هدایت شده از مشق زندگی
🎁 #سبك_زندگي_پيامبر (صلی الله علیه و آله)
0. #فساد_ستیز بود.
1. هنگام راه رفتن با آرامی و #وقار راه میرفت.
2. در راه رفتن قدمها را بر زمین نمیکشید.
3. نگاهش پیوسته به #زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.
4. هرکه را میدید #مبادرت به سلام میکرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
5. وقتی با کسی دست میداد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمیکشید.
6. با مردم چنان معاشرت میکرد که هرکس گمان میکرد #عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
7. هرگاه به کسی مینگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمیکرد.
8. هرگز به روی مردم #چشم_نمیدوخت و خیره نگاه نمیکرد.
9. چون اشاره میکرد با #دست اشاره میکرد نه با چشم و ابرو.
10. سکوتی طولانی داشت و تا #نیاز نمیشد لب به سخن نمیگشود.
11. هرگاه با کسی، هم صحبت میشد به سخنان او #خوب_گوش فرا میداد.
12. چون با کسی سخن میگفت کاملا برمیگشت و #روبه_او مینشست.
13. با هرکه مینشست تا او اراده برخاستن نمیکرد آن حضرت #برنمیخاست.
14. در مجلسی نمینشست و برنمی خاست مگر با #یادخدا.
15. هنگام ورود به مجلسی در آخر و #نزدیک_درب مینشست نه در صدر آن.
16. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمیداد و از آن نهی میکرد.
17. هرگز در حضور مردم #تکیه نمیزد.
18. اکثر نشستن آن حضرت رو به #قبله بود.
19. اگر در محضر او چیزی رخ میداد که ناپسند وی بود #نادیده میگرفت.
20. اگر از کسی خطایی صادر میگشت آن را #نقل_نمیکرد.
21. کسی را بر لغزش و خطای در سخن #مواخذه_نمیکرد.
22. هرگز با کسی #جدل و منازعه نمیکرد.
23. هرگز سخن کسی را #قطع نمیکرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید.
24. پاسخ به سوالی را چند مرتبه #تکرار میکرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
25. چون سخن ناصواب از کسی میشنید. نمیفرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه میفرمود «بعضی مردم را چه میشود که چنین میگویند؟»
26. با فقرا #زیاد نشست و برخاست میکرد و با آنان #هم_غذا میشد.
27. دعوت بندگان و غلامان را #میپذیرفت.
28. هدیه را #قبول میکرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود.
29. بیش از همه #صله_رحم به جا میآورد.
30. به خویشاوندان خود #احسان میکرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد.
31. کار نیک را تحسین و #تشویق میفرمود و کار بد را #تقبیح مینمود و از آن نهی میکرد.
32. آنچه موجب صلاح #دین و #دنیای مردم بود به آنان میفرمود و مکرر میگفت هرآنچه حاضران از من میشنوند به غایبان برسانند.
33. هرکه عذر میآورد عذر او را #قبول میکرد.
34. #هرگز کسی را #حقیر نمیشمرد.
35. هرگز کسی را #دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند.
36. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را #نفرین نکرد.
37. هرگز عیب مردم را #جستجو نمیکرد.
38. از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمیگرفت و با همه #خوشخو بود.
39. هرگز مذمت مردم را نمیکرد و بسیار #مدح آنان نمیگفت.
40. بر جسارت دیگران #صبر میفرمود و بدی را به نیکی جزا میداد.
41. از بیماران #عیادت میکرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود.
42. سراغ اصحاب خود را میگرفت و همواره #جویای_حال آنان میشد.
43. اصحاب را به #بهترین نام هایشان صدا میزد.
44. با اصحابش در کارها بسیار #مشورت میکرد و بر آن تاکید میفرمود.
45. در جمع یارانش #دایرهوار مینشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد میشد نمیتوانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است.
46. میان یارانش #انس و الفت برقرار میکرد.
47. وفادارترین مردم به #عهد و پیمان بود.
48. هرگاه چیزی به فقیر میبخشید به #دست_خودش میداد و به کسی حواله نمیکرد.
49. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او میآمد نمازش را #کوتاه میکرد.
50. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه میکرد نمازش را #کوتاه میکرد.
#پيامبر_مهربانی
#محمد
#مشق_زندگي
🌷🇮🇷🌷
هدایت شده از مشق زندگی
🎁 #سبك_زندگي_پيامبر (صلی الله علیه و آله)
0. #فساد_ستیز بود.
1. هنگام راه رفتن با آرامی و #وقار راه میرفت.
2. در راه رفتن قدمها را بر زمین نمیکشید.
3. نگاهش پیوسته به #زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.
4. هرکه را میدید #مبادرت به سلام میکرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
5. وقتی با کسی دست میداد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمیکشید.
6. با مردم چنان معاشرت میکرد که هرکس گمان میکرد #عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
7. هرگاه به کسی مینگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمیکرد.
8. هرگز به روی مردم #چشم_نمیدوخت و خیره نگاه نمیکرد.
9. چون اشاره میکرد با #دست اشاره میکرد نه با چشم و ابرو.
10. سکوتی طولانی داشت و تا #نیاز نمیشد لب به سخن نمیگشود.
11. هرگاه با کسی، هم صحبت میشد به سخنان او #خوب_گوش فرا میداد.
12. چون با کسی سخن میگفت کاملا برمیگشت و #روبه_او مینشست.
13. با هرکه مینشست تا او اراده برخاستن نمیکرد آن حضرت #برنمیخاست.
14. در مجلسی نمینشست و برنمی خاست مگر با #یادخدا.
15. هنگام ورود به مجلسی در آخر و #نزدیک_درب مینشست نه در صدر آن.
16. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمیداد و از آن نهی میکرد.
17. هرگز در حضور مردم #تکیه نمیزد.
18. اکثر نشستن آن حضرت رو به #قبله بود.
19. اگر در محضر او چیزی رخ میداد که ناپسند وی بود #نادیده میگرفت.
20. اگر از کسی خطایی صادر میگشت آن را #نقل_نمیکرد.
21. کسی را بر لغزش و خطای در سخن #مواخذه_نمیکرد.
22. هرگز با کسی #جدل و منازعه نمیکرد.
23. هرگز سخن کسی را #قطع نمیکرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید.
24. پاسخ به سوالی را چند مرتبه #تکرار میکرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
25. چون سخن ناصواب از کسی میشنید. نمیفرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه میفرمود «بعضی مردم را چه میشود که چنین میگویند؟»
26. با فقرا #زیاد نشست و برخاست میکرد و با آنان #هم_غذا میشد.
27. دعوت بندگان و غلامان را #میپذیرفت.
28. هدیه را #قبول میکرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود.
29. بیش از همه #صله_رحم به جا میآورد.
30. به خویشاوندان خود #احسان میکرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد.
31. کار نیک را تحسین و #تشویق میفرمود و کار بد را #تقبیح مینمود و از آن نهی میکرد.
32. آنچه موجب صلاح #دین و #دنیای مردم بود به آنان میفرمود و مکرر میگفت هرآنچه حاضران از من میشنوند به غایبان برسانند.
33. هرکه عذر میآورد عذر او را #قبول میکرد.
34. #هرگز کسی را #حقیر نمیشمرد.
35. هرگز کسی را #دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند.
36. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را #نفرین نکرد.
37. هرگز عیب مردم را #جستجو نمیکرد.
38. از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمیگرفت و با همه #خوشخو بود.
39. هرگز مذمت مردم را نمیکرد و بسیار #مدح آنان نمیگفت.
40. بر جسارت دیگران #صبر میفرمود و بدی را به نیکی جزا میداد.
41. از بیماران #عیادت میکرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود.
42. سراغ اصحاب خود را میگرفت و همواره #جویای_حال آنان میشد.
43. اصحاب را به #بهترین نام هایشان صدا میزد.
44. با اصحابش در کارها بسیار #مشورت میکرد و بر آن تاکید میفرمود.
45. در جمع یارانش #دایرهوار مینشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد میشد نمیتوانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است.
46. میان یارانش #انس و الفت برقرار میکرد.
47. وفادارترین مردم به #عهد و پیمان بود.
48. هرگاه چیزی به فقیر میبخشید به #دست_خودش میداد و به کسی حواله نمیکرد.
49. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او میآمد نمازش را #کوتاه میکرد.
50. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه میکرد نمازش را #کوتاه میکرد.
#پيامبر_مهربانی
#محمد
#مشق_زندگي
🌷🇮🇷🌷
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️علماى اهل سنت درباره مقام امام هادى (علیه السلام) چه گفتارى دارند؟
🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پى مى بریم که #امام_هادى (علیه السلام) از احترام ویژه اى نزد #علماى_اهل_سنت برخوردار بوده است. اینک به برخى از کلمات ایشان اشاره مى کنیم:
1⃣ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ؛ او بعد از ستایش از ده نفر از #امامان که از آن جمله #امام_هادى (علیه السلام) است مى گوید: «کل واحد منهم عالم زاهد ناسک شجاع جواد طاهر زاک... و هذا لم یتفق لبیت من بیوت العرب و لا من بیوت العجم»؛ [۱] (هر یک از آنان، #عالم، #زاهد، #ناسک، #شجاع، #جواد، #طاهر و #تزکیه_کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است).
2⃣شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله حموى: او هنگام یادآورى از شهر عسکر در سامرا مى گوید: «و هذا العسکر منسوب إلى المعتصم، و قد نسب إلیه قوم من اجلاّء، منهم على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ ...»؛ [۲] (این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومى از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله #علىبنمحمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ است...).
3⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى: «و فیها توفّى ابوالحسن على بن الجواد... و کان فقیهاً اماماً متعبداً»؛ [۳] (در سال ۲۵۴ ه.ق ابوالحسن #على_بن_جواد... وفات یافت... او شخصى #فقیه، #امام و متعبّد بود). او در جایى دیگر از حضرت به شخص #شریف و #جلیل تعبیر کرده است. [۴]
4⃣عبدالله بن اسعد یافعى: «توفى العسکرى ابوالحسن الهادى... عاش اربعین سنة و کان متعبداً فقیهاً اماماً»؛ [۵] (در سال ۲۵۴ ه.ق #ابوالحسن_هادى... وفات یافت. او که #متعبّد، #فقیه و #امام بود، چهل سال زندگى نمود).
5⃣ابن کثیر دمشقى: «و امّا ابوالحسن على الهادى... و قد کان عابداً زاهداً...»؛ [۶] (و امّا #ابوالحسنعلىالهادى...، او مردى #عابد و #زاهد... بود).
6⃣ابن صبّاغ مالکى: «... و لا تذکر کریمة الاّ و له فضیلتها و لا تورد محمدة الاّ و له تفضّلها و جملتها...»؛ [۷] (... هیچ #کریمهاى ذکر نمى شود، جز آن که #فضیلت آن براى او است، و هیچ #عمل_ستودهاى وارد نمى گردد جز آن که #تفضّل و #کمال و #تمام آن براى او است...).
7⃣ابن حجر هیتمى: «... و کان وارث ابیه علماً و سخاء»؛ [۸] (... او وارث علم و سخاوت پدرش بود).
8⃣احمد بن یوسف قرمانى: «و امّا مناقبه فنفیسة و اوصافه شریفة»؛ [۹] (و امّا #مناقب او نفیس و #اوصاف او شریف است).
9⃣ابن عماد حنبلى: «کان فقیهاً اماماً متعبداً...»؛ [۱۰] (... او شخصى #فقیه، #امام و #متعبّد... بود).
🔟عبدالله شبراوى: «العاشر من الأئمة علىّ الهادى. ولد بالمدینة فی رجب سنة اربع عشر و مائتین و کراماته کثیرة»؛ [۱۱] (#دهمین از #امامان، على #هادى است. او در مدینه، در ماه رجب، سال ۲۱۴ ه.ق متولد شد. و #کراماتش بسیار است).
1⃣1⃣محمّد امین سویدى بغدادى: «او در مدینه متولد شد، و کنیه اش #ابوالحسن است، و لقبش #هادى، و #مناقبش_بسیار است». [۱۲]
2⃣1⃣شیخ مؤمن شبلنجى: «... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۳] ( ... #مناقب او بسیار است).
3⃣1⃣شریف على فکرى حسینى قاهرى: «کان ابوالحسن العسکرى وارث ابیه علماً و منحاً، و کان فقیهاً فصیحاً جمیلا مهیباً. و کان اطیب الناس بهجة واصدقهم لهجة»؛ [۱۴] (#ابوالحسن_عسکرى وارث پدرش در علم و سخاوت بود. او #فقیهی_فصیح و #جمیل و با #هیبت بود. و او #خوشروترین مردم از حیث بهجت و #راستگوترین آنان از جهت لهجه بود).
4⃣1⃣خیرالدین زرکلى: «... وأحد الأتقیاء الصلحاء...»؛ [۱۵] (... او یکى از افراد #باتقوا و #صالح بود...).
5⃣1⃣سید محمّد عبدالغفار هاشمى حنفى:
«هنگامى که #مناقب آن حضرت براى همه مشهور شد، متوکّل او را از مدینه منوّره طلب نمود؛ زیرا به جهت #علم_بسیار و #عمل_صالح و #استحکام_رأیى که #امام_هادى (علیه السلام) داشت، بر پادشاهى و زوال دولتش مى ترسید...». [۱۶]
6⃣1⃣شیخانى: «#على_عسکرى صاحب #وقار و #سکون و #هیبت و #طمأنینه و #عفت و #پاکیزگى بود. او داراى نفسى پاک و همّتى عالى و طریقى زیبا و مورد رضایت بود...». [۱۷]
7⃣1⃣عبدالسلام ترمانینى: « ... کان على جانب عظیم من التقوى والصلاح»؛ [۱۸] (...او در #تقوا و #صلاح جایگاه بلندى داشت).
8⃣1⃣عارف احمد عبدالغنى: « ... کان فی غایة الفضل ونهایة النبل...»؛ [۱۹] (...او در غایت فضل و نهایت فضیلت بود...).
● مآخذ در منبع موجود است
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش،ص۱۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_هادی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
هدایت شده از طرح رشد علمی 🇮🇷🇵🇸
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️علماى اهل سنت درباره مقام امام هادى (علیه السلام) چه گفتارى دارند؟
🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پى مى بریم که #امام_هادى (علیه السلام) از احترام ویژه اى نزد #علماى_اهل_سنت برخوردار بوده است. اینک به برخى از کلمات ایشان اشاره مى کنیم:
1⃣ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ؛ او بعد از ستایش از ده نفر از #امامان که از آن جمله #امام_هادى (علیه السلام) است مى گوید: «کل واحد منهم عالم زاهد ناسک شجاع جواد طاهر زاک... و هذا لم یتفق لبیت من بیوت العرب و لا من بیوت العجم»؛ [۱] (هر یک از آنان، #عالم، #زاهد، #ناسک، #شجاع، #جواد، #طاهر و #تزکیه_کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است).
2⃣شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله حموى: او هنگام یادآورى از شهر عسکر در سامرا مى گوید: «و هذا العسکر منسوب إلى المعتصم، و قد نسب إلیه قوم من اجلاّء، منهم على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ ...»؛ [۲] (این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومى از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله #علىبنمحمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ است...).
3⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى: «و فیها توفّى ابوالحسن على بن الجواد... و کان فقیهاً اماماً متعبداً»؛ [۳] (در سال ۲۵۴ ه.ق ابوالحسن #على_بن_جواد... وفات یافت... او شخصى #فقیه، #امام و متعبّد بود). او در جایى دیگر از حضرت به شخص #شریف و #جلیل تعبیر کرده است. [۴]
4⃣عبدالله بن اسعد یافعى: «توفى العسکرى ابوالحسن الهادى... عاش اربعین سنة و کان متعبداً فقیهاً اماماً»؛ [۵] (در سال ۲۵۴ ه.ق #ابوالحسن_هادى... وفات یافت. او که #متعبّد، #فقیه و #امام بود، چهل سال زندگى نمود).
