🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۱۸ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ شأن نزول این آیه، ارتباط نزدیک بعضی مسلمانانِ ساده‌لوح با یهودیانِ کینه‌شتری است که از هیچ تلاشی برای آسیب زدن به اسلام و مسلمین فروگذار نمی‌کردند. 2️⃣ یکی از شروط مؤمن بودن، رازداری است؛ چون مؤمن، مشاور و سنگ صبور مردم حساب می‌شود و مردم با اعتماد به ایمانِ او، او را مَحرم اسرار خود می‌دانند و خصوصی‌ترین مسائل زندگی‌شان را پیش او مطرح می‌کنند --> (لاتتَّخذوا بطانة من دونكم). 3️⃣ آن‌چه زمینه‌ی افشای راز را فراهم می‌کند، صمیمی‌شدن با کسانی است که کینه‌ی آن‌ها با ما دیرینه است --> (لايألونكم خبالا). 4️⃣ وقتی کسی یا گروهی رنج ما را دوست دارد، چگونه می‌توان با او یا آن‌ها دوستِ صمیمی شد؟ اگر واقعاً صهیونیسم و آمریکا دلسوز ما هستند، چرا مردمِ ما را زیر فشار تحریم‌های ظالمانه قرار داده‌اند؟! --> (ودّوا ما عنتّم). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١١٨ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰 قسمت اول: 🔹 «لاتَتَّخِذوا»: فعل نهی است از باب افتعال، ریشه‌ی «اخذ» به معنی «نگیرید، انتخاب نکنید». 🔸 «بِطانَه»: از ریشه‌ی «بطن» و در اصل به معنی «لباس زیرین» است، چون با شکم (بطن) مجاورت دارد.👇 ✅ مفهوم اصطلاحی آن، «همراز» و «محرم اسرار» است؛ یعنی کسی که به دنیای درون ما نزدیکتر از دیگران است(رفیق صمیمی). 🔹 «دون»: غیر 🔸 «من دونِکم»: از غیر خودتان، از غیر مسلمانان. 🔹 «لا یَالونکُم»: فعل نفی، از ریشه و مصدر «اَلْوْ» به معنی «کوتاهی نمی‌کنند». 🔸 «خَبال»: مصدر است از ریشه‌ی «خبل» به معنی «فساد» و «تباهی» 👈 چه در بدن باشد و چه در عقل و فکر. 🔹 «ودّوا»: فعل ماضی از مصدر «وُدّ» و ریشه‌ی «ودد» به معنی «دوست دارند، می‌خواهند» 👈 البته دوست داشتن و خواستنی که آشکار شود. 🔸 «ما»: موصول است به معنی «آنچه» 🔹 «عَنِتُّم»: فعل ماضی از ریشه و مصدر «عَنَت» به معنی «به مشقت بیفتید». 🔸 «ما عنتّم»: یعنی «آنچه شما را به رنج و مشقت بیندازد. #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

✨ ومَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ ❇️ و هر آسیبی به شما رسد به سبب اعمالی است که مرتکب شده‌اید! 📔 آیه‌ی ۳۰ سوره شوری #آیه_گرافی 🔺 @RooyinDezh

📝 توی اسارت، عراقی‌ها برا تضعیف روحیه‌ی ما، فیلمای زننده پخش می‌کردن. 💢 ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩ، ﻋﺮﺍﻗﯽ‌ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﺑﺮﺩﻧﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ؛ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯﺵ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺷﺖ... ♻️ ﺑﺮﺍ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ، ﻭﺍﺭﺩ ﺣﯿﺎﻁ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ، ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﯾﻢ. ﯾﻪ ﭼﺎﻟﻪ ﮐﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺶ داخل چاله فقط سرش پیدا بود! ❣ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﮐﺒﺮ ﻭ ﻧﺎﻟﻪ‌ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﺑﺴﯿﺠﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ؛ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮﺍﻧﺶ ﺑﻮﺩﯾﻢ. ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺷﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ، ﺧﯿﻠﯽ دنبال بودیم ﻋﻠﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺩﯾﺸﺒﺶ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﻢ. 🌀 ﻭﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن ﻋﻠﺘﺶ ﺭﻭ ﮔﻔﺖ، ﻣﻮ ﺑﻪ ﺗﻨﻤﻮﻥ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﺪ! ﻣﯽ‌ﮔﻔﺖ: ﺯﯾﺮ ﺧﺎﮎ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮش‌هاﯼ ﺻﺤﺮﺍﯾﯽ ﮔﻮﺷﺖ‌ﺧﻮﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ! ﻣﻮش‌ها ﺣﺲ ﺑﻮﯾﺎﺋﯽ ﻗﻮﯼ ﺩﺍﺭﻥ، ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺩﻭﺳﺘﺘﻮﻥ ﺷﺪﻥ ﺑﻬﺶ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻭ ﮔﻮشت ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ. ﻋﻠﺖ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻭ ﻧﺎﻟﻪﻫﺎﺵ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩﻩ... 😔 ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ... 💯 اینطوری شهید دادیم و حالا بعضیا راحت پای کانال‌های ماهواره نشستن و صحنه‌های زننده رو تماشا میکنن و گاهی با خانواده هم همراهی می‌کنن و نمی‌دانیم یه روز همان شهید رو میارن تا توضیح بده به چه قیمتی چشم خود رو از گناه حفظ کرده و غصه‌ی دوستان هم اسارتی خود رو داشته و شهادت رو به جون خریده تا خود و دوستانش مبتلا به دیدن صحنه‌های زننده نشن! 📚 وصیتنامه شهید مجید محمودی #شهیدانه 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۱۸ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 5️⃣ مولا علی(ع) می‌فرمایند: «ما اضمر احد شیئا الّا ظهر من صفحات وجهه و فلتات لسانه»، یعنی: «هیچ کس مخفی نمی‌کند چیزی را مگر این که آشکار است از رنگ چهره‌اش و سخنان پراکنده و بی‌توجّه او». ✅ بنابراین از شیوه‌ی سخن گفتن یک شخص می‌توانیم آن‌چه در دل دارد، کشف کنیم. پراکنده‌گوییِ یهود نسبت به جامعه‌ی اسلامی، به خوبی کینه‌ی آن‌ها را نسبت به اسلام نشان می‌دهد --> (قد بدت البغضاء من أفواههم). 6️⃣ اگر از ظاهر برخورد صهیونیسم و استعمار با مسلمین، اندک کینه‌ای فهمیده می‌شود، این‌ها شعله‌هایی است که نتوانسته‌اند به خوبی، زیر خاکستر مخفی کنند و قطعاً کینه‌ی آن‌ها در پشت صحنه، شدیدتر است --> (و ما تخفي صدورهم). 7️⃣ خداوند در موارد بسیار و به تکرار در قرآن تأکید می‌کند نشانه‌های راه را برای ما به وضوح و روشنی قرار داده است. اگر ما درک نمی‌کنیم، مشکل از عقل ناقص ماست --> (قد بیّنّا لكم الآيات إن كنتم تعقلون). 🔸راه است و چاه و دیده‌ی بینا و آفتاب 🔹تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش 🔸چندین چـراغ دارد و بیراهه می‌رود 🔹بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١١٨ سوره‌ی آل‌عمران: 🔰 قسمت دوم: 🔹 «بَدَت»: فعل ماضی از ریشه‌ی «بَدَوَ» به معنی «آشکار شد». 🔸«قَد بَدَت»: یعنی «حقیقتا آشکار شده است، ٱشکار است». 📌 آمدن «قَد» به اول فعل ماضی، هم آن را به ماضی نقلی تبدیل می‌کند، هم آن را موکد می‌کند. 🔹 «البَغضاء»: کینه و دشمنیِ شَدید، شدیدتر از بغض. 🔸 «اَفواه»: جمع «فَم» به معنی «دهانها» که در این جا مَجاز از «زبان‌ها» می‌باشد.👇 ♦️ مَجاز با علاقه‌ی جزء به کل؛ یعنی «دهان» به جای «زبان» به کار رفته که جزئی از آن است. 🔹 «تُخفی»: فعل مضارع از مصدر «اخفا» و ریشه‌ی «خَفِیَ» به معنی «مخفی می‌کند». 🔸 «صدور»: جمع «صَدر» به معنی «سینه‌ها» که مَجاز از «دل‌ها» است؛ با علاقه‌ی حالّ و محل؛ یعنی سینه به جای «دل» به کار رفته که درون آن است. 🔹 «اکبر»: اسم تفضیل از ریشه‌ی «کَبَرَ» به معنی «بزرگتر». 🔸 «قد بیّنّا»: فعل ماضی نقلی از مصدر «تبیین»، باب «تفعیل»، ریشه‌ی «بَین» به معنی «روشن کرده‌ایم، به وضوح گفته‌ایم». 🔹 «آیات»: جمع «آیه» به معنی «نشانه‌های حق». 🔸 «کنتم تعقلون»: فعل ماضی استمراری از ریشه و مصدر «عقل» به معنی «تعقل می‌کردید، اندیشه می‌کردید» که در جملات شرطی می‌توان آن را به صورت مضارع هم معنا کرد. ⚠️ نکته‌❗️ «فم» به معنی «دهان»، یکی از «اسماء ستّه» است‌؛ یعنی یکی از اسم‌های شش‌گانه‌ی عربی که در هر یک از حالت‌های مرفوع، منصوب و مجرور، صورت متفاوتی پیدا می‌کنند.👇 1⃣ واژه‌ی «فم» در حالت مرفوع به «فو»، 2⃣ در حالت منصوب به «فا»، 3⃣ و در حالت مجرور به «فی» تبدیل می‌شود. ✳️به همین خاطر، جمع این کلمه بر خلاف ظاهر مفرد آن، می‌شود: «افواه»! #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۷۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ هرچند مخاطب اوّلیه‌ی این آیه، پیامبر(ص) بوده است امّا به‌کارگیری افعال مضارع در آن، نشان می‌دهد که این پدیده به سمت آینده شدّت می‌گیرد و قطعاً اوج آن در انتهای رسالت پیامبر(ص)، یعنی در اواخر غیبت کبرای امام زمان(عج) است و احادیث بسیاری در این زمینه از معصومین(ع) نقل شده است. 🌀 هرگاه از بسیاریِ کسانی که اندیشه‌ی کافرانه پیدا کرده‌اند نگران شدیم، این آیه را مرور کنیم و چنین برداشت کنیم که کفر، یک بیماری است و زیاد شدنِ بیماران نباید در افراد سالم، شوق بیمار شدن به وجود آورد. زیاد شدن کافران یعنی زیاد شدن طاعون‌زدگانِ آخرالزّمان. لذا در چنین شرایطی ابتدا شکر کنیم که ما جزء سالم‌ها هستیم، سپس تلاش کنیم تا جایی که می‌توانیم دیگران را نجات دهیم --> (لايحزنك- يسارعون- لن‌يضرّوا- يريد- ألّا يجعل). 2️⃣ ناراحتی از این‌که تعداد کافران در حال زیاد شدن است، غم نیست، غصّه است و امری است منفی؛ ولی دغدغه داشتن برای این‌که چگونه می‌توان آن‌ها را نجات داد و نکند ما در این مورد کوتاهی می‌کنیم، غم است و امری مثبت(در قرآن کریم «حزن» معمولا برای غصّه و اندوه دنیایی به کار رفته، و «غم» برای دغدغه‌های معنوی! نمونه‌اش آیه ۱۵۳ همین سوره). مولا علی(ع) هم می‌فرمایند: «در مسیر هدایت، هرگز از کم بودنِ پیروانش اندوهگین مباش» --> (و لايحزنك). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۱۷۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت دوم: 3️⃣ آن‌گونه که مردم در شتاب گرفتن به سمت کفر رقابت می‌کنند، متأسّفانه در حرکت به سوی حق، رقابت ندارند --> (يسارعون في الكفر). 4️⃣ کفر، باتلاقی است که هرچه بیشتر دست و پا بزنی، بیشتر فرو می‌روی --> (في الكفر). 5️⃣ ولیِّ ما خداوند است. کفّار هر چه بیشتر شوند و هرچه کفرشان شدیدتر گردد، چون در برابر بی‌نهایت، هیچ‌اند، نمی‌توانند به او آسیبی برسانند. زمانی باید ناراحت باشیم که سرپرست ما آسیب ببیند --> (إنّهم لن يضرّوا الله شيئا). 6️⃣ گاهی لیاقت یک انسان، فقط این است که فرو رفتنش در کفر بیشتر شود، چون شایستگی گناهان سبک را ندارد. حقّ او یک پرونده‌ی سیاهِ سنگین است --> (يريد الله ألّا يجعل لهم حظّا في الآخره). 7️⃣ سرعت گرفتن مردم در کفر، یعنی بیشتر فرو رفتنِ آن‌ها در عذاب آخرت. بنابراین اصلا برای ما جای ناراحتی ندارد؛ فقط باید از آن ترسید که مسئولیّتِ «امر به معروف و نهی از منکرِ» ما فراموش شود --> (و لهم عذاب عظيم). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔖 نکات آیه‌ی ١٧۶ سوره‌ی آل‌عمران: 🔹«لایحزنْ»: فعل نفی از مصدر و ریشه‌ی «حزن» به‌ معنی «اندوهگین نکند». 🔸 «یُسارِعونَ»: فعل مضارع از مصدر «مُسارعَت» از باب مفاعله، ریشه‌ی «سرع» به معنی «سرعت می‌گیرند نسبت به یکدیگر». 📌در این‌جا «مُسارعَه»، مفهوم مبالغه دارد، یعنی «سخت در شتابند». 