✤ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ✤ #تحریر_حم سفرنامه اربعینی عراق؛ (بخش دوم): سفر قبلی بنده به #عتبات_عراقیه #نجف و #کربلا حرکتی ۲۴ ساعته بود و هیچ مجالی نداشتم به شهرها و سبک کار و زندگی عراقی‌ها و ریشه‌یابی این‌همه #اهتمام_سراسری #شگفت_انگیز در سطح عاشقانه آنان برای #نهضت_اربعین حسینی (فارغ از نژاد، زبان و مذهب) حتی لحظه‌ای تمرکز کنم ولیکن در این سفر، دقت و فکرتی فراهم شد و امیدوارم برای مخاطبین عزیز هم، مفید فایده‌ای باشد. البته در مقام قضاوت در باره این ملت نیستیم که امر خطیر و ثقیلی است. زیرا بمحض مشاهده چند مورد پلشتی و احیاناً پلیدی در برخی نقاط محدود یک کشور، آنهم در یک مقطع کوتاه که در حالتی از اضطرار به سر می‌برد، حق نداریم در باره شخصیت یک ملت و شاکله‌های آن، داد سخن سر بدهیم که نه معقول است و نه منصفانه! بنابراین آنچه می‌تابیم، بررسی محتملانه برخی از اموری است که بنظر می‌رسد، از استمرار و تکرر قابل توجهی برخوردار است. قاعدتاً برای همه کسانی که گذرشان به شهرهای عراق (و شاید سایر بلاد عربی) افتاده، این سؤال هم مطرح شده که چرا شهرداری ندارند یا اگر دارند، فعالیتی ندارد و یا اگر دارد تکافوی توقعات نیست؟! با توجه به ثروتمندی این کشورها قاعدتاً ضعف #توان_اقتصادی، منتفی است. علت بی‌نظافتی عمومی مردم و عدم فعالیت‌های مکفی نهادهای عمومی یا دولتی چیست؟! در گزارش قبلی https://eitaa.com/chelcheraaqHM/2320، به نقش‌آفرینی قابل توجه #گرما و #سرما در تعیین #سبک_کار و #سبک_زندگی مردمان #اقالیم_عراق، اشاره کردم و اینکه #برودت و #حرارت محیطیِ #طاقت_فرسا آثار #فرهنگی و #مدنی خاصی را برای عراقی‌ها پدید آورده است که قابل تحلیل و بررسی جدی می‌باشند. البته این مسئله، قدمت دیرینه‌ای در این بلاد دارد. تا آنجا که #امیر_المؤمنین #علی(ع) هم، متأثر بودن #اعراب (بویژه عراقیون) از این مشکل جوی (برودت و حرارت هوا با تعبیر #الحر و #القر) را مذمت می‌‌کند! آنجا که می‌فرماید: فاذا امرتکم بالسير اليهم في #ايام_الحر قلتم: هذه #حمارة_القيظ، امهلنا يسبخ عنا #الحر، و اذا امرتکم بالسير اليهم في #الشتاء، قلتم: هذه #صبارة_القر، امهلنا ينسلخ عنا #البرد، کل هذا فرار من #الحر و #القر، فاذا کنتم من #الحر و #القر تفرون، فانتم و الله من السيف افر البرم بالناس يا #اشباه_الرجال و لا رجال اگر در #تابستان شما را بخوانم گویید هوا سخت #گرم است مهلتی ده تا #گرما کمتر شود؛ و اگر در #زمستان فرمان دهم گویید سخت #سرد است فرصتی ده تا #سرما از بلادمان به در شود. شما که از #گرما و #سرما چنین می‌گریزید با شمشیر آخته کجا می‌ستیزید! قاعدتاً منظور حضرت امیر(ع)، انکار برودت و حرارت محیطی نیست که واقعیتی جدی و انکارناپذیر است و براستی هم بهانه تلخ و قدرتمندی است ولیکن وقتی که پای #انجام_تکلیف و وظیفه‌ای چون #جهاد با #دشمنان پیش می‌آید، عدم تحمل‌طلبی این مشکل، حکایت «عدم ترجیح بد بر بدتر» است که عین بی‌عقلی و بی‌غیرتی است. در هر حال، عدم توجه به چنین رُجحانی که موجب #پایداری #حاکمیت_طاغوت و #توسعه و #تحکیم مظالم آن گردیده، مایه #ننگ نیاکان این ملت شده و در اینجاست که مطلب #ننگ_زدایی تبدیل به یک #گرایش_تاریخی مردمان این اقالیم گشته است! از طرفی حتی اگر مسئله #ترک_جهاد