5⃣ابن کثیر دمشقى: «و امّا ابوالحسن على الهادى... و قد کان عابداً زاهداً...»؛ [۶] (و امّا #ابوالحسنعلىالهادى...، او مردى #عابد و #زاهد... بود).
6⃣ابن صبّاغ مالکى: «... و لا تذکر کریمة الاّ و له فضیلتها و لا تورد محمدة الاّ و له تفضّلها و جملتها...»؛ [۷] (... هیچ #کریمهاى ذکر نمى شود، جز آن که #فضیلت آن براى او است، و هیچ #عمل_ستودهاى وارد نمى گردد جز آن که #تفضّل و #کمال و #تمام آن براى او است...).
7⃣ابن حجر هیتمى: «... و کان وارث ابیه علماً و سخاء»؛ [۸] (... او وارث علم و سخاوت پدرش بود).
8⃣احمد بن یوسف قرمانى: «و امّا مناقبه فنفیسة و اوصافه شریفة»؛ [۹] (و امّا #مناقب او نفیس و #اوصاف او شریف است).
9⃣ابن عماد حنبلى: «کان فقیهاً اماماً متعبداً...»؛ [۱۰] (... او شخصى #فقیه، #امام و #متعبّد... بود).
🔟عبدالله شبراوى: «العاشر من الأئمة علىّ الهادى. ولد بالمدینة فی رجب سنة اربع عشر و مائتین و کراماته کثیرة»؛ [۱۱] (#دهمین از #امامان، على #هادى است. او در مدینه، در ماه رجب، سال ۲۱۴ ه.ق متولد شد. و #کراماتش بسیار است).
1⃣1⃣محمّد امین سویدى بغدادى: «او در مدینه متولد شد، و کنیه اش #ابوالحسن است، و لقبش #هادى، و #مناقبش_بسیار است». [۱۲]
2⃣1⃣شیخ مؤمن شبلنجى: «... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۳] ( ... #مناقب او بسیار است).
3⃣1⃣شریف على فکرى حسینى قاهرى: «کان ابوالحسن العسکرى وارث ابیه علماً و منحاً، و کان فقیهاً فصیحاً جمیلا مهیباً. و کان اطیب الناس بهجة واصدقهم لهجة»؛ [۱۴] (#ابوالحسن_عسکرى وارث پدرش در علم و سخاوت بود. او #فقیهی_فصیح و #جمیل و با #هیبت بود. و او #خوشروترین مردم از حیث بهجت و #راستگوترین آنان از جهت لهجه بود).
4⃣1⃣خیرالدین زرکلى: «... وأحد الأتقیاء الصلحاء...»؛ [۱۵] (... او یکى از افراد #باتقوا و #صالح بود...).
5⃣1⃣سید محمّد عبدالغفار هاشمى حنفى:
«هنگامى که #مناقب آن حضرت براى همه مشهور شد، متوکّل او را از مدینه منوّره طلب نمود؛ زیرا به جهت #علم_بسیار و #عمل_صالح و #استحکام_رأیى که #امام_هادى (علیه السلام) داشت، بر پادشاهى و زوال دولتش مى ترسید...». [۱۶]
6⃣1⃣شیخانى: «#على_عسکرى صاحب #وقار و #سکون و #هیبت و #طمأنینه و #عفت و #پاکیزگى بود. او داراى نفسى پاک و همّتى عالى و طریقى زیبا و مورد رضایت بود...». [۱۷]
7⃣1⃣عبدالسلام ترمانینى: « ... کان على جانب عظیم من التقوى والصلاح»؛ [۱۸] (...او در #تقوا و #صلاح جایگاه بلندى داشت).
8⃣1⃣عارف احمد عبدالغنى: « ... کان فی غایة الفضل ونهایة النبل...»؛ [۱۹] (...او در غایت فضل و نهایت فضیلت بود...).
● مآخذ در منبع موجود است
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش،ص۱۷۵
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_هادی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد