بزرگداشت و سالروز رحلت عالم فرزانه و مفسر بزرگ قرآن کریم، علامه طباطبايی (ره) است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح پرفتوح این عالمِ ربانی آغاز می‌نمائیم؛ سید محمدحسین طباطبایی (ره) مشهور به علامه طباطبایی؛ مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس شیعه است که شاگردان بزرگی همچون حضرات آیات: شهید مطهری، شهید بهشتی، مصباح یزدی، حسن‌زاده آملی و امام موسی صدر و حضرات آیات عظام جوادی آملی، نوری همدانی و مکارم‌شیرازی را تربیت نموده‌ است؛ که در این زمینه، رهبر معظم انقلاب فرمودند: «این چشمه‌ی جوشان و فیاض دانش و عرفان و تقوای اسلامی، در راه تعلیم و تربیت شاگردانی که هر یک در عالم اسلام دانشمندی برجسته‌اند، توفیقی کم نظیر داشته‌ است... » [پیام معظم‌له به مناسبت سالگرد ارتحال علامه طباطبایی] یکی دیگر از برکات عظیم علامه طباطبایی (ره)، آثار ارزشمندی است که از استاد به یادگار مانده؛ که مهمترین آنها تفسیر بیست جلدی «الميزان» است که ثمره‌ی هفده سال مجاهدت و تلاش مستمر علمی حضرت استاد است؛ چنانچه حضرت آیت‌الله‌العظمی خویی (ره) در این رابطه فرمودند: «علامه طباطبایی خود را در این راه "تضحیه" كرد» یعنی «قربانی قرآن» نمود! شهید آیت‌الله مطهری (ره) در رابطه با مقام استاد خود می‌گوید: «این مرد بسیار بسیار بزرگ و ارزنده ... مردی است که صد سال دیگر باید بنشینند و آثار او را تجزیه و تحلیل کنند تا به ارزش او پی ببرند؛ این مرد، واقعاً یکی از خدمتگزاران بسیار بسیار بزرگ اسلام و مجسمه‌ی تقوا و معنویت بود... » (مجموعه‌آثار استاد شهید مطهری، ج۲۵، ص۴۲۸) آیت‌الله ابراهیم امینی (ره) نیز برای الگوگیری از سیره‌ی اخلاقی آن عالمِ عامل، چنین می‌نویسد: «علامه، انسانی وارسته، مهذب، خوش اخلاق، مهربان، عفیف، متواضع، مخلص، بی هوا و هوس، صبور، بردبار، شیرین و خوش مجلس بود؛ من در حدود سی سال با استاد حشر و نشر داشتم... به یاد ندارم که در طول این مدت حتی یک بار عصبانی شده باشد و بر سر کسی داد بزند...خیلی زود با افراد انس می‌گرفت و صمیمی می‌شد، حتی با کوچکترین فرد طلاب چنان انس می‌گرفت که گویا از دوستان صمیمی اوست... وقتی به عنوان استاد مورد خطاب قرار می‌گرفت، می‌فرمود: «این تعبیر را دوست ندارم، ما این‌جا گرد آمده‌ایم تا با تعاون و هم فکری، حقایق و معارف اسلامی را دریابیم...» [یادنامه علامه طباطبایی، نوشته آیت‌الله ابراهیم امینی، ص۱۲۸] از دیگر نکات درس‌آموز در زندگی پربرکت علامه طباطبایی، مردمی بودن ایشان و وقت‌گذاری موسع برای پاسخگويی به پرسش‌های مردم و مخصوصاً جوانان است؛ که جهت استفاده و بهره‌برداری لازم، به یکی از پرسش و پاسخ‌های حضرت استاد، اشاره می‌نمائیم: ❓جوانی هستم ٢٢ ساله که در محيط و شرايطی زندگی می‌كنم كه هوای نَفْس و آمال، بر من تسلط فراوان دارند و مرا اسير خود ساخته‌اند و سبب باز ماندن من از حركت به سوی خدا شده‌اند؛ بفرماييد به چه اعمالی دست بزنم تا بر نَفْسِ خود مسلط شوم و اين طِلسمِ شوم را، كه همگان گرفتار آنند، بشكنم و سعادت بر من حاکم شود؟ لطفاً نصيحت نکنید، بلكه دستورات عملی برای پيروزی لازم بفرمائید» (١٣۵۵/١٠/٢٣) ✅ علامه در جواب او نوشتند: «سلام عليكم، برای موفق شدن و رسيدن به منظوری كه در نامه مرقوم داشته‌ايد، لازم است همتی برآورده و توبه‌ای نموده، به مراقبه و محاسبه (اعمال) بپردازيد به اين نحو كه هر روز در هنگام صبح که از خواب بيدار می‌شويد، قصد جدی كنيد كه در هر عملی كه پيش می‌آید، رضای خدا را مراعات نمائید، آن وقت در سر هر كاری كه می‌خواهيد انجام دهيد، نفع آخرت را منظور خواهيد داشت؛ به طوری كه اگر نفع اُخروی ندارد، انجام ندهید؛ و در وقت خواب چهار پنج دقيقه در كارهای كه روز انجام داده‌ايد، فكر كرده و يكی يکی از نظر بگذرانيد؛ (پس) هر كدام، مطابق رضای خداوند انجام يافته، شكر كنيد و در هر كدام تخلف شده، استغفار نمائید؛ اين رويه سخت است و در ذائقه نَفْس، تلخ! ولی كليد نجات و رستگاری است و هر شب پيش از خواب اگر توانستيد، سُوَرِ مُسَبَّحات (سوره‌های حديد، حشر، صف، جمعه و تغابن) را بخوانيد و پس از ٢٠ روز، حالات خود را برای بنده بنويسيد، انشاءالله موفق خواهيد بود.» (هفته‌نامه همشهری جوان، شماره ٢٣٧) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با کلام رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم، که فرمودند: «علامه طباطبايی (ره) مجموعه‌ای از معارف و فرهنگ اسلام بود». 📚 برگرفته از «اقیانوس حکمت» (زندگینامه علامه سید محمدحسین طباطبایی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #روز_کتاب_و_کتابخوانی موضوع: «احکام مرتبط با #کتاب_خدا» ✅ احترام و بزرگداشت کتاب آسمانی قرآن واجب است و هر کاری که باعث بی‌حرمتی به آن شود، حرام شرعی است؛ ✅ نجس كردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فوراً آن را تطهیر کرد؛ ✅ مسّ خط قرآن یعنى رساندن جایى از بدن به خطّ قرآن و همچنین مسّ اسماء خداوند متعال به هر‏‎ زبان، ‎‏لغت و کیفیت که باشد، بدون وضو، حرام است و بنابر احتیاط، مسّ اسماء مبارک پیغمبر (ص) و امامان معصوم (ع) و حضرت زهرا (س) نیز دارای همین حکم است‏. 📚 برگرفته از استفتائات مراجع عظام تقلید ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG