نام تو زندگی من #پارت_191 پشت چشمی براش نازک کردم که حساب کار دستش اومد. - تموم نشد صبحونه ی شاهانتون؟ لبخند دندون نمایی زد. خدایا این کجاش به آدم رفته؟! - نه دیگه آخراشه. از جام پریدم که لقمه تو گلوش پرید و به سرفه افتاد. - یک ساعته داری صبحونه می خوری! ای بابا مگه شکم شما چقدر جا داره؟ آراسب که سرفه هاش تمام شده بود اخمی کرد و سینی رو کنار کشید و دست به سینه نگاهم کرد. - خب بیا تموم شد. روی صندلی کنار تختش نشستم که گفت: - تو می دونی من مریضم باید هوامو داشته باشی؟ اخمی کردم. - ای بابا. خودتون گفتید از اوضاع خانوادم میگم! شما هم که اصال حرف نمی زنید! آراسب خنده ای کرد که با دیدن اخم من خنده اش رو خورد. - باشه باشه. خوب تو خانواده ما فقط منم ... مامان ... بابا - آقای فرهودی! آراسب خنده ای کرد. - خب چیه گفتم بخندیم! - بله. کلی خندیدم حالا میشه بگید! #ادامه_دارد