🔹 «لَن یضرّوا»: فعل مضارع منصوب از ریشه‌ی «ضرر»، مصدر «ضُرّ» به معنی «هرگز زیان نمی‌رسانند». ⚠️ توجه❗️ «لن» از حروف ناصبه و دربردارنده‌ی مفهوم "نفی ابد" است که اگر به اول فعل مضارع بیاید، آن را منصوب می‌کند و معنی «هرگز نه...» به آن می‌دهد. 🔸 «یُرید»: فعل مضارع از مصدر «اراده» باب اِفعال، ریشه‌ی «رَوَدَ» به معنی «می‌خواهد، اراده کرده». 🔹 «لایجعلَ»: فعل نفیِ مضارعِ منصوب از ریشه و مصدر «جَعل» به معنی «قرار ندهد». 🔸 «حظّ»: مصدر ثلاثی مجرد به معنی «بهره بردن، نصیب داشتن». 🔹 «عَظیم»: صفت مُشبّهه از ریشه‌ی «عظم» به معنی «بزرگ». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۳۰ سوره‌ی آل‌عمران: 🔖 قسمت اول: 1️⃣ مرحله‌ی قیامت بی‌شک خطیرترین مرحله برای انسان است و در قرآن به هیچ مرحله‌ای از زندگی انسان تا به این اندازه اشاره نشده است. نگاه به این مسئله، قطعاً مهم‌ترین عامل در جهت دادن به زندگی انسان است و هر جا کمرنگ می‌شود، بشر و جامعه‌ی بشری آسیب می‌بیند --> (يوم). 2️⃣ در قیامت، اعمال ما برای ما مجسّم می‌شوند --> (تجد). 3️⃣ هیچ عملی از پرونده‌ی انسان پاک نمی‌شود. هر حدیثی که چنین چیزی می‌گوید، یا جعلی است یا بد معنی شده است --> (تجد كلّ نفس ما عملت...). 4️⃣ انسانی که در دنیا از عملِ شرِّ خود لذّت می‌برده، در قیامت دوست دارد از آن فرار کند. حقیقتاً در دنیا هم کسانی که قیامتی می‌اندیشند، وقتی به گناهان گذشته‌ی خود می‌نگرند، دوست دارند از آن فراری باشند. پس اگر صحنه‌ی قیامت را بتوان به دنیا آورد، بین انسان و عمل بدِ او، فاصله‌ی زیادی می‌افتد. بنابراین آن‌چه در قیامت تصوّرش محال است، در دنیا تا فرصت داریم، شدنی است --> (تودّ لو أنّ بينها و بينه أمدا بعيدا). #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🌸 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌸 🔰 نکات آیه‌ی ٣٠ سوره‌ی آل‌عمران 🔖 قسمت اول: 🔹«یَوم»: به معنی «مرحله» است؛ اگر هم به صورت «روز» معنی می‌شود، مفهوم «مرحله» را می‌رساند. 📌 حتی در زبان فارسی هم گاهی کلمه‌ی «روز»، مفهوم مرحله دارد؛ مثلا وقتی شاعر می‌گوید: 🔘 «روزی که به کام مرگ افتد بدنم....» یا؛ 🔘 «... که روزی در اُفتی به پایش چو مور» 🔸ممکن است این اتفاق در شب بیفتد. پس «روز» در اینجا، یک مرحله یا یک مقطع زمانی را می‌رساند. ✳️ هر جا منظور از «روز»، فاصله‌ی بین طلوع تا غروب خورشید باشد، در زبان عربی از کلمه‌ی «نهار» استفاده می‌شود؛ نه «یوم». ✅ اگر هم برای «قیامت» در قرآن تعبیر «یوم» به کار رفته، چون قیامت یک «مرحله» است که برابر ۵٠ هزار سال دنیا طول می‌کشد. البته گذر زمان در آن عالم، با گذر آن در دنیا قابل مقایسه نیست. 🔹«تَجد»: فعل مضارع از مصدر و ریشه‌ی «وجد» به معنی «می‌یابد». 📌 فاعل این فعل، "نفس" است که مؤنث مجازی است. 🔸 «نفس»، دارای مفاهیم متعددی است از قبیل: خود، جان، شخص، نفس اماره و... که همه با هم در ارتباطند و هر کدام با توجه به جمله‌ای که در آن به کار رفته، درک می‌شود. 👇 ✅ در این جمله «نفس» در معنی «شخص» به کار رفته. 🔹 «ما»: موصول است به معنی «آنچه». 🔸 «عَمِلت»: فعل ماضی از ریشه و مصدر «عمل» به‌ معنی «انجام داد». 🔹 «خیر»: صفت است به معنی «خوبی». 📌این صفت در حالت اسم تفضیل هم به همین صورت می‌آید؛ مانند صفت «بِه» در فارسی. 🔸 «مُحضَر»: اسم مفعول است از باب «افعال»، مصدر «احضار» به معنی «آماده‌شده». 🔹 «سوء»: مصدر ثلاثی مجرد است به معنی «بدی». #مجمع_حافظان_قرآن_کریم_کاشمر #کلاس_قرآن_مجازی 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید‌ | کلیپ زیبایی از سردار آسمانی‼️ 💠 شهید سلیمانی: دنبال تعلّقات پست نباشیم... #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ #کلیپ 🔺 @RooyinDezh