مکن ای صبح طلوع . .🖤

🕯. .

پای بند قفسم باز و پر بازم نیست سر گل دارم و پروانه ی پروازم نیست گل به لبخند و مرا گریه گرفته ست گلو چون دلم تنگ نباشد که پر بازم نیست گاهم از نای دل خویش نوایی برسان که جزین ناله ی سوز تو دمسازم نیست در گلو می شکند ناله ام از رقت دل قصه ها هست ولی طاقت ابرازم نیست ساز هم با نفس گرم تو آوازی داشت بی تو دیگر سر ساز و دل آوازم نیست آه اگر اشک منت باز نگوید غم دل که درین پرده جزین همدم و همرازم نیست دلم از مهر تو در تاب شد ای ماه ولی چه کنم شیوه ی ایینه ی غمازم نیست به گره بندی آن ابروی باریک اندیش که به جز روی تو در چشم نظر بازم نیست سایه چون باد صبا خسته ی سرگردانم تا به سر سایه ی آن سرو سرافرازم نیست - هوشنگ ابتهاج

گفتم از گریه مگر باز شود عقدهٔ دل آن هم از طالع برگشته گره شد به گلوی - فروغی بسطامی

گَر مَرا هیچ نباشد نه به دنیا، نه به عُقبی چون تو دارم همه دارم، دگَرَم هیچ نباید - سعدی

خوش نگردد دلم از گریه، که خرم نکند خرمنِ سوخته را قطره‌ی بارانی چند - سلیم‌‌ تهرانی

«در گلویم گیر کرده زخم یک بغض غریب..» ‌

تو نبین ساکت و ارام نشستم کنجی حرف نا گفته زیاد است ولی محرم نیست - سیدتقی‌ سیدی

شبيه شهر پس از جنگ، غرقِ اندوهم نشسته زخم تو در تكّه تكّه‌ی روحم - سیدمهدی موسوی

ای كوه تو فرياد من امروز شنيدی دردیست درين سينه كه همزاد جهان است - هوشنگ ابتهاج