هم بعنوان عملی ننگ‌آلود در سطح عمومی، در تبارشناسی این جماعت، مطرح نبود، مسئله تسلیم #طبیعت_وحشی شدن مردم و بر آن فائق نیامدن، موجب سرافکندگی آن‌ها در پیشگاه سایر ملل بویژه #مسلمین در طول #قرون_ماضیه دنیاست! چنین ننگی (که کف آن، ناکامی در اراده #غلبه_ملت بر #طبیعت و سقف آن، شکست در اراده غلبه ملت بر دشمن است) باندازه لازم، می‌تواند هر ملتی را وادارد (ولو بصورت نمادین)، مفری برای #تجلی_اقتدار خود برای #جبران قصور یا تقصیر اراده ملی منکوب خود، بجوید. و چه فرصتی بهتر از #مشایه_اربعین حسینی که جنبه اعتقادی هم دارد و صوابی قرین کسب ثواب؟! یعنی اگر مقوله پیاده‌روی زیارتی اهل‌البیت(ع)، ارزش تاریخی خود را نداشت، باز هم این ملت باید بدنبال بهانه مناسب دیگری می‌گشتند تا سالی حداقل یکروز خود را به آب و آتش بزنند تا بر خود و دیگران، اثبات نمایند که؛ ما می‌توانیم در برابر وحشیت طبیعت، مقاومت بورزیم و آنرا نادیده بگیریم و اهل فرار از حر و قر نباشیم و بلکه با افراد جامعه همچون آحاد خانواده، ارتباط صمیمانه و تعامل ایثارگرانه برقرار کنیم ولیکن آرمان‌گرائی مذهبی، ضرورت آنرا مضاعف ساخته است و جای هیچگونه تنبلی‌ورزی و بی‌ارادگی برای آن‌ها باقی نگذاشته است و اینکه در این امر باید #سنگ_تمام بگذارند و هر کسی، هر کاری را که در توان خود دارد باید به منصه ظهور عمومی برساند؛ چه در قالب راهپیمائی سخت و طویل و چه در قالب پذیرائی چندجانبه شبانه‌روزی از راهپیمایان خسته و کوفته. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) شب اربعین۱۴۰۲ 🚩 کربلا 💠 🆔 @chelcheraaqHM 💠

☫﷽☫ #تحریر_حم #رستاخیز_حسینی؛ معیّتی تبرعی یا تبرجی؟! سیاسی‌ترین عبارت زیارت‌نامه #اربعین، آخرین عبارت آنست. تو گوئی که تمامی عبارات زیارت‌نامه مقدمه‌چینی برای طرح همین عبارت خطیر پایانی آن است؛ «فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم»؛ پس من با شما هستم، با شما هستم و با دشمنان شما نیستم. حرف «ف» (فَمعکم) در مفهوم «پس» و «بنابراین» خود گویای آنست که آنچه در زیارت‌نامه بدان پرداخته شد، جنبه مقدماتی داشت و حال می‌خواهد نتیجه‌گیری نماید و #معیت را برجسته سازد. مضافاً که این معیت را مکرر می‌کند! فمـعـکم مـعـکم لا مـع توضیح چنین معیت مؤکدی، نیازمند این تصویرسازی است که؛ یکدست خود را بعنوان #بیعت به طرف مخاطب خود پیش می‌برد و می‌گوید «فمعکم» ولیکن همزمان این مسئله را هم تداعی می‌کند که دست دیگر شما در بیعت کیست؟! (و ای‌بسا که دست دیگرت در بیعت و معیت دست دشمنان است!) فلذا #اخلاص مطلب، ایجاب می‌کند که دست دیگرش را هم نشان دهد و بیعت و معیت خود را دو دستی دو قبضه کند فلذا می‌افزاید «معکم و لا مع عدوکم»! وگرنه معیت و بیعت، کامل و قابل اعتماد نخواهد بود. بطور مثال؛ کسانی که یک دستشان در جمهوری اسلامی ایران است و دست دیگرشان در قالب #سیتی_زن بودن و حتی #گرین_کارت داشتن، در دست #دشمنان_ملت_ایران است، قاعدتاً بیعت و معیت ناقصی دارند و چندان قابل اعتماد نیستند. اهل‌البیت(ع) بویژه سیدالشهدآء(ع)، طالب «بیعت و معیت کامل» و تمام‌عیار و همه‌جانبه هستند. مسئله بعدی اینست که این #معیت_اربعینی آیا تبرعی است یا تبرجی؟ #تبرّج و #تبرّع در #مشایه_اربعین 👌(تبرع در مفهوم کسب ثواب خصوصی و تبرج در مفهوم جلوه‌گری صواب عمومی) #پیمایش_عظیم و بی‌نظیر #اربعین_حسینی؛ (حرکت خودجوش مردمی از اقصی نقاط جهان بسوی #کربلای_معلی که به رستاخیزی سراسری می‌ماند) سکه‌ای است دارای دو رویه؛ #تبرعی و #تبرجی. یعنی عده‌ای تبرعاً آنرا می‌پیمایند و عده‌ای آنرا علاوه بر تبرعاً، تبرجاً هم انجام می‌دهند و بعید نیست که عده‌ای هم صرفاً از روی تبرج بدان روی آورده باشند! راهپیمائی اربعین قبل از #انقلاب_اسلامی_ایران، عمدتاً از نوع #سنت_تبرعی بود که در طی قرن‌های طولانی در فراز و نشیب و بعضاً با مشقات فراوان و سخت همراه بوده است ولیکن بعد از ##پیروزی_انقلاب و در دوران حکم‌رانی #جمهوری_اسلامی_ایران، نوع تبرجی آن هم جلوه‌گر گردید و عالمگیر شد. آن‌ها که قصد تبرعی دارند، برایشان چندان تفاوتی ندارد که از کدامین جهت #بسوی_کربلا روانه بشوند؟ و حتی ملزم نیستند که آنرا حتماً در ایام بلافصل با #یوم_الاربعین به منصه ظهور برسانند. زیرا در این امر صواب، آن‌ها عمدتاً بدنبال کسب و ذخیره ثواب اخروی آن برای خود هستند و بس. ولیکن گروه دوم، به دو مطلب مذکور، تقیُّد دارند. یعنی علاوه بر جنبه تبرعی (کسب ثواب) این مشایه کثیرالثواب، مقید هستند که آنرا قرین ملاحظات تبرجی (نمایشگری و تبلیغاتی) هم بنمایند. فلذا فقط از جهت #طریق_یاحسین (جاده اصلی از نجف تا کربلا و مماس با عمودهای دارای نمره مسلسل که هر کدام حکم یک میعادگاه عاشقان را دارد) وارد این #پیمایش_چشمگیر می‌گردند، آنهم حتی‌الامکان در روزهای نزدیک به اربعین، بگونه‌ای که روز رسیدن‌شان به آخرین عمود (۱۴۴۴) در #کربلا مصادف با سالیاد اربعین حسینی باشد. این گروه حتی به #طریق_العلمآء قدیمی هم اعتنائی ندارند چرا که تبرجی ندارد. بدیهی‌ست که میزان (کمّ و کیف) ثواب این عده، آنچنان بر میزان ثواب گروه اول، مزیت دارد که شاید اساساً قابل مقایسه نباشد. در مقام مقایسه شاید و بلکه بجرأت می‌توان گفت؛ ثواب #پیمایش_تبرعی، باندازه ۱٪ #پیمایش_تبرجی آن هم نیست. یا بعبارتی دیگر؛ ثواب پیمایش فاصله ۵۰ متری دو عمود، معادل ثواب کل پیمایش تبرعی است از هر طریق! فضیلت «پیمایش تبرجی+تبرعی» بر «پیمایش تبرعی» همچون فضیلت ثواب #نماز_جمعه امّ‌القرای اسلام بر #نماز_فردیٰ در یک روستای خلوت و دور افتاده است! تمایز راهپیمائی تبرجی+تبرعی بر راهپیمائی فقط تبرعی، همچون تمایز انجام «احکام #فقه_أکبر» بر انجام «احکام #فقه_اصغر» است. دلیل چنین تمایزی به لحاظ پدیده آخرالزمانی بودن جنس پیمایش تبرجی+تبرعی بر پیمایش صرفاً تبرعی است که بمفهوم پیوند آن با #قیام_امام زمان(عج) است. زیرا که این «رستاخیز جهانی» از مصادیق بارز «ذُخراً و شرفاً و کرامتاً و مزیداً» برای آل‌الله است. و اما برتری صواب شرکت در حضور تبرجی بر ثواب پویش تبرعی؛ بنده قدری تردید دارم و احتیاطاً برای هر دو ارزش یکسانی قائل هستم و الله اعلم بکل شیء و السلام #مصادره_اربعین !!! ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) اربعین ۱۴۰۲ کربلای معلی لطفا این را هم ببینید👇 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/2320 💠کانال اطلاع‌رسانی چلچراغ معارف و احکام حم 👇 🆔@chelcheraaqHM 🙏گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام👇 